Lib., Ver

 1     I, 100|     ignoratur enim quae sit natura animai,~
 2   III, 150| laetitiaque viget, cum cetera pars animai~
 3   III, 161|          ratio naturam animi atque animai~
 4   III, 254|            vitae desit locus atque animai~
 5   III, 341|        incolumis, non, inquam, sic animai~
 6   III, 344|            aevo sic corporis atque animai~
 7   III, 380|    intervalla tenere exordia prima animai.~
 8   III, 392|      primordia sentiscant concussa animai,~
 9   III, 397|      dominantior ad vitam quam vis animai.~
10   III, 399|           exiguam partem pars ulla animai,~
11   III, 406|          omnimodis, at magna parte animai~
12   III, 455|     dissolui quoque convenit omnem animai~
13   III, 499|          fit, quia vis animi atque animai~
14   III, 536|        ille tamen, quo copia tanta animai~
15   III, 580|            corpus nequeat perferre animai~
16   III, 638|            procul dubio quoque vis animai~
17   III, 656|                    donec reliquias animai reddidit omnes.~
18   III, 670|     Praeterea si inmortalis natura animai~
19   III, 714|         praeterea linquontur necne animai~
20   III, 839|         erimus, cum corporis atque animai~
21    IV, 888|             per membra atque artus animai dissita vis est;~
22    IV, 920|                nam dubium non est, animai quin opera sit~
23    IV, 925|            quippe ubi nulla latens animai pars remaneret~
24    IV, 944|           animi. fit uti pars inde animai~
25    IV, 959|      ratione eadem coniectus parte animai~
26     V, 557|    sustineat corpus tenuissima vis animai,~
27    VI, 588|       Peloponneso, quas exitus hic animai~
28    VI, 593|      prorumpit, tamen impetus ipse animai~
29    VI, 695|               ne dubites quin haec animai turbida sit vis.~