Book, Chapter

 3041  10, 6 |               ubi sapit, quod non minuit edacitas, et ubi haeret, quod non
 3042   5, 3 |                campi, ut tu, deus, ignis edax, consumas mortuas curas
 3043   1, 10|                 studio, quo eos ad talia edenda cupiunt pervenire. vide
 3044  10, 31|               cotidianas ruinas corporis edendo et bibendo, priusquam escas
 3045  13, 29|              quoniam tu verax et veritas edidisti eam? cur ergo tu mihi dicis
 3046  12, 29|                enim priore tempore sonos edimus informes sine cantu et eos
 3047   1, 14|          difficultas, difficultas omnino ediscendae linguae peregrinae, quasi
 3048  13, 24|          excogitatis. signa corporaliter edita generationes aquarum propter
 3049  12, 16|                 illam per sanctum Moysen editam sanctam scriptuaram tuam,
 3050   3, 6 |                  panes occultos libenter edite et aquam dulcem furtivam
 3051  12, 29|              prior: simul enim cum cantu editur; nec prior electione: non
 3052   8, 1 |               tuae multa expertus, multa edoctus mihi videbatur: et vere
 3053   1, 8 |                  measque iam voluntates, edomito in eis signis ore, per haec
 3054   9, 6 |             coaevum nobis in gratia tua, educandum in disciplina tua: et baptizati
 3055   9, 9 |                                 CAPUT 9 ~Educata itaque pudice ac sobrie,
 3056   7, 6 |               natales ingenuos, honestam educationem liberalesque doctrinas;
 3057   9, 8 |                 enim se ipsa fecerat aut educaverat se ipsam: tu creasti eam,
 3058   7, 3 |                 aciem mentis de profundo educere conatus, mergebar iterum,
 3059   7, 6 |              tamquam in regno suo facile effecerant. atque ita qui ab alterutro
 3060   6, 2 |        disceptatrix illius prohibitionis effecta sit non enim obsidebat spiritum
 3061   2, 2 |            expectarem amplexus tuos. Sed efferbui miser, sequens impetum fluxus
 3062   4, 14|               quia placebat aliis et eum efferebant laudibus stupentes, quod
 3063   6, 8 |                  cupientes, utrum posset efficere. quo ubi ventum est et sedibus
 3064  10, 16|                   sed ut oblivisceremur, efficeret? et hoc quis tandem indagabit?
 3065  13, 13|                vestrae, et: nolite pueri effici mentibus, sed malitia parvuli
 3066  13, 10|              quod tenebrae fuimus et lux efficiemur: in illa vero dictum est,
 3067  12, 29|                non ideo prior, quia ipsa efficit, cum potius fiat, nec prior
 3068   1, 11|                 formarer, quam ipsam iam effigiem conmittere volebat. ~
 3069   9, 12|                 mihi erat. tum vero, ubi efflavit extremum, puer Adeodatus
 3070   9, 12|            lacrimas, quas continebam, ut effluerent quantum vellent, substernens
 3071   8, 7 |             quoniam multi mei anni mecum effluxerant -- forte duodecim anni --
 3072   9, 7 |              regiam. cum enim prolata et effossa digno cum honore transferrentur
 3073   1, 9 |               varia tormenta, pro quibus effugiendis tibi per universas terras
 3074   2, 2 |                  sinebas, et iactabar et effundebar et diffluebam et ebulliebam
 3075   8, 12|                  lacrimarum. et ut totum effunderem cum vocibus suis, surrexi
 3076   9, 2 |                  autem nisi nostris quam effunderetur, quamquam tu nobis in convalle
 3077  13, 14|              respiro in te paululum, cum effundo super me animam meam in
 3078   9, 4 |          forinsecus facile vanescunt, et effunduntur in ea, quae videntur et
 3079   2, 6 |              incorruptibilis suavitatis. effusio liberalitatis obtendit umbram:
 3080   1, 18|                  pater, quia dederas, et egeno redeunti dulcior: in affectu
 3081   1, 4 |                quietus, colligens et non egens, portans et implens et protegens,
 3082  13, 21|              neque si non manducaverint, egentia, et serpentes boni non perniciosi
 3083   6, 2 |                  ut et quod posset daret egentibus, et sic communicatio dominici
 3084   1, 7 |             manante atque abundante opis egentissimum et illo adhuc uno alimento
 3085   6, 10|            acerrimus. et erant ora trium egentium, et inopiam suam sibimet
 3086  13, 18|               esurienti panem nostrum et egenum sine tecto inducamus in
 3087  10, 38|                                CAPUT 38 ~Egenus et pauper ego sum, et melior
 3088   7, 2 |                  miseriam verteretur, et egeret auxilio, quo erui purgarique
 3089   8, 1 |              glorificaverunt aut gratias egerunt. in hoc quoque incideram,
 3090   7, 11|               quoniam bonorum meorum non eges. ~
 3091   2, 10|                 et factus sum mihi regio egestatis. ~
 3092   1, 6 |          infantia mea. an illa est, quam egi intra viscera matris meae?
 3093   1, 7 |                 aliis credidi et quam me egisse ex aliis infantibus conieci,
 3094  12, 11|     delectationem tuam sine ullo defectu egrediendi in aliud, mentem puram concordissime
 3095   2, 5 |                 haec adipiscenda non est egrediendum abs te, domine, neque deviandum
 3096   9, 3 |              etiam nostri, ne cogitantes egregiam erga nos amici humanitatem,
 3097  12, 23|               quid in his verbis Moyses, egregius domesticus fidei tuae, intellegere
 3098  13, 1 |              unde me fecisti. neque enim eguisti me, aut ego tale bonum sum,
 3099   1, 7 |               sinebat. nam extirpamus et eicimus ista crescentes, nec vidi
 3100  13, 21|               amaritudine terra discreta eicit, non reptilia animarum vivarum
 3101  13, 20|                 quoniam ipsae aquae ista eiecerunt, quarum amarus languor fuit
 3102  13, 3 |              intuendo inluminantem lucem eique cohaerendo, ut et quod utcumque
 3103   1, 6 |                  me dare mihi velle quod eisdabas: dare enim mihi per ordinatum
 3104   5, 8 |                nesciebat, ideo flebat et eiulabat, atque illis cruciatibus
 3105   5, 7 |                 matris meae per lacrimas eium diebus et noctibus pro me
 3106   4, 3 |                 eam tam perfecte discere elaboravi, quam ex ea sola vivere
 3107  10, 14|            dicimus: non fuit in animo et elapsum est animo, ipsam memoriam
 3108  13, 21|                 in allegoria: sed fastus elationis et delectatio libidinis
 3109   9, 12|               macerabar. Cum ecce corpus elatum est, imus, redimus, sine
 3110   5, 10|                ideo adhuc combinabam cum electis eorum: sed tamen desperans
 3111   5, 10|         convalueram, sed eis etiam, quos electos vocant. adhuc enim mihi
 3112   3, 1 |                 foedus atque inhonestus, elegans et urbanus esse gestiebam
 3113   3, 6 |           veritas es, sed etiam de istis elementis mundi, creatura tua, de
 3114   5, 4 |              numerator siderum et pensor elementorum, et neglegens tui, qui omnia
 3115   5, 9 |                ac sobriae, frequentantis elemosynas, obsequentis atque servientis
 3116  13, 23|            operibus moribusque fidelium, elemosynis tamquam terra fructifera,
 3117   7, 1 |                   ut amplius tui caperet elephanti corpus quam passeris, quo
 3118  10, 31|               usui, manducare permissum, Elian cibo carnis refectum, Iohannem
 3119   8, 10|                  et certant secum, donec eligatur unum, quo feriatur tota
 3120   8, 1 |                  erat. sed ego infirmior eligebam molliorem locum; et propter
 3121  13, 15|           numquam praeterit quod legunt. eligendo enim et diligendo legunt
 3122   5, 7 |                aliquid forte, quod magis eligendum esset, eluceret. ita ille
 3123  12, 32|                in eis confiteri tibi, et eligere unum aliquid quod tu inspiraveris
 3124   6, 6 |             curis timoribusque confectum eligerem, sed perversitate; numquid
 3125  13, 15|            aeterna voluntas tua. legunt, eligunt et diligunt; semper legunt
 3126  13, 30|             audivi, domine deus meus, et elinxi stillam dulcedinis ex tua
 3127  10, 3 |                  quo fructu ista faciam, eliqua mihi. nam confessiones praeteritorum
 3128   9, 6 |              influebant auribus meis, et eliquabatur veritas in cor meum, et
 3129   4, 1 |                  salubriter prostrati et elisi a te, deus meus, et ego
 3130  11, 31|                domus tua! tu enim erigis elisos, et non cadunt, quorum celsitudo
 3131  12, 17|                 sensit, hoc verbis istis elocutus est. quid illud est? nomine
 3132  11, 8 |           utcumque video, sed quomodo id eloquar nescio, nisi quia omne,
 3133  12, 26|                 adiungeretur, talem mihi eloquendi facultatem dari et eum texendi
 3134   5, 6 |                 aliquid verum dici, quia eloquenter dicitur, nec eo falsum,
 3135   1, 16|               discuntur, hinc adquiritur eloquentia, rebus persuadendis sententiisque
 3136  10, 21|                  numquid sicut meminimus eloquentiam? non; quamvis et hoc nomine
 3137  12, 25|                  quod de his verbis eius eloqueris? aequo animo ferre deberem,
 3138   5, 9 |                sanaretur. non enim satis eloquor, quid erga me habebat animi
 3139   5, 11|                  inde sentiret. iam enim Elpidii cuiusdam adversus eosdem
 3140   6, 10|               relinquebamus ea, quia non elucebat certum aliquid, quod illis
 3141   1, 14|           quidquid sentiebam. hinc satis elucet maiorem habere vim ad discenda
 3142  11, 12|       respondisse perhibetur ioculariter eludens quaestionis violentiam:
 3143   6, 11|                  quando praeparamus quod emant scholastici? quando reparamus
 3144   8, 10|               utrumque non potest, utrum emat voluptatem luxuria an pecuniam
 3145   8, 1 |          venditis omnibus, quae haberem, emenda erat, et dubitabam. ~
 3146  10, 38|           quandam excellentiam contrahit emendicata suffragia: temptat, et cum
 3147   6, 6 |                enim iam ille pauculis et emendicatis nummulis adeptus erat, ad
 3148   3, 4 |           acuendam linguam, quod videbar emere maternis mercedibus, cum
 3149   9, 3 |           phantasma crederet, tamen inde emergens sic sibi erat, nondum imbutus
 3150  13, 7 |                 sunt, quibus mergimur et emergimus. quid similius et quid dissimilius?
 3151   1, 10|                magis magisque per oculos emicante in spectacula, ludos maiorum;
 3152   6, 1 |               quod priusquam de hac vita emigraret, me visura esset fidelem
 3153   9, 3 |              fidelis factus, ex hac vita emigravit. ita misertus es non solum
 3154  12, 3 |                  esset, nisi super esset eminendo et inlustrando? ubi ergo
 3155   6, 11|                  non est inane, quod tam eminens culmen auctoritatis Christianae
 3156  12, 20|                terram, unde formata nunc eminent et apparent, cum omnibus,
 3157  13, 9 |               incommutabilis divinitatis eminentia super omne mutabile, et
 3158   8, 2 |           retentisque memoriter, de loco eminentiore, in conspectu populi fidelis,
 3159  11, 6 |               ultimam. unde claret atque eminet, quod creaturae motus expressit
 3160   9, 13|               restituet pretium, quo nos emit, ut nos auferat ei? ad cuius
 3161   1, 13|               venditores grammaticae vel emptores, quia, si proponam eis interrogans,
 3162  11, 9 |                  quis conprehendet? quis enarrabit? quid est illud, quod interlucet
 3163  13, 19|                  in firmamento, ut caeli enarrent gloriam eius, dividentes
 3164  10, 33|                  carnis meae, cui mentem enervandam non oportet dari, saepe
 3165   7, 6 |                 observatione numerarent, enixae essent ambae simul; ita
 3166  12, 6 |              quidquid de ista quaestione enodasti mihi, quid legentium capere
 3167   7, 3 |                non tenebam explicitam et enodatam causam mali. quaecumque
 3168   4, 16|         magisterii tot nodosissimi libri enodati, cum deformiter et sacrilega
 3169   5, 6 |               qua forte maiora quarerem, enodatissime expedirentur. ergo ubi venit,
 3170  10, 8 |                recordationis meae, donec enubiletur quod volo atque in conspectum
 3171  12, 17|                  postea digereret dierum enumeratione quasi articulatim universa,
 3172   1, 8 |                 eis signis ore, per haec enuntiabam. sic cum his, inter quos
 3173   1, 8 |              inter quos eram, voluntatum enuntiandarum signa conmunicavi; et vitae
 3174  13, 23|             omnibus vocibus corporaliter enuntiandis causa est abyssus saeculi
 3175  13, 15|          misericordiam tuam temporaliter enuntiantem te, qui fecisti tempora.
 3176   1, 18|                barbarismo aut soloecismo enuntiarent, reprehensi confundebantur;
 3177  12, 23|                alterum, si de ipsius qui enuntiat voluntate dissensio est.
 3178  12, 17|                  creatura) his nominibus enuntiatam, quibus appellaretur terra
 3179  13, 24|                  modis enuntietur et una enuntiatio multis modis intellegatur,
 3180  13, 24|       intellegere, quod obscure uno modo enuntiatum legerimus. sic implentur
 3181  12, 24|             verum eum vidisse apteque id enuntiavisse non dubitem. ~
 3182  13, 24|                  ut una res multis modis enuntietur et una enuntiatio multis
 3183  12, 6 |                  intendi in ipsa corpora eorumque mutabilitatem altius inspexi,
 3184  13, 26|                  Philippensibus quae per Epaphroditum miserant; sed tamen unde
 3185   6, 16|              finibus bonarum et malorum, Epicurum accepturum fuisse palmam
 3186   6, 16|                  tractus meritorum, quod Epicurus credere noluit. et quaerebam,
 3187   8, 2 |                in accipienda gratia tunc episcopi Ambrosii, et quem vere ut
 3188   5, 3 |          Carthaginem quidam Manichaeorum episcopus, Faustus nomine, magnus
 3189   9, 4 |              absente Nibridio, testantur epistulae. et quando mihi sufficiat
 3190   2, 4 |                  ingentia non ad nostras epulas, sed vel proicienda porcis,
 3191   2, 6 |            furarer. nam decerpta proieci epulatus inde solam iniquitatem,
 3192   6, 2 |                canistrum cum sollemnibus epulis, praegustandis atque largiendis,
 3193   1, 18|                aut vero filius ille tuus equos aut currus vel naves quaesivit
 3194   2, 3 |                 libidinum, et nulla erat eradicans manus. quin immo ubi me
 3195   7, 17|                 sensum multa cogitantem. eramque certissimus, quod invisibilia
 3196   8, 4 |            fortem, et videbant vasa eius erepta mundari, et aptari in honorem
 3197   6, 1 |               adeptum, sed falsitati iam ereptum: immo vero quia certa erat
 3198   9, 10|                  si iam taceant, quoniam erexerunt aurem in eum, qui fecit
 3199   7, 17|                 me comperiens mutabilem, erexit se ad intellegentiam suam,
 3200   3, 8 |                nobis fecimus, si iam non erigamus adversus te cornua falsae
 3201   9, 10|                  quidem digna videretur, erigentes nos ardentiore affectu in
 3202   7, 18|          partibus supereminens, subditos erigit ad se ipsam, in inferioribus
 3203  10, 34|                  ingredior viam tuam, et erigo ad te invisibiles oculos,
 3204  10, 31|                 inlustratori cordis mei: eripe me ab omni temptatione.
 3205   2, 6 |               unus deus, cuius potestati eripi aut subtrahi quid, quando
 3206  13, 17|         fructiferum, id est beneficum ad eripiendum eum, qui iniuriam patitur,
 3207  10, 36|              hominibus iudicante te, nec eripietur damnante te. cum autem non
 3208        | eritis
 3209        | ero
 3210  10, 43|                   et manduco et bibo, et erogo et pauper cupio saturari
 3211   4, 14|                 esse me vellem talem; et errabam tyfo, et circumferebar omni
 3212   4, 4 |               plangebat mater. mecum iam errabat in animo ille homo, et non
 3213   4, 2 |              quam ipsos pascere, hoc est errando eis esse voluptati atque
 3214   1, 17|          figmentorum poeticorum vestigia errantes sequi cogebamur, et tale
 3215   4, 16|         turpitudine in doctrina pietatis errarem? aut quid tantum oberat
 3216  11, 8 |                  quia, nisi maneret, cum erraremus, non esset quo rediremus.
 3217   8, 3 |             umeris reportetur ovis, quae erraverat, et drachma referatur in
 3218   4, 12|               intimus cordi est, sed cor erravit ab eo. redite, praevaricatores,
 3219  10, 33|            fallaciam inmoderatius cavens erro nimia severitate, sed valde
 3220   6, 16|                  liberas a miserabilibus erroribus et constitues nos in via
 3221   1, 13|            nescio cuius errores, oblitus errorum meorum, et plorare Didonem
 3222   1, 15|               totis praecordiis meis, et eruas me ab omni temptatione usque
 3223  10, 2 |                amaris et desideraris, ut erubescam de me et abiciam me atque
 3224   8, 11|               excipiet et sanabit te. et erubescebam nimis, quia illarum nugarum
 3225   8, 2 |                 magni criminis adparuit, erubescendo de sacris sacrilegis superborum
 3226   8, 10|       inluminamini, et vultus vestri non erubescent. ego cum deliberabam, ut
 3227   2, 3 |           videbantur, quibus obtemperare erubescerem. illi autem tui erant, et
 3228   8, 10|              adtendite, quid dicatis, et erubescite: et accedite ad eum et inluminamini,
 3229   8, 2 |           terricrepo defensitaverat, non erubuerit esse puer Christi tui, et
 3230  13, 19|             terram, et dies sole candens eructet diei verbum scientiae. luna
 3231   9, 9 |                amarissima, (qualia solet eructuare turgens atque indigesta
 3232   5, 13|             sermonis suavitate, quamquam eruditioris, minus tamen hilarescentis
 3233   4, 16|              dicebant vix eas, magistris eruditissimis non loquentibus tantum,
 3234   5, 3 |           adprime discplinis liberalibus eruditus. Et quoniam multa philosophorum
 3235   9, 8 |                 qualis ex eis fieret. et erudivit eam in timore tuo virga
 3236  10, 40|        pertractans, alia recondens, alia eruens: nec ego ipse, cum haec
 3237   9, 4 |           eruisti linguam meam, unde iam erueras cor meum, et benedicebam
 3238  10, 10|                ut, nisi admonente aliquo eruerentur, ea fortasse cogitare non
 3239   1, 18|                  semper tacebis? et nunc erues de hoc inmanissimo profundo
 3240  13, 18|                 vide, quia bonum est, et erumpat temporana lux nostra, et
 3241   6, 2 |                  ecclesiam, ita ut saepe erumperet, eum me videret, in eius
 3242   9, 12|                  ferebatur, non usque ad eruptionem lacrimarum nec usque ad
 3243  10, 8 |    abstrusioribus quibusdam receptaculis eruuntur, quaedam catervatim se proruunt
 3244   9, 5 |         aptiorque fierem. at ille iussit Esaiam prophetam, credo, quod prae
 3245   1, 6 |                 flendo vindecabam. tales esseinfantes didici, quos discere potui,
 3246   6, 14|              homines in eadem societate, essentque inter non praedivites, Romanianus
 3247   4, 4 |                  ut convalesceret prius, essetque idoneus viribus valetudinis,
 3248   6, 7 |            maxime cum Alypio et Nebridio esta conloquebar. quorum Alypius
 3249   8, 3 |                nulla est, nisi praecedat esuriendi et sitendi molestia. et
 3250   3, 10|                nascerentur. si quis vero esuriens peteret, qui Manichaeus
 3251  11, 1 |                 et mites et lugentes, et esurientes ac sitentes iustitiam, et
 3252  10, 27|                  anhelo tibi, gustavi et esurio et sitio, tetigisti me,
 3253  13, 26|              imbutus sum, et saturari et esurire et abundare et penuriam
 3254  10, 37|               iacitur? an et hoc nescio? etiamne id restat, ut ipse me seducam
 3255   8, 5 |            gravis torpor in membris est, eumque iam displicentem carpit
 3256   8, 11|            tamquam libere contradicentes eundo in obviam, sed velut a dorso
 3257  11, 13|                stant, quoniam stant, nec euntes a venientibus excluduntur,
 3258  13, 2 |                 spiritale vel corporali, euntia in immoderationem et in
 3259   9, 8 |               domo, consociasti nobis et Euodium iuvenem ex nostro muncipio.
 3260   9, 12|               puero, psalterium arripuit Euodius et cantare coepit psalmum.
 3261   8, 4 |            tamquam sint, ut ea quae sunt evacuares. et tamen idem ipse minimus
 3262  10, 43|                 iustitiam coniunctam deo evacuaret mortem iustificatorum inpiorum,
 3263   7, 21|               dignum, et occidit eum; et evacuatum est chirographum, quod erat
 3264   1, 9 |           metuebamus aut minus te de his evadendis deprecabamur, et peccabamus
 3265   7, 17|           conspexi, sed aciem figere non evalui, et repercussa infirmitate
 3266  13, 13|                  timet, ne sicut serpens Evam decepit astutia sua, sic
 3267   5, 4 |                   et gratias agat et non evanescat in cogitationibus suis.
 3268   8, 12|                 enim de Antonio, quod ex evangelica lectione, cui forte supervenerat,
 3269  13, 21|               viventem, in verbo tuo per evangelistas tuos animam continentem
 3270  13, 21|      multiplicantur. primarum enim vocum evangelizantium infidelitas hominum causa
 3271   2, 1 |                  uno te aversus in multa evanui. Exarsi enim aliquando satiari
 3272   5, 13|            provideretur, inpertita etiam evectione publica, ego ipse ambivi,
 3273  10, 34|                invisibiles oculos, ut tu evellas de laqueo pedes meos. tu
 3274   4, 6 |           dirigens oculos meos ad te, et evellens de laqueo pedes meos. mirabar
 3275  10, 34|              inlaqueantur. tu non cessas evellere, ego autem crebro haereo
 3276   6, 4 |                  deficientem; sed, sicut evenire assolet, ut malum medicum
 3277  10, 8 |                etiam futuras actiones et eventa et spes, et haec omnia rursus
 3278   3, 3 |               quam eversores vocarentur, eversi plane prius ipsi atque perversi,
 3279   5, 12|                Africa. nam re vera illas eversiones a perditis adulescentibus
 3280   4, 16|           revertamur iam, domine, ut non evertamur, quia vivit apud te sine
 3281   7, 6 |                ad illius artis opinionem evertendam, ignorabat. is ergo vir
 3282  13, 33|                   partim latenter partim evidenter. de nihilo enim a te, non
 3283  11, 4 |                et vox dicentium est ipsa evidentia. tu ergo, domine, fecisti
 3284  10, 35|                  explorant. Ex hoc autem evidentius discernitur, quid voluptatis,
 3285  10, 30|                  ut, cum aliter accidit, evigilantes ad conscientiae requiem
 3286   7, 14|            consopita est insania mea; et evigilavi in te et vidi te infinitum
 3287   6, 6 |             perfundebatur, cum ego curis eviscerarer, verum etiam quod ille bene
 3288   3, 8 |                 sicut latro viatori, vel evitandi mali, sicut ei qui timetur,
 3289  13, 21|            saeculo, continete vos ab eo. evitando vivit anima, quae appetendo
 3290   9, 1 |                  quo imo altoque secreto evocatum est in momento liberum arbitrium
 3291   9, 3 |                iamque facturus, cum ecce evoluti sunt dies illi tandem. nam
 3292   6, 3 |              minus quam vellet voluminum evolveret: quamquam et causa servandae
 3293   7, 2 |                   adversus eos omni modo evomendos a pressura pectoris, quia
 3294   9, 4 |         mendacium: forte conturbantur et evomuissent illud, et exaudires eos,
 3295   9, 6 |                  veritas in cor meum, et exaestuabat inde affectus pietatis,
 3296   2, 2 |                 usque ad coniugale litus exaestuarent fluctus aetatis meae, si
 3297   6, 6 |               meae sarcinam, et trahendo exaggerans) nihil vellemus aliud nisi
 3298   9, 8 |           retribuis eis. illa enim irata exagitare appetivit minorem dominam,
 3299   3, 12|      quaestiunculis iam multos inperitos exagitassem, sicut illa indicaverat
 3300  13, 9 |               nos et spiritus tuus bonus exaltat humilitatem nostram de portis
 3301   5, 3 |           occidunt se tibi, et trucidant exaltationes suas sicut volatilia, et
 3302  13, 19|               mundi nec estis sub modio. exaltatus est, cui adhaesistis et
 3303   7, 6 |                etiam canum suarum partus examinatissima diligentia nosse curabat;
 3304   6, 9 |                 in ecclesia tua causarum examinator, experientior instructiorque
 3305   2, 10|                           CAPUT 10 ~Quis exaperit istam tortuosissimam et
 3306   9, 8 |         moderatissime alebantur, etiamsi exardescerent siti, nec aquam bibere sinebat,
 3307  13, 26|               taedio marcuerant et quasi exaruerant ab isto fructu boni operis,
 3308  11, 2 |                meae, et misericordia tua exaudiat desiderium meum, quoniam
 3309   5, 8 |                   sed alte consulens, et exaudiens cardinem desiderii eius,
 3310   2, 2 |            placeat uxori. has ergo voces exaudirem vigilantior, et abscisus
 3311   3, 8 |                peccatis confitentium, et exaudis gemitus conpeditorum, et
 3312   5, 2 |           viderent te videntem se, atque excaecati in te offenderent -- quia
 3313  12, 26|          quemadmodum creat deus, tamquam excedentia vires suas dicta recusarent
 3314  12, 9 |              facta est, inhaerendo tibi, excedit omnem volubilem vicissitudinem
 3315   6, 5 |                 te fuisse tributurum tam excellentem illi scripturae per omnes
 3316   8, 6 |            Aegyptio monacho, cuius nomen excellenter clarebat apud servos tuos,
 3317  10, 38|                  qui ad privatam quandam excellentiam contrahit emendicata suffragia:
 3318   7, 19|                  Christo meo, quantum de excellentis sapientiae viro, cui nullus
 3319   1, 20|                  Sed tamen, domine, tibi excellentissimo, optimo conditori et rectori
 3320   4, 16|           conabar exponere, et erat ille excellentissimus in eis, qui me exponentem
 3321   5, 7 |                 earum artium, quibus eum excellere putaveram, satis apparuit,
 3322  12, 30|            veritatis et fruge utilitatis excellit. ~
 3323   1, 10|             edunt, ea dignitate praediti excellunt, ut hoc paene omnes optent
 3324   5, 3 |             domine, et humilia respicis, excelsa autem a longe agnoscis:
 3325   3, 5 |                incessu humilem, successu excelsam, et velatam mysteriis, et
 3326  12, 32|              illa quam cogitavit ceteris excelsior, nobis autem, domine, aut
 3327   7, 10|            tamquam audirem vocem tuam de excelso: cibus sum grandium: cresce
 3328   5, 3 |                  hanc viam, et putant se excelsos esse cum sideribus et lucidos,
 3329   1, 6 |            tempore; non enim ego memini. exceperunt ergo me consolationes tactis
 3330  12, 30|              illas veras esse sententias exceptis carnalibus, de quibus quantum
 3331   2, 3 |               cum parentibus esse coepi, excesserunt caput meum vepres libidinum,
 3332   2, 2 |                fluxus mei relicto te, et excessi omnia legitima tua, nec
 3333   9, 8 |                  superfluentibus aetatis excessibus, qui ludicris motibus ebulliunt,
 3334  10, 19|            obliti fueramus. an non totum exciderat, sed ex parte, quae tenebatur,
 3335  10, 9 |              liberalibus percepta nondum exciderunt, quasi remota interiore
 3336   4, 13|                 tres; tu scis, deus: nam excidit mihi. non enim habemus eos,
 3337   2, 2 |                 fuit cura meorum ruentem excipere me matrimonio, sed cura
 3338   6, 5 |                 non sunt leves corde; ut exciperet omnes populari sinu, et
 3339  12, 12|                  informitas (ut gradatim excipiantur, qui omnimodam speciei privationem
 3340   5, 14|              neglegebam. cor aperirem ad excipiendum, quam diserte diceret, pariter
 3341  10, 40|      dignitatibus aestimare conatus sum, excipiens alia nutantibus sensibus
 3342   8, 11|                cadas: proice te securus, excipiet et sanabit te. et erubescebam
 3343   5, 9 |                         CAPUT 9 ~Et ecce excipior ibi flagello aegritudinis
 3344   8, 4 |                CAPUT 4 ~Age, domine, fac excita et revoca nos, accende et
 3345   9, 7 |           frigidi a calore spiritus tui, excitabamur tamen civitate adtonita
 3346   3, 4 |               atque amplexarer fortiter, excitabar sermone illo et accendebar
 3347  13, 21|           fidelibus vivendo coram eis et excitando ad imitationem. sic enim
 3348  10, 3 |               cum leguntur et audiuntur, excitant cor, ne dormiat in desperatione
 3349  12, 16|                sufflantes in pulverem et excitantes terram in oculos suos, et
 3350   9, 9 |                  inimicitias hominum nec excitare nec augere male loquendo,
 3351   4, 14|                  accenderer in eo et non excitarer, et certe res non aliae
 3352   5, 1 |           linguae meae, quam formasti et excitasti, ut confiteatur nomini tuo,
 3353   8, 7 |               lecto Ciceronis Hortensio, excitatus eram studio sapientiae,
 3354   8, 8 |                domus meae, quam fortiter excitaveram cum anima mea in cubiculo
 3355  10, 33|                qua occulta familiaritate excitentur. sed delectatio carnis meae,
 3356   6, 9 |            ferentem ferrum, cuius sonitu exciti venerant: tenent, adtrahunt,
 3357  11, 1 |            noveris ea, sed affectum meum excito in te et eorum, qui haec
 3358   9, 4 |               laetitiam in corde meo. et exclamabam, legens haec foris et agnoscens
 3359  10, 6 |                 mihi de illo aliquid. et exclamaverunt voce magna: ipse fecit nos.
 3360   9, 12|                 extremum, puer Adeodatus exclamavit in planctu, atque ab omnibus
 3361   8, 8 |                 turbatus invado Alypium, exclamo: quid patimur? quid est
 3362   9, 4 |                  fidelia, sonos pietatis excludentes turgidum spiritum, rudis
 3363  12, 31|                 hoc apertius ponerem, ut excluderem ceteras, quarum falsitas
 3364   5, 1 |         confitetur; quia oculum tuum non excludit cor clausum, nec manum tuam
 3365  11, 13|                 nec euntes a venientibus excluduntur, quia non transeunt: isti
 3366   3, 6 |               longe peregrinabar abs te, exclusus et a siliquis porcorum,
 3367  10, 11|          dilabuntur, ut denuo velut nova excogitanda sint indidem iterum -- neque
 3368  13, 24|               res autem intellegibiliter excogitatas generationes humanas propter
 3369  13, 24|                et rebus intellegibiliter excogitatis. signa corporaliter edita
 3370   8, 11|              CAPUT 11 ~Sic aegrotabam et excruciabar, accusans memet ipsum solito
 3371   9, 4 |         celeritatem. dolore dentium tunc excruciabas me, et cum in tantum ingravesceret,
 3372   6, 12|                concupiscentiae me captum excruciabat, illum autem admiratio capiendum
 3373   7, 5 |               quo incassum stimulatur et excruciatur cor; et tanto gravius malum,
 3374   9, 7 |              fuerat seducta ab Arrianis. excubabat pia plebs in ecclesia, mori
 3375   7, 6 |                liberiliter institutus et excultus eloquio, cum me tamquam
 3376  11, 11|                  est praesens, creari et excurrere? quis tenebit cor hominis,
 3377   5, 10|               cor meum in verba mala, ad excusandas excusationes in peccatis
 3378   5, 10|               quoniam peccabat tibi, sed excusare me amabam, et accusare nescio
 3379   5, 10|                verba mala, ad excusandas excusationes in peccatis cum hominibus
 3380  10, 31|                anima, et in eo praeparat excusationis patrocinium, gaudens non
 3381   6, 7 |                 voluptate caecabatur, et excussit animum forti temperantia,
 3382   3, 2 |           vehementius, qua mihi lacrimae excutiebantur. quid autem mirum, cum infelix
 3383   2, 4 |             sapore inlecebrosis. ad hanc excutiendam atque asportandam nequissimi
 3384   8, 3 |                quae invenit: et lacrimas excutit gaudium sollemnitatis domus
 3385   5, 10|                  non esse arbitrabar; et execrabilis iniquitas, te, deus omnipotens,
 3386   8, 7 |         renitebatur, recusabat et non se execusabat. consumpta erant et convicta
 3387   8, 6 |         negotiorum servitute quemadmodum exemeris, narrabo et confitebor nomini
 3388   9, 2 |                 transfixa visceribus, et exempla servorum tuorum, quos de
 3389   5, 11|         voluerunt, atque ipsi incorrupta exemplaria nulla proferrent. sed me
 3390   4, 16|                  novem generibus, quorum exempli gratia quaedam possui, vel
 3391   8, 11|                  plenas gregibus bonorum exemplorum. ibi tot pueri et puellae,
 3392  13, 34|               praedestinata temporaliter exequi, ut occulta manifestares
 3393  13, 11|               trinitas, sed dico, ubi se exerceant et probent et sentiant,
 3394   9, 11|         conticuit et ingravescente morbo exercebatur. Ego vero cogitans dona
 3395   6, 5 |                  se cunctus praebens, et exercens intentionem eorum, qui non
 3396   1, 17|                itane aliud non erat, ubi exerceretur ingenium et lingua mea:
 3397   6, 9 |                  recitaturus erat. sicut exerceri scholastici solent, sivisti
 3398   5, 6 |            aderat cotidiana sermocinandi exercitatio; inde suppetebat eloquium,
 3399   2, 5 |                cur ita? ut scilicet illa exercitatione scelerum capta urbe honores,
 3400   9, 5 |            arbitrans, distuli repetendum exercitatior in dominico eloquio. ~
 3401  11, 27|           fidenterque respondeo, quantum exercitato sensu fiditur, illam simplam
 3402   3, 12|                  nutritum in ecclesia et exercitatum in libris tuis. quem cum
 3403  12, 11|                  suam nusquam et numquam exerit, et te sibi semper praesente,
 3404   2, 2 |           luminosus limes amicitiae, sed exhalabantur nebulae de limosa concupiscentia
 3405  13, 32|            volatus avium portat, aquarum exhalatione concrescit. videmus terrenis
 3406   9, 9 |                 acida conloquia cruditas exhalatur odiorum,) nihil tamen alteri
 3407   3, 6 |                   nec nutriebar eis, sed exhauriebar magis. cibus in somnis simillimus
 3408   9, 1 |              meae, et a fundo cordis mei exhauriens abyssum corruptionis. et
 3409   8, 10|            theatrum, si uno die utrumque exhibeatur; addo etiam tertium, an
 3410   4, 2 |           scintillantem fidem meam, quam exhibebam in illo magisterio diligentibus
 3411   3, 9 |                servientibus tibi, vel ad exhibendum, quod ad praesens opus est,
 3412  12, 11|          mutabatur et vertebatur, possit exhibere vices temporum? omnino enim
 3413  13, 23|              sive in ea, qua ille piscis exhibetur, quem levatum de profundo
 3414   7, 19|              bibit, dormivit, ambulavit, exhilaratus est, contristatus est, sermocinatus
 3415  10, 35|                 in laniato cadavere quod exhorreas? et tamen sicubi iaceat,
 3416   2, 6 |              timor insolita et repentina exhorrescit, rebus, quae amantur, adversantia,
 3417   4, 4 |                didicerat. at ille ita me exhorruit ut inimicum, admonuitque
 3418   9, 3 |              tali conversione nostra, et exhortantes ad fidem gradus sui, vitae
 3419  13, 21|                  extitit; sed et fideles exhortantur et benedicuntur eis multipliciter
 3420   3, 4 |                  solo delectabar in illa exhortatione, quod non illam aut illam
 3421   3, 4 |               ita. sed liber ille ipsius exhortationem continet ad philosophiam
 3422   9, 7 |               genus hoc consolationis et exhortationis celebrare, magno studio
 3423   9, 4 |       misericordia, pater. et haec omnia exibant per oculos et vocem meam,
 3424   6, 11|                  obrepat -- quomodo hinc exibimus? et ubi nobis discenda sunt
 3425   1, 9 |              cogitando de litteris, quam exigebatur a nobis. non enim deerat,
 3426   1, 4 |                 numquam avarus et usuras exigis. supererogaturtibi, ut debeas,
 3427   9, 12|            invenerit. flevisse me matrem exigua parte horae, matrem oculis
 3428   6, 2 |             praesentibus per sorbitiones exiguas partiretur, quia pietatem
 3429   8, 11|              abrumperetur totum, quo iam exiguo tenebar. sed tenebar tamen.
 3430   6, 5 |           aliquando robustius, aliquando exilius, semper tamen credidi et
 3431   6, 1 |             inopinatum aliquid audierit, exiluit laetitia, cum iam secura
 3432   8, 2 |                   quod cives huius mundi eximium putant, statuam Romano foro
 3433   7, 9 |                est: sed quia semet ipsum exinanivit formam servi accipiens,
 3434   6, 9 |                tam parvus erat, ut nihil exinde domino suo metuens, facile
 3435   7, 2 |                   quia non habebant, qua exirent, sine horribile sacrilegio
 3436   5, 14|                 Academicorum more, sicut existamantur, dubitans de omnibus atque
 3437  13, 3 |                   si non lux fieret, non existendo, sed intuendo inluminantem
 3438   1, 6 |                 et accipient et utcumque existent. tu autem idemipse es, et
 3439   3, 7 |                et ungues, et utrum iusti existimandi essent qui haberent uxores
 3440  12, 18|                 vel putamus, audemus eum existimare dixisse. dum ergo quisque
 3441   5, 7 |              quae ipse tali ingenio apta existimarem. ceterum conatus omnis meus,
 3442   5, 6 |             promittebant, non boni rerum existimatores erant; et ideo illis videbatur
 3443  11, 24|                 sive conprehenderit sive existimaverit, ut dici solet plus minus.
 3444  12, 30|            carnalibus, de quibus quantum existimavi locutus sum. quos tamen
 3445  12, 11|               quid libentius appellandum existimem caelum caeli domino, quam
 3446  10, 32|                non facile sibi credendum existimet, quia et quod inest plerumque
 3447   4, 11|            velles, ut transiret quidquid existit in praesentia, ut magis
 3448   6, 7 |                  compereram, quod circum exitiabiliter amaret, et graviter angebar,
 3449   9, 13|               peregrinatio populi tui ab exitu usque ad reditum, tu quod
 3450   9, 10|                die, quo ex hac vita erat exitura -- quem diem tu noveras
 3451  11, 10|          pertinet voluntas eius. quod si exortum est aliquid in dei substantia,
 3452   7, 21|              consideraveram opera tua et expaveram. ~
 3453   6, 11|                deum et vitam beatam? sed expecta: iucunda sunt etiam ista,
 3454   5, 6 |                extento desiderio ventrum expectabam istum Faustum. ceteri enim
 3455   9, 9 |               haberet umquam simultatem. expectabat enim misericordiam tuam
 3456  11, 9 |              promissa tua per patientiam expectamus. audiat te intus sermocinantem
 3457   6, 10|            invicem anhelantium, et ad te expectantium, ut dares eis escam in tempore
 3458   2, 2 |                 regnum caelorum felicior expectarem amplexus tuos. Sed efferbui
 3459  11, 28|                  agit, tria sunt? nam et expectat per id quod adtendit transeat
 3460  11, 28|                 propter quod dixi, et in expectationem propter quod dicturus sum:
 3461   5, 6 |                  qua illum tanto tempore expectaveram hominem, delectabatur quidem
 3462  12, 11|                  non habens futurum quod expectet nec in praeteritum traiciens
 3463   5, 6 |            maiora quarerem, enodatissime expedirentur. ergo ubi venit, expertus
 3464   8, 5 |         inpedimentis omnibus sic timebam expediri, quemadmodum inpediri timendum
 3465  10, 30|                te, concupiscentiae visco expedita; ut non sit rebellis sibi,
 3466   6, 12|                   quibus illi honesti et expediti pedes inplicarentur. cum
 3467   8, 5 |                  similes erant conatibus expergisci volentium, qui tamen superati
 3468  10, 37|                  ut careamus atque in eo experiamur, quid possumus, numquid
 3469   6, 9 |                 tua causarum examinator, experientior instructiorque discessit. ~
 3470   7, 6 |                  unde illius quasi artis experimenta colligerent. itaque dicebat
 3471   4, 5 |                in te manes, nos autem in experimentis volvimur: et tamen nisi
 3472   8, 5 |                 Sic intellegebam me ipso experimento id quod legeram, quomodo
 3473  10, 21|                  sensu corporis in aliis experimur. numquid sicut meminimus
 3474   5, 11|          doctissimo conferre singula, et experiri, quid inde sentiret. iam
 3475  10, 8 |                ibi sunt omnia, quae sive experta a me sive credita memini.
 3476   9, 9 |              memoravi. quae observabant, expertae gratulabantur; quae non
 3477  10, 8 |                  similitudines rerum vel expertarum vel ex eis, quas expertus
 3478   5, 6 |               expertus sum prius hominem expertem liberalium disciplinarum,
 3479  10, 21|                 quoniam res est, quam se expertum non esse nemo potest dicere,
 3480   4, 4 |              cruciatum inmanem verterat. expetebant eum undique oculi mei, et
 3481   4, 1 |            purgari nos ab istis sordibus expetentes, cum eis, qui appellarentur
 3482   9, 9 |                pax domestica turbabatur, expeteretque vindictam. itaque posteaquam
 3483  10, 37|               divitiae vero, quae ob hoc expetuntur, ut alicui trium istarum
 3484   1, 7 |                  suum. Quis hoc ignorat? expiare se dicunt ista matres atque
 3485  11, 23|                 quater circuiret sol, ut expleret diem. si utrumque, nec ille
 3486   8, 7 |            concupiscentiae, quem malebam expleri quam exstingui. et ieram
 3487   4, 4 |             hominem de hac vita, cum vix explevisset annum in amicitia mea, suavi
 3488   1, 16|               persuadendis sententiisque explicandis maxime necesaria. ita ergo
 3489   9, 11|         sententiam verbis quibus poterat explicasset, conticuit et ingravescente
 3490  11, 14|              quis hoc facile breviterque explicaverit? quis hoc ad verbum de illo
 3491   7, 3 |              omnes et omnia; non tenebam explicitam et enodatam causam mali.
 3492  10, 37|               temptationum mihi facultas explorandi me, in hoc paene nulla est.
 3493   5, 13|         intentione, qua debui, sed quasi explorans eius facundiam, utrum conveniret
 3494  10, 35|                  cum aliquid cognitionis explorant. Ex hoc autem evidentius
 3495  13, 21|            astuti ad cavendum, et tantum explorantes temporalem naturam, quantum
 3496   6, 8 |         adduxerunt secum, id ipsum forte explorare cupientes, utrum posset
 3497   5, 3 |                  numeris et occulis meis exploratas non occurrebat, et longe
 3498   1, 13|                ne nunc quidem mihi satis exploratum est. adamaveram enim latinas,
 3499   3, 4 |           fuisset, quamvis litteratum et expolitum et veridicum, non me totum
 3500  13, 23|             volitantibus, interpretando, exponendo, disserendo, disputando,
 3501   4, 16|          excellentissimus in eis, qui me exponentem non tardius sequeretur.
 3502   6, 7 |                in manibus erat, quam dum exponerem et oportune mihi adhibenda
 3503   6, 11|                   ecce Faustus veniet et exponet omnia. o magni viri Academici!
 3504   5, 5 |             aliis libris legeram, posset exponi, ut, si forte posset, incertum
 3505   6, 5 |                multa ex eis probabiliter exposita audissem, ad sacramentorum
 3506   5, 14|         plerisque illorum librorum locis expositis, iam reprehendebam desperationem
 3507  11, 6 |             eminet, quod creaturae motus expressit eam, serviens aeternae voluntati
 3508   9, 13|           discutias eam! quia omnino non exquiris delicta vehementer, fiducialiter
 3509   7, 2 |                 falsa esse illa omnia et exsecrabilia; si autem corruptibilem,
 3510   8, 7 |                 sanandos dederant, tanto exsecrabilius me conparatum eis oderam:
 3511   8, 3 |                 dilatam. Hoc in turpi et exsecranda laetitia, hoc in ea, quae
 3512   5, 8 |                 me ab aquis maris plenum exsecrandis sordibus usque ad aquam
 3513  10, 21|                 recordans detestor atque exsecror, aliquando de bonis et honestis,
 3514  10, 42|              quaerebant doctrinae fastu, exserentes potius quam tundentes pectora,
 3515  12, 29|                factam, quia formae rerum exserunt tempora, illa autem erat
 3516  11, 18|             rerum, quae nondum sunt, iam exsistentes praesentiantur imagines,
 3517  11, 5 |                   et imponit speciem iam exsistenti et habenti, ut esset, veluti
 3518   7, 5 |             nulla esset omnino? aut vero exsistere poterat contra eius voluntatem?
 3519   6, 13|               erat, et quia ea placebat, exspectabatur. ~
 3520   8, 7 |                quem malebam expleri quam exstingui. et ieram per vias pravas
 3521   8, 3 |                 molestus ardor, quem dum exstinguit potatio, fit delectatio.
 3522   8, 3 |                audimus, cum audimus quam exsultantibus pastoris umeris reportetur
 3523   5, 1 |                 os considerantium ea: ut exsurgat in te a lassitudine anima
 3524   8, 5 |               mihi: Surge qui dormis, et exsurge a mortuis, et inluminabit
 3525  11, 30|          desinant istam vanitatem loqui. extendantur etiam in ea, quae ante sunt,
 3526  11, 15|              transvolat, ut nulla morula extendatur. nam si extenditur, dividitur
 3527  13, 15|        plicabitur, et faenum, super quod extendebatur, cum claritate sua praeteriet,
 3528   8, 11|              venirem neque dubitarem, et extendens ad me suscipiendum et amplectendum
 3529  13, 15|               nondum sicut pellem caelum extenderas, nondum mortis eorum famam
 3530  12, 27|                 superba inbecillitate se extenderit, heu, cadet miser, et, domine
 3531  11, 11|       praetereuntibus motibus, qui siuml extendi non possunt, longum non
 3532   9, 10|                 his audiamus, sicut nunc extendimus nos et rapida cogitatione
 3533  13, 15|               fierent. unde sicut pellem extendisti firmamentum libri tui, concordes
 3534  11, 27|                  nec ea, quae nulla mora extenduntur, nec ea, quae terminos non
 3535   9, 10|       obliviscentes in ea quae ante sunt extenti, quaerebamus inter nos apud
 3536  13, 15|             viverent, non ita sublimiter extentum erat. nondum sicut pellem
 3537  11, 29|                  sunt non distentus, sed extentus, non secundum distentionem,
 3538  10, 6 |               interior cognovit haec per exterioris ministerium; ego interior
 3539  10, 34|                nocte. sed pulchritudinum exteriorum operatores et sectatores
 3540  10, 6 |                  mihi praesto sunt, unum exterius et alterum interius. quid
 3541  10, 34|         relinquentes a quo facti sunt et exterminantes quod facti sunt. at ego,
 3542   2, 4 |           dissiliens a firmamento tuo in exterminium, non dedecore aliquid, sed