39-alter | alti-biber | bibit-compa | compe-conve | convi-despe | despi-ecule | edaci-exter | extin-gemer | gemin-incur | incut-inter | intim-luden | luder-mutab | mutan-opina | opino-placu | plaga-prope | proph-renit | renov-secut | sedar-subti | subtr-tumul | tunde-vocat | vocem-zeli
Book, Chapter
4547 8, 11| admovebatur, tanto ampliorem incutiebat horrorem; sed non recutiebat
4548 10, 16| efficeret? et hoc quis tandem indagabit? quis comprehendet, quomodo
4549 6, 1 | quidem graviter desperatione indagandae veritatis: sed tamen ei
4550 12, 18| qui legimus, nitimur hoc indagare atque conprehendere, quod
4551 5, 3 | et scripserunt regulas indagatas, et leguntur hodie; atque
4552 4, 2 | coniugio cognitam, sed quam indagaverat vagus ardor inops prudentiae,
4553 7, 9 | in nobis, non ibi legi. indagavi quippe in illis litteris
4554 10, 23| languidus, turpis atque indecens latere vult, se autem ut
4555 12, 17| visibilemque naturam non indecenter appellatam, ac per hoc universam
4556 12, 11| coaeterna, tamen indesinenter et indeficienter tibi cohaerendo nullam patitur
4557 9, 10| attingeremus regionem ubertatis indeficientis, unde pascis Israel in aeternum
4558 11, 26| deus meus, et dico aut indefinite: longius est hoc tempus
4559 12, 11| sit tibi coaeterna, tamen indesinenter et indeficienter tibi cohaerendo
4560 10, 37| deus meus, et me ipsum mihi indica, ut confitear oraturis pro
4561 5, 8 | fieri omnes qui noverant indicabant. verum autem tu, spes mea
4562 5, 8 | irem, tu sciebas, deus, nec indicabas mihi nec matri, quae me
4563 8, 12| inde ad matrem ingredimur, indicamus: gaudet. narramus, quemadmodum
4564 13, 8 | defluentium spirituum, et indicantium tenebras suas, nudatas veste
4565 6, 9 | metuens, facile posset totum indicare; cum eo quippe in foro fuit
4566 10, 10| dicunt: si sonuerunt, a nobis indicatae sunt; nares dicunt: si oluerunt,
4567 3, 12| exagitassem, sicut illa indicaverat ei. sed inquit sine illum
4568 4, 9 | ex eius corpore praeter indicia benivolentiae. hinc ille
4569 9, 9 | fuisse auditum aut aliquo indicio claruisse, quod Patricius
4570 3, 7 | conveniat; aut in uno die, indicto a pomeridianis horis iustitio,
4571 10, 11| velut nova excogitanda sint indidem iterum -- neque enim est
4572 8, 6 | nostro fidele adiutorium, quo indigebat nimis. non itaque Nebridium
4573 7, 6 | nescit, et sapientia mentes indigentes inluminans, nullo indigens
4574 10, 31| destruas, cum occideris indigentiam satietate mirifica, et corruptible
4575 13, 17| compatimur ad subveniendum indigentibus, similiter opitulantes,
4576 13, 17| opem ferri, si eodem modo indigeremus; non tantum in facilibus
4577 9, 9 | eructuare turgens atque indigesta discordia, quando praesenti
4578 8, 8 | aedibus. ego fremebam spiritu, indignans indignatione turbulentissima,
4579 3, 7 | tribui. sic sunt isti qui indignantur, cum audierint illo saeculo
4580 1, 7 | etiam quod noxie daretur, indignari acriter non subiectis hominibus
4581 8, 8 | fremebam spiritu, indignans indignatione turbulentissima, quod non
4582 7, 7 | quasi diceretur: quo is, indigne et sordide? et haec de vulnere
4583 3, 7 | ante mensam prohibeatur; et indignetur, cum sit unum habitaculum
4584 1, 12| meam, qua plecti non eram indignus tantillus puer et tantus
4585 10, 11| nisi ea, quae passim atque indisposite memoria continebat, cogitando
4586 3, 12| respondit enim me adhuc esse indocilem, et quod inflatus essem
4587 8, 8 | hoc, quod audisti? surgunt indocti et caelum rapiunt, et nos
4588 1, 13| Karthaginem venisse poeta dicit, indoctiores nescire se respondebunt,
4589 6, 7 | propter magnam virtutis indolem, quae in non magna aetate
4590 6, 10| temptata est quoque eius indoles, non solum de inlecebra
4591 13, 18| nostrum et egenum sine tecto inducamus in domum nostram, nudum
4592 1, 16| scripta sunt, nisi Terentius induceret nequam adulescentem, proponentem
4593 8, 12| contentione et aemulatione, sed induite dominum Iesum Christum,
4594 4, 3 | licentiam peccandi abuti indulgentia tua, sed meminisse dominicae
4595 9, 6 | renasci in te mecum, iam induto humilitate sacramentis tuis
4596 6, 8 | certaminis, et cruenta voluptate inebriabatur. et non erat iam ille, qui
4597 9, 3 | felix. nec eum sic arbitror inebriari ex ea, utobliviscatur mei,
4598 1, 5 | ut venias in cor meum et inebries illud, ut obliviscar mala
4599 9, 4 | lambiunt. et o si fatigentur inedia et dicant: Quis ostendet
4600 10, 8 | nescio qui secreti atque ineffabiles sinus eius: quae omnia suis
4601 12, 16| solidum gaudium et omnia bona ineffabilia, simul omnia, quia unum
4602 12, 16| cantem tibi amatoria, gemens inenarrabiles gemitus in peregrinatione
4603 13, 20| faciente te, et ecce tu inenarrabiliter pulchrior, qui fecisti omnia.
4604 4, 15| dicabam illis garulus et ineptus: cur ergo errat anima, quam
4605 1, 16| quandam pictam in pariete, ubi inerat pictura haec, Iovem quo
4606 13, 21| immani feritate superbiae, ab inerti voluptate luxuriae, et a
4607 10, 6 | dicere omnibus, ut sint inexcusabiles. altius autem tu misereberis,
4608 9, 3 | interrogabat homuncionem inexpertum. iam non ponit aurem ad
4609 10, 16| iste incomprehensibilis et inexplicabilis, ipsam oblivionem meminisse
4610 8, 4 | Victorini pectus, quod tam inexpugnabile receptaculum diabolus obtinuerat,
4611 9, 8 | decrepitae, quae patrem eius infantem portaverat, sicut dorso
4612 1, 6 | quoniam sic videmus alios infantes; namista mea non memini.
4613 1, 7 | quam me egisse ex aliis infantibus conieci, quamquam ista multum
4614 6, 4 | est inditum, non saperet infantiles nugas; neque hoc haberet
4615 1, 7 | ita imbecillitas membrorum infantilium innocens est, non animus
4616 1, 18| deus solus magnus, lege infatigabili spargens poenales caecitates
4617 4, 4 | supplicium, et paterna domus mira infelicitas, et quidquid cum illo conmunicaveram,
4618 6, 6 | stimulis cupiditatum trahens infelicitatis meae sarcinam, et trahendo
4619 9, 4 | Inhorrui timendo, ibidemque inferbui sperando et exultando in
4620 3, 6 | quibus mihi esurienti te inferebatur sol et luna, pulchra opera
4621 3, 6 | gradibus deductus in profunda inferi, quippe laborans et aestuans
4622 7, 13| non conveniunt, conveniunt inferiori parti rerum, quam terram
4623 13, 15| firmasti super infirmitatem inferiorum populorum, ubi suspicerent
4624 7, 9 | caelestium, terrestrium et infernorum et omnis lingua confiteatur,
4625 5, 9 | corporalis, et ibam iam ad inferos, portans omnia mala, quae
4626 13, 21| sunt non fidelibus, sed infidelibus. nec isto igitur genere
4627 13, 21| enim vocum evangelizantium infidelitas hominum causa extitit; sed
4628 13, 21| terra fidelis ab aquis maris infidelitate amaris, et linguae in signo
4629 13, 21| tui, non sicut in aquis infidelitatis, annuntiando et loquendo
4630 13, 34| et congregasti societatem infidelium in unam conspirationem,
4631 4, 10| creator omnium, sed non eis infigatur glutine amore per sensus
4632 2, 5 | convenientiam cum his omnibus infimis pulchris. amicitia quoque
4633 12, 4 | speciosa sunt pro suo gradu infimo, quam cetera superiora perlucida
4634 5, 10| sibi duas moles, utramque infinitam, sed malam angustius, bonam
4635 7, 20| tamen per locos finitos infinitosve diffundi, et vere te esse,
4636 7, 18| videntes ante pedes suos infirmam divinitatem ex participatione
4637 7, 18| progrederentur longius, sed potius infirmarentur, videntes ante pedes suos
4638 12, 11| mutationibus rerum extremarum atque infirmarum, et quis dicet mihi, quod
4639 11, 9 | poenarum mearum, quoniam sic infirmatus est in egestate vigor meus,
4640 10, 31| tuorum, in quibus nostrae infirmitati terra et aqua et caelum
4641 6, 3 | negotiosorum hominum, quorum infirmitatibus serviebat: cum quibus quando
4642 11, 2 | lux caecorum et virtus infirmorum, statimque lux videntium
4643 8, 12| sequeretur. sequebatur autem: infirmum vero in fide recipite. quod
4644 11, 27| memoria mea metior, quod infixum manet. In te, anime meus,
4645 7, 20| non flebam, insuper autem inflabar scientia. ubi enim erat
4646 13, 15| carnis, et blanditus est, et inflamavit, et currimus post odorem
4647 9, 4 | illis, et quomodo in te inflammabar ex eis, et accendebar eos
4648 8, 1 | mihi erat valde, non iam inflammantibus cupiditatibus, ut solebant,
4649 8, 4 | quia fervefaciunt se et inflammantur ex alterutro. deinde, quod
4650 9, 2 | contradicitionis flatus inflammare nos acrius posset, non extinguere.
4651 3, 12| esse indocilem, et quod inflatus essem novitate haeresis
4652 12, 25| scriptum est unus pro altero infletur adversus alterum. diligamus
4653 10, 39| te sanari quam mihi non infligi sentio. ~
4654 9, 6 | commotus acriter! voces illae influebant auribus meis, et eliquabatur
4655 10, 8 | thesaurus alius retractatur, qui influxit ab auribus. ita cetera,
4656 7, 20| primo sanctis tuis litteris informatus essem, et in earum familiaritate
4657 12, 4 | reperiri potest propinquius informitati omnimodae quam terra et
4658 13, 5 | tenebrosa secundum spiritalis informitatis vagabunda deliquia, nisi
4659 12, 29| auditur sonus eius, non prius informiter sonat et deinde formatur
4660 8, 6 | volvit fluctus cordis sui, infremuit aliquando et discrevit decrevitque
4661 8, 12| quasi luce securitatis infusa cordi meo, omnes dubitationis
4662 7, 1 | per spatia locorum, sive infusum mundo sive etiam extra mundum
4663 6, 3 | CAPUT 3 ~Nec iam ingemescebam orando, ut subvenires mihi,
4664 13, 13| sed adhuc in semet ipso ingemescens, adoptionem expectans, redemptionem
4665 10, 34| carnis, quae me adhuc pulsant ingemescentem, et habitaculum meum, quod
4666 13, 13| ante sunt, extenditur, et ingemescit gravatus, et sitit anima
4667 8, 11| severa misericordia flagella ingeminans timoris et pudoris, ne rursus
4668 6, 6 | iocantem atque laetantem. et ingemui et locutus sum cum amicis,
4669 5, 6 | magisque seductorium moderamine ingenii et quodam lepore naturali.
4670 4, 16| artes etiam ab studiosis et ingeniosis difficillime intellegi,
4671 8, 12| procella ingens, ferens ingentem imbrem lacrimarum. et ut
4672 2, 4 | et abstulimus inde onera ingentia non ad nostras epulas, sed
4673 7, 6 | propriae civitatis, natales ingenuos, honestam educationem liberalesque
4674 10, 30| vigilans, et si res ipsae ingerantur, inconcussus manet? numquid
4675 5, 9 | tamquam chirographa tua ingerebat tibi. dignaris enim, quoniam
4676 5, 6 | coetu audientium non sinerer ingerere illi, et partiri cum eo
4677 13, 9 | tantum est, sed a locum suum. ingis sursum tendit, deorsum lapis.
4678 11, 7 | et benedicit te quisquis ingratus non est certae veritati.
4679 9, 11| explicasset, conticuit et ingravescente morbo exercebatur. Ego vero
4680 5, 9 | quae id non credebat. et ingravescentibus febribus, iam ibam et peribam.
4681 9, 4 | excruciabas me, et cum in tantum ingravesceret, ut non valerem loqui, ascendit
4682 7, 5 | volvebam pectore misero, ingravidato curis mordacissimis de timore
4683 6, 3 | enim vetabatur quisquam ingredi aut ei venientem nuntiari
4684 8, 12| coniunctus est. inde ad matrem ingredimur, indicamus: gaudet. narramus,
4685 10, 34| inplicentur pedes mei, quibus ingredior viam tuam, et erigo ad te
4686 10, 10| meae nec invenio, qua earum ingressae sint. quippe oculi dicunt:
4687 6, 12| experientiam concubitus ceperat in ingressu adulescentiae suae, sed
4688 6, 2 | facerent, ne ulla occasio se ingurgitandi daretur ebriosis; et quia
4689 3, 4 | secundum Christum, quia in ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis
4690 7, 17| animam, et deprimit terrena inhabitatio sensum multa cogitantem.
4691 12, 11| distenditur. o beata sempiterno inhabitatore te atque inlustratore suo!
4692 12, 11| unam et hanc requirit, ut inhabitet in domo tua per omnes dies
4693 6, 6 | confiterer tibi. nunc tibi inhaereat anima mea, quam de visco
4694 4, 3 | graves -- adsiduus et fixus inhaerebam: ubi cognovit et ex conloquio
4695 6, 10| dabit vobis? talis tunc ille inhaerebat mihi, mecumque nutabat in
4696 13, 8 | et facta esset lux, et inhaereret tibi omnis oboediens intellegentia
4697 10, 17| et inhaerere tibi, unde inhaereri tibi potest. habent enim
4698 4, 12| praevaricatores, ad cor, et inhaerete illi, qui fecit vos. state
4699 10, 34| aliquando cum dolore, quia iam inhaeseram. ~
4700 8, 1 | et mirabile nomen eius. inhaeserant praecordiis meis verba tua,
4701 10, 28| CAPUT 28 ~Cum inhaesero tibi ex omni me, nusquam
4702 9, 10| cor hominis ascendit. sed inhiabamus ore cordis in superna fluenta
4703 9, 10| aeternum. et dum loquimur et inhiamus illi, attingimus eam modice
4704 1, 7 | congruenti annis meis ita inhians, deridebor atque reprehendar
4705 10, 20| adipiscendae Graeci Latinique inhiant ceterarumque linguarum homines.
4706 9, 8 | iam plenos mero caliculos inhianter hauriret. ubi tunc sagax
4707 5, 6 | secreto providentiae tuae, et inhonestos errores meos iam convertebas
4708 3, 1 | libidinis, et tamen foedus atque inhonestus, elegans et urbanus esse
4709 9, 4 | familiari affectu animi mei. Inhorrui timendo, ibidemque inferbui
4710 9, 7 | ferventes, lucentes, inde illius inimicae animus etsi ad credendi
4711 4, 6 | abstulerat, tamquam atrocissimam inimicam oderam et timebam; et eam
4712 1, 18| gravius, quam cor suum vastat inimicando. et certe non est interior
4713 8, 7 | quae non pie quaerebam, sed inimice oppugnabam. Et putaveram
4714 9, 8 | adulantes pervertunt, sic inimici litigantes plerumque corrigunt.
4715 3, 8 | ulciscendi causa, sicut inimico inimicus, vel adipiscendi
4716 9, 9 | pervagante, non solum iratorum inimicorum iratis inimicis dicta prodere,
4717 10, 36| desideriis animae suae, nec qui iniqua gerit benedicitur, sed laudatur
4718 7, 21| domine; nos autem peccavimus, inique fecimus, inpie gessimus,
4719 8, 12| in finem? ne memor fueris iniquitatum nostrarum antiquarum. sentiebam
4720 13, 14| donec transeat nox, mater iniquorum, donec transeat ira domini,
4721 3, 7 | eos ab imperitis iudicari iniquos, iudicantibus ex humano
4722 4, 2 | theatrici carminis certamen inire placuisset, mandasse mihi
4723 13, 27| atque infideles (quibus initiandis atque lucrandis necessaria
4724 13, 23| sollemnitate sacramentorum, quibus initiantur quos pervestigat in aquis
4725 1, 11| sacramentis salutaribus initiarer et abluerer, te, domine
4726 13, 20| volatilia, quibus imbuti et initiati homines corporalibus sacramentis
4727 13, 20| anima gradu alio et post initii verbum in consummationem
4728 13, 27| necessaria sunt sacramenta initiorum et magnalia miraculorum,
4729 13, 33| laudent te opera tua. habent initium et finem ex tempore, ortum
4730 9, 9 | autem toleravit cubilis iniurias, ut nullam de hac re cum
4731 5, 8 | proficiendum instituerit. multa iniuriosa faciunt, mira hebetudine
4732 6, 10| veritatis ore processit: si in iniusto mamona fidelis non fuistit,
4733 3, 8 | Numquid aliquando aut alicubi iniustum est diligere deum ex toto
4734 8, 5 | merito, quo in eam volens inlabitur. miserum ergo me quis liberaret
4735 10, 34| subinde evelles eos, nam inlaqueantur. tu non cessas evellere,
4736 10, 30| permanentes nullum talibus inlecebris adhibemus adsensum? et tamen
4737 10, 34| corporalis, de qua loquebar, inlecebrosa ac periculosa dulcedine
4738 2, 4 | onusta, nec forma nec sapore inlecebrosis. ad hanc excutiendam atque
4739 6, 10| hoc solo autem paene iam inlectus erat studio litterario,
4740 10, 42| angelum lucis. et multum inlexit superbam carnem, quod carneo
4741 5, 12| fortasse quam eo, quod cuilibet inlicita faciebant. certe tamen turpes
4742 2, 2 | licentiosae per dedecus humanum, inlicitae autem per leges tuas? non
4743 1, 18| poenales caecitates supra inlicitas cupiditates, cum homo eloquentiae
4744 6, 10| suae, quod esset per leges inlicitum; restitit Alypius. promissum
4745 12, 32| tamen pascas, non error inludat. ecce, domine deus meus,
4746 3, 3 | quam proturbarent gratis inludendo atque inde pascendo malevolas
4747 10, 42| iudicia tua superbia meretur inludi, unum cum hominibus habet,
4748 4, 16| inluminata cernebam, non inluminabatur. quidquid de arte loquendi
4749 8, 5 | et exsurge a mortuis, et inluminabit te Christus; et undique
4750 8, 10| erubescite: et accedite ad eum et inluminamini, et vultus vestri non erubescent.
4751 9, 4 | inluminat omnem hominem, sed inluminamur a te, ut, qui fuimus aliquando
4752 7, 6 | sapientia mentes indigentes inluminans, nullo indigens lumine,
4753 13, 19| obscurat eas, quoniam ipsae inluminant eam pro modulo eius. ecce
4754 8, 10| arrogantia, a te, vero lumine inluminante omnem hominem venientem
4755 13, 3 | existendo, sed intuendo inluminantem lucem eique cohaerendo,
4756 13, 16| aqua tibi, quia sicut se inluminare de se non potest, ita se
4757 13, 3 | ut esset talis vita, quae inluminari posset, ita nec cum iam
4758 10, 23| te, qui veritas es, deus, inluminatio mea, salus faciei meae,
4759 13, 5 | erat qualiscumque vita, et inluminatione fieret speciosa vita, et
4760 12, 17| fluentis inmoderationis et ante inluminationem sapientiae? Est adhuc quod
4761 11, 2 | inperitiam meam, primordia inluminationis tuae et reliquias tenebrarum
4762 13, 16| incommutabile, ita sciatur ab inluminato conmutabili. ideoque anima
4763 12, 15| quod inluminat et quod inluminatur, tantum inter sapientiam,
4764 7, 1 | est autem ita. sed nondum inluminaveras tenebras meas. ~
4765 13, 10| molestus est, quasi ego inluminem ullum hominem venientem
4766 10, 30| tantum valet imaginis illius inlusio in anima mea in carne mea,
4767 10, 42| visionum, et digni habiti sunt inlusionibus. elati enim te quaerebant
4768 3, 8 | gladiatorum aut inrisores aut inlusores quorumlibet. haec sunt capita
4769 4, 15| nesciente alio lumine illam inlustrandam esse, ut sit particeps veritatis,
4770 12, 3 | super esset eminendo et inlustrando? ubi ergo lux nondum erat,
4771 13, 4 | videre lumen et perfici et inlustrari et beari. ~
4772 12, 11| sempiterno inhabitatore te atque inlustratore suo! nec invenio, quid libentius
4773 12, 16| teque super eam regnatorem, inlustratorem, patrem, tutorem, maritum,
4774 10, 31| pulsatori aurium mearum, inlustratori cordis mei: eripe me ab
4775 6, 4 | me magis pudebat, tam diu inlusum et deceptum promissione
4776 4, 4 | sine illo in cruciatum inmanem verterat. expetebant eum
4777 3, 2 | picis bullientis, aestus inmanes taetratum libidinum, in
4778 6, 8 | locati sunt, fervebant omnia inmanissimis voluptatibus. ille clausis
4779 6, 8 | enim vidit illum sanguinem, inmanitatem simul ebibit; et non se
4780 1, 2 | dominum meum, quoniam utique inme ipsum eum invocabo, cum
4781 10, 17| memoriam meam te invenio, inmemor tui sum. et quomodo iam
4782 7, 5 | illa ex omni sua parte ex inmenso mari: sic creaturam tuam
4783 4, 16| corpus esses lucidum et inmensum, et ego frustum de illo
4784 4, 4 | mea sine illo. et ecce tu inminens dorso fugitivorum tuorum,
4785 8, 1 | angustias adhuc pigebat. et inmisisti in mentem meam, visumque
4786 12, 17| cohibitionem quasi fluentis inmoderationis et ante inluminationem sapientiae?
4787 10, 33| autem hanc ipsam fallaciam inmoderatius cavens erro nimia severitate,
4788 9, 10| quod in hac vita aliquantum inmorari cupiebam, ut te Christianum
4789 11, 7 | atque succedit, quoniam vere inmortale atque aeternum est. et ideo
4790 10, 43| inter mortales peccatores et inmortalem iustum apparuit, mortalis
4791 10, 42| mortilitate non tegitur, pro inmortali se ostentet. sed quia stipendium
4792 11, 7 | vera aeternitas nec vera inmortalitas. hoc novi, deus meus, et
4793 4, 2 | si corona illa ita esset inmortaliter aurea, muscam pro victoria
4794 8, 11| diceret: obsurdesce adversus inmunda illa membra tua, ut mortificentur.
4795 9, 7 | basilicam, non solum quos inmundi vexabant spiritus, confessis
4796 4, 6 | mundas a talium affectionum inmunditia, dirigens oculos meos ad
4797 7, 1 | abigere circumvolantem turbam inmunditiae ab acie mentis meae: et
4798 1, 6 | rerum omnium mutabilium inmutabiles manent origines, et omnium
4799 1, 4 | stabilis et inconprehensibilis, inmutabilis, mutans omnia, numquam novus,
4800 9, 10| resurgimus, sed non omnes inmutabimur? Dicebam talia, etsi non
4801 7, 9 | Et ideo legebam ibi etiam inmutatum gloriam incorruptionis tuae
4802 6, 3 | adversus divinos libros innectebant, posse dissolvi. ubi vero
4803 6, 12| Alypio loquebatur serpens, et innectebat atque spargebat per linguam
4804 10, 34| etiam istis pulchris gressum innecto, sed tu evelles, domine,
4805 8, 5 | quibus quasi ansulis sibimet innexis -- unde catenam appellavi --
4806 6, 7 | dixeras enim tu iam olim et innexueras litteris tuis: corripe sapientem,
4807 5, 1 | lassitudine anima nostra, innitens eis, quae fecisti, et adtransiens
4808 9, 13| vincimus. quis ei refundet innocentem sanguinem? quis ei restituet
4809 2, 7 | tribuere castitatem atque innocentiam suam, ut minus amet te,
4810 2, 3 | viderer abiectior, quo eram innocentior, et ne vilior haberer, quo
4811 4, 2 | non quibus contra caput innocentis, agerent, sed aliquando
4812 2, 6 | reperitur. quid te autem innocentius, quandoquidem opera sua
4813 4, 14| et studia mea illi viro innotescerent: quae si probaret, flagrarem
4814 13, 19| exaltavit vos. discurrite et innotescite omnibus gentibus. ~
4815 10, 38| procedens et facta, quae innotescunt hominibus, habent temptationem
4816 1, 4 | numquam novus, numquam vetus, innovans omnia; in vetustatem perducens
4817 9, 10| permanenti sine vetustate atque innovanti omnia? Dicebamus ergo: se
4818 7, 11| ille autem in se manens innovat omnia; et dominus meus es,
4819 13, 21| mansuetae et pecora edomita et innoxii serpentes. motus enim animae
4820 13, 24| terram. nihilne nobis ex hoc innuis, ut intellegamus aliquid,
4821 13, 17| quam faciunt omnia, quamvis innumerabili varietate curarum fluctuent.
4822 6, 10| quae hominem tantum, et innumerabilis praestandi nocendique modis
4823 10, 17| cavernis innumerabilibus atque innumerabiliter plenis innumerabilium rerum
4824 12, 6 | intellegerent, eam cum speciebus innumeris et variis cogitabam, et
4825 1, 10| non enim meliora eligens inoboediens eram, sed amore ludendi,
4826 8, 11| plusque in me valebat deterius inolitum, quam melius insolitum;
4827 3, 6 | illam mulierem audacem, inopem prudentiae, aenigma Salomonis,
4828 4, 1 | potentes, nos autem infirmi et inopes confiteamur tibi. ~
4829 1, 12| insatiabiles cupiditates copiosae inopiae et ignominiosae gloriae.
4830 8, 6 | invenit apostolum Paulum, inopinate sane; putaverat enim aliquid
4831 8, 3 | humanae vitae etiam non inopinatis et praeter voluntatem inruentibus,
4832 6, 1 | Christianum, non, quasi inopinatum aliquid audierit, exiluit
4833 8, 2 | erubuit veritati, subitoque et inopinatus ait Simpliciano, ut ipse
4834 1, 12| poena sua sibi sit omnis inordinatus animus. ~
4835 5, 6 | verbis autem ornatis et inornatis, sicut vasis urbanis et
4836 9, 10| subtrahantur aliae visiones longe inparis generis, et haec una rapiat
4837 4, 7 | et cruentam animam meam, inpatientem portari a me; et ubi eam
4838 1, 10| si spectaculis talibus inpediantur ab studio, quo eos ad talia
4839 1, 9 | ludebam pila puer et eo ludo inpediebar, quominus celeriter discerem
4840 8, 5 | militare tibi recusabam; et inpedimentis omnibus sic timebam expediri,
4841 6, 15| avulsa a latere meo, tamquam inpedimento coniugii, cum qua cubare
4842 2, 3 | hoc, quia metus erat, ne inpediretur spes mea conpede uxoria,
4843 8, 5 | timebam expediri, quemadmodum inpediri timendum est. Ita sarcina
4844 6, 11| alternabant hi venti et inpellebant huc atque illuc cor meum,
4845 4, 3 | necessariam illi vanitati frustra inpenderem; dicens ita se illa didicisse,
4846 13, 4 | enim tibi displicet eorum inperfectio, ut ex te perficiantur et
4847 13, 4 | tibi placeant, non autem inperfecto, tamquam et tu eorum perfectione
4848 10, 31| membra corporis sui, quia et inperfectum eius viderunt oculi tui,
4849 7, 6 | quae autem falsa, non artis inperitia, sed sortis mendacio. Hinc
4850 3, 12| quaestiunculis iam multos inperitos exagitassem, sicut illa
4851 5, 13| rhetoricae magister provideretur, inpertita etiam evectione publica,
4852 4, 11| et ibi est locus quietis inperturbabilis, ubi non deseritur amor,
4853 10, 8 | abditis. alia faciliter atque inperturbata serie sicut poscuntur suggeruntur,
4854 12, 1 | longior est petitio quam inpetratio et operosior est manus pulsans
4855 9, 7 | ducem rogavit. quo perductus inpetravit admitti, ut sudario tangeret
4856 6, 11| ecce iam quantum est, ut inpetretur aliquis honor. et quid amplius
4857 6, 13| phantastica, quo cogebat inpetus de hac re satagentis humani
4858 7, 6 | fallaces divinationes et inpia deliramenta reieceram. confiteantur
4859 1, 5 | deus meus, et tu dimisisti inpietatem cordis mei? non iudicio
4860 13, 23| tuae et quis in perpetua inpietatis amaritudine remansurus?
4861 6, 13| CAPUT 13 ~Et instabatur inpigre, ut ducerem uxorem. iam
4862 8, 7 | rursus opponebas mihi, et inpingebas me in oculos meos, ut invenirem
4863 10, 37| peccatoris mihi sit os mecum ad inpinguandum caput meum. ~
4864 4, 9 | terram et inplet ea, quia inplendo ea fecit ea? te nemo amittit,
4865 4, 9 | fecit caelum et terram et inplet ea, quia inplendo ea fecit
4866 5, 3 | laqueus diaboli, et multi inplicabantur in eo per inlecebram suaviloquentiae.
4867 10, 35| aranea retibus suis inruentes inplicans saepe intentum me facit?
4868 6, 12| honesti et expediti pedes inplicarentur. cum enim me ille miraretur,
4869 2, 7 | peccatorum languoribus non inplicari. ~
4870 2, 10| istam tortuosissimam et inplicatissimam nodositatem? foeda est.
4871 11, 22| animus meus nosse istuc inplicatissimum aenigma. noli claudere,
4872 10, 33| Voluptates aurium tenacius me inplicaverant et subiugaverant, sed resolvisti
4873 10, 34| seductionibus oculorum, ne inplicentur pedes mei, quibus ingredior
4874 12, 27| domine deus, miserere, ne inplumem pullum conculcent qui transeunt
4875 5, 6 | rursus nec ideo verum, quia inpolite enuntiatur, nec ideo falsum,
4876 2, 2 | propaginem mortis nostrae, potens inponere lenem manum ad temperamentum
4877 4, 3 | coronam illam agonisticam inposuerat non sano capiti meo, sed
4878 7, 13| corrumpat ordinem, quem inposuisti ei. in partibus autem eius
4879 7, 5 | converteret? cur et hoc? an inpotens erat totam vertere et conmutare,
4880 10, 9 | praeterierit, sicut vox inpressa per aures vestigio, quo
4881 10, 14| nominum secundum imagines inpressas a sensibus corporis, sed
4882 10, 12| quarum nullam corporis sensus inpressit, quia nec ipsae coloratae
4883 7, 20| credo voluisti incurrere, ut inprimeretur memoriae meae, quomodo ex
4884 3, 9 | itaque facta, quae hominibus inprobanda viderentur, testimonio tuo
4885 13, 23| approbando, quod rectum, inprobando autem, quod perperam invenerit
4886 4, 14| flagrarem magis; si autem inprobaret, sauciaretur cor vanum et
4887 10, 31| dominum murmuravit, meruit inprobari. In his ergo temptationibus
4888 4, 7 | non erat quod ille erat, inprobum et taediosum erat, praeter
4889 7, 4 | nulla necessitate, nullo inproviso casu, quoniam ipse est deus,
4890 3, 3 | inter quos vivebam pudore inpudenti, quia talis non eram: et
4891 8, 12| ebrietatibus, non in cubilibus et inpudicitiis, non in contentione et aemulatione,
4892 13, 25| dereliquerunt: non illis inputetur. ista enim debentur eis,
4893 5, 2 | 2 ~Eant et fugiant a te inquieti iniqui. et tu vides eos
4894 8, 6 | maioribus, devitans in eis omnem inquietudinem animi, quem volebat habere
4895 6, 3 | intentus et ad disserendum inquietus erat animus meus, ipsumque
4896 6, 9 | adtrahunt, congregatis inquilinis fori tamquam furem manifestum
4897 5, 12| cum adprehenditur manum inquinat, et amplectendo mundum fugientem,
4898 5, 10| credere cogerer ex carne inquinatum. nunc spiritales tui blande
4899 7, 5 | male quaerebam et in ipsa inquisitione mea non videbam malum. et
4900 6, 11| conferamus nos ad solam inquisitionem veritatis. vita misera est,
4901 13, 32| similitudinem tuam, cunctis inrationabilibus animantibus ipsa tua imagine
4902 4, 15| in ista vero divisione inrationalis vitae nescio quam substantiam,
4903 1, 6 | manent origines, et omnium inrationalium et temporalium sempiternae
4904 7, 5 | malum et unde et qua huc inrepsit? quae radix eius et quod
4905 10, 33| magisque, adducor; non quidem inretractabilem sententiam proferens, cantandi
4906 9, 12| oculis tuis viverem, non inrideat, sed potius, si est grandi
4907 6, 6 | lucris, coniugio, et tu inridebas. patiebar in eis cupiditatibus
4908 4, 3 | valde bonus et valde castus, inridens totum illud divinationis
4909 3, 10| cum inridebam eos, nisi ut inriderer abs te, sensim atque paulatim
4910 6, 5 | pollicitatione scientiae credulitatem inrideri, et postea tam multa fabulosissima
4911 1, 6 | cui loquor. et tu fortasse inrides me, sed conversus misereberismei.
4912 8, 2 | et saepe ab illo parietum inrisio repetebatur. amicos enim
4913 7, 6 | iam iamque invadere atque inrisis refellere cupiebam, mihi
4914 6, 10| promissum est praemium; inrisit animo. praetentae minae;
4915 3, 8 | spectatores gladiatorum aut inrisores aut inlusores quorumlibet.
4916 1, 6 | misericordia tua est, non homo, inrisormeus, cui loquor. et tu fortasse
4917 4, 4 | inridere, tamquam et illo inrisuo mecum baptismum, quem acceperat
4918 5, 8 | utuntur, passim et proterve inruant, nec eos admitti omnino,
4919 10, 35| vel aranea retibus suis inruentes inplicans saepe intentum
4920 5, 7 | eo, quo iam quoquo modo inrueram, contentus interim esse
4921 8, 6 | digressos; sed illos vagabundos inruisse in quandam casam, ubi habitabant
4922 7, 13| extra non est aliquid, quod inrumpat et corrumpat ordinem, quem
4923 5, 8 | licentia scholasticorum: inrumpunt inpudenter et prope furiosa
4924 5, 8 | diligunt vitam mortuam, hinc insana facientes, inde vana pollicentes:
4925 5, 10| diviserat: et id erat peccatum insanabilius, quo me peccatorem non esse
4926 6, 6 | mecum erant, multos dolores insaniarum nostratum; quia omnibus
4927 8, 8 | ego autem non: sed tantum insaniebam salubriter et moriebar vitaliter,
4928 5, 8 | nostris, in quo mane illa insaniebat dolore et querellis et gemitu
4929 3, 1 | planus eis eram, sed quo insanior, fastidiosior. et ideo non
4930 8, 2 | verebatur in verbis suis turbas insanorum? itaque ubi ascendit, ut
4931 1, 12| praeterquam ad satiandas insatiabiles cupiditates copiosae inopiae
4932 2, 10| decora honestis luminibus, et insatiabili satietate. quies est apud
4933 6, 12| vehementer consuetudo satiandae insatiabilis concupiscentiae me captum
4934 9, 6 | confiteor. est liber noster, qui inscribitur de Magistro: ipse ibi mecum
4935 3, 3 | eversionibus, quibus proterve insectabantur ignotorum verecundiam, quam
4936 1, 18| inimicum suum odio inmanissimo insectans, vigilantissime cavet, ne
4937 13, 19| divisae quasi ignis, qui et insedit super unumquemque illorum,
4938 13, 23| conparatus est iumentis insensatis et similis factus est eis.
4939 4, 8 | veniendo et praetereundo, inserebant mihi spes alias et alias
4940 5, 11| quibus, qui Iudaeorum legem inserere Christianae fidei voluerunt,
4941 9, 4 | quod primo dedignabatur inseri litteris nostris. magis
4942 9, 6 | illius esse sensa omnia, quae inseruntur ibi ex persona conlocutoris
4943 7, 3 | quis in me hoc posuit et insevit mihi plantarium amaritudinis,
4944 7, 21| circum obsidentibus et insidiantibus fugitivis desertoribus,
4945 10, 35| tam immensa silva plena insidiarum et periculorum ecce multa
4946 10, 31| transeo, in ipso transitu mihi insidiatur laqueus concupiscentiae.
4947 6, 7 | circensium, quo illud quod insinuabam et iucundius et planius
4948 8, 6 | immoratus est in eo sermone, insinuans tantum virum ignorantibus,
4949 12, 4 | sensu tardioribus utcumque insinuaretur, nisi usitato aliquo vocabulo?
4950 12, 17| caeli et terrae nomine prius insinuatam, quod ex ea mundus iste
4951 9, 4 | aetate expertus fueram. et insinuati sunt mihi in profundo nutus
4952 12, 12| super abyssum. quibus verbis insinuatur informitas (ut gradatim
4953 9, 5 | pectoris non sufficerem. et insinuavi per litteras antistiti tuo,
4954 1, 9 | exaudiebas, quod non erat ad insipientiam mihi, ridebantur a maioribus
4955 11, 27| CAPUT 27 ~Insiste, anime meus, et adtende
4956 4, 15| est impetus, et se iactat insolenter ac turbide, et flagitia,
4957 2, 6 | iustius quis vindicat? timor insolita et repentina exhorrescit,
4958 9, 6 | glaciale nudo pede obterendum insolito ausu. adiunximus etiam nobis
4959 9, 4 | vanitas erat et mendacium. et insonui multa graviter et fortiter
4960 11, 8 | evangelio per carnem ait, et hoc insonuit foris auribus hominum, ut
4961 7, 6 | constellationibus eius inspectis ut vera pronuntiarem, debuisse
4962 4, 3 | forte vel sorte, non arte inspectorum siderum dici. ~
4963 7, 6 | valeat, quas mathematicus inspecturus est, ut vera pronuntiet.
4964 13, 34| CAPUT 34 ~Inspeximus etiam, propter quorum figurationem
4965 7, 6 | eadem diceret; at eadem inspiceret. non ergo arte, sed sorte
4966 3, 7 | sicut deus iuberet atque inspiraret, utentes praesentibus, verum
4967 7, 1 | praesentiam tuam, occulta inspiratione intrinsecus et extrinsecus
4968 10, 31| talia dicentem adflatu tuae inspirationis adamavi: Omnia possum, inquit,
4969 9, 6 | nobis in disciplina tua, tu inspiraveras nobis, nullus alius: munera
4970 12, 32| eligere unum aliquid quod tu inspiraveris verum, certum et bonum,
4971 1, 12| errore omnium, qui mihi instabant ut discerem, utebaris ad
4972 8, 11| tenebar. sed tenebar tamen. et instabas tamen in occultis meis,
4973 6, 14| familiarissimus. qui maxime instabat huic rei, et magnam in suadendo
4974 1, 6 | et apud te rerum omnium instabilem stant causae,et rerum omnium
4975 13, 20| et procellose tumidum et instabiliter fluvidum, atque ita non
4976 3, 12| nollet adquiescere, sed instaret magis deprecando et ubertim
4977 10, 36| et timeri ab hominibus, instat adveriarius verae beatitudinis
4978 9, 10| post longi itineris laborem instaurabamus nos navigationi. conloquebamur
4979 3, 8 | faciendum est; et si omissum, instaurandum; et si institutum non erat,
4980 13, 1 | invocarem praevenisti, et institisti crebrescens multimodis vocibus,
4981 3, 8 | si institutum non erat, instituendum est. si enim regi licet
4982 7, 5 | quae mala erat, bonam ipse institueret, unde omnia crearet? non
4983 5, 8 | discipulis ad proficiendum instituerit. multa iniuriosa faciunt,
4984 3, 5 | CAPUT 5 ~Itaque institui animum intendere in scripturas
4985 11, 5 | unde ista essent, nisi tu instituisses ea? tu fabro corpus, tu
4986 13, 21| regno caelorum ex illo, quo instituisti, ut sic intretur;) nec magnalia
4987 10, 4 | in malis meis. bona mea instituta tua sunt et dona tua, mala
4988 10, 33| modulatione cantantur, magnam instituti huius utilitatem rursus
4989 1, 6 | alimentum infantiae, secundum institutionem tuam, et divitias usque
4990 8, 3 | voluntatem inruentibus, sed institutis et voluntariis molestiis
4991 7, 6 | nomine Firminus, liberiliter institutus et excultus eloquio, cum
4992 13, 23| possunt videri, ut opus sit instrepere in auribus. ita, quamvis
4993 8, 2 | quisque ut eum noverat, instrepuerunt nomen strepitu gratulationis.
4994 8, 2 | autem imbutus est primis instructionis sacramentis, non multo post
4995 6, 9 | examinator, experientior instructiorque discessit. ~
4996 1, 20| memoria vigebam, locutione instruebar, amicitia mulcebar, fugiebam
4997 9, 9 | recitari audissent, tamquam instrumenta, quibus ancillae factae
4998 6, 9 | vocibus auditis, relicto instrumento, ille discessit timens,
4999 1, 7 | corpus, quod ita, ut videmus, instrusisti sensibus, compegisti membris,
5000 6, 4 | quomodo credendum esset, non insultans opponerem, quasi ita creditum
5001 9, 8 | obiecit hoc crimen amarissima insultatione, vocans meribibulam. quo
5002 1, 18| si autem libidines suas integris et rite consequentibus verbis
5003 1, 20| custodiebam interiore sensu integritatem sensuum meorum, inque ipsis
5004 5, 2 | usque in novissima iustum et integrum? quo enim fugerunt, cum
5005 13, 22| renovatus, et conspiciens intellectam veritatem tuam, homine demonstratore
5006 12, 24| verbis aliter atque aliter intellectis occurrunt quaerentibus,
5007 1, 6 | obtemperabatur, vel non intellecto vel ne obesset, indignabar
5008 12, 13| caelum caeli, -- caelum intellectuale, ubi est intellectus nosse
5009 12, 17| caeli nomine spiritalem vel intellectualem illam creaturam semper faciem
5010 13, 34| similitudinem tuam praestantique intellectui rationabilem actionem tamquam
5011 11, 30| in ea, quae ante sunt, et intellegant te ante omnia tempora aeternum
5012 8, 5 | dissipabant animam meam. Sic intellegebam me ipso experimento id quod
5013 12, 26| nec ipsa in eisdem verbis intellegenda deesset. ~
5014 12, 17| informem istam materiem intellegendam esse consentiunt. quid?
5015 4, 16| meus, quia et celeritas intellegendi et dispiciendi acumen donum
5016 11, 7 | CAPUT 7 ~Vocas itaque nos ad intellegendum verbum, deum apud te deum,
5017 5, 10| illorum intentionem nondum intellegenti. nec dissimulavi eundem
5018 13, 8 | inhaereret tibi omnis oboediens intellegentia caelestis civitatis tuae
5019 7, 17| mutabilem, erexit se ad intellegentiam suam, et abduxit cogitationem
5020 13, 24| eorum fallacia, sed verarum intellegentiarum generibus? ita crescunt
5021 13, 25| doctrinam rationalem per intellegentias divinorum mysteriorum, et
5022 13, 24| melius meliores, id est intellegentiores quam ego sum, unicuique
5023 10, 37| proximi delectari, cum bene intellegentis laude delector, et rursus
5024 13, 29| inveni tempora, per quae intellegerem, quod totiens videris quae
5025 12, 6 | narrantibus mihi eis, qui non intellegerent, eam cum speciebus innumeris
5026 13, 11| Trinitatem omnipotentem quis intelleget? et quis non loquitur eam,
5027 12, 21| erat, unde fieret caelum intellegibile -- quod alibi dicitur caelum
5028 12, 20| sibi coaeterno fecit deus intellegibilem atque sensibilem, vel spiritalem
5029 13, 18| disputas, ut dividamus inter intellegibilia et sensibilia tamquam inter
5030 13, 18| vel inter animas alias intellegibilibus, alias sensibilibus deditas,
5031 11, 22| haec et audivimus haec et intellegimur et intellegimus. manifestissima
5032 13, 24| propter rationis fecunditatem intelleximus. et ideo credidimus utrique
5033 4, 3 | degeret, et si Hippocraten intellexisset, et illas utique litteras
5034 13, 23| homo in honore positus non intellexit; conparatus est iumentis
5035 5, 8 | Carthaginem foeda est et intemperans licentia scholasticorum:
5036 4, 1 | spectaculorum nugas, et intemperantiam libidinum; illac autem purgari
5037 2, 4 | adulescentuli perreximus nocte intempesta, quousque ludum de pestilentiae
5038 11, 2 | reddimus. Domine deus meus, intende orationi meae, et misericordia
5039 4, 3 | longe aliud canentis atque intendentis, cum forte quis consulit,
5040 13, 24| quod potius arbitror intendisse scripturam, quae utique
5041 13, 21| sacramenta et voces mysticas, ubi intenta fit ignorantia mater admirationis
5042 9, 12| notum, illis ignorantibus et intente audientibus et sine sensu
5043 8, 6 | loquebatur adhuc, et nos intenti tacebamus. unde incidit,
5044 10, 11| latitabant, iam familiari intentioni facile occurrant. et quam
5045 8, 12| statimque mutato vultu intentissimus cogitare coepi, utrumnam
5046 9, 12| aegritudine obsequiis meis interblandiens appellabat me pium; et conmemorabat
5047 13, 33| materiam forma nulla morae intercapedine sequeretur. ~
5048 5, 7 | illo homine cognito prorsus intercidit; non ut ab eis omnino separarer,
5049 2, 3 | et in omnibus erat caligo intercludens mihi, deus meus, serenitatem
5050 6, 1 | aegritudine ad sanitatem, intercurrente artiore periculo, quasi
5051 6, 8 | clausis foribus oculorum interdixit animo, ne in tanta mala
5052 6, 12| viderem, ut dicerem multum interesse inter illud, quod ipse raptim
5053 4, 3 | totam illi salubritatem interficere conantur, cum dicunt: de
5054 10, 16| sic omnium locorum, quibus interfui; sic facies hominum, quas
5055 11, 15| praeteritas, aliqua vero interiectarum ante se praeteritas, post
5056 8, 12| tenebrae diffugerunt. Tum interiecto aut digito aut nescio quo
5057 8, 10| deliberat, utrum hominem veneno interimat an ferro, utrum fundum alienum
5058 6, 7 | praecipiti studio tam bonum interimeretur ingenium. verum autem, domine,
5059 12, 20| quibus non dubitant, quorum interiori oculo talia videre donasti,
5060 10, 8 | quibus sensibus raptae sint interiusque reconditae? nam et in tenebris
5061 2, 3 | CAPUT 3 ~Et anno quidem illo intermissa erant studia mea, dum mihi
5062 9, 2 | convalescere potuissem, certe intermittere. sed ubi plena voluntas
5063 9, 4 | lux in te. o si viderent internum aeternum, quod ego quia
5064 10, 23| beatus ergo erit, si nulla interpellante molestia, de ipsa, per quam
5065 9, 13| tua dirrumpat eam. non se interponat nec vi nec insidiis leo
5066 10, 8 | nihilo minus ibi sunt, non se interponunt neque interrumpunt, cum
5067 13, 33| informitatem sine ulla temporis interpositione formasti. nam cum aliud
5068 2, 3 | sexto illo et decimo anno interposito otio ex necessitate domestica
5069 13, 23| firmamento volitantibus, interpretando, exponendo, disserendo,
5070 8, 12| lacrimarum surrexi, nihil aliud interpretans divinitus mihi iuberi, nisi
5071 9, 12| cuiusquam hominis superbe interpretantis ploratum meum. et nunc,
5072 3, 11| responso tuo, quod tam vicina interpretationis falsitate turbata non est,
5073 11, 5 | tu sensum corporis, quo interprete traiciat ab animo ad materiam
5074 9, 12| litteris. legat qui volet et interpretetur, ut volet, et si peccatum
5075 4, 4 | mihi magna quaestio, et interrogabam animam meam, quare tristis
5076 9, 3 | ibi vivit, unde me multa interrogabat homuncionem inexpertum.
5077 10, 6 | possunt. nec respondent ista interrogantibus nisi iudicantibus, nec vocem
5078 4, 3 | sorte sonaret aliquid, quod interrogantis rebus factisque concineret.
5079 10, 21| quemadmodum consonarent, si hoc interrogarentur, se velle gaudere atque
5080 10, 20| omnibus, qui una voce si interrogari possent, utrum beati esse
5081 10, 6 | voce magna: ipse fecit nos. interrogatio mea intentio mea, et responsio
5082 6, 9 | confestim nostra inquit; deinde interrogatus aperuit cetera. sic in illam
5083 11, 12| unde irridetur qui alta interrogavit et laudatur qui falsa respondit.
5084 10, 10| sapor non est, nihil me interroges: tactus dicit: si corpulentum
5085 10, 6 | videat, alius autem videns interroget, ut aliter illi appareat,
5086 10, 37| cum absunt. tunc enim me interrogo, quam magis minusve mihi
5087 10, 8 | non se interponunt neque interrumpunt, cum thesaurus alius retractatur,
5088 10, 35| orationes nostrae saepe interrumpuntur atque turbantur, et ante
5089 10, 28| humana super terram sine ullo interstitio? ~
|