39-alter | alti-biber | bibit-compa | compe-conve | convi-despe | despi-ecule | edaci-exter | extin-gemer | gemin-incur | incut-inter | intim-luden | luder-mutab | mutan-opina | opino-placu | plaga-prope | proph-renit | renov-secut | sedar-subti | subtr-tumul | tunde-vocat | vocem-zeli
Book, Chapter
7599 12, 18| duobus praeceptis totam legem prophetasque suspenderit. quae mihi ardenter
7600 1, 16| erroris, quod in eis nobis propinabatur ab ebriis doctoribus, et
7601 5, 13| ego tunc aderam. et tamen propinquabam sensim, et nesciens. ~
7602 5, 3 | autem a longe agnoscis: nec propinquas nisi obtritis corde, nec
7603 6, 16| ego fiebam miserior et tu propinquior. aderat iam iamque dextera
7604 13, 18| facta sunt nova, et quia propior est nostra salus, quam cum
7605 6, 6 | amarissimas difficultates, te propitio tanto magis, quanto minus
7606 1, 13| grammaticae vel emptores, quia, si proponam eis interrogans, utrum verum
7607 10, 37| quam laudibus. nam si mihi proponatur, utrum malim furens aut
7608 1, 18| foras, quando mihi imitandi proponebantur homines, qui aliqua facta
7609 5, 8 | inlecebras, quibus adtraherer, proponebas mihi, per homines, qui diligunt
7610 1, 16| induceret nequam adulescentem, proponentem sibi Iovem ad exemplum stupri,
7611 6, 4 | subsisteret imago tua, pulsans proponerem, quomodo credendum esset,
7612 6, 4 | illo oculo mihi legenda proponerentur, quo antea videbantur absurda,
7613 7, 2 | usque Carthagine a Nebridio proponi solebat, et omnes, qui audiebamus,
7614 12, 25| quod tu omnibus ad fruendum proponis, sibi proprie vindicat,
7615 5, 13| nesciebamus -- ut dictione proposita me probatum praefectus tunc
7616 10, 30| somnis resistimus, nostrique propositi memores atque in eo castissime
7617 7, 6 | primarios, nobilem familiam propriae civitatis, natales ingenuos,
7618 6, 11| quia expertus non eram; et propriarum virium credebam esse continentiam,
7619 13, 18| aeterno quippe consilio propriis temporibus bona caelestia
7620 10, 33| pro sui diversitate habere proprios modos in voce atque cantu,
7621 13, 26| Vsibus meis misistis, numquid propteria gaudet? non propterea. et
7622 1, 7 | membris, figura decorasti, proque eius universitate atque
7623 6, 7 | vero ille post illa verba proripuit se ex fovea tam alta, qua
7624 8, 12| dimisi habenas lacrimis, et proruperunt flumina oculorum meorum,
7625 10, 8 | eruuntur, quaedam catervatim se proruunt et, dum aliud petitur et
7626 10, 8 | aliud petitur et quaeritur, prosiliunt in medium quasi dicentia:
7627 9, 10| domum, quae nos habebat, prospectabatur, illic apud Ostia Tiberina,
7628 10, 28| tamen non esse quod toleret. prospera in adversis desidero, adversa
7629 3, 8 | feliciori miserior aut in aliquo prosperatus ei, quem sibi aequari timet
7630 10, 28| adversis desidero, adversa in prosperis timeo. quis inter haec medius
7631 10, 28| humana vita temptatio? vae prosperitatibus saeculi semel et iterum,
7632 10, 28| iterum et tertio, a desiderio prosperitatis, et quia ipsa adversitas
7633 6, 6 | male; et si quid adrisset prosperum, taedebat adprehendere,
7634 8, 6 | saepe tibi, deo nostro, prosternebatur in ecclesia crebris et diuturnis
7635 7, 18| pelliciae nostrae, et lassi prosternerentur in eam, illa autem surgens
7636 4, 1 | arrogantes, et nondum salubriter prostrati et elisi a te, deus meus,
7637 9, 7 | laterent martyrum corpora Protasi et Gervasi, quae per tot
7638 13, 17| manu potentis, et praebendo protectionis umbraculum valido robore
7639 4, 16| alarum tuarum speremus, et protege nos et porta nos. tu portabis,
7640 1, 4 | egens, portans et implens et protegens, creans et nutriens, perficiens,
7641 9, 8 | curasti? unde sanasti? nonne protulisti durum et acutum ex altera
7642 3, 3 | ignotorum verecundiam, quam proturbarent gratis inludendo atque inde
7643 10, 37| diligi, saepe mihi videor de provectu aut spe proximi delectari,
7644 9, 10| noveras ignorantibus nobis -- provenerat, ut credo, procurante te
7645 9, 11| corda fidelium tuorum, et proveniunt inde fruges admirabiles,
7646 8, 12| Iesum Christum, et carnis providentiam ne feceritis in concupiscentiis.
7647 9, 11| de sepulchro, quod sibi providerat et praeparaverat iuxta corpus
7648 9, 5 | venditorem verborum alium providerent, quod et tibi ego servire
7649 5, 13| civitati rhetoricae magister provideretur, inpertita etiam evectione
7650 8, 4 | missus esset, regis magni provincialis effectus, ipse quoque ex
7651 9, 8 | medicanale ferrum ex occultis provisionibus tuis, et uno ictu putredinem
7652 3, 2 | non enim ad subveniendum provocatur auditor, sed tantum ad dolendum
7653 6, 3 | tu autem, altissime et proxime, secretissime et praesentissime,
7654 5, 8 | persuasi, ut in loco, qui proximus nostrae navi erat, memoria
7655 5, 6 | et ideo illis videbatur prudens et sapiens, quie delectabat
7656 3, 12| invenisset -- noluit ille prudenter sane, quantum sensi postea.
7657 11, 6 | nuntiavit auris exterior menti prudenti, cuius auris interior posita
7658 7, 21| enim haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis.
7659 5, 10| est etiam mihi cogitatio, prudentiores illos ceteris fuisse philosophos,
7660 1, 7 | est, multisque praeterea prudentioribus non ad nutum voluntatis
7661 8, 6 | mitissimus. agebat autem illud prudentissime, cavens innotescere personis
7662 13, 18| necessaria, quibus ille prudentissimus servus tuus non potuit loqui
7663 2, 8 | consciorum animorum accenderem pruitum cupiditatis meae? sed quoniam
7664 4, 8 | corrumpebatur mens nostra, pruriens in auribus. Sed illa mihi
7665 1, 10| meas falsis fabellis, quo prurirent ardentius, eadem curiositate
7666 1, 7 | istis et confiteri tibi et psallere nomini tuo, altissime, quia
7667 9, 4 | quas tibi voces dabam in psalmis illis, et quomodo in te
7668 8, 10| utrum bonum sit delectari psalmo sobrio, et utrum bonum sit
7669 9, 4 | voces dedi, cum legerem psalmos David, cantica fidelia,
7670 9, 4 | quid de me fecerit ille psalmus: (Cum invocarem te, exaudisti
7671 2, 2 | concupiscentia carnis et scatebra pubertatis, et obnubilabant atque obfuscabant
7672 2, 3 | ille pater in balneis vidit pubescentem et inquieta indutum adulescentia,
7673 6, 9 | cuius maxima erat cura publicarum fabricarum. gaudent illi
7674 1, 13| et euge, euge dicitur, ut pudeat, si non ita homo sit. et
7675 6, 4 | retinerem, quanto me magis pudebat, tam diu inlusum et deceptum
7676 2, 3 | ut inter coaetaneos meos puderet me minoris dedecoris, quoniam
7677 9, 9 | CAPUT 9 ~Educata itaque pudice ac sobrie, potiusque a te
7678 2, 3 | carnis meae, sicut monuit me pudicitiam, ita curavit quod de me
7679 8, 11| flagella ingeminans timoris et pudoris, ne rursus cessarem et non
7680 5, 7 | ista non nosse, nec eum puduit confiteri. non erat de talibus,
7681 9, 12| modo etiam meum quiddam puerile, quod labebatur in fletus
7682 6, 4 | deceptum promissione certorum, puerili errore et animositate tam
7683 9, 8 | motibus ebulliunt, et in puerilibus annis maiorum pondere premi
7684 1, 19| libebat. Istane est innocentia puerilis? non est, domine, non est,
7685 1, 9 | nugae negotia vocabantur, puerorum autem talia cum sint, puniuntur
7686 11, 17| tempora, sicut pueri didicimus puerosque docuimus, praeteritum, praesens
7687 1, 13| litteras oderam, quibus puerulus imbuebar, ne nunc quidem
7688 11, 23| quod ei sufficeret, illa pugna gesta atque finita est.
7689 8, 5 | tamen consuetudo adversus me pugnacior ex me facta erat, quoniam
7690 6, 5 | credendum erat: quoniam nulla pugnacitas calumniosarum quaestionum,
7691 6, 8 | aures opturasset! nam quodam pugnae casu, cum clamor ingens
7692 7, 2 | proponere, si tu cum ea pugnare noluisses? si enim responderetur,
7693 8, 3 | imperator; et non vicisset, nisi pugnavisset: et quanto maius periculum
7694 10, 31| adversus istam suavitatem pugno, ne capiar, et cotidianum
7695 11, 4 | domine, fecisti ea, qui pulcher es: pulchra sunt enim; qui
7696 13, 35| omnis quippe iste ordo pulcherrimus rerum valde bonarum modis
7697 10, 34| manus artificiosas ab illa pulchritudine veniunt, quae supra animas
7698 7, 17| quaerens enim, unde adprobarem pulchritudinem corporum sive caelestium
7699 2, 2 | novissimarum rerum fugaces pulchritudines in usum verteret earumque
7700 4, 16| esses magnitudini tuae aut pulchritudini, ut illa essent in te quasi
7701 10, 34| anima mea die ac nocte. sed pulchritudinum exteriorum operatores et
7702 13, 28| corpora, quia longe multo pulchrius est corpus, quod ex membris
7703 3, 6 | summe bone, pulchritudo pulchrorum omnium. o veritas, veritas,
7704 3, 8 | capita iniquitatis, quae pullulant principandi et spectandi
7705 12, 27| deus, miserere, ne inplumem pullum conculcent qui transeunt
7706 3, 6 | et carmen etiam ad vera pulmenta transfero; volantem autem
7707 9, 2 | litterario labori nimio pulmo meus cedere coeperat, et
7708 12, 12| quantum donas, quantum me ad pulsandum excitas, quantumque pulsanti
7709 10, 34| concupiscentiae carnis, quae me adhuc pulsant ingemescentem, et habitaculum
7710 11, 2 | legis tuae, neque adversus pulsantes claudas eam. neque enim
7711 6, 11| terminatum. et dubitamus pulsare, quo aperiantur cetera?
7712 6, 11| dares, si gemitu interno pulsarem aures tuas et fide solida
7713 11, 3 | voce loqueretur, frustra pulsaret sensum meum nec inde mentem
7714 6, 8 | totius populi vehementer cum pulsasset, curiositate victus, et
7715 12, 1 | quaerite, et invenietis; pulsate, et aperietur vobis. omnis
7716 10, 31| deo meo, magistro meo, pulsatori aurium mearum, inlustratori
7717 12, 1 | in hac inopia vitae meae pulsatum verbis sanctae scripturae
7718 13, 38| in te quaeratur, ad te pulsetur: sic, sic accipietur, sic
7719 6, 2 | sicut in Africa solebat, pultes et panem et merum adtulisset,
7720 12, 16| eos foris sufflantes in pulverem et excitantes terram in
7721 11, 28| tempus carere spatio, quia in puncto praeterit? sed tamen perdurat
7722 8, 11| quam melius insolitum; punctumque ipsum temporis, quo aliud
7723 6, 6 | erat! et sensum vulneris tu pungebas, ut relictis omnibus converteretur
7724 5, 8 | ipsa faciendi caecitate puniantur, et incomparabiliter patiantur
7725 2, 4 | CAPUT 4 ~Furtum certe punit lex tua, domine, et lex
7726 13, 19| discite bonum facere, iudicate pupillo et iustificate viduam, ut
7727 12, 11| egrediendi in aliud, mentem puram concordissime unam stabilimento
7728 10, 42| quaerentes mediatorem, per quem purgarentur, et non erat. diabolus enim
7729 4, 1 | intemperantiam libidinum; illac autem purgari nos ab istis sordibus expetentes,
7730 7, 2 | egeret auxilio, quo erui purgarique posset; et hanc esse animam,
7731 3, 8 | humili reditur in te; et purgas nos a consuetudine mala,
7732 1, 7 | quemquam scientem, cum aliquid purgat, bona proicere. an pro tempore
7733 6, 4 | sanari credendo poteram, ut purgatior acies mentis meae dirigeretur
7734 6, 2 | terrenis fructibus, plenum purgatioribus votis pectus ad memorias
7735 11, 29| meae, donec in te confluam purgatus et liquidus igne amoris
7736 13, 21| domine, mortiferis; nam tu puri cordis vitales deliciae.
7737 7, 16| aegris odiosa lux, quae puris amabilis. et iustitia tua
7738 3, 2 | animas amas. longe alteque purius quam nos, et incorruptibilius
7739 12, 18| eius est caritas de corde puro et conscientia bona et fide
7740 7, 2 | servienti liber, et contaminatae purus, et corruptae integer, subveniret,
7741 10, 6 | eadem loquitur? animalia pusilla et magna vident eam, sed
7742 10, 36| servirent. nos autem, domine, pusillus grex tuus ecce sumus, tu
7743 6, 11| docet catholica fides, quod putabamus et vani accusabamus. nefas
7744 2, 9 | qui haec a nobis fieri non putabant et vehementer nolebant.
7745 8, 10| in uno homine congfligere putabunt, et non erit verum quod
7746 12, 18| falsum esse vel novimus vel putamus, audemus eum existimare
7747 8, 10| domino, sed in se ipsis, putando animae naturam hoc esse,
7748 4, 16| illis decem praedicamentis putans quidquid esset omnino comprehensum,
7749 4, 16| Sed quid mihi hoc proderat putanti, quod tu, domine deus veritas,
7750 9, 4 | me propter se illa dicere putarent, quae inter haec verba dixerim,
7751 1, 16| tribuendo, ne flagitia flagitia putarentur, et ut quisquis ea fecisset,
7752 9, 2 | quo mihi erat istuc, ut putaretur et disputaretur de animo
7753 8, 11| mihi consuetudo violenta: putasne sine istis poteris? Sed
7754 10, 22| gaudio gaudeam, beatum me putem. est enim gaudium, quod
7755 9, 8 | provisionibus tuis, et uno ictu putredinem illam praecidisti? ancilla
7756 6, 15| fervorem doloremque acerrimum putrescebat, et quasi frigidus, sed
7757 4, 11| aliquid; et reflorescent putria tua, et sanabuntur omnes
7758 4, 6 | illo, sicut de Oreste et Pylade traditur, si non fingitur,
7759 8, 8 | illuc ibatur navibus aut quadregis aut pedibus, quantum saltem
7760 5, 3 | corruptibilis hominis et volucrum et quadrupedem et serpentium, et convertunt
7761 7, 9 | primogenita sua, quoniam caput quadrupedis pro te honoravit populus
7762 7, 9 | corruptibilis hominis et volucrum et quadrupedum et serpentium, videlicet
7763 12, 19| potuit vocari caelum et terra quaelibet informitas, unde factum
7764 6, 11| conprehendi potest? immo quaeramus diligentius et non desperemus.
7765 5, 2 | te. convertantur ergo et quaerant te, quia non, sicut ipsi
7766 11, 14| ergo tempus? si nemo ex me quaerat, scio; si quaerenti explicare
7767 10, 6 | responderunt: non sumus deus tuus; quaere super nos. interrogavi auras
7768 9, 4 | oculis carneis in isto sole quaerebantur. volentes enim gaudere forinsecus
7769 10, 19| quae tenebatur, pars alia quaerebatur, quia sentiebat se memoria
7770 7, 3 | quaecumque tamen esset, sic eam quaerendam videbam, ut non per illam
7771 4, 6 | loquor? non enim tempus quaerendi nunc est, sed confitendi
7772 9, 11| quoniam tu dederas ei -- quaerentibusque, utrum non formidaret tam
7773 9, 9 | et causam familiariter quaererent, docebat illa institutum
7774 3, 7 | stultis deceptoribus, cum a me quaereretur, unde malum est? et utrum
7775 10, 6 | neque nos sumus deus, quem quaeris, inquiunt. et dixi omnibus,
7776 1, 18| cum homo eloquentiae famam quaeritans ante hominem iudicem, circumstante
7777 9, 4 | dilexeram enim vanitatem et quaesieram mendacium. et tu, domine,
7778 10, 18| multa memini me perdita quaesisse atque invenisse. inde istuc
7779 4, 3 | vivere volui. a quo ego cum quaesissem, quae causa ergo faceret,
7780 10, 9 | disputandi, quot genera quaesitionum, quidquid horum scio, sic
7781 10, 6 | debui deum meum, quem iam quaesiveram per corpus a terra usque
7782 12, 6 | stilus meus, quidquid de ista quaestione enodasti mihi, quid legentium
7783 11, 12| perhibetur ioculariter eludens quaestionis violentiam: alta, inquit,
7784 1, 9 | vapulabam, qui si in aliqua quaestiuncula a condoctore suo victus
7785 3, 12| haeresis illius, et nonnullis quaestiunculis iam multos inperitos exagitassem,
7786 7, 6 | eorundem delirorum, qui talem quaestum sequerentur, quos iam iamque
7787 5, 8 | pergere volui, quod maiores quaestus maiorque mihi dignitas ab
7788 12, 6 | vera ratio, ut omnis formae qualescumque reliquias omnino detraherem,
7789 5, 3 | discendarum avidus eram, nec quali vasculo sermonis, sed quid
7790 7, 10| adiutor meus. intravi et vidi qualicumque oculo animae meae supra
7791 12, 17| materies corporalis ante qualitatem formae, tenebrae autem super
7792 12, 17| essent ista confusa, nondum qualitatibus formisque distincta, quae
7793 8, 6 | servi tui spiritu pauperes, qualium est regnum caelorum, et
7794 9, 8 | diligentiam matris praedicabat, quantam famulae cuiusdam decrepitae,
7795 7, 6 | ipsum temporis intervallum, quantamlibet vim in rerum natura habere
7796 3, 3 | longe misericordia tua. in quantas iniquitates distabui, et
7797 10, 35| famulatum ac simplicem debeo, quantis mecum suggestionum machinationibus
7798 2, 3 | generi meo, generi humano, quantulacumque ex particula incidere potest
7799 | quantumcumque
7800 12, 12| me ad pulsandum excitas, quantumque pulsanti aperis, duo reperio,
7801 | quapropter
7802 7, 1 | mundi molem, et extra eam quaquaversum per inmensa sine termino,
7803 5, 6 | et si qua forte maiora quarerem, enodatissime expedirentur.
7804 11, 27| quattuor longas, secundam, quartam, sextam, octavam. hae singulae
7805 | quatenus
7806 11, 23| horae unius, sed viciens et quater circuiret sol, ut expleret
7807 12, 16| et in culmine sequendae quctoritatis nobiscum constituentes illam
7808 5, 3 | philosophorum legeram, memoriae que mandata retinebam, ex eis
7809 1, 7 | ista crescentes, nec vidi quemquam scientem, cum aliquid purgat,
7810 11, 27| cogitando carmina et versus, et quemque sermonem motionumque dimensiones
7811 5, 8 | illa insaniebat dolore et querellis et gemitu implebat aures
7812 9, 12| arbitrabamur funus illud questibus lacrimosis gemitibusque
7813 12, 26| ut neque illi, qui nondum queunt intellegere quemadmodum
7814 10, 5 | temptationibus resistere valeam quibusve non valeam, nescio. et spes
7815 9, 4 | quousque graves corde? Ut quiddiligitis vanitatem et quaeritis mendacium?
7816 6, 3 | quid luctaminis haberet, quidve solaminis in adversis, et
7817 5, 6 | videbatur prudens et sapiens, quie delectabat eos loquens.
7818 12, 16| persuadere conabor, ut quiescant, et viam praebeant ad se
7819 6, 3 | rimabatur, vox autem et lingua quiescebant. saepe, cum adessemus --
7820 10, 8 | atque adsunt illico, et quiescente lingua ac silente gutture
7821 13, 37| nec moveris ad tempus, nec quiescis ad tempus; et tamen facis
7822 13, 9 | inquieta sunt: ordinantur et quiescunt. pondus meum amor meus;
7823 4, 12| stabitis, requiescite in eo et quieti eritis. quo itis in aspera?
7824 5, 8 | paene sola, quod audiebam quietius ibi studere adulescentes
7825 9, 9 | quidem. iam vero refractum et quietum cum opportunum viderat,
7826 9, 6 | eum. annorum erat ferme quindecim, et ingenio praeveniebat
7827 1, 2 | quid peto, ut venias in me, quinon essem, nisi esses in me?
7828 9, 11| nono aegritudinis suae, quinquagensimo et sexto anno aetatis suae,
7829 11, 27| itaque breves, prima, tertia, quinta, septima, simplae sunt ad
7830 1, 2 | itane, domine deus meus, est quiquam in me, quod capiat te?an
7831 8, 2 | doctrinarum peritissimus, quique philosophorum tam multa
7832 11, 2 | sitientem. confitear tibi quodquod invenero in libris tuis,
7833 4, 10| tuam, et salvi erimus. nam quoquoversum se verterit anima hominis,
7834 4, 16| ipsum legi et intellexi, quoscumque legere potui? et gaudebam
7835 5, 3 | mensis et qua hora diei et quota parte luminis sui defectura
7836 6, 12| voluptatis, ut me adfirmarem, quotienscumque inde inter non quaeremus,
7837 1, 2 | et quis locus est in me, quoveniat in me deus meus? quo deus
7838 5, 8 | perturbabant otium meum, foeda rabie caeci erant, et qui invitabant
7839 9, 7 | opportune promeres ad coercendam rabiem femineam, sed regiam. cum
7840 3, 2 | fictis tamquam in superficie raderer: quos tamen quasi ungues
7841 7, 10| infirmitatem aspectus mei, radians in me vehementer, et contremui
7842 10, 34| populi genera luminoso corde radiavit, et nepotibus suis ex Ioseph
7843 13, 30| quaeque animantia et quidquid radicibus terram tenet, sed hostilem
7844 10, 6 | quousque potui mittere nuntios radios oculorum meorum? sed melius
7845 7, 5 | et qua huc inrepsit? quae radix eius et quod semen eius?
7846 5, 4 | qui eam metitur et omnes ramos eius numerat et neque possidet
7847 8, 2 | fiducia, et volebant eum omnes rapere intro in cor suum. et rapiebant
7848 5, 8 | cum et me cupiditatibus raperes ad finiendas ipsas cupiditates,
7849 1, 17| palmitem cordis mei, et non raperetur per inania nugarum turpis
7850 10, 31| quis est, domine, qui non rapiatur aliquantum extra metas necessitatis?
7851 9, 10| sicut nunc extendimus nos et rapida cogitatione attingimus aeternam
7852 8, 2 | amando et gaudendo: hae rapientium manus erant. ~
7853 10, 6 | et ubi sonat, quod non rapit tempus, et ubi olet, quod
7854 10, 8 | appareat, quibus sensibus raptae sint interiusque reconditae?
7855 6, 16| iam iamque dextera tua, raptura me de caeno et ablutura,
7856 6, 7 | cogitaverim. at ille in se rapuit, meque illud non nisi propter
7857 4, 8 | ipse homo secum, atque ipsa rarissima dissensione condire consensiones
7858 7, 17| bestiae, atque inde rursus ad ratiocinantem potentiam, ad quam refertur
7859 13, 34| praestantique intellectui rationabilem actionem tamquam viro feminam
7860 13, 32| haberet quidem in mente rationabilis intellegentiae parem naturam,
7861 7, 19| mandata sunt, sine vitali et rationali creatura non fieri, ad ipsam
7862 9, 9 | cum opportunum viderat, rationem facti sui reddebat, si forte
7863 9, 12| morum eius et fide non ficta rationibusque certis tenebamus. Quid ergo,
7864 4, 9 | amicis; et sic diligitur, ut rea sibi sit humana conscientia,
7865 3, 8 | facerent, eodem criminis reatu divina lege tenerentur,
7866 1, 11| periculosior in sordibus delictorum reatus foret. ita iam credebam,
7867 13, 30| devincti adversus te iterum rebellare non possent; alia vero nec
7868 10, 30| visco expedita; ut non sit rebellis sibi, atque ut in somnis
7869 10, 40| vita ista non erit. sed reccido in haec aerumnosis ponderibus
7870 1, 2 | unde venias in me? quo enim recedam extra caelum et terram,
7871 6, 6 | tuae confringebas ossa mea. Recedant ergo ab anima mea qui dicunt
7872 10, 40| sparsa mea nec a te quicquam recedat ex me. et aliquando intromittis
7873 2, 6 | esse, quo a te omni modo recedatur. quid ergo in illo furto
7874 3, 6 | sancti. haec nomina non recedebant de ore eorum, sed tenus
7875 3, 3 | praefidenti collo ad longe recedendum a te, amans vias meas et
7876 3, 7 | rerum ignarus pertubabar, et recedens a veritate ire in eam mihi
7877 5, 3 | et per impiam superbiam recedentes, et deficientes a lumine
7878 4, 7 | nec esse possem nec inde recedere. quo enim cor meum fugeret
7879 4, 16| ingenium; cum a te longe non recederent, ut in nido ecclesiae tuae
7880 10, 26| me? et nusquam locus, et recedimus et accedimus, et nusquam
7881 8, 3 | in profundis! et numquam recedis, et vix redimus ad te. ~
7882 11, 17| praesens, et in aliquod recedit occultum, cum ex praesenti
7883 8, 6 | stupebamus autem, audientes tam recenti memoria et prope nostris
7884 1, 11| meorum meaque diligentia, ut recepta salus animae meae tuta esset
7885 10, 8 | abstrusioribus quibusdam receptaculis eruuntur, quaedam catervatim
7886 8, 4 | quod tam inexpugnabile receptaculum diabolus obtinuerat, Victorini
7887 9, 2 | fortiter tolerabantur, quia receserat cupiditas, quae mecum solebat
7888 6, 1 | mea, ubi mihi eras et quo recesseras? an vero non tu feceras
7889 8, 10| tenebrae, quoniam longius a te recesserunt horrenda arrogantia, a te,
7890 1, 14| iucunditate pestifera, qua recessimus a te. ~
7891 6, 16| quae speravit, si a te recessisset, se aliquid melius habituram!
7892 7, 7 | locum ad requiescendum, nec recipiebant me ista, ut dicerem: sat
7893 1, 4 | mutasnec mutas consilium; recipis quod invenis et numquam
7894 10, 8 | intrinsecus corpori. haec omnia recipit recolenda, cum opus est,
7895 8, 12| autem: infirmum vero in fide recipite. quod ille ad se rettulit
7896 1, 17| vita, deus meus? quid mihi recitanti adclamabatur prae multis
7897 9, 9 | matrimoniales vocantur, recitari audissent, tamquam instrumenta,
7898 6, 9 | die cogitarat in foro quod recitaturus erat. sicut exerceri scholastici
7899 2, 1 | nequissimas in amaritudine recogitationis meae, ut tu dulcescas mihi,
7900 10, 19| et cum ab alio conmoniti recognoscimus, inde adest. non enim quasi
7901 10, 10| alieno cordi, sed in meo recognovi, et vera esse approbavi
7902 10, 8 | corpori. haec omnia recipit recolenda, cum opus est, et retractanda
7903 10, 11| modestis temporum intervallis recolere desivero, ita rursus demerguntur
7904 10, 14| reminiscendo commemoro; et antequam recolerentur a me et retractarentur,
7905 10, 9 | per aures vestigio, quo recoleretur, quasi sonaret, cum iam
7906 2, 7 | Quid retribuam domino, quod recolit haec memoria mea et anima
7907 6, 9 | pedisecus. quem posteaquam recoluit Alypius, architecto intimavit.
7908 10, 42| Quem invenirem, qui me reconcilearet tibi? ambiendum mihi fuit
7909 9, 9 | proderet, nisi quod ad eas reconciliandas valeret. parvum hoc bonum
7910 10, 42| peccatores, tu autem, domine, cui reconciliare volebant, immortalis et
7911 13, 15| et defensorem resistentem reconciliationi tuae defendendo peccata
7912 9, 10| una rapiat et absorbeat et recondat in interiora gaudia spectatorem
7913 10, 40| opibus alia pertractans, alia recondens, alia eruens: nec ego ipse,
7914 9, 7 | in thesauro secreti tui reconderas, unde opportune promeres
7915 10, 14| quasi traiecta in ventrem recondi illic possunt, sapere non
7916 10, 10| animum meum, et in memoria recondidi non imagines earum, sed
7917 10, 8 | raptae sint interiusque reconditae? nam et in tenebris atque
7918 10, 8 | rebus sensis invectarum. ibi reconditum est, quidquid etiam cogitamus,
7919 10, 13| nunc discerno et intellego, recondo in memoria, ut postea me
7920 3, 12| conloquia sua mecum saepe recordabatur, ac si de caelo sonuisset. ~
7921 2, 7 | vitavit ea, quae me de me ipso recordantem et fatentem legit, non me
7922 10, 19| quasi novum credimus, sed recordantes adprobamus hoc esse, quod
7923 2, 1 | CAPUT 1 ~Recordari volo transactas foeditates
7924 10, 19| obliviscimur et quaerimus, ut recordemur, ubi tandem quaerimus nisi
7925 10, 21| quamvis et hoc nomine audito recordentur ipsam rem, qui etiam nondum
7926 4, 8 | quippe me reparabant atque recreabant aliorum amicorum solacia,
7927 5, 3 | consumas mortuas curas eorum, recreans eos immortaliter. Sed non
7928 5, 10| CAPUT 10 ~Recreasti ergo me ab illa aegritudine,
7929 10, 2 | affectu. neque enim dico recti aliquid hominibus, quod
7930 3, 7 | iudicantem, sed ex lege rectissima dei omnipotentis, qua formarentur
7931 5, 2 | tuae, et offendentes in rectitudinem tuam, et cadentes in asperitatem
7932 1, 20| excellentissimo, optimo conditori et rectori universitatis, deo nostro
7933 2, 5 | iustus, et ipse est deliciae rectorum corde. Cum itaque de facinore
7934 11, 2 | ambulantes et pascentes, recumbentes et ruminantes. o domine,
7935 5, 9 | eram miserebaris mei, ut recuperarem salutem corporis adhuc insanus
7936 10, 33| ecclesiae in primordiis recuperatae fidei meae, et nunc ipsum
7937 12, 28| formaretur per similitudinem tuam recurrens in te unum pro captu ordinato,
7938 5, 10| enim conaretur animus meus recurrere in catholicam fidem, repercutiebatur,
7939 9, 8 | non poterat amplius sensu recusante. non enim ulla temulenta
7940 6, 8 | redeuntibus pervium esset, recusantem vehementer et resisitentem,
7941 5, 8 | sub vultu suo. et tamen recusanti sine me redire vix persuasi,
7942 9, 2 | clariorem productioremve recusare; primo perturbaverat me,
7943 8, 11| incutiebat horrorem; sed non recutiebat retro nec avertebat, sed
7944 7, 5 | illa sublata et ad nihilum redacta materie, quae mala erat,
7945 4, 9 | conscientia, si non amaverit redamantem aut si amantem non redamaverit,
7946 4, 8 | signis, a corde amantium et redamantium procedentibus, per os, per
7947 4, 9 | redamantem aut si amantem non redamaverit, nihil quaerens ex eius
7948 10, 23| eam lucentem, oderunt eam redarguentem. quia enim falli nolunt
7949 9, 13| illo vulnere, in quo postea redargui carnales affectus, fundo
7950 8, 10| deus verax, improbas eos et redarguis atque convincis eos, sicut
7951 12, 24| ut ex misericordia tua reddam tibi vota mea, ecce ego
7952 5, 12| inquiunt ne mercedem magistro reddant, conspirant multi adulescentes
7953 9, 12| artus solutos ut quies reddat laboris usui mentesque fessas
7954 10, 18| veluti quaeritur, donec reddatur aspectui. quod cum inventum
7955 13, 8 | da mihi te, deus meus, et redde mihi te: en amo et, si parum
7956 9, 9 | viderat, rationem facti sui reddebat, si forte ille inconsideratius
7957 5, 6 | familiariter et accipiendo ac reddendo sermonem. quod ubi potui,
7958 1, 4 | habet quicquam non tuum? reddens debita nullidebens, donans
7959 11, 8 | gaudemus propter vocem sponsi, reddentes nos, unde sumus. et ideo
7960 5, 7 | vel par etiam inde ratio redderetur, subtiliter explicare posse
7961 4, 3 | et origo iustitiae, qui reddes unicuique secundum opera
7962 9, 13| debita sua ab eo, cui nemo reddet, quod pro nobis non debens
7963 11, 2 | quam non debemus et tamen reddimus. Domine deus meus, intende
7964 9, 3 | tuae. fidelis promissor reddis Verecundo pro rure illo
7965 9, 11| nos concurrimus, sed cito reddita est sensui, et aspexit astantes
7966 8, 3 | delectatur inventis aut redditis rebus, quas diligit, quam
7967 10, 23| aliquid non vult. contra illi redditur, ut ipse non lateat veritatem,
7968 7, 17| et repercussa infirmitate redditus solitis, non mecum ferebam
7969 9, 12| anxios. Atque inde paulatim redducebam in pristinum sensum ancillam
7970 10, 36| deputabimus, aut aliquid nos redducet in spem nisi nota misericordia
7971 4, 11| verbum ipsum clamat, ut redeas, et ibi est locus quietis
7972 10, 43| et scientiae absconditi, redemit me sanguine suo. non calumnientur
7973 13, 13| ingemescens, adoptionem expectans, redemptionem corporis sui. illi suspirat --
7974 9, 2 | sollemniter abscederem, et redemptus a te iam non redirem venalis.
7975 12, 10| impacatorum. et nunc ecce redeo aestuans et anhelans ad
7976 8, 4 | caecitatis quam Victorinus, redeunt ad te et accedunt, et inluminantur
7977 6, 8 | condiscipuli, cum forte de prandio redeuntibus pervium esset, recusantem
7978 9, 9 | mutuam vicem parentibus rediderat, domum suam pie tractaverat,
7979 7, 14| aliena loquebatur. et inde rediens fecerat sibi deum per infinita
7980 6, 15| sanguinem, et illa in Africam redierat, vovens tibi alium se virum
7981 10, 31| ieiuniis, saepius in servitutem redigens corpus meum, et dolores
7982 10, 29| continentiam quippe colligimur et redigimur in unum, a quo in multa
7983 8, 12| conversum. itaque concitus redii in eum locum, ubi sedebat
7984 10, 36| omnes languores meos, et redimas de corruptione vitam meam,
7985 11, 9 | languores meos; quia et redimes de corruptione vitam meam
7986 11, 8 | erraremus, non esset quo rediremus. cum autem redimus ab errore,
7987 8, 6 | invenientes admonuerunt, ut redirent, quod iam declinasset dies.
7988 13, 26| ad haec bona opera eos redisse nunc gaudet, et repullulasse
7989 2, 6 | liquida non invenit, nisi cum redit ad te. perverse te imitantur
7990 4, 12| sed cor erravit ab eo. redite, praevaricatores, ad cor,
7991 9, 13| populi tui ab exitu usque ad reditum, tu quod a me illa poposcit
7992 5, 7 | ullus nec facilis esset reditus. etiam hinc mihi amplius
7993 9, 4 | magis enim eas volebat redolere gymnasiorum cedros, quas
7994 6, 5 | vel quae via duceret aut reduceret ad te. ideoque cum essemus
7995 2, 3 | erant studia mea, dum mihi reducto a Madauris, in qua vicina
7996 5, 1 | haec mirabiliter: et ibi refectio et vera fortitudo. ~
7997 10, 31| permissum, Elian cibo carnis refectum, Iohannem mirabili abstinentia
7998 5, 14| copiose et non absurde obiecta refellerent: nec ideo iam damnandum
7999 8, 3 | quae erraverat, et drachma referatur in thesauros tuos conlaetantibus
8000 7, 17| ratiocinantem potentiam, ad quam refertur iudicandum, quod sumitur
8001 1, 5 | dilatetur abs te. ruinosa est: refice eam. habet quae offendant
8002 7, 9 | laborantes et onerati et reficeret eos, quoniam mitis est et
8003 10, 38| misericordiam tuam, donec reficiatur defectus meus et perficiatur
8004 6, 3 | temporis erat, aut corpus reficiebat necessariis sustentaculis
8005 11, 2 | liberas a necessitatibus reficiendi corporis et intentionis
8006 13, 27| suscipiunt corporaliter reficiendos aut in aliquo usu praesentis
8007 5, 7 | salutis praeter manum tuam reficientem quae fecisti? ~
8008 10, 31| quae utinam sufficiat ei. reficimus enim cotidianas ruinas corporis
8009 5, 2 | tu, domine, qui fecisti, reficis et consolaris eos. et ubi
8010 4, 11| et non perdes aliquid; et reflorescent putria tua, et sanabuntur
8011 4, 11| languores tui, et fluxa tua reformabuntur et renovabuntur et constringentur
8012 7, 8 | placuit in conspectu tuo reformare deformia mea. et stimulis
8013 5, 7 | quaestionibus talem inveniebam. Refracto itaque studio, quod intenderam
8014 9, 9 | ne verbo quidem. iam vero refractum et quietum cum opportunum
8015 3, 4 | solum me in tanta flagrantia refrangebat, quod nomen Christi non
8016 10, 37| quantum assecutus sim posse refrenare animum meum, cum eis rebus
8017 13, 25| quia frequenter Paulum tuum refrigeravit et catenam eius non erubuit.
8018 3, 5 | compararem. tumor enim meus refugiebat modum eius, et acies mea
8019 10, 40| possum, ad istam voluptatem refugio. neque in his omnibus, quae
8020 10, 2 | est displicere me mihi, tu refulges et places et amaris et desideraris,
8021 6, 3 | mei otiosum eum valde, cui refunderentur, requirebant, nec umquam
8022 9, 13| in quo vincimus. quis ei refundet innocentem sanguinem? quis
8023 1, 3 | quoniam non te capiunt? et quo refundis quidquid impleto caeloet
8024 11, 17| deus meus, praeside mihi et rege me. quisnam est, qui dicat
8025 6, 12| coniugale decus in officio regendi matrimonii et suscipiendorum
8026 8, 2 | dedit, ut per baptismum regeneraretur, mirante Roma, gaudente
8027 9, 3 | conversionem nostram et regenerationem per baptismum tuum, ipsum
8028 3, 8 | instituendum est. si enim regi licet in civitate, cui regnat,
8029 9, 7 | coercendam rabiem femineam, sed regiam. cum enim prolata et effossa
8030 3, 8 | societatis humanae oboedire regibus suis -- quanto magis deus
8031 9, 8 | timore tuo virga Christi tui, regimen unici tui in domo fideli,
8032 10, 34| in silentio. ipsa enim regina colorum lux, ista perfundens
8033 3, 7 | mores regionum et dierum pro regionibus et diebus, cum ipsa ubique
8034 3, 7 | omnipotentis, qua formarentur mores regionum et dierum pro regionibus
8035 3, 8 | regi licet in civitate, cui regnat, iubere aliquid, quod neque
8036 12, 16| matrem meam, teque super eam regnatorem, inlustratorem, patrem,
8037 8, 7 | etiam inventis thesauris regnisque gentium, et ad nutum circumfluentibus
8038 6, 4 | ita sentiebant. et tamquam regulam diligentissime conmendaret,
8039 5, 3 | praenuntiaverunt; et scripserunt regulas indagatas, et leguntur hodie;
8040 1, 8 | anim in petendis, habendis, reiciendis fugiendisve rebus. ita verba
8041 7, 6 | divinationes et inpia deliramenta reieceram. confiteantur etiam hinc
8042 13, 2 | aversione lumen amittat, et relabatur in vitam tenebrosae abysso
8043 8, 11| faciebam, et non faciebam; nec relabebar tamen in pristina, sed de
8044 13, 14| et adhuc tristis, quia relabitur et fit abyssus, vel potius
8045 2, 3 | mores parentum meorum. relaxabantur etiam mihi ad ludendum habenae
8046 6, 11| quando reparamus non ipsos relaxando animo ab intentione curarum?
8047 5, 7 | extitit, meum quo captus eram relaxare iam coeperat nec volens
8048 10, 40| actionibus necessitatis, quantum relaxari possum, ad istam voluptatem
8049 13, 26| non quia eius angustia relaxata est, qui dicit tibi: In
8050 10, 31| freni gutturis temperata relaxatione et constrictione tenendi
8051 7, 6 | conditionis iugo nullatenus relaxato, dominis serviebat: ipso
8052 11, 31| quidquid peractum et quidquid relicum saeculorum est, quemadmodum
8053 9, 10| suspiravimus, et reliquimus ibi religatas primitias spiritus, et remeavimus
8054 10, 35| quaeritur. hinc etiam in ipsa religione deus temptatur, cum signa
8055 9, 11| aetatis meae, anima illa religiosa et pia corpore soluta est. ~
8056 9, 12| convenerunt multi fratres ac religiosae feminae, et de more illis,
8057 5, 3 | suum non vident -- non enim religiose quaerunt, unde habeant ingenium,
8058 6, 2 | vero ille, propter eius religiosissimam conversationem, qua in bonis
8059 6, 10| dicebamus et dicentes non relinquebamus ea, quia non elucebat certum
8060 7, 5 | fluitans; sed tamen non eam relinquebat animus, immo in dies magis
8061 8, 6 | aedificabant turrem sumptu idoneo, relinquendi omnia sua et sequendi te.
8062 5, 14| fluctuans, Manichaeos quidem relinquendos esse decrevi; non arbitrans
8063 6, 8 | CAPUT 8 ~Non sane relinquens incantatem sibi a parentibus
8064 10, 34| sequentes quod faciunt, intus relinquentes a quo facti sunt et exterminantes
8065 10, 8 | ambitum, et gyros siderum, et relinquunt se ipsos, nec mirantur,
8066 10, 9 | retenta imagine rem foris reliquerim, aut sonuerit aut praeterierit,
8067 11, 15| et primus praeteriit et reliqui nondum sunt. ergo nec annus,
8068 5, 8 | cruciatibus arguebatur in ea reliquiarium Evae, cum gemitu quaerens
8069 13, 2 | aliquando tenebrae; et in reliquiis obscuritatis nostrae laboramus,
8070 9, 10| cordis; et suspiravimus, et reliquimus ibi religatas primitias
8071 12, 12| hoc ut informe esset, non reliquisti, quoniam fecisti ante omnem
8072 6, 7 | accessit. deinde patrem reluctantem evicit, ut me magistro uteretur:
8073 7, 6 | narraverat -- omnis illa reluctatio mea soluta concidit: et
8074 12, 11| consumpta omni specie, si sola remaneat informitas, per quam de
8075 13, 4 | nulla essent vel informia remanerent, quae non ex indigentia
8076 13, 23| perpetua inpietatis amaritudine remansurus? Ideoque homo, quem fecisti
8077 9, 8 | servientes tibi: pariter remeabamus in Africam. et cum apud
8078 1, 7 | atque nutrices nescio quibus remediis. nisi vero et ista innocentia
8079 8, 5 | superati soporis altitudine remerguntur. et sicut nemo est, qui
8080 9, 4 | dicitur, qualem me fuisse reminiscebar. in phantasmatis enim, quae
8081 10, 14| a disputante, hoc est a reminiscente, laetitiae dulcedo vel amaritudo
8082 10, 15| ipsam recolo: ipsa mihi reminiscenti praesto est. nomino memoriam
8083 10, 8 | praesto sunt cogitatione reminiscentis eas. quae quomodo fabricatae
8084 10, 16| animo, cum illa et absentia reminiscerer. si ergo per imaginem suam,
8085 10, 19| aboleatur ex animo, nec admoniti reminiscimur. neque enim omni modo adhuc
8086 9, 4 | mihi per baptismum tuum remissa nondum erant. ~
8087 1, 11| domine Iesu, confitens in remissionem peccatorum, nisi statim
8088 5, 10| contentus esse decreveram, iam remissius neglegentiusque retinebam.
8089 10, 11| demerguntur et quasi in remotiora penetralia dilabuntur, ut
8090 12, 28| circa te, sive gradatim remotiore distantia per tempora et
8091 8, 12| suggerebatur -- et seccessi remotius, quam ut posset mihi onerosa
8092 6, 4 | perversitatem docere videbantur, remoto mystico velamento spiritaliter
8093 10, 43| potuimus putare verbum tuum remotum esse a coniunctione hominis
8094 3, 3 | sedatior, domine, tu scis, et remotus omnino ab eversionibus,
8095 13, 14| mortuo, donec aspiret dies et removeantur umbrae. spera in domino:
8096 10, 33| frequentatur, ab auribus meis removeri velim atque ipsius ecclesiae,
8097 9, 6 | remeavimus placuit et Alypio renasci in te mecum, iam induto
8098 8, 7 | conantem post te ire? et renitebatur, recusabat et non se execusabat.
|