Lib., Ver

 1     I, 265 | Nunc age, res quoniam docui non posse creari               
 2     I, 539 |          sunt ita uti docui, sint haec aeterna necessest.~
 3     I, 543 |      at quoniam supra docui nil posse creari~
 4     I, 951 |           Sed quoniam docui solidissima materiai~
 5    II, 339 |   ut neque finis, uti docui, neque summa sit ulla,~
 6    II, 478 |          Quod quoniam docui, pergam conectere rem quae~
 7    II, 499 |  esse, supra quod iam docui non posse probari.~
 8    II, 522 |          Quod quoniam docui, pergam conectere rem quae~
 9    II, 1050|  nulla est finis; uti docui, res ipsaque per se               
10   III, 31  |            Et quoniam docui, cunctarum exordia rerum~
11   III, 426 |            corporibus docui multoque minoribus esse~
12   III, 458 |     crescere et, [ut] docui, simul aevo fessa fatisci.~
13   III, 500 |    conturbatur et, ut docui, divisa seorsum~
14   III, 522 |           mittit, uti docui, seu flectitur a medicina.~
15    IV, 26  |           Sed quoniam docui cunctarum exordia rerum~
16    IV, 33  |   atque animi quoniam docui natura quid esset~
17    IV, 752 |           Nunc igitur docui quoniam me forte leonum~
18    IV, 861 |    multa modis multis docui, sed plurima debent~
19    IV, 1145|                   qua docui ratione, cavereque, ne inliciaris.~
20     V, 364 |         at neque, uti docui, solido cum corpore mundi~
21    VI, 43  |            Et quoniam docui mundi mortalia templa~
22    VI, 176 |   fecit ut ante cavam docui spissescere nubem,~
23    VI, 271 |   quippe etenim supra docui permulta vaporis~
24    VI, 488 |        esse infinitam docui, quantaque volarent~
25    VI, 629 |             Praeterea docui multum quoque tollere nubes~
26    VI, 1096|            esse supra docui quae sint vitalia nobis,~