Lib., Ver

 1    II, 174 |    ne genus occidat humanum. quorum omnia causa~
 2    II, 342 |     Praeterea genus humanum mutaeque natantes~
 3    II, 699 |                     humanum genus et fruges arbustaque
 4    II, 975 |         quid, genus humanum propritim de quibus auctumst?               
 5    II, 995 |            et genus humanum, parit omnia saecla ferarum,               
 6   III, 1044|           qui genus humanum ingenio superavit et omnis~
 7    IV, 594 |                     humanum genus est avidum nimis auricularum.~
 8    IV, 682 |           ducit, et humanum longe praesentit odorem~
 9    IV, 1040|           ex homine humanum semen ciet una hominis vis.~
10     V, 71  |    quove modo genus humanum variante loquella~
11     V, 103 |        proxima fert humanum in pectus templaque mentis.~
12     V, 823 |                     humanum atque animal prope certo
13     V, 925 |            Et genus humanum multo fuit illud in arvis~
14     V, 1014|           tum genus humanum primum mollescere coepit.~
15     V, 1026|           aut genus humanum iam tum foret omne peremptum~
16     V, 1057|            si genus humanum, cui vox et lingua vigeret,~
17     V, 1145|           nam genus humanum, defessum vi colere aevom,~
18     V, 1194|     O genus infelix humanum, talia divis~
19    VI, 33  |            et genus humanum frustra plerumque probavit~