Book, Chapter

 1   2, 2 |     superbiae animae meae, et ibam longius a te, et sinebas, et iactabar
 2   2, 3 |         deus meus, cum irem abs te longius? itane tu tacebas tunc mihi?
 3   7, 18|         fiducia sui progrederentur longius, sed potius infirmarentur,
 4   8, 10|        densiores tenebrae, quoniam longius a te recesserunt horrenda
 5  10, 34|            vident eum, ut non eant longius, et fortitudinem suam ad
 6  10, 35|         ita sit semper longe atque longius. pro salute autem cuiusquam
 7  11, 16|          metimur etiam, quanto sit longius aut brevius illud tempus
 8  11, 26|           tempore breviore metimur longius, sicut spatio cubiti spatium
 9  11, 26|            et dico aut indefinite: longius est hoc tempus quam illud
10  12, 7 | quantumcumque sunt? sed tanto a te longius, quanto dissimilius: neque