39-alter | alti-biber | bibit-compa | compe-conve | convi-despe | despi-ecule | edaci-exter | extin-gemer | gemin-incur | incut-inter | intim-luden | luder-mutab | mutan-opina | opino-placu | plaga-prope | proph-renit | renov-secut | sedar-subti | subtr-tumul | tunde-vocat | vocem-zeli
Book, Chapter
6596 4, 15| et non me sinebat falsa opino, quam de spiritalibus habebam,
6597 1, 7 | manante atque abundante opis egentissimum et illo adhuc
6598 13, 17| indigentibus, similiter opitulantes, quemadmodum nobis vellemus
6599 9, 6 | advenit, quo me nomen dare oporteret, relicto rure Mediolanium
6600 6, 7 | erat, quam dum exponerem et oportune mihi adhibenda videretur
6601 8, 11| motus mei exitum tacitus opperiebatur. ~
6602 9, 3 | coniugalis: Nebridium autem opperientes, quando sequeretur. quod
6603 9, 2 | iactantiae simile videbatur non opperiri tam proximum feriarum tempus,
6604 7, 7 | imagines corporum ipsae opponebantur redeunti, quasi diceretur:
6605 8, 7 | narrabat; et tu me rursus opponebas mihi, et inpingebas me in
6606 5, 10| una, qua tibi moles mali opponebatur, cogerer finitum fateri,
6607 6, 4 | credendum esset, non insultans opponerem, quasi ita creditum esset.
6608 6, 14| nobis, daturus escam in opportunitate, et aperturus manum, atque
6609 9, 9 | refractum et quietum cum opportunum viderat, rationem facti
6610 8, 7 | pie quaerebam, sed inimice oppugnabam. Et putaveram me propterea
6611 5, 14| nihil posse dici adversus oppugnantes Manichaeos putaveram, iam
6612 6, 6 | verum etiam quod ille bene optando adquisiverat vinum, ego
6613 13, 18| in fine est. ita das vota optanti et benedicis annos iusti,
6614 10, 21| statim sine dubitatione dicat optare, nec ob aliud ille velit
6615 12, 26| fidelissimo famulo tuo, quam mihi optarem ac desiderarem abs te dari
6616 1, 10| excellunt, ut hoc paene omnes optent parvulis suis, quos tamen
6617 5, 13| Ambrosium episcopum, in optimis notum orbi terrae, pium
6618 9, 8 | propter senectam ac mores optimos, in domo Christiana satis
6619 10, 26| semper quod volunt audiunt. optimus minister tuus est, qui non
6620 6, 8 | procederet. atque utinam et aures opturasset! nam quodam pugnae casu,
6621 2, 3 | multorum enim civium longe opulentiorum nullum tale negotium pro
6622 5, 9 | nesciebat, et tamen pro me orabat absens. tu autem, ubique
6623 12, 15| famulum dei et libros eius oracula sancti spiritus creditis?
6624 11, 1 | tui facio istuc. nam et oramus, et tamen veritas ait: Novit
6625 5, 9 | pectore tenebat et semper orans tamquam chirographa tua
6626 10, 31| nisi tu des. multa nobis orantibus tribuis, et quidquid boni
6627 10, 4 | te accedam munere tuo, et orare pro me, cum audierint, quantum
6628 10, 31| et quidquid boni antequam oraremus accepimus, a te accepimus;
6629 3, 10| particulas dei, gemendo in oratione atque ructando: quae particulae
6630 9, 4 | Miserere mei, domine, et exaudi orationem meam): audirent ignorante
6631 11, 2 | Domine deus meus, intende orationi meae, et misericordia tua
6632 3, 11| oculis eius in omni loco orationis eius: exaudisti eam. nam
6633 3, 11| desineret horis omnibus orationum suarum de me plangere ad
6634 4, 14| ad Hierium, Romanae urbis oratorem, scriberem illos libros?
6635 2, 3 | coeperam litteraturae atque oratoriae percipiendae gratia peregrinari,
6636 8, 5 | Christiani docere litteraturam et oratoriam -- quam legem ille amplexus,
6637 10, 37| mihi indica, ut confitear oraturis pro me fratribus meis, quod
6638 13, 9 | ordinata inquieta sunt: ordinantur et quiescunt. pondus meum
6639 1, 7 | formas omnia et lege tua ordinas omnia. Hanc ergo aetatem,
6640 12, 12| vicissitudines temporum propter ordinatas commutationes motionum atque
6641 9, 8 | torrentis, fluxum saeculorum ordinate turbulentum, etiam de alterius
6642 1, 18| consequentibus verbis copiose ordinateque narrarent, laudati gloriabantur?
6643 5, 8 | studere adulescentes et ordinatiore disciplinae cohercitione
6644 13, 28| ipsa membra singula, quorum ordinatissimo conventu conpletur universum,
6645 12, 28| recurrens in te unum pro captu ordinato, quantum cuique rerum suo
6646 10, 35| creatorem mirificum atque ordinatorem rerum omnium, sed non inde
6647 13, 34| animam vivam per affectus ordinatos continentiae vigore formasti,
6648 1, 6 | eisdabas: dare enim mihi per ordinatum affectum volebant quo abundabant
6649 7, 5 | erat, et formavit atque ordinavit eam, sed reliquit aliquid
6650 5, 9 | factis meis in veritate ordinis tui? et hoc illa nesciebat,
6651 4, 6 | vellem vel pro illo, sicut de Oreste et Pylade traditur, si non
6652 11, 3 | veritas sine oris et linguae organis, sine strepitu syllabarum
6653 4, 10| oriuntur et occidunt, et oriendo quasi esse incipiunt, et
6654 9, 7 | canerentur secundum morem orientalium partium. ne populus maeroris
6655 5, 9 | alios, multa et gravia super originalis peccati vinculum, quo omnes
6656 13, 23| super terram, ex aquis tamen originem ducunt. iudicat etiam spiritalis
6657 1, 6 | mutabilium inmutabiles manent origines, et omnium inrationalium
6658 4, 3 | deus noster, suavitas et origo iustitiae, qui reddes unicuique
6659 11, 18| numerositas. intueor auroram: oriturum solem praenuntio. quod intueor,
6660 5, 6 | et inutiles; verbis autem ornatis et inornatis, sicut vasis
6661 13, 32| corporalemque creaturam, atque in ornatu harum partium, quibus constat
6662 9, 12| misericordiae tuae, pater orphanorum, quoniam lavi et talis eram,
6663 8, 6 | modo in eis talis voluntas orta est atque firmata, petiverunt,
6664 11, 23| non ergo esset dies, si ab ortu solis usque in ortum alterum
6665 4, 10| virtutum, converte nos et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
6666 8, 10| quidem fiebat, nec tamen ostendebat naturam mentis alienae,
6667 5, 8 | sit, hoc miseriores eos ostendens, quo iam quasi liceat faciunt,
6668 8, 5 | te Christus; et undique ostendenti vera te dicere, non erat
6669 6, 13| cotidie, ut ei per visum ostenderes aliquid de futuro matrimonio
6670 9, 4 | fatigentur inedia et dicant: Quis ostendet nobis bona? et dicamus,
6671 8, 12| petit videre quid legissem: ostendi, et adtendit etiam ultra
6672 9, 4 | foris a te et dicerent: Quis ostendit nobis bona? ibi enim, ubi
6673 12, 17| abyssum, unde consequenter ostenditur per illos dies facta atque
6674 7, 13| deberem: quoniam laudandum te ostendunt de terra dracones et omnes
6675 6, 7 | est, amans in Manichaeis ostentationem continentiae, quam veram
6676 10, 42| tegitur, pro inmortali se ostentet. sed quia stipendium peccati
6677 6, 2 | merum adtulisset, atque ab ostiario prohiberetur: ubi hoc episcopum
6678 9, 11| etiam postea, quod iam, cum Ostiis essemus, cum quibusdam amicis
6679 9, 3 | videbantur, prae amore libertatis otiosae, ad cantandum de medullis
6680 6, 3 | audiendum. aestus autem illi mei otiosum eum valde, cui refunderentur,
6681 8, 6 | gemebam. mecum erat Alypius, otiosus ab opere iuris peritorum
6682 13, 19| ut germinet terra herbam pabuli et lignum fructiferum, et
6683 9, 10| Israel in aeternum veritate pabulo, et ibi vita sapientia est,
6684 11, 1 | misericordes et mundicordes et pacifici. ecce narravi tibi multa,
6685 8, 3 | et institutum est, ut iam pactae sponsae non tradantur statim,
6686 1, 19| nam haec ipsa sunt. quae a paedagogis et magistris, a nucibus
6687 1, 19| innumerabilibus mendaciis et paedagogum et magistros et parentes,
6688 8, 3 | pater, plus gaudes de uno paenitente, quam de nonaginta novem
6689 8, 3 | iustis, quibus non opus est paenitentia. et nos cum magna iucunditate
6690 1, 4 | aestuas, zelas et securus es; paenitet te et non doles, irasceris
6691 1, 16| falso tonitru. quis autem paenulatorum magistrorum audit aure sobria
6692 7, 21| habent. non habent illae paginae vultum pietatis illius,
6693 11, 2 | frustra scribi voluisti tot paginarum opaca secreta, aut non habent
6694 6, 3 | legebat, oculi ducebantur per paginas et cor intellectum rimabatur,
6695 1, 19| miser, et huius harenae palaestra erat illa, ubi magis timebam
6696 8, 6 | cor in terra abierunt in palatium; illi autem affigentes cor
6697 10, 35| concurrunt, ut contristentur, ut palleant. timent etiam, ne in somnis
6698 8, 3 | naufragium; omnes futura morte pallescunt: tranquillatur caelum et
6699 10, 35| cognitionis et scientiae palliata. quae quoniam in appetitu
6700 1, 7 | loquebatur, et intuebatur pallidus amaro aspectu conlactaneum
6701 1, 17| scripturas tuas suspenderent palmitem cordis mei, et non raperetur
6702 10, 35| gusta quam splendeat, aut: palpa quam fulgeat: videri enim
6703 4, 15| ipsa vis veri, et avertebam palpitantem mentem ab incorporea re
6704 11, 3 | obsecrarem, ut mihi ista panderet, et praeberem aures corporis
6705 3, 6 | in foribus et dicentem: panes occultos libenter edite
6706 2, 3 | peregrinationis sumptus parabantur, animositate magis quam
6707 11, 12| inquit, scrutantibus gehennas parabat. aliud est videre, aliud
6708 3, 6 | et domini Iesu Christi et paracleti consolatoris nostri spiritus
6709 9, 4 | alto promissionem suam, paracletum, spiritum veritatis. et
6710 9, 3 | amoenitatem sempiternae virentis paradisi tui, quoniam dimisisti ei
6711 2, 2 | temperamentum spinarum a paradiso tuo seclusarum? non enim
6712 6, 6 | meam, die illo, quo cum pararem recitare imperatori laudes,
6713 13, 21| profundo, in ea mensa, quam parasti in conspectu credentium;
6714 9, 7 | plebs in ecclesia, mori parata cum episcopo suo, servo
6715 7, 6 | cuiusque domo ageretur, et paraverunt quos ad se invicem mitterent,
6716 2, 2 | huius modi, ego autem vobis parco; et: bonum est homini mulierem
6717 13, 32| rationabilis intellegentiae parem naturam, sexu tamen corporis
6718 2, 3 | ut nossem nimis volebat parens uterque, ille, quia de te
6719 6, 2 | ebriosis; et quia illa quasi parentalia superstitioni gentilium
6720 4, 16| terra spinas et tribolos pareret mihi, et cum labore pervenirem
6721 1, 8 | cordis mei, ut voluntati pareretur, nec valerem quae volebam
6722 8, 9 | imperat animus corpori, et paretur statim: imperat animus sibi,
6723 7, 6 | simulque sectantem. qui pari studio et conlatione flagrabant
6724 7, 6 | alterutro missi sunt, tam ex paribus domorum intervallis sibi
6725 1, 14| cum me urgeret cor meum ad parienda concepta sua, id quod non
6726 1, 16| tabulam quandam pictam in pariete, ubi inerat pictura haec,
6727 8, 2 | respondebat, et saepe ab illo parietum inrisio repetebatur. amicos
6728 4, 4 | erat nobis, cocta fervore parilium studiorum. nam et a fide
6729 10, 23| conprehendant. Cur autem veritas parit odium, et inimicus eis factus
6730 7, 13| conveniunt, conveniunt inferiori parti rerum, quam terram dicimus,
6731 3, 10| oratione atque ructando: quae particulae summi et veri dei ligatae
6732 6, 2 | per sorbitiones exiguas partiretur, quia pietatem ibi quaerebat,
6733 5, 6 | sinerer ingerere illi, et partiri cum eo curas quaestionum
6734 11, 24| locum motus corporis vel partis eius effectus est. cum itaque
6735 1, 11| sempiternam salutem meam carius parturibat corde casto in fide tua,
6736 1, 14| in quorum et ego auribus parturiebam quidquid sentiebam. hinc
6737 5, 9 | maiore sollicitudine me parturiebat spiritu, quam carne pepererat.
6738 7, 6 | mitterent, simul ut natum quod parturiebatur esset cuique nuntiatum:
6739 9, 9 | nutrierat filios totiens eos parturiens, quotiens abs te deviare
6740 7, 7 | malum. quae illa tormenta parturientis cordis mei, qui gemitus,
6741 7, 6 | servulo. nam cum mulieres parturire coepissent, indicaverunt
6742 9, 8 | praeteribo quidquid mihi anima parturit de illa famula tua, quae
6743 8, 6 | dixit hoc, et turbidus parturitione novae vitae reddidit oculos
6744 9, 8 | illa famula tua, quae me parturivit, et carne, ut in hanc temporalem,
6745 7, 6 | qui etiam canum suarum partus examinatissima diligentia
6746 1, 5 | mineris ingentes miserias? parvane ipsa est, si non amem te?
6747 11, 23| communes notitias rerum parvarum atque magnarum. sunt sidera
6748 1, 20| meorum, inque ipsis parvis parvarumque rerum cogitationibus veritate
6749 1, 20| sensuum meorum, inque ipsis parvis parvarumque rerum cogitationibus
6750 13, 19| sicut angelorum, et tenebras parvulorum, sed non desperatorum: lucete
6751 12, 32| occasione patefacias, tu tamen pascas, non error inludat. ecce,
6752 3, 6 | porcorum, quos de siliquis pascebam. quanto enim meliores grammaticorum
6753 3, 3 | gratis inludendo atque inde pascendo malevolas laetitias suas.
6754 11, 2 | resumentes, ambulantes et pascentes, recumbentes et ruminantes.
6755 13, 26| magne? unde gaudes, unde pasceris, homo renovate in agnitionem
6756 9, 10| ubertatis indeficientis, unde pascis Israel in aeternum veritate
6757 13, 27| ignorent, nec illi istos pascunt nec isti ab illis pascuntur;
6758 9, 11| quodam die defectum animae passa est et paululum subtracta
6759 1, 19| a nucibus et pilulis et passeribus, ad praefectos et reges,
6760 7, 1 | caperet elephanti corpus quam passeris, quo esset isto grandius
6761 10, 14| animus per experientiam passionum suarum sentiens, memoriae
6762 5, 12| perfecto odio. quod enim ab eis passurus eram, magis oderam fortasse
6763 12, 32| eorundem verborum occasione patefacias, tu tamen pascas, non error
6764 11, 1 | eo. affectum ergo nostrum patefacimus in te, confitendo tibi miserias
6765 5, 14| quippe, desperanti ad te viam patere homini, inanis cura remanserat --
6766 4, 4 | mihi patria supplicium, et paterna domus mira infelicitas,
6767 7, 6 | mater esset, etiam illius paterni amici famula quaedam pariter
6768 6, 10| frequentissimus erat, relicto paterno rure optimo, relicta domo
6769 11, 30| forma mea, veritate tua, nec patiar quaestiones hominum, qui
6770 4, 16| aut aliquid faciat aut patiatur aliquid, et quaecumque in
6771 4, 7 | hominem inmoderate humana patientem! quod ego tunc eram. itaque
6772 9, 2 | premendus remanseram, nisi patientia succederet. peccasse me
6773 11, 9 | sumus, et promissa tua per patientiam expectamus. audiat te intus
6774 8, 8 | invado Alypium, exclamo: quid patimur? quid est hoc, quod audisti?
6775 1, 10| quos tamen caedi libenter patiuntur, si spectaculis talibus
6776 3, 7 | reprehendebam caecus pios patres, non solum, sicut deus iuberet
6777 9, 13| Monnicae, famulae tuae, cum Patricio, quondam eius coniuge, per
6778 9, 9 | indicio claruisse, quod Patricius ceciderit uxorem, aut quod
6779 9, 13| concupivit aut curavit sepulchrum patrium: non ista mandavit nobis,
6780 10, 31| eo praeparat excusationis patrocinium, gaudens non adparere, quod
6781 5, 8 | legibus, nisi consuetudo patrona sit, hoc miseriores eos
6782 9, 2 | furori suo. et opportune iam paucissimi dies supererant ad vindemiales
6783 5, 6 | Tullianas orationes, et paucissimos Senecae libros, et nonnulla
6784 6, 6 | venturos. quod enim iam ille pauculis et emendicatis nummulis
6785 13, 26| confortat. Unde ergo gaudes, o Paule magne? unde gaudes, unde
6786 9, 13| deus cordis mei, sepositis paulisper bonis eius actibus, pro
6787 6, 6 | Mediolanensem, animadverti pauperem mendicum, iam, credo, saturum
6788 10, 24| misericordia tua, respiciens paupertatem meam. ~
6789 12, 25| utrumque verum esse, o vita pauperum, deus meus, in cuius sinu
6790 9, 4 | superbiae scholam tamquam in pausatione anhelantibus) testantur
6791 1, 9 | evadendis deprecabamur, et peccabamus tamen minus scribendo aut
6792 5, 10| videbatur non esse nos, qui peccamus, sed nescio quam aliam in
6793 3, 8 | perpetrant, quia etiam cum in te peccant, inpie faciunt in animas
6794 1, 12| bene faciebas mihi, et de peccante me ipso iuste retribuebas
6795 8, 5 | iure contradiceret, cum peccantem iusta poena sequeretur?
6796 2, 8 | faciebat consortium simul peccantium. ~
6797 9, 4 | praeteritis, ut de cetero non peccarem: et merito irasci, quia
6798 9, 2 | nisi patientia succederet. peccasse me in hoc quisquam servorum
6799 5, 10| peccatum insanabilius, quo me peccatorem non esse arbitrabar; et
6800 7, 21| iuste traditi sumus antiquo peccatori, praeposito mortis, quia
6801 5, 13| salutem. sed longe est a peccatoribus salus, qualis ego tunc aderam.
6802 10, 37| longe fac a me, ne oleum peccatoris mihi sit os mecum ad inpinguandum
6803 4, 3 | cura animam meam, quoniam peccavi tibi; neque ad licentiam
6804 7, 21| iustus es, domine; nos autem peccavimus, inique fecimus, inpie gessimus,
6805 10, 33| ducere conatur. ita in his pecco non sentiens et postea sentio.
6806 13, 24| arbustis et frutectis et in pecoribus terrae. nunc autem nec herbis
6807 10, 42| exserentes potius quam tundentes pectora, et adduxerunt sibi per
6808 8, 2 | modis te insinuasti illi pectori? legebat, sicut ait Simplicianus,
6809 4, 14| aurae linguarum flaverint a pectoribus opinantium, ita fertur et
6810 3, 6 | caelestia sive terrestria: cum pecudibus et volatilibus videmus,
6811 6, 11| ducenda uxor cum aliqua pecunia, ne sumptum nostrum gravet,
6812 8, 10| emat voluptatem luxuria an pecuniam servet avaritia, utrum ad
6813 3, 2 | autem mirum, cum infelix pecus aberrans a grege tuo et
6814 6, 9 | cum eo quippe in foro fuit pedisecus. quem posteaquam recoluit
6815 10, 31| bibendi, adiungit se tamquam pedisequa periculosa iucunditas et
6816 5, 8 | incomparabiliter patiantur peiora, quam faciunt. ergo quos
6817 4, 6 | invicem simul mori, quia morte peius eis erat non simul vivere.
6818 9, 12| dixerint, quod anxietatem pellat ex animo. ecce et hoc confiteor
6819 13, 15| domine, tu scis, quemadmodum pellibus indueris homines, cum peccato
6820 7, 18| ex participatione tunicae pelliciae nostrae, et lassi prosternerentur
6821 10, 31| et dolores mei voluptate pelluntur. nam fames et sitis quidam
6822 12, 29| velut tempore prior sit, cum pendatur extremior, quia profecto
6823 4, 4 | non discedebam et nimis pendebamus ex invicem -- temptavi apud
6824 10, 40| essent, quid essent, quanti pendenda essent: et audiebam docentem
6825 1, 8 | societatem altius ingressus sum, pendens ex parentum auctoritate
6826 1, 13| et legere. at enim vela pendent liminibus grammaticarum
6827 6, 12| miraretur, quem non parvi penderet, ita haerere visco illius
6828 13, 13| habens iam spiritus primitias penes eum, sed adhuc in semet
6829 3, 5 | modum eius, et acies mea non penetrabat interiora eius. verum tamen
6830 7, 1 | maximis minimisque partibus penetrabile ad capiendam praesentiam
6831 3, 2 | amores, non quibus altius penetraer -- non enim amabam talia
6832 10, 8 | memoriae, magna nimis, deus, penetrale amplum et infinitum: quis
6833 10, 11| demerguntur et quasi in remotiora penetralia dilabuntur, ut denuo velut
6834 7, 1 | quominus per eum traiceretur, penetrans eum non dirrumpendo aut
6835 7, 5 | omni parte ambientem et penetrantem eam, sed usquequaque infinitum;
6836 7, 1 | spatia undique cogitabam penetrare totam mundi molem, et extra
6837 4, 8 | et in intima dolor ille penetraverat, nisi quia fuderam in harenam
6838 11, 22| et abdita, quominus in ea penetret; et dilucescant, allucente
6839 10, 17| discurro et volito hac illac, penetro etiam, quantum possum, et
6840 1, 8 | quibus volebam omnibus. pensebam memoria: cum ipsi appellabant
6841 5, 4 | et numerator siderum et pensor elementorum, et neglegens
6842 2, 4 | conpulsus egestate, nisi penuria et fastidio iustitiae et
6843 9, 13| vulnerum nostrorum, quae pependit in ligno, et sedens ad dexteram
6844 12, 25| nec visus, sed typhus eam peperit. ideoque, domine, tremenda
6845 11, 23| si tanto spatio temporis peractus esset, quanto peraguntur
6846 11, 23| temporis praeteriret, quanto peragere sol totum ambitum de mane
6847 11, 23| ut victoriosum proelium perageret, sol stabat, sed tempus
6848 11, 27| voce atque ore cessante, peragimus cogitando carmina et versus,
6849 10, 40| nec ego ipse inventor, qui peragravi omnia et distinguere et
6850 11, 23| temporis peractus esset, quanto peraguntur horae duodecim, et utrumque
6851 5, 3 | sicut pisces maris, quibus perambulant secretas semitas abyssi,
6852 9, 10| ardentiore affectu in id ipsum, perambulavimus gradatim cuncta corporalia,
6853 8, 5 | quia incerta mihi esset perceptio veritatis: iam enim et ipsa
6854 13, 23| mentis intellectum, per quem percipit quae sunt spiritus dei.
6855 10, 31| quod cum gratiarum actione percipitur; et quia esca nos non conmendat
6856 13, 23| quae per sensum corporis percipiuntur. de his enim iudicare nunc
6857 11, 22| misericordia tua, domine. quem percontabor de his? et cui fructuosius
6858 6, 6 | trepidus. et si quisquam percontaretur me, utrum mallem exultare
6859 11, 6 | temporalibus temporaliter vox illa percurreret. nullum autem corpus ante
6860 9, 8 | meribibulam. quo illa stimulo percussa respexit foeditatem suam,
6861 8, 8 | sint. si vulsi capillum, si percussi frontem, si consertis digitis
6862 10, 6 | conscientia, domine, amo te. percussisti cor meum verbo tuo, et amavi
6863 6, 8 | et vincere, aperuit, et percussus est graviore vulnere in
6864 11, 9 | quod interlucet mihi et percutit cor meum sine laesione?
6865 1, 4 | nullidebens, donans debita nihil perdens. et quid diximus, deus meus,
6866 4, 11| tibi est a veritate, et non perdes aliquid; et reflorescent
6867 13, 26| adiunxit: Amen dico vobis, non perdet mercedem suam. datum est
6868 10, 18| CAPUT 18 ~Perdiderat enim mulier drachmam et
6869 6, 7 | spem perditurus vel etiam perdidisse mihi videbatur. sed monendi
6870 7, 9 | Aegyptium cibum, quo Esau perdidit primogenita sua, quoniam
6871 10, 19| Quid? cum ipsa memoria perdit aliquid, sicut fit, cum
6872 10, 37| male vivendum est et tam perdite atque immaniter, ut nemo
6873 3, 11| atque illa respondisset perditionem meam se plangere, iussisse
6874 1, 16| ea fecisset, non homines perditos, sed caelestes deos videretur
6875 10, 18| semper ita fit, cum aliquid perditum quaerimus et invenimus.
6876 6, 7 | angebar, quod tantam spem perditurus vel etiam perdidisse mihi
6877 9, 4 | quibus internis me stimulis perdomueris; et quemadmodum me conplanaveris,
6878 6, 16| currite, ego feram et ego perducam et ibi ego feram.~
6879 11, 27| donec ad propositum terminum perducatur: immo sonuit et sonabit;
6880 1, 4 | innovans omnia; in vetustatem perducens superboset nesciunt; semper
6881 6, 1 | ancipitem fluctuationem iam esse perductum, per quam transiturum me
6882 6, 15| morbus animae meae satellitio perdurantis consuetudinis in regnum
6883 11, 28| puncto praeterit? sed tamen perdurat attentio, per quam pergat
6884 11, 2 | gubernationes, quibus me perduxisti praedicare verbum et sacramentum
6885 3, 12| filius istarum lacrimarum pereat. quod illa ita se accepisse
6886 11, 23| temporis sol cursum illum peregisset, quantum est horae unius.
6887 9, 11| locutus est, quo eam non in peregre, sed in patria defungi tamquam
6888 3, 6 | et quam longe? et longe peregrinabar abs te, exclusus et a siliquis
6889 1, 14| omnino ediscendae linguae peregrinae, quasi felle aspergebat
6890 2, 3 | filio, quidquid etiam longe peregrinanti studiorum causa opus esset?
6891 2, 3 | oratoriae percipiendae gratia peregrinari, longinquioris apud Karthaginem
6892 12, 11| quando tua domus, quae peregrinata non est, quamvis non sit
6893 3, 8 | firmatum nulla civis aut peregrini libidine violetur. turpis
6894 10, 5 | faciem; et ideo, quamdiu peregrinor abs te, mihi sum praesentior
6895 10, 4 | civium meorum et mecum peregrinorum, praecedentium et consequentium
6896 8, 4 | telo grandi et acuto multos peremerat, abundantius exultare oportuit
6897 8, 10| facie tua, deus, sicuti pereunt, vaniloqui et mentis seductores,
6898 6, 3 | quibus quando non erat, quod perexiguum temporis erat, aut corpus
6899 12, 24| loco nullam iam formatam perfectamque naturam sive spiritalem
6900 12, 17| velit, non scilicet iam perfectas atque formatas invisibiles
6901 13, 13| parvuli estote, ut mentibus perfecti sitis, et: o stulti Galatae,
6902 13, 4 | inperfecto, tamquam et tu eorum perfectione perficiendus sis. spiritus
6903 3, 9 | et vituperantur ex regula perfectionis, et laudantur spe frugis
6904 7, 19| naturae humanae excellentia et perfectiore participatione sapientiae
6905 13, 19| dividentes inter lucem perfectorum, sed nondum sicut angelorum,
6906 13, 18| sapientiam loquitur inter perfectos. animalis autem homo tamquam
6907 10, 30| inconsummatus sum, sperans perfecturum te in me misericordias tuas
6908 13, 4 | lumine eius videre lumen et perfici et inlustrari et beari. ~
6909 8, 8 | magnam in sola voluntate perficiendam. ~
6910 13, 34| omnibusque tuis ministeriis ad perficiendos fideles in hac vita necessariis,
6911 13, 4 | et tu eorum perfectione perficiendus sis. spiritus enim tuus
6912 1, 4 | protegens, creans et nutriens, perficiens, quaerens, cum nihil desit
6913 1, 20| servabis me, et augebuntur et perficientur quae dedisti mihi, et ero
6914 12, 12| atque incommutabilitate perfruatur; alterum, quod ita informe
6915 8, 1 | misericordias tuas super me. perfundantur ossa mea dilectione tua,
6916 6, 6 | non tantum quod hilaritate perfundebatur, cum ego curis eviscerarer,
6917 10, 34| regina colorum lux, ista perfundens cuncta, quae cernimus, ubiubi
6918 10, 21| de turpibus gaudio quodam perfusus sum, quod nunc recordans
6919 1, 8 | 8 ~Nonne ab infantia huc pergens veni in pueritiam? vel potius
6920 5, 8 | aut revocaret aut mecum pergeret, et finxi me amicum nolle
6921 8, 10| quid nolunt, bona voluntate pergi in ecclesiam nostram, sicut
6922 10, 35| ideo non res eadem geritur? pergo inde ad laudandum te, creatorem
6923 8, 10| ecclesiam nostram, sicut in eam pergunt qui sacramentis eius imbuti
6924 7, 9 | anima, quamvis testimonium perhibeat de lumine, non est tamen
6925 11, 12| quod quidam respondisse perhibetur ioculariter eludens quaestionis
6926 5, 9 | ingravescentibus febribus, iam ibam et peribam. quo enim irem, si hinc
6927 6, 1 | pollicitus eras. et invenit me periclitantem quidem graviter desperatione
6928 7, 19| scripta essent, etiam omnia periclitarentur mendacio, neque in illis
6929 9, 8 | litis, aut ne forte et ipsa periclitaretur, quod tam sero prodidisset.
6930 8, 6 | plenumque periculis? et per quot pericula pervenitur ad grandius periculum?
6931 6, 3 | aestus meos, nec foveam periculi mei. non enim quaerere ab
6932 1, 11| lavacrum illud maior et periculosior in sordibus delictorum reatus
6933 10, 38| hominibus, habent temptationem periculosissimam ab amore laudis, qui ad
6934 2, 3 | pestilentiosum et in posterum periculosum sentiebat cohercere termino
6935 7, 21| ceteris apostolum Paulum. et perierunt illae quaestiones, in quibus
6936 5, 6 | splendidus sermo est: sed perinde esse sapientiam et stultitiam,
6937 2, 4 | erat, et amavi eam; amavi perire, amavi defectum meum, non
6938 4, 12| stabiliuntur: alioquin irent et perirent. in illo ergo amentur, et
6939 6, 9 | venire ablatarum rerum, quae perissent de foro, ut quasi tandem
6940 10, 18| forte aliquid ab oculis perit, non a memoria, veluti quaeritur,
6941 8, 6 | otiosus ab opere iuris peritorum post assessionem tertiam,
6942 1, 7 | sed quia aetatis accessu peritura sunt. quod licet probes,
6943 7, 20| quaererem, non peritus, sed periturus essem. iam enim coeperam
6944 12, 4 | infimo, quam cetera superiora perlucida et luculenta omnia. cur
6945 5, 14| meae in illa secta mihi permanendum esse, cui iam nonnullos
6946 10, 40| eras tu, quia lux es tu permanens, quam de omnibus consulebam,
6947 4, 11| permanebunt ad semper stantem ac permanentem deum. Ut quid perversa sequeris
6948 10, 30| memores atque in eo castissime permanentes nullum talibus inlecebris
6949 9, 10| tuo, domino nostro, in se permanenti sine vetustate atque innovanti
6950 13, 9 | nihil velimus aliud quam permanere illic in aeternum. ~
6951 11, 14| tu permanes; at illa si permanerent, non essent tempora. quid
6952 11, 14| coaeterna sunt, quia tu permanes; at illa si permanerent,
6953 12, 28| tua, deus, aeterne stabili permansione cuncta praeterita et futura
6954 13, 36| quia sanctificasti eum ad permansionem sempiternam, ut id, quod
6955 5, 8 | admitti omnino, nisi ille permiserit. Contra apud Carthaginem
6956 6, 9 | arbitror aliam ob causam te permisse, deus noster, nisi ut ille
6957 10, 31| cibo esset usui, manducare permissum, Elian cibo carnis refectum,
6958 11, 20| futuris expectatio. si haec permittimur dicere, tria tempora video
6959 3, 2 | dura perpessum detrimento perniciosae voluptatis et amissione
6960 4, 4 | superstitiosas fabellas et perniciosas, propter quas me plangebat
6961 1, 7 | oboeditur imperiis, quibus perniciose oboediretur? ita imbecillitas
6962 13, 21| egentia, et serpentes boni non perniciosi ad nocendum, sed astuti
6963 12, 25| potissimum senserit, et perniciosis contentionibus ipsam offendere
6964 9, 3 | Christianus in illam foveam perniciosissimi erroris inciderat, ut veritatis
6965 1, 18| quemlibet inimicum hominem perniciosius sentiat quam ipsum odium,
6966 3, 2 | flagitio quam velut dura perpessum detrimento perniciosae voluptatis
6967 3, 8 | vindicas, quod in se homines perpetrant, quia etiam cum in te peccant,
6968 1, 16| turpitudo ista confidentius perpetratur. non accuso verba quasi
6969 10, 30| somnis etiam non solum non perpetret istas corruptelarum turpitudines
6970 1, 18| te accepta aeterna pacta perpetuae salutis neglegant: ut qui
6971 11, 2 | terram, usque ad regnum tecum perpetuum sanctae civitatis tuae.
6972 8, 2 | CAPUT 2 ~Perrexi ergo ad Simplicianum, patrem
6973 2, 4 | nequissimi adulescentuli perreximus nocte intempesta, quousque
6974 8, 2 | non se capiens laetitia, perrexit cum eo. ubi autem imbutus
6975 13, 29| aure interiore servo tuo perrumpens meam surditatem et clamans:)
6976 12, 22| quam fecit deus in eo, quod perscriptum est: fecit caelum et terram,
6977 8, 2 | investigabat studiosissime et perscrutabatur, et dicebat Simpliciano
6978 10, 35| quaeque miracula. hinc ad perscrutanda naturae, quae praeter nos
6979 10, 37| vel omnibus serviant, si persentiscere non potest animus, utrum
6980 9, 7 | sanitatem non applicatus, a persequendi tamen furore conpressus
6981 1, 18| irritatur, aut vastet quisquam persequendo alium gravius, quam cor
6982 9, 7 | hominem tuum Ambrosium persequeretur haeresis suae causa, qua
6983 10, 35| in ceteris sensibus, quae persequi longum est. ex hoc morbo
6984 13, 14| tuis verbum eius. spera et perservera, donec transeat nox, mater
6985 9, 9 | irritatam, sic vicit obsequiis, perseverans tolerantia et mansuetudine,
6986 12, 11| voluptas tu solus es teque perseverantissima castitate hauriens mutabilitatem
6987 11, 24| vidi, ex quo coepit, et perseverat moveri, ut non videam, cum
6988 5, 5 | tuorum, auctoritate plenaria personaliter in se esse persuadere conatus
6989 13, 24| scriptura offert et vox personat: in principio deus fecit
6990 11, 26| ampliore spatio temporis personet versus brevior, si productius
6991 8, 6 | prudentissime, cavens innotescere personis secundum hoc saeculum maioribus,
6992 3, 7 | momentis, quibus partibus personisve congruat, in illis offenduntur,
6993 12, 23| His ergo auditis atque perspectis pro captu infirmitatis meae (
6994 6, 11| positus eram, donec inveniatur perspicua verita. sed ubi quaeretur?
6995 13, 18| maius (propter eos, qui perspicuae veritatis luce delectantur)
6996 12, 28| corporea, sinu grandi continens perspicuas promptasque naturas. nec
6997 7, 20| quem salubrem inbiberam, perstitissem, putarem etiam ex illis
6998 10, 30| ut dormienti falsa visa persuadeant quod vigilanti vera non
6999 1, 16| adquiritur eloquentia, rebus persuadendis sententiisque explicandis
7000 13, 15| casta eloquia, quae sic mihi persuaderent confessionem, et lenirent
7001 5, 8 | Egisti ergo mecum, ut mihi persuaderetur Romam pergere, et potius
7002 3, 4 | locutionem, sed quod loquebatur persuaserat. Quomodo ardebam, deus meus,
7003 10, 35| pulchritudinis ulla fama persuaserit. ita et in ceteris sensibus,
7004 5, 8 | recusanti sine me redire vix persuasi, ut in loco, qui proximus
7005 6, 5 | nisi audiendo credidissem: persuasisti mihi, non qui crederent
7006 7, 21| praeposito mortis, quia persuasit voluntati nostrae similitudinem
7007 10, 17| vocatur, transibo eam, ut pertendam ad te, dulce lumen. quid
7008 8, 6 | nutritore, et non noveramus. pertendebat ille et loquebatur adhuc,
7009 5, 5 | pertinere arbitretur, et pertinacius affirmare audeat quod ignorat.
7010 5, 5 | doctrinam religionis ista non pertineant, tamen ausus eius sacrilegos
7011 13, 27| quare faciendum sit et quo pertineat ignorent, nec illi istos
7012 11, 5 | in aguis, quoniam et haec pertinent ad caelum et terram, neque
7013 4, 14| rerum ad studium sapientiae pertinentium, mihi placebat. laudabatur
7014 13, 7 | supereminentem requiem, cum pertransierit anima nostra aquas, quae
7015 3, 7 | animalibus. quibus rerum ignarus pertubabar, et recedens a veritate
7016 5, 8 | perversitate. nam et qui perturbabant otium meum, foeda rabie
7017 6, 1 | rudes abyssi viatores, cum perturbantur, consolari solent, pollicens
7018 12, 11| peccatum aut tibi nocet, aut perturbat ordinem imperii tui vel
7019 10, 14| profero, nec tamen ulla earum perturbatione perturbor, cum eas reminiscendo
7020 10, 14| cum dico quattuor esse perturbationes animi, cupiditatem, laetitiam,
7021 12, 6 | foedas et horribiles formas perturbatis ordinibus volvebat animus,
7022 9, 2 | productioremve recusare; primo perturbaverat me, quia magisterii illius
7023 9, 9 | pestilentia peccatorum latissime pervagante, non solum iratorum inimicorum
7024 3, 1 | quia et amatus sum, et perveni ad vinculum fruendi et conligabar
7025 11, 26| sit et quamdiu hinc illuc perveniat, nisi tempus, in quo movetur,
7026 4, 5 | precibus, quia desiderium perveniendi habent. num in dolore amissae
7027 8, 6 | periculis? et per quot pericula pervenitur ad grandius periculum? et
7028 5, 3 | sunt, ac per hoc student perversimma caecitate etiam tibi tribuere
7029 4, 16| frustum de illo corpore? nimia perversitas! sed sic eram; nec erubesco,
7030 3, 8 | sibi: sive corrumpendo ac pervertendo naturam suam, quam tu fecisti
7031 9, 8 | exuit. sicut amici adulantes pervertunt, sic inimici litigantes
7032 13, 23| quibus initiantur quos pervestigat in aquis multis misericordia
7033 7, 6 | folia? -- tu procurasti pervicaciae meae, qua obluctatus non
7034 11, 26| correptius. ita carmen, ita pes, ita syllaba. inde mihi
7035 1, 15| me ab omnibus viis meis pessimis, ut dulcescas mihi super
7036 1, 14| nos ad te a iucunditate pestifera, qua recessimus a te. ~
7037 9, 9 | experirer, nescio qua horrenda pestilentia peccatorum latissime pervagante,
7038 2, 4 | intempesta, quousque ludum de pestilentiae more in areis produxeramus,
7039 4, 10| conscindunt eam desideriis pestilentiosis, quoniam ipso esse vult
7040 5, 10| grandius, et ex hoc initio pestilentioso me cetera sacrilegia sequebantur.
7041 2, 3 | viro suo audierat, iamque pestilentiosum et in posterum periculosum
7042 9, 4 | mortuis, ex quibus fueram, pestis, latrator amarus et caecus
7043 10, 35| inimicus ut signum aliquod petam! sed obsecro te per regem
7044 11, 1 | vobis opus sit, priusquam petatis ab eo. affectum ergo nostrum
7045 13, 38| quis angelus homini? a te petatur, in te quaeratur, ad te
7046 6, 13| instabatur tamen, et puella petebatur, cuius aetas ferme biennio
7047 1, 8 | indicante affectionem anim in petendis, habendis, reiciendis fugiendisve
7048 3, 10| nascerentur. si quis vero esuriens peteret, qui Manichaeus non esset,
7049 8, 7 | ipsius adulescentiae, etiam petieram a te castitatem et dixeram:
7050 12, 1 | nobis, quis contra nos? petite, et accipietis; quaerite,
7051 12, 1 | inventio et longior est petitio quam inpetratio et operosior
7052 8, 6 | sed officio benevolentiae petitionem nostram contemnere noluit,
7053 10, 8 | se proruunt et, dum aliud petitur et quaeritur, prosiliunt
7054 8, 6 | orta est atque firmata, petiverunt, ne sibi molesti essent,
7055 1, 2 | itaque et ego sum, quid peto, ut venias in me, quinon
7056 7, 17| contradicentibus turbis phantasmatum, ut inveniret, quo lumine
7057 6, 13| videbat quaedam vana et phantastica, quo cogebat inpetus de
7058 13, 26| valde. acceperat enim a Philippensibus quae per Epaphroditum miserant;
7059 5, 14| praeponebam: quibus tamen philosophis, quod sine salutari nomine
7060 7, 19| quomodo Catholica veritas a Photini falsitate dirimatur. improbatio
7061 13, 24| tamquam in mari, et in studio piarum animarum tamquam in arida,
7062 8, 11| suscipiendum et amplectendum pias manus, plenas gregibus bonorum
7063 3, 2 | quid decurrit in torrentem picis bullientis, aestus inmanes
7064 1, 16| spectat tabulam quandam pictam in pariete, ubi inerat pictura
7065 1, 16| pictam in pariete, ubi inerat pictura haec, Iovem quo pacto Danaae
7066 10, 34| cuiuscemodi fabricationibus, picturis etiam diversisque figmentis,
7067 6, 2 | exiguas partiretur, quia pietatem ibi quaerebat, non voluptatem.
7068 8, 1 | per eius angustias adhuc pigebat. et inmisisti in mentem
7069 13, 14| unde in hac peregrinatione pignus accepimus, ut iam simus
7070 13, 23| ieiuniis, in cogitationibus piis, de his, quae per sensum
7071 1, 9 | vapulasse me, quia ludebam pila puer et eo ludo inpediebar,
7072 1, 9 | quam ego, cum in certamine pilae a conlusore meo superabar? ~
7073 1, 19| magistris, a nucibus et pilulis et passeribus, ad praefectos
7074 1, 18| naves quaesivit aut avolavit pinna visibili aut moto poplite
7075 8, 7 | umerisque liberioribus pinnas recipiunt, qui neque ita
7076 7, 13| pecora, reptilia et volatilia pinnata; reges terrae et omnes populi,
7077 9, 13| meminerint cum affectu pio parentum meorum in hac luce
7078 3, 7 | et reprehendebam caecus pios patres, non solum, sicut
7079 2, 4 | furto et peccato. arbor erat pirus in vicinia nostrae vineae,
7080 13, 21| terra non indiget, quamvis piscem manducet levatum de profundo,
7081 13, 23| tua; sive in ea, qua ille piscis exhibetur, quem levatum
7082 10, 2 | te, et nec tibi nec mihi placeam nisi de te. tibi ergo, domine,
7083 2, 1 | conputrui coram oculis tuis, placens mihi et placere cupiens
7084 10, 39| affectent ceteris. sed sibi placentes multum tibi displicent,
7085 6, 6 | eos docerem, sed tantum et placerem. propterea et baculo disciplinae
7086 4, 11| praesentia, ut magis tibi omnia placerent. nam et quod loquimur, per
7087 6, 1 | daturum, qui totum promiseras, placidissime et pectore pleno fiduciae
7088 4, 9 | aut quo fugit nisi a te placido ad te iratum? nam ubi non
7089 1, 18| qui illa sonorum vetera placita teneat aut doceat, si contra
7090 4, 2 | distaret inter coniugalis placiti modum, quod foederatum esset
7091 8, 12| admonitione firmatus est, placitoque ac proposito bono (et congruentissimo
7092 4, 14| verba eius audieram, et placuerant mihi. sed magis, quia placebat
7093 6, 14| multum ceteris anteibat. et placuerat nobis, ut bini annui tamquam
7094 12, 22| quamvis informem materiam sic placuerit appellare, non tamen intellegamus
7095 13, 29| sunt opera tua, cum tibi placuerunt, et in tua visione non inveni
7096 4, 2 | carminis certamen inire placuisset, mandasse mihi nescio quem
|