Lib., Ver

 1     I, 662 |  corpus, nil ab se quod possit mittere raptim,~
 2     I, 688 |     praeterea rei quae corpora mittere possit~
 3     I, 882 |        cum in saxi franguntur, mittere signum~
 4     I, 887 |                                mittere, lanigerae quali sunt ubere
 5    II, 835 |                                mittere concedis neque odorem, propterea
 6    II, 856 |   sonitum, quoniam nihil ab se mittere possunt,~
 7    IV, 85  |         effigias quoque debent mittere tenvis~
 8     V, 593 | tantulus ille queat tantum sol mittere lumen,~
 9     V, 1029|                                mittere et utilitas expressit nomina
10     V, 1174|                                mittere pro facie praeclara et viribus
11     V, 1309|    expertique sues saevos sunt mittere in hostis.~
12    VI, 414 |                                mittere? an hoc ausis numquam contendere
13    VI, 511 |         confertae nubes umorem mittere certant~
14    VI, 795 |  concidere et spumas qui morbo mittere suevit.~