Book, Chapter

 1   1, 16|     magnum et formidulosum, quod vix transeunt qui lignum conscenderint?
 2   4, 4 |         hominem de hac vita, cum vix explevisset annum in amicitia
 3   4, 16|         cum eis, qui se dicebant vix eas, magistris eruditissimis
 4   5, 8 |         recusanti sine me redire vix persuasi, ut in loco, qui
 5   7, 1 |          ab acie mentis meae: et vix dimota in ictu oculi, ecce
 6   8, 3 |           et numquam recedis, et vix redimus ad te. ~
 7   8, 9 |          tanta est facilitas, ut vix a servitio discernatur imperium:
 8   9, 11|        satis recolo, cum interea vix intra quinque dies aut non
 9  10, 33|  nonnullius dignitatis locum, et vix eis praebeo congruentem.
10  11, 15| inveniebamus longum appellandum, vix ad unius diei spatium contractum
11  12, 10|          post me, ut redirem, et vix audivi propter tumultus