Book, Chapter

 1   4, 16| absentibus non ruit domus nostra, aeternitas tua. ~
 2   7, 10|           et vera caritas et cara aeternitas! tu es deus meus, tibi suspiro
 3   8, 10|       dividebatur. ita etiam, cum aeternitas delectat superius et temporalis
 4  11, 1 |      Numquid, domine, cum tua sit aeternitas, ignoras, quae tibi dico,
 5  11, 7 |           et mutatio, et non vera aeternitas nec vera inmortalitas. hoc
 6  11, 10|      condiderat, quomodo iam vera aeternitas, ubi oritur voluntas, quae
 7  11, 11|         nec futura nec praeterita aeternitas? numquid manus mea valet
 8  11, 13|          hesterno. hodiernus tuus aeternitas: ideo coaeternum genuisti,
 9  11, 14|         non iam esset tempus, sed aeternitas. si ergo praesens, ut tempus
10  12, 11|          tu? et qui dies tui nisi aeternitas tua, sicut anni tui, qui
11  12, 15|        tamen est ipsius creatoris aeternitas, a quo facta sumpsit exordium,
12  13, 21|           intellecta conspiciatur aeternitas. serviunt enim rationi haec