Book, Chapter

 1   5, 5 |       audens docere, prorsus illam nosse non posset. vanitas est
 2   5, 7 |           noverat enim se ista non nosse, nec eum puduit confiteri.
 3   5, 7 | confitentis animi, quam illa, quae nosse cupiebam. et eum in omnibus
 4   7, 6 |          examinatissima diligentia nosse curabat; atque ita factum
 5  10, 3 |  confessionum mearum, et multi hoc nosse cupiunt, qui me noverunt,
 6  10, 11|          posita, quae didicisse et nosse dicimur: quae si modestis
 7  10, 35|      theatra non rapiunt, nec curo nosse transitus siderum, nec anima
 8  11, 22|            22 ~Exarsit animus meus nosse istuc inplicatissimum aenigma.
 9  12, 5 |         cogitatio, conetur eam vel nosse ignorando vel ignorare noscendo? ~
10  12, 6 |          non per omnino nihil: sed nosse cupiebam, non suspicari: --
11  12, 13| intellectuale, ubi est intellectus nosse simul, non ex parte, non
12  12, 13|       illud, sed, quod dictum est, nosse simul sine ulla vicissitudine
13  13, 11|        dico autem haec tria: esse, nosse, velle. sum enim et scio