Lib., Ver

 1     I, 96  |           aerumnarum homines, aliqua ratione valerent~
 2     I, 161 |        e mare primum homines, e terra posset oriri~
 3     I, 199 |          Denique cur homines tantos natura parare~
 4    II, 351 |      nec minus atque homines inter se nota cluere.~
 5    II, 921 | scilicet ut nequeant homines armenta feraeque~
 6   III, 41  |       nam quod saepe homines morbos magis esse timendos~
 7   III, 60  |         quae miseros homines cogunt transcendere fines~
 8   III, 68  |                 unde homines dum se falso terrore coacti~
 9   III, 85  |        nam iam saepe homines patriam carosque parentis~
10   III, 158 |                saepe homines; facile ut quivis hinc noscere
11   III, 754 |           desiperent homines, saperent fera saecla ferarum.~
12   III, 914 |         pocula saepe homines et inumbrant ora coronis,~
13   III, 1054|           Si possent homines, proinde ac sentire videntur~
14    IV, 986 |                  non homines solum sed vero animalia
15    IV, 1153|          nam faciunt homines plerumque cupidine caeci~
16     V, 1042|        rebus et inde homines didicisse vocabula prima,~
17     V, 1120|            at claros homines voluerunt se atque potentes,~
18     V, 1150|      hanc ob rem est homines pertaesum vi colere aevom.~
19     V, 1381|         concelebrare homines possent aurisque iuvare.~
20     V, 1438|           perdocuere homines annorum tempora verti~
21    VI, 12  |             divitiis homines et honore et laude potentis~
22    VI, 243 |            exanimare homines, pecudes prosternere passim,~
23    VI, 852 |                 hunc homines fontem nimis admirantur
24    VI, 912 |                 hunc homines lapidem mirantur; quippe