Lib., Ver

 1     I, 689 |                                 sensibus et nostros adiectu tangere
 2     I, 693 |            nam contra sensus ab sensibus ipse repugnat~
 3     I, 700 |                                 sensibus esse potest, qui vera ac
 4    II, 312 |     omnis enim longe nostris ab sensibus infra~
 5    II, 407 |                                 sensibus introituque suo perrumpere
 6    II, 408 |             omnia postremo bona sensibus et mala tactu~
 7    II, 462 |                                 sensibus dentatum, facile ut cognoscere
 8    II, 685 |                                 sensibus; ut noscas primis differre
 9    II, 930 |        licet gigni posse ex non sensibus sensus.               930~
10   III, 562 |   cassum anima corpus durare et sensibus uti.~
11   III, 626 |       opinor, eam faciundum est sensibus auctam.~
12   III, 630 |       sic animas intro duxerunt sensibus auctas.~
13   III, 862 |      deerrarunt passim motus ab sensibus omnes.~
14    IV, 463 |        quae violare fidem quasi sensibus omnia quaerunt,~
15    IV, 466 |     visis ut sint quae non sunt sensibus visa;~
16    IV, 478 |              invenies primis ab sensibus esse creatam~
17    IV, 484 |        eos contra, quae tota ab sensibus orta est?~
18    IV, 508 | concidat extemplo, nisi credere sensibus ausis~
19    IV, 521 |      sit, falsis quae cumque ab sensibus ortast.~
20    IV, 975 |          cum iam destiterunt ea sensibus usurpare,~
21     V, 149 |                                 sensibus ab nostris animi vix mente
22     V, 565 |       esse potest, nostris quam sensibus esse videtur.~
23     V, 1134|      res ex auditis potius quam sensibus ipsis,~