Lib., Ver
1 I, 214 | sponte sua multo fieri meliora videres.~
2 I, 367 | dedicat et multo vacui minus intus habere.~
3 I, 738 | sanctius et multo certa ratione magis quam~
4 II, 162 | et multo citius ferri quam lumina
5 II, 382 | quare fulmineus multo penetralior ignis~
6 II, 792 | quippe etenim multo proclivius exorientur~
7 II, 830 | poeniceusque color clarissimus multo, 830~
8 II, 1017| si non omnia sunt, at multo maxima pars est~
9 II, 1172| cum minor esset agri multo modus ante viritim;~
10 III, 119 | fit uti detracto corpore multo~
11 III, 374 | nam cum multo sunt animae elementa minora~
12 III, 791 | quod si posset enim, multo prius ipsa animi vis~
13 III, 927 | multo igitur mortem minus ad nos
14 IV, 70 | et multo citius, quanto minus indupediri~
15 IV, 728 | quippe etenim multo magis haec sunt tenvia textu~
16 IV, 845 | ante fuit multo quam lucida tela volarent,~
17 IV, 849 | multo antiquius est quam lecti
18 IV, 956 | efficit. et multo sopor ille gravissimus exstat,~
19 IV, 1034| inritans loca turgida semine multo,~
20 IV, 1047| inritans loca turgida semine multo]~
21 IV, 1236| quod plerumque putant et multo sanguine maesti~
22 V, 23 | longius a vera multo ratione ferere.~
23 V, 111 | sanctius et multo certa ratione magis quam~
24 V, 134 | quod si posset enim, multo prius ipsa animi vis~
25 V, 628 | inferior multo quod sit quam fervida signa.~
26 V, 653 | itere et labefactos aëre multo,~
27 V, 925 | Et genus humanum multo fuit illud in arvis~
28 V, 1129| ut satius multo iam sit parere quietum~
29 V, 1201| delubra nec aras sanguine multo~
30 V, 1356| et sollertius est multo genus omne virile;~
31 V, 1380| ante fuit multo quam levia carmina cantu~
32 V, 1421| eos distractam sanguine multo~
33 V, 1445| tradere; nec multo prius sunt elementa reperta.~
34 VI, 146 | fulminis; haec multo si forte umore recepit~
35 VI, 1282| subdebantque faces, multo cum sanguine saepe~
|