Book, Chapter

 1   4, 5 |      est vulnus meum. possumne audire abs te, qui veritas es,
 2   4, 15|      apto, et stare cupiens et audire te et gaudio gaudere propter
 3   5, 14|     tantum quemadmodum dicebat audire -- ea mihi quippe, desperanti
 4   6, 7 | veniens in auditorium meum, et audire aliquid atque abire. Sed
 5   6, 7 |       ille atque concessit. et audire me rursus incipiens, illa
 6   7, 1 |        corporis humani: ex quo audire aliquid de sapientia coepi,
 7   7, 6 |       audiat, quod eum oportet audire occultis meritis animarum
 8  10, 3 |       suam. quid a me quaerunt audire qui sim, qui nolunt a te
 9  10, 3 |       qui sim, qui nolunt a te audire qui sint? et unde sciunt,
10  10, 3 |    dominus. quid est enim a te audire de se nisi cognoscere se?
11  10, 3 |        suae. et delectat bonos audire praeterita mala eorum, qui
12  10, 3 |     quicumque sum. volunt ergo audire confitente me, quid ipse
13  10, 26|        magis intuetur hoc a te audire quod ipse voluerit, sed
14  10, 33|  confiteor, et tunc mallem non audire cantantem. ecce ubi sum!