39-alter | alti-biber | bibit-compa | compe-conve | convi-despe | despi-ecule | edaci-exter | extin-gemer | gemin-incur | incut-inter | intim-luden | luder-mutab | mutan-opina | opino-placu | plaga-prope | proph-renit | renov-secut | sedar-subti | subtr-tumul | tunde-vocat | vocem-zeli
Book, Chapter
4043 7, 6 | considerationem in eos qui gemini nascuntur, quorum plerique
4044 9, 12| illud questibus lacrimosis gemitibusque celebrare, quia his plerumque
4045 8, 8 | loquebantur animum mecum frons, genae, oculi, color, modus vocis,
4046 3, 8 | societatem non obtemperatur -- generale quippe pactum est societatis
4047 10, 35| quam durum sit. ideoque generalis experientia sensum concupiscentia,
4048 4, 2 | modum, quod foederatum esset generandi gratia, et pactum libidinosi
4049 13, 22| enim ille dispensator tuus, generans per evangelium filios, ne
4050 10, 8 | Ubi sunt omnia distincte generatimque servata, quae suo quaeque
4051 13, 20| terminatae sine incrementis generationum tamquam lumina sapientiae
4052 12, 22| formatae sint? unde si aliquid Genesis tacuit deum fecisse, quod
4053 4, 3 | ex conloquio meo libris genethliacorum esse me deditum, benigne
4054 9, 9 | servivit, quasi ab omnibus genita fuisset. ~
4055 1, 7 | maioribus, hisque, a quibus genitus est, multisque praeterea
4056 7, 2 | tibi factura nescio qua gens tenebrarum, quam ex adversa
4057 6, 2 | parentalia superstitioni gentilium essent simillima, abstinuit
4058 13, 7 | caritatis, et flectentem genua pro nobis ad te, ut cognoscamus
4059 11, 13| cui dixisti: ego hodie genui te. omnia tempora tu fecisti
4060 9, 9 | curam gessit, quasi omnes genuisset, ita servivit, quasi ab
4061 10, 4 | idem ipse est enim, qui genuit me et tuetur me, et tu ipse
4062 13, 24| homines gignendo augeantur genusque custodiant. Quid igitur
4063 6, 11| iam tricenariam aetatem gerebam, in eodem luto haesitans
4064 9, 8 | filiarum conmissam diligentur gerebat, et erat in eis coercendis,
4065 6, 5 | esse te et curam nostri gerere, etiamsi ignorabam vel quid
4066 6, 5 | quae non viderem neque cum gererentur affuissem: sicut tam multa
4067 6, 3 | videbatur. quid autem ille spei gereret, adversus ipsius excellentiae
4068 11, 2 | qui securus curam nostri geris. circumcide ab omni temeritate
4069 10, 36| animae suae, nec qui iniqua gerit benedicitur, sed laudatur
4070 10, 35| animalia, ideo non res eadem geritur? pergo inde ad laudandum
4071 6, 7 | continentiae, quam veram et germanam putabat. erat autem illa
4072 9, 4 | turgidum spiritum, rudis in germano amore tuo, catechumenus
4073 9, 7 | martyrum corpora Protasi et Gervasi, quae per tot annos incorrupta
4074 7, 21| peccavimus, inique fecimus, inpie gessimus, et gravata est super nos
4075 9, 9 | baptismi tui, ita curam gessit, quasi omnes genuisset,
4076 11, 23| ei sufficeret, illa pugna gesta atque finita est. video
4077 9, 2 | nostrum caritate tua, et gestabamus verba tua transfixa visceribus,
4078 12, 27| tamquam materno sinu eorum gestatur infirmitas, salubriter aedificatur
4079 3, 1 | elegans et urbanus esse gestiebam abundanti vanitate. rui
4080 2, 3 | quasi iam ex hoc in nepotes gestiret, gaudens matri indicavit,
4081 4, 12| thalamo suo exultavit ut gigans ad currendam viam. non enim
4082 13, 30| inferioribus mundi locis ista gignere atque formare. insani dicunt
4083 13, 24| omnia, quae de seminibus gignuntur, convenit verbum: crescite
4084 9, 6 | usque ad Italicum solum glaciale nudo pede obterendum insolito
4085 2, 7 | quod peccata mea tamquam glaciem solvisti. gratiae tuae deputo
4086 6, 8 | ut ius disceret, et ibi gladiatorii spectaculi hiatu incredibili
4087 3, 8 | mali, sicut spectatores gladiatorum aut inrisores aut inlusores
4088 12, 14| vehementer: o si occidas eos de gladio bis acuto, et non sint hostes
4089 1, 18| ordinateque narrarent, laudati gloriabantur? vides haec, domine, et
4090 2, 3 | iactantes flagitia sua et tanto gloriantes magis, quanto magis turpes
4091 3, 3 | hominum de caecitate etiam gloriantium. et maior iam eram in schola
4092 6, 9 | manifestum se conprehendisse gloriantur, et inde offerendus iudiciis
4093 7, 21| dici: ut qui videt non sic glorietur, quasi non acceperit non
4094 7, 9 | cognoscunt deum, non sicut deum glorificant, aut gratias agunt, sed
4095 8, 1 | cognoscentes deum non sicut deum glorificaverunt aut gratias egerunt. in
4096 5, 4 | cognoscens te, sicut te glorificet, et gratias agat et non
4097 2, 6 | cunctis honorandus unus et gloriosus in aeternum? et saevitia
4098 4, 10| omnium, sed non eis infigatur glutine amore per sensus corporis.
4099 8, 8 | salubriter et moriebar vitaliter, gnarus, quid mali essem, et ignarus,
4100 9, 3 | et exhortantes ad fidem gradus sui, vitae scilicet coniugalis:
4101 1, 14| CAPUT 14 ~Cur ergo graecam etiam grammaticam oderam
4102 1, 14| erat puero. credo etiam graecis pueris Vergilius ita sit,
4103 3, 4 | amor autem sapientiae nomen graecum habet philosophiam, quo
4104 1, 13| enim vela pendent liminibus grammaticarum scholarum, sed non illa
4105 1, 13| magistri, sed quas docent qui grammatici vocantur. nam illas primas,
4106 8, 6 | Mediolanensi et civi et grammatico, subdoceret, vehementer
4107 3, 6 | pascebam. quanto enim meliores grammaticorum et poetarum fabellae quam
4108 13, 20| mirabilia tamquam coeti grandes; et voces nuntiorum tuorum
4109 7, 6 | famula quaedam pariter utero grandescebat. quod latere non potuit
4110 7, 10| nec quasi ex eodem genere grandior erat, tamquam si ista multo
4111 3, 6 | quam ex eis suspicamur alia grandiora et infinita, quae omnino
4112 7, 1 | quo esset isto grandius grandioremque occuparet locum, atque ita
4113 6, 12| dilexissent amicos. a quorum ego granditate quidem animi longe aberam:
4114 1, 9 | cohaerendo ita sit affectus granditer, ut eculeos et ungulas atque
4115 7, 10| tuam de excelso: cibus sum grandium: cresce et manducabis me.
4116 9, 8 | portaverat, sicut dorso grandiuscularum puellarum parvuli portari
4117 4, 8 | per oculos, et mille motus gratissimos, quasi fomitibus flagrare
4118 8, 4 | auctoritatis. quanto igitur gratius cogitabatur Victorini pectus,
4119 2, 5 | nimis creduli homine, quod gratuito potius malus atque crudelis
4120 2, 7 | facere potui, qui etiam gratuitum facinus amavi? et omnia
4121 9, 9 | quae observabant, expertae gratulabantur; quae non observabant, subiectae
4122 9, 12| dirrupta vulnus recens? gratulabar quidem testimonio eius,
4123 6, 2 | in eius praedicationem, gratulans mihi, quod talem matrem
4124 8, 2 | instrepuerunt nomen strepitu gratulationis. quis autem ibi non eum
4125 8, 6 | arridens, meque intuens, gratulatorie miratus est, quod eas et
4126 8, 2 | Latinam linguam transtulisset, gratulatus est mihi, quod non in aliorum
4127 5, 6 | venit, expertus sum hominem gratum et iucundum verbis, et ea
4128 7, 21| fecimus, inpie gessimus, et gravata est super nos manus tua,
4129 13, 13| extenditur, et ingemescit gravatus, et sitit anima eius ad
4130 10, 31| vocem iubentis dei mei: Non graventur corda vestra in crapula
4131 6, 11| pecunia, ne sumptum nostrum gravet, et ille erit modus cupiditatis.
4132 8, 10| volens; et ideo discerpitur gravi molestia, dum illud veritate
4133 5, 9 | me et in alios, multa et gravia super originalis peccati
4134 3, 3 | mortis: unde me verberasti gravibus poenis, sed nil ad culpam
4135 8, 12| sonus vocis meae iam fletu gravidus, et sic surrexeram. mansit
4136 6, 8 | aperuit, et percussus est graviore vulnere in anima quam ille
4137 4, 6 | taedium vivendi erat in me gravissimum et moriendi metus. credo,
4138 8, 2 | vereri debuit mansuetum gregem tuum, pronuntians verbum
4139 8, 6 | devolutus est ad monasteriorum greges, et mores suaveolentiae
4140 6, 5 | auctoritatis emineret, nec turbas gremio sanctae humilitatis hauriret.
4141 10, 34| discernens etiam istis pulchris gressum innecto, sed tu evelles,
4142 10, 36| autem, domine, pusillus grex tuus ecce sumus, tu nos
4143 4, 14| vento, et nimis occulte gubernabar abs te. et unde certus confitior
4144 6, 5 | audiebas me, fluctuabam et gubernabas me, ibam per viam saeculi
4145 6, 7 | domine, tu, qui praesides gubernaculis omnium, quae creasti, non
4146 11, 2 | tuos et consolationes et gubernationes, quibus me perduxisti praedicare
4147 1, 19| parentum et de mensa, vel gula imperante vel ut haberem
4148 6, 7 | magna aetate satis eminebat. gurges tamen morum Carthaginensium,
4149 13, 21| sicut in arida discreta a gurgitibus abyssi, et sint forma fidelibus
4150 10, 35| olefac quam niteat, aut: gusta quam splendeat, aut: palpa
4151 10, 10| transierunt; dicit etiam sensus gustandi: si sapor non est, nihil
4152 10, 8 | lene aspero, nihil tum gustando neque contractando, sed
4153 10, 12| aut sonant aut olent aut gustatae aut contrectatae sunt. audivi
4154 9, 4 | aeternum, quod ego quia gustaveram, frendebam, quoniam non
4155 10, 8 | quiescente lingua ac silente gutture canto quantum volo, imaginesque
4156 10, 31| concubitu potui. itaque freni gutturis temperata relaxatione et
4157 9, 4 | enim eas volebat redolere gymnasiorum cedros, quas iam contrivit
4158 11, 23| horae spatio sol totum suum gyrum circumiret, nec ille, se
4159 13, 7 | securitatis, ut sursum cor habeamus ad te, ubi spiritus tuus
4160 10, 14| mandamus aliquid, ut memoriter habeatur, dicimus: vide, ut illud
4161 4, 16| commemoraret et alii qui docti habebantur, tamquam in nescio quid
4162 2, 10| domini sui et non timebit et habebit se optime in optimo. defluxi
4163 2, 3 | relaxabantur etiam mihi ad ludendum habenae ultra temperamentum severitatis
4164 8, 12| nescio quomodo, et dimisi habenas lacrimis, et proruperunt
4165 1, 8 | affectionem anim in petendis, habendis, reiciendis fugiendisve
4166 10, 8 | quod sum. ergo animus ad habendum se ipsum angustus est: ut
4167 13, 34| firmamento, verbum vitae habentes sanctos tuos, et spiritalibus
4168 11, 5 | speciem iam exsistenti et habenti, ut esset, veluti terrae
4169 13, 19| firmamento caeli verbum vitae habentia. ubique discurrite, ignes
4170 5, 10| sensisse videbantur, ut vulgo habentur, etiam illorum intentionem
4171 2, 3 | innocentior, et ne vilior haberer, quo eram castior. ecce
4172 4, 14| quam ita notus esse, et vel haberi odio quam sic amari. ubi
4173 9, 8 | quia in potestate vinum non habetis; cum autem ad maritos veneritis,
4174 6, 4 | me aliquando pro certis habita fuissent, cum catholicam
4175 8, 6 | inruisse in quandam casam, ubi habitabant quidam servi tui spiritu
4176 8, 8 | domo: nam hospes ibi non habitabat, dominus domus. illuc me
4177 7, 20| tantum cernendam sed et habitandam. nam si primo sanctis tuis
4178 1, 18| pati. quam tu secretus es, habitans in excelsis in silentio,
4179 3, 6 | seduxit, quia invenit foris habitantem in oculo carnis meae, et
4180 10, 43| nobis, nisi caro fieret et habitaret in nobis. Conterritus peccatis
4181 10, 25| quasi vero loca ibi sint? habitas certe in ea, quoniam tui
4182 9, 8 | tua. simul eramus, simul habitaturi placito sancto. quaerebamus,
4183 10, 25| quid quaero, quo loco eius habites, quasi vero loca ibi sint?
4184 10, 42| curiosarum visionum, et digni habiti sunt inlusionibus. elati
4185 10, 8 | tenebris atque in silentio dum habito, in memoria mea profero,
4186 6, 16| recessisset, se aliquid melius habituram! versa et reversa in tergum
4187 5, 5 | indigna, si forte situs et habitus creaturae corporalis ignoret,
4188 2, 8 | CAPUT 8 ~Quem fructum habui miser aliquando in his,
4189 7, 6 | talium curiosissimum et habuisse amicum aeque illa simulque
4190 6, 12| et promeruissent deum, et habuissent fideliter ac dilexissent
4191 8, 3 | diligit, quam si eas semper habuisset? contestantur enim et cetera,
4192 13, 26| sapiebatis; taedium autem habuistis. isti ergo diuturno taedio
4193 6, 9 | iudiciis ducebatur. sed hactenus docendus fuit. statim enim,
4194 10, 33| adquiesco, non quidem ut haeream, sed ut surgam, cum volo.
4195 7, 5 | veritate; stabiliter tamen haerebat in corde meo in Catholica
4196 4, 14| iacet anima infirma, nondum haerens soliditati veritatis. sicut
4197 4, 4 | eam tu agglutinas inter haerentes sibi caritate diffusa in
4198 6, 12| non parvi penderet, ita haerere visco illius voluptatis,
4199 2, 3 | umbilico eius quo tenacius haererem, calcabat me inimicus invisibilis
4200 7, 19| doctrina. oportuit enim et haereses esse, ut probati manifesti
4201 5, 10| ceterorum hominum, qui in illa haeresi non fuissent. nec eam defendebam
4202 10, 6 | minuit edacitas, et ubi haeret, quod non divellit satietas.
4203 6, 12| adulescentiae suae, sed non haeserat, magisque doluerat et spreverat,
4204 7, 19| est, sermocinatus est, non haesisse carnem illam verbo tuo nisi
4205 3, 11| eram, continuo sine aliqua haesitatione: non inquit; non enim mihi
4206 1, 19| iacebam miser, et huius harenae palaestra erat illa, ubi
4207 4, 2 | mandasse mihi nescio quem haruspicem, quid ei dare vellem mercedis,
4208 6, 8 | sed fixit aspectum, et hauriebat furias at nesciebat, et
4209 12, 11| perseverantissima castitate hauriens mutabilitatem suam nusquam
4210 10, 11| ista, quorum non per sensus haurimus imagines, sed sine imaginibus,
4211 4, 15| animae affectio, qua carnales hauriuntur voluptates, ita errores
4212 8, 2 | sed posteaquam legendo et hausit firmatatem, timuitque negari
4213 10, 8 | perturbant quod per oculos haustum considero, cum et ipsi ibi
4214 10, 35| contemnere atque transire, vanus hebesco. quid cum me domi sedentem
4215 5, 8 | iniuriosa faciunt, mira hebetudine et punienda legibus, nisi
4216 13, 32| esset visibilis et composita herbarumque atque arborum mater. videmus
4217 9, 4 | contrivit dominus, quam salubres herbas ecclesiasticas adversas
4218 7, 9 | minori, et vocasti gentes in hereditatem tuam. et ego ad te veneram
4219 8, 6 | suaveolentiae tuae, et ubera deserta heremi, quorum nos nihil sciebamus.
4220 10, 31| temptatum. ideoque et populus in heremo non quia carnes desideravit,
4221 1, 6 | crastina atque ultra omniaque hesterna et retro hodie facies, hodie
4222 11, 13| crastino; neque enim succedit hesterno. hodiernus tuus aeternitas:
4223 12, 27| inbecillitate se extenderit, heu, cadet miser, et, domine
4224 6, 8 | ibi gladiatorii spectaculi hiatu incredibili et incredibiliter
4225 4, 14| domine deus meus, ut ad Hierium, Romanae urbis oratorem,
4226 3, 11| ad se iuvenem splendidum hilarem atque arridentem sibi, cum
4227 5, 13| eruditioris, minus tamen hilarescentis atque mulcentis, quam Fausti
4228 10, 31| suppetat. ad hoc incertum hilarescit infelix anima, et in eo
4229 8, 11| serena et non dissolute hilaris, honeste blandiens, ut venirem
4230 6, 6 | felicior erat, non tantum quod hilaritate perfundebatur, cum ego curis
4231 13, 18| sicuti facis, sicuti das hilaritatem et facultatem, oriatur de
4232 4, 3 | qua vitam degeret, et si Hippocraten intellexisset, et illas
4233 1, 7 | hominibus liberis et maioribus, hisque, a quibus genitus est, multisque
4234 6, 5 | affuissem: sicut tam multa in historia gentium, tam multa de locis
4235 4, 14| ita laudari et amari me ut histriones, quamquam eos et ipse laudarem
4236 3, 2 | ea magis placebat actio histrionis meque alliciebat vehementius,
4237 4, 14| etiamsi posset, hoc et de histrone dicendum est, qui naturae
4238 2, 5 | sine causa faceret ipso homicidio delectatus? quis crediderit?
4239 13, 32| faciem terrae decorari, hominemque ad imaginem et similitudinem
4240 1, 16| summo sonitu concutit. ego homuncio id non facerem? ego vero
4241 9, 3 | unde me multa interrogabat homuncionem inexpertum. iam non ponit
4242 3, 3 | habebant et illa studia, quae honesta vocabantur, ductum suum
4243 7, 6 | civitatis, natales ingenuos, honestam educationem liberalesque
4244 4, 8 | dulciloquos, simul nugari et simul honestari; dissentire interdum sine
4245 5, 3 | praelocuta mihi erat, quod esset honestarum omnium doctrinarum peritissimus
4246 8, 3 | hoc in ipsa sincerissima honestate amicitiae, hoc in eo, qui
4247 6, 16| cogitare non possem lumen honestatis et gratis amplectendae pulchritudinis,
4248 6, 12| in via eius, quibus illi honesti et expediti pedes inplicarentur.
4249 1, 13| quod dolerem talis dementia honestiores et uberiores litterae putantur
4250 3, 4 | philosophiam, magno et blando et honesto nomine colorantes et fucantes
4251 6, 7 | suscensendum mihi, accepit honestus adulescens ad suscensendum
4252 9, 9 | multum in ea laudabat, et honorabat et diligebat te, quia sentiebat
4253 9, 8 | Christiana satis a dominis honorabatur. unde etiam curam dominicarum
4254 12, 22| quia neque informes tam honorabilem sedem accipere meruissent,
4255 6, 2 | quae illo modo videbantur honorandae memoriae defunctorum, idem
4256 2, 6 | cum tu sis prae cunctis honorandus unus et gloriosus in aeternum?
4257 5, 3 | cognoscentes deum, non sicut deum honorant, aut gratias agunt, et evanescunt
4258 12, 16| falsa esse non dicunt, honorantes et in culmine sequendae
4259 6, 3 | quem sic tantae potestates honorarent: caelibatus tantum eius
4260 7, 9 | caput quadrupedis pro te honoravit populus primogenitus, conversus
4261 12, 30| spiritu tuo plenum, ita honoremus, ut hoc eum te revelante,
4262 7, 6 | dies et horas minutioresque horarum articulos cautissima observatione
4263 8, 7 | ulcerosus. et videbam et horrebam, et quo a me fugerem non
4264 4, 7 | carminibus adquiescebat. horrebant omnia et ipsa lux, et quidquid
4265 9, 2 | hoc peccatum, cum ceteris horrendis et funereis, in aqua sancta
4266 10, 17| est memoriae, nescio quod horrendum, deus meus, profunda et
4267 13, 18| tuis, qui non deficiunt, horreum praeparas annis transeuntibus.
4268 7, 2 | habebant, qua exirent, sine horribile sacrilegio cordis et linguae,
4269 12, 6 | eam cogitabam; foedas et horribiles formas perturbatis ordinibus
4270 8, 7 | intus et confundebar pudore horribili vehementer, cum Ponticianus
4271 3, 2 | tumor et tabes et sanies horrida consequebatur. talis vita
4272 7, 10| vehementer, et contremui amore et horrore: et inveni longe me esse
4273 11, 2 | lingua calami enuntiare omnia hortamenta tua, et omnes terrores tuos
4274 9, 3 | noster! tui sumus: indicant hortationes et consolationes tuae. fidelis
4275 8, 11| et inridebat me inrisione hortatoria, quasi diceret: tu non poteris,
4276 8, 7 | aetatis meae, lecto Ciceronis Hortensio, excitatus eram studio sapientiae,
4277 3, 4 | philosophiam et vocatur Hortensius. ille vero liber mutavit
4278 8, 6 | et qui cum eo per alias horti partes deambulabant, quaerentes
4279 8, 6 | teneretur, exisse deambulatum in hortos muris contiguos; atque illic,
4280 8, 8 | quam verba, quae promebam. hortulus quidam erat hospitii nostri,
4281 8, 8 | essem. abscessi ergo in hortum et Alypius pedem post pedem.
4282 9, 10| quandam fenestram, unde hortus intra domum, quae nos habebat,
4283 8, 8 | utebamur sicut tota domo: nam hospes ibi non habitabat, dominus
4284 5, 10| nec dissimulavi eundem hospitem meum reprimere a nimia fiducia,
4285 8, 8 | promebam. hortulus quidam erat hospitii nostri, quo nos utebamur
4286 13, 30| atque contexeres, cum de hostibus victis mundana moenia molireris,
4287 13, 30| radicibus terram tenet, sed hostilem mentem naturamque aliam
4288 8, 12| statim quippe cum fine huiusce sententiae, quasi luce securitatis
4289 5, 9 | illam in suis orationibus? huiusne tu lacrimas, quibus non
4290 9, 4 | super inimicis scripturae huiustabescebam. Quando recordabor omnia
4291 6, 5 | aut administrationem rerum humanarum ad te pertinere. Sed id
4292 13, 24| excogitatas generationes humanas propter rationis fecunditatem
4293 13, 24| significatibus, sic et fetibus humanis impletur et terra, cuius
4294 4, 7 | nescientem diligere homines humaniter! o stultum hominem inmoderate
4295 6, 4 | undique terminatum, membrorum humanorum figura contruderet. Gaudebam
4296 7, 1 | vacuatus, et terreno et humido et aerio et caelesti, sed
4297 11, 31| o quam excelsus es, et humiles corde sunt domus tua! tu
4298 3, 8 | unum falsum. itaque pietate humili reditur in te; et purgas
4299 5, 3 | quoniam magnus es, domine, et humilia respicis, excelsa autem
4300 7, 7 | vulnere meo creverant, quia humiliasti tamquam vulneratum superbum,
4301 4, 15| aut exultabant ossa, quae humiliata non erant. ~
4302 7, 9 | habitu inventus ut homo, humiliavit se factus oboediens usque
4303 12, 2 | Confitetur altitudini tuae humilitas linguae meae, quoniam tu
4304 9, 6 | in te mecum, iam induto humilitate sacramentis tuis congrua,
4305 12, 30| libri tui non territant alta humiliter et pauca copiose; sed omnes,
4306 6, 12| altissime, non deserens humum nostram, miseratus miseros,
4307 9, 7 | adtonita atque turbata. tunc hymni et psalmi ut canerentur
4308 9, 6 | humani. quantum flevi in hymnis et canticis tuis, suave
4309 10, 34| omnium, assumunt eam in hymno tuo, non assumuntur ab ea
4310 9, 7 | plus flebam inter cantica hymnorum tuorum, olim suspirans tibi
4311 10, 34| meum, etiam hinc tibi dico hymnum et sacrifico laudem sacrificatori
4312 10, 4 | et suspirent in his, et hymnus et fletus ascendant in conspectum
4313 | I
4314 10, 35| exhorreas? et tamen sicubi iaceat, concurrunt, ut contristentur,
4315 1, 19| ego puer morum in limine iacebam miser, et huius harenae
4316 2, 5 | et beatificis abiecta et iacentia. homicidium fecit. cur fecit?
4317 1, 3 | effunderis super nos, non tu iaces, sed erigis nos,nec tu dissiparis,
4318 4, 14| affectus narrantium. ecce ubi iacet anima infirma, nondum haerens
4319 10, 37| eadem iniquitate coram me iacitur? an et hoc nescio? etiamne
4320 2, 2 | longius a te, et sinebas, et iactabar et effundebar et diffluebam
4321 2, 3 | dedecoris, quoniam audiebam eos iactantes flagitia sua et tanto gloriantes
4322 10, 36| misera vita est et foeda iactantia. hinc fit vel maxime non
4323 9, 2 | votum et propositum nostrum, iactantiae simile videbatur non opperiri
4324 1, 16| tamen, o flumen tartareum, iactantur in te fili hominum cum mercedibus,
4325 8, 8 | hac atque hac versare et iactare voluntatem, parte adsurgente
4326 6, 11| tuas et fide solida in te iactarem curam meam. ~
4327 10, 43| mortuus est. ecce, domine, iacto in te curam meam, ut vivam,
4328 4, 4 | laboraret ille febribus, iacuit diu sine sensu in sudore
4329 9, 12| numquam se audisse ex ore meo iaculatum in se durum aut contumeliosum
4330 1, 6 | mea nota aliis facerem, iamin fine infantiae quaerebam.
4331 10, 14| inveniremus, quas nulla ianua carnis accepimus, sed eas
4332 10, 10| si possunt. nam percurro ianuas omnes carnis meae nec invenio,
4333 4, 10| corporis. eunt enim quo ibant, ut non sint, et conscindunt
4334 8, 8 | tollebant laudibus: et non illuc ibatur navibus aut quadregis aut
4335 | idcirco
4336 1, 6 | utcumque existent. tu autem idemipse es, et omnia crastina atque
4337 12, 15| contuitus, cum venerint, idemque contuitus fit memoria, cum
4338 13, 27| te, domine, cum homines idiotae atque infideles (quibus
4339 7, 14| facta erat rursus templum idoli sui abominandum tibi. sed
4340 8, 2 | illam aetatem venerator idolorum, sacrorumque sacrilegorum
4341 8, 6 | aedificabant turrem sumptu idoneo, relinquendi omnia sua et
4342 3, 12| faciebat enim hoc, quos forte idoneos invenisset -- noluit ille
4343 7, 18| conparandi roboris, quod esset idoneum ad fruendum te, nec inveniebam,
4344 1, 13| tua relicto te, et terra iens in terram: et si prohiberer
4345 4, 4 | creverat et pariter in scholam ieramus pariterque luseramus. sed
4346 7, 14| ei displicebat. et inde ieret in opinionem duarum substantiarum,
4347 2, 6 | sua malis inimica sunt? et ignavia quasi quietem appetit: quae
4348 5, 9 | hinc tunc abirem, nisi in ignem atque tormenta digna factis
4349 8, 4 | ut confunderes fortia, et ignobilia huius mundi elegisti et
4350 8, 4 | personae divitum, aut prae ignobilibus nobiles; quando potius infirma
4351 1, 12| cupiditates copiosae inopiae et ignominiosae gloriae. tu vero, cui numerati
4352 7, 6 | artis opinionem evertendam, ignorabat. is ergo vir nomine Firminus,
4353 12, 5 | cogitatio, conetur eam vel nosse ignorando vel ignorare noscendo? ~
4354 9, 4 | orationem meam): audirent ignorante me, utrum audirent, ne me
4355 13, 23| qui foris sunt, iudicare ignoranti, quis inde venturus sit
4356 13, 12| erat et incomposita, et ignorantiae tenebris tegebamur, quoniam
4357 6, 4 | utrum vera essent adhuc ignorarem. tenebam cor meum ab omni
4358 5, 5 | emineret, cum ea non solum ignorata, sed etiam falsa, tam vesana
4359 13, 27| faciendum sit et quo pertineat ignorent, nec illi istos pascunt
4360 5, 5 | habitus creaturae corporalis ignoret, obest autem, si hoc ad
4361 5, 12| manentem et revocantem, et ignoscentem redeunti ad te meretrici
4362 3, 3 | quibus proterve insectabantur ignotorum verecundiam, quam proturbarent
4363 9, 2 | funereis, in aqua sancta ignovisti et remisisti mihi? ~
4364 2 | Liber II ~
4365 3 | Liber III ~
4366 8, 11| erubescebam nimis, quia illarum nugarum murmura adhuc audiebam,
4367 2, 2 | aspargens offensionibus omnes illicitas iucunditates meas, ut ita
4368 10, 8 | si placet, atque adsunt illico, et quiescente lingua ac
4369 10, 21| quod etsi alius hinc, alius illinc assequitur, unum est tamen,
4370 9, 11| mortis, ubi ipse non aderam, illisque stupentibus virtutem feminae --
4371 4, 15| ventosae cervici meae, et imaginabar formas corporeas, et caro
4372 5, 10| per illam terram repentem imaginantur. et quia deum bonum nullam
4373 11, 18| etiam ortum ipsum nisi animo imaginarer, sicut modo cum id loquor,
4374 5, 10| nisi quod possem vanitate imaginari. talem itaque naturam eius
4375 9, 10| cogitando, sileant somnia et imaginariae revelationes, omnis lingua
4376 3, 2 | per flagitia, quamvis haec imaginarie gererent in ludo spectaculi,
4377 10, 9 | etiam separatum a nobis imaginatur memoria. istae quippe res
4378 10, 8 | gutture canto quantum volo, imaginesque illae colorum, quae nihilo
4379 1, 7 | perniciose oboediretur? ita imbecillitas membrorum infantilium innocens
4380 1, 13| oderam, quibus puerulus imbuebar, ne nunc quidem mihi satis
4381 13, 20| temptationum saeculi, ad imbuendas gentes nomine tuo in baptismo
4382 13, 34| auctoritate fulgentes; et inde ad imbuendos infideles gentes sacramenta
4383 8, 8 | et non faciebam, quod et imcomparabili affectu amplius mihi placebat,
4384 12, 6 | nec formatum nec nihil, imforme prope nihil; et cessavit
4385 13, 22| secundum genus, tamquam imitantes praecedentem proximum, nec
4386 10, 36| perversa et distorta via imitanti tenebrosi frigidique servirent.
4387 9, 7 | tuis et per cetera orbis imitantibus. Tunc memorato antistiti
4388 2, 6 | redit ad te. perverse te imitantur omnes, qui longe se a te
4389 2, 6 | mancam libertatem captivus imitarer, faciendo inpune quod non
4390 8, 6 | loco aggredior. te si piget imitari, noli adversari. respondit
4391 13, 21| coram eis et excitando ad imitationem. sic enim non tantum ad
4392 13, 21| animam continentem imitando imitatores Christi tui. hoc est enim
4393 2, 6 | et superbia celsitudinem imitatur, cum tu sis unus super omnia
4394 13, 22| non indiget, ut suum genus imitetur, sed te demonstrante probat
4395 13, 21| moritur. continete vos ab immani feritate superbiae, ab inerti
4396 10, 37| est et tam perdite atque immaniter, ut nemo nos noverit, qui
4397 9, 13| adproba, domine. namque illa imminente die resolutionis suae, non
4398 13, 21| quam fundasti super aquas. immitte in eam verbum tuum per nuntios
4399 9, 11| deus invisibilis, quae immittis in corda fidelium tuorum,
4400 12, 20| spiritu veritatis locutum esse immobiliter credunt, ex his ergo omnibus
4401 13, 2 | vel corporali, euntia in immoderationem et in longinquam dissimilitudinem
4402 3, 3 | sacrilega daemoniorum, quibus immolabam facta mea mala, et in omnibus
4403 4, 1 | circuitus erroris mei, et immolare tibi hostiam iubilationis.
4404 6, 2 | cuius passionis imitatione immolati et coronati sunt martyres.
4405 8, 6 | quod ille ubi comperit, immoratus est in eo sermone, insinuans
4406 7, 19| terporalium prae adipiscenda immortalitate) divina pro nobis cura tantam
4407 5, 3 | curas eorum, recreans eos immortaliter. Sed non noverunt viam,
4408 13, 7 | affectus sunt, amores sunt, immunditia spiritus nostri defluens
4409 5, 3 | conferentes, qui veritas es, et immutantes gloriam incorrupti dei in
4410 10, 17| rerum generibus sive per imnagines, sicut omnium corporum,
4411 12, 10| audivi propter tumultus impacatorum. et nunc ecce redeo aestuans
4412 13, 24| est enim, nec video, quid impediat ita me sentire dicta figurata
4413 8, 8 | tumultus pectoris, ubi nemo impediret ardentem litem, quam mecum
4414 8, 8 | languore vel quoquo modo impedita sint. si vulsi capillum,
4415 9, 10| CAPUT 10 ~Impendente autem die, quo ex hac vita
4416 2, 3 | vires rei familiaris suae impenderet filio, quidquid etiam longe
4417 6, 3 | atque huic operi temporibus impensis minus quam vellet voluminum
4418 9, 8 | praecipiendi et auctoritate imperandi frenabat aviditatem tenerioris
4419 1, 19| parentum et de mensa, vel gula imperante vel ut haberem quod darem
4420 6, 5 | demonstrari non poterant, credenda imperari. deinde paulatim tu, domine,
4421 3, 9 | servit tibi? sed beati qui te imperasse sciunt. fiunt enim omnia
4422 10, 37| incertum facit. quia enim nobis imperasti non tantum continentiam,
4423 6, 6 | quo cum pararem recitare imperatori laudes, quibus plura mentirer,
4424 10, 4 | deserens coepta tua consumma imperfecta mea. Hic est fructus confessionum
4425 2, 5 | scelerum capta urbe honores, imperia, divitias adsequeretur,
4426 1, 7 | potest, quia non oboeditur imperiis, quibus perniciose oboediretur?
4427 9, 12| oculi mei violento animi imperio resorbebant fontem suum
4428 2, 5 | etiam honor temporalis et imperitandi atque superandi potentia
4429 11, 5 | corpus, tu animam membris imperitantem fecisti, tu materiam, unde
4430 5, 7 | usquequaque imperitus erat imperitiae suae, et noluit se temere
4431 3, 7 | laudati ore dei; sed eos ab imperitis iudicari iniquos, iudicantibus
4432 13, 26| res ipsa, quam dat, qui impertitur haec necessaria, veluti
4433 2, 10| est apud te valde et vita imperturbabilis. qui intrat in te, intrat
4434 2, 2 | efferbui miser, sequens impetum fluxus mei relicto te, et
4435 5, 3 | extolluntur qui sciunt, et per impiam superbiam recedentes, et
4436 7, 9 | autem secundum tempus pro impiis mortuus est, et filio unico
4437 13, 34| opportuno -- et iustificasti impios et distinxisti eos ab iniquis,
4438 10, 2 | sed prius eum iustificas impium. confessio itaque mea, deus
4439 6, 3 | eo quippe temerarius et impius fueram, quod ea quae debebam
4440 13, 24| crescant et multiplicentur et impleant terram. nihilne nobis ex
4441 1, 6 | nutrices meae sibi ubera implebant, sed ut mihi per eas dabes
4442 5, 8 | dolore et querellis et gemitu implebat aures tuas contemnentis
4443 7, 1 | dirrumpendo aut concidendo, sed implendo eum totum: sic tibi putabam
4444 1, 4 | et non egens, portans et implens et protegens, creans et
4445 13, 24| enuntiatum legerimus. sic implentur aquae maris, quae non moventur
4446 1, 2 | dixit: caelum et terram ego impleo? ~
4447 13, 19| vende quae possides et implere frugibus dando pauperibus,
4448 13, 24| crescerent et multiplicarentur et implerent aquam maris, et volatilia
4449 1, 6 | ostendere eis, per quos implerentur, et non poteram, quia illae
4450 7, 5 | ecce quomodo ambit atque implet ea? ubi ergo malum et unde
4451 1, 3 | et quo refundis quidquid impleto caeloet terra restat ex
4452 13, 24| sic et fetibus humanis impletur et terra, cuius ariditas
4453 6, 14| et aperturus manum, atque impleturus animas nostras benedictione. ~
4454 5, 8 | petebat. flavit ventus et implevit vela nostra, et litus subtraxit
4455 11, 5 | arbitratu animae, valentis imponere utcumque speciem, quam cernit
4456 11, 5 | quia tu fecisti eam? -- et imponit speciem iam exsistenti et
4457 10, 34| ipse intus discernebat, imposuit. ipsa est lux, una est et
4458 10, 8 | quid ex quo sensu corporis impressum sit mihi. ~
4459 10, 16| unde illa imago possit imprimi? sic enim Carthaginis memini,
4460 10, 16| dicam, quandoquidem cum imprimitur rei cuiusque imago in memoria,
4461 8, 5 | quam in eo, quod in me improbabam. ibi enim magis iam non
4462 8, 10| malam. nam tu, deus verax, improbas eos et redarguis atque convincis
4463 7, 19| Photini falsitate dirimatur. improbatio quippe haereticorum facit
4464 10, 4 | quia sive approbet sive improbet me, diligit me. indicabo
4465 2, 9 | faciamus, et pudet non esse impudentem. ~
4466 5, 5 | ista vero quia non noverat, impudentissime audens docere, prorsus illam
4467 10, 19| simul adsuefacta notitia non inaequaliter adquiescat. et unde adest
4468 6, 11| vanarum cupiditatum spes inanes et insanias mendaces. et
4469 10, 39| temptationis malum, quo inanescunt qui placent sibi de se,
4470 3, 6 | qualibus ego tunc pascebar inanibus et non pascebar. At tu,
4471 9, 11| tegeretur. quando autem ista inanitas plenitudine bonitatis tuae
4472 4, 1 | popularis gloriae sectantes inanitatem, usque ad theatricos plausus,
4473 3, 4 | decipiat per philosophiam et inanum seductionem secundum traditionem
4474 8, 6 | magna erant, et ille, quia inaudita nobis erant. Inde sermo
4475 2, 2 | confuso aestuabat et rapiebat inbecillam aetatem per abrupta cupiditatum
4476 12, 27| nutritorias cunas superba inbecillitate se extenderit, heu, cadet
4477 7, 5 | immo in dies magis magisque inbibebat. ~
4478 7, 20| in affectu, quem salubrem inbiberam, perstitissem, putarem etiam
4479 6, 8 | CAPUT 8 ~Non sane relinquens incantatem sibi a parentibus terrenam
4480 5, 10| metuebam itaque credere incarnatum, ne credere cogerer ex carne
4481 9, 3 | peccata super terram in monte incaseato, monte tuo, monte uberi.
4482 10, 36| ut, dum avide colligimus, incaute capiamur, et a veritate
4483 5, 7 | rectum ad te, nec tamen nimis incautum ad se ipsum. non usquequaque
4484 1, 13| plenus armatis, et Troiae incendium, atque ipsius umbra Creusae. ~
4485 13, 14| quos et nos in isto adhuc incerto humanae notitiae tu solus
4486 10, 37| minus placent. ergone de hoc incertus sum mei? Ecce in te, veritas,
4487 3, 5 | neque nudatam pueris, sed incessu humilem, successu excelsam,
4488 12, 24| corporalem, sed utramque inchoatam et adhuc informem velle
4489 13, 2 | poterat. aut quid te promeruit inchoatio creaturae spiritalis, ut
4490 12, 17| sed ipsam adhuc informem inchoationem rerum formabilem creabilemque
4491 2, 3 | sed matris in pectore iam inchoaveras templum tuum et exordium
4492 9, 3 | perniciosissimi erroris inciderat, ut veritatis filii tui
4493 2, 3 | quantulacumque ex particula incidere potest in istas meas litteras.
4494 10, 42| audio, temptaverunt haec, et inciderunt in desiderium curiosarum
4495 6, 12| et qui amat periculum, incidet in illud. neutrum enim nostrum,
4496 3, 6 | CAPUT 6 ~Itaque incidi in homines superbe delirantes,
4497 8, 6 | intenti tacebamus. unde incidit, ut diceret, nescio quando
4498 11, 8 | desinit, quando debuisse incipere vel desinere in aeterna
4499 11, 28| canticum, quod novi: antequam incipiam, in totum expectatio mea
4500 6, 7 | concessit. et audire me rursus incipiens, illa mecum superstitione
4501 9, 10| oris nostri, ubi verbum et incipitur et finitur. et quid simile
4502 3, 5 | intrare in eam possem, aut inclinare cervicem ad eius gressus.
4503 8, 2 | opprobrium. O domine, domine, qui inclinasti caelos et descendisti, tetigisti
4504 2, 3 | invisibili perversae atque inclinatae in ima voluntatis suae.
4505 10, 20| an per appetitum discendi incognitam, sive quam numquam scierim
4506 10, 6 | inquit universus aer cum incolis suis: fallitur Anaximenes;
4507 1, 7 | eius universitate atque incolumitate omnes conatus animantis
4508 1, 20| atque sentiebam meamque incolumitatem, vestigium secretissimae
4509 1, 13| horum maiore vitae huius incommodo quisque obliviscatur, legere
4510 7, 19| novit hoc omnis, qui novit incommutabililatem verbi tui, quam ego iam
4511 12, 12| mutatum, aeternitate atque incommutabilitate perfruatur; alterum, quod
4512 13, 15| et diligendo legunt ipsam incommutabilitatem consilii tui. non clauditur
4513 11, 11| stantibus, et videat esse incomparabilem: et videat longum tempus
4514 5, 6 | dicitur, nec eo falsum, quia incomposite sonant signa labiorum; rursus
4515 10, 16| modo, licet sit modus iste incomprehensibilis et inexplicabilis, ipsam
4516 10, 30| si res ipsae ingerantur, inconcussus manet? numquid clauditur
4517 12, 6 | appareret, insolitum et incongruum aversaretur sensum meus
4518 1, 4 | et fortissime,stabilis et inconprehensibilis, inmutabilis, mutans omnia,
4519 9, 9 | reddebat, si forte ille inconsideratius commotus fuerat. denique
4520 10, 30| mihi, et lugens in eo, quod inconsummatus sum, sperans perfecturum
4521 7, 3 | Sed et ego adhuc, quamvis incontaminabilem et inconvertibilem et nulla
4522 7, 3 | quamvis incontaminabilem et inconvertibilem et nulla ex parte mutabilem
4523 4, 15| avertebam palpitantem mentem ab incorporea re ad liniamenta et colores
4524 7, 20| inde admonitus quaerere incorpoream veritatem, invisibilia tua
4525 5, 3 | es, et immutantes gloriam incorrupti dei in similitudinem imaginis
4526 8, 1 | dubitatio tamen omnis de incorruptibili substantia, quod ab illa
4527 7, 12| quia, si summa bona essent, incorruptibilia essent, si autem nulla bona
4528 7, 12| poterunt, meliora erunt, quia incorruptibiliter permanebunt. et quid monstrosius
4529 3, 1 | sine desiderio alimentorum incorruptibilium, non quia planus eis eram,
4530 3, 2 | alteque purius quam nos, et incorruptibilius misereris, quod nullo dolore
4531 10, 31| corruptible hoc indueris incorruptione sempiterna. nunc autem suavis
4532 7, 9 | etiam inmutatum gloriam incorruptionis tuae in idola et varis simulacra,
4533 7, 1 | spatiosum nihil. Ego itaque incrassatus corde, nec mihimet ipsi
4534 6, 8 | spectaculi hiatu incredibili et incredibiliter abreptus est. cum enim aversaretur
4535 13, 24| multitudines et ubertates et incrementa; sed quod ita crescat et
4536 13, 20| solidae et terminatae sine incrementis generationum tamquam lumina
4537 9, 12| ubi eorum nullus audiebat, increpabam mollitiam affectus mei,
4538 8, 7 | dies, quo nudarer mihi et increparet in me conscientia mea: ubi
4539 13, 1 | colam quasi terram, ut sis incultus, si non te colam: sed ut
4540 9, 10| ego et ipsa soli staremus incumbentes ad quandam fenestram, unde
4541 7, 1 | quod violari non potest, incunctanter praeponebam violabili, et
4542 5, 13| suspendebar intentus, rerum autem incuriosus et contemptor adstabam:
4543 7, 6 | dicerent, sed in ea non tacendo incurrentibus: procurasti tu ergo hominem
4544 7, 20| considerarem, credo voluisti incurrere, ut inprimeretur memoriae
4545 5, 6 | enim eorum, in quos forte incurrissem, qui talium rerum quaestionibus
4546 10, 8 | inter quos alios volo, nec incurrunt soni atque perturbant quod
|