Lib., Ver
1 I, 93 | somnia, quae vitae rationes vertere possint
2 I, 227 | genus generatim in lumina vitae~
3 II, 10 | atque viam palantis quaerere vitae, 10~
4 II, 15 | qualibus in tenebris vitae quantisque periclis
5 II, 172 | ipsaque deducit dux vitae dia voluptas~
6 II, 1087| quando quidem vitae depactus terminus alte~
7 III, 2 | potuisti inlustrans commoda vitae,~
8 III, 63 | emergere opes, haec vulnera vitae~
9 III, 79 | adeo, mortis formidine, vitae~
10 III, 95 | in quo consilium vitae regimenque locatum est,~
11 III, 254 | usque adeo [ut] vitae desit locus atque animai~
12 III, 547 | deficit et vitae minus et minus undique restat.~
13 III, 592 | Quin etiam finis dum vitae vertitur intra,~
14 III, 599 | extremum cupiunt vitae reprehendere vinclum;~
15 III, 682 | tum cum gignimur et vitae cum limen inimus,~
16 III, 850 | nobis fuerint data lumina vitae,~
17 III, 900 | infesta tibi tot praemia vitae.'~
18 III, 939 | cur non ut plenus vitae conviva recedis~
19 III, 944 | non potius vitae finem facis atque laboris?~
20 III, 1043| Epicurus obit decurso lumine vitae,~
21 III, 1079| certe equidem finis vitae mortalibus adstat~
22 IV, 1186| omnia summo opere hos vitae poscaenia celant,~
23 V, 9 | qui princeps vitae rationem invenit eam quae~
24 V, 21 | permulcent animos solacia vitae.~
25 V, 179 | qui numquam vero vitae gustavit amorem~
26 V, 989 | linquebant lamentis lumina vitae.~
27 V, 1151| maculat poenarum praemia vitae.~
28 V, 1450| praemia, delicias quoque vitae funditus omnis,~
29 VI, 4 | dederunt solacia dulcia vitae,~
30 VI, 827 | reliquias vitae membris ex omnibus aufert.~
|