Lib., Ver
1 I, 9 | placatumque nitet diffuso lumine caelum.~
2 II, 117 | corpora misceri radiorum lumine in ipso~
3 II, 140 | illa quoque, in solis quae lumine cernere quimus
4 II, 144 | aurora novo cum spargit lumine terras~
5 II, 211 | ardorem in partis et lumine conserit arva;~
6 II, 799 | lumine quin ipso mutatur propterea
7 III, 22 | integit et large diffuso lumine ridet:~
8 III, 1034| lumine adempto animam moribundo
9 III, 1043| ipse Epicurus obit decurso lumine vitae,~
10 III, 1094| lumine qui finem vitai fecit, et
11 IV, 189 | suppeditatur enim confestim lumine lumen~
12 IV, 366 | aëra si credis privatum lumine posse~
13 IV, 368 | nihil esse potest aliud nisi lumine cassus~
14 IV, 371 | lumine privatur solis qua cumque
15 IV, 377 | propterea facile et spoliatur lumine terra~
16 IV, 1143| prendere quae possis oculorum lumine operto.~
17 V, 283 | suppeditatque novo confestim lumine lumen.~
18 V, 432 | neque tum solis rota cerni lumine largo~
19 V, 575 | lunaque sive notho fertur loca lumine lustrans,~
20 V, 664 | dispersos ignis orienti lumine cerni,~
21 V, 693 | obliquo terras et caelum lumine lustrans,~
22 V, 708 | donique eum contra pleno bene lumine fulsit~
23 V, 715 | etiam quare proprio cum lumine possit~
24 V, 719 | potis est cerni, quia cassum lumine fertur.~
25 V, 721 | dimidia ex parti candenti lumine tinctus,~
26 V, 754 | lumine et a terris altum caput
27 V, 757 | corpus, quod cassum labatur lumine semper?~
28 V, 763 | lumine et oppressum solem super
29 V, 776 | quove modo [possent] offecto lumine obire~
30 V, 778 | quasi conivent et aperto lumine rursum~
31 V, 981 | nox in perpetuum detracto lumine solis.~
32 V, 1437| sol et luna suo lustrantes lumine circum~
33 VI, 173 | etiam pacto volucri loca lumine tingunt~
34 VI, 209 | quippe etenim solis de lumine multa necessest~
35 VI, 1199| octavoque fere candenti lumine solis~
|