Book, Chapter

 1   4, 4 | laboraret ille febribus, iacuit diu sine sensu in sudore laetali,
 2   4, 12|        hic est. noluit nobiscum diu esse et non reliquit nos.
 3   6, 4 |    quanto me magis pudebat, tam diu inlusum et deceptum promissione
 4   6, 12|    sapientiae vivere, sicut iam diu desideraremus, si id fecissem.
 5   7, 2 |       erat ergo illud, quod iam diu ab usque Carthagine a Nebridio
 6   7, 5 |        si aeterna erat, cur tam diu per infinita retro spatia
 7   8, 10|  servirem domino deo meo, sicut diu disposueram, ego eram, qui
 8  10, 34|     desiderio requiratur; et si diu absit, contristat animum.
 9  11, 24|          donec desinam. quod si diu video, tantummodo longum
10  11, 25|         tempore ista dicere, et diu me iam loqui de tempore,
11  11, 25|         de tempore, atque ipsum diu non esse diu nisi mora temporis.
12  11, 25|        atque ipsum diu non esse diu nisi mora temporis. quomodo