Lib., Ver
1 I, 28 | quo magis aeternum da dictis, diva,
2 I, 57 | compressit caelum, sed eo magis acrem~
3 I, 240 | inter se nexus minus aut magis indupedita;
4 I, 481 | sed magis ut merito possis eventa
5 I, 536 | et quo quaeque magis cohibet res intus inane,~
6 I, 537 | tam magis his rebus penitus temptata
7 I, 575 | quorum condenso magis omnia conciliatu
8 I, 612 | sed magis aeterna pollentia simplicitate,~
9 I, 639 | clarus <ob> obscuram linguam magis inter inanis~
10 I, 641 | omnia enim stolidi magis admirantur amantque,~
11 I, 701 | Praeterea quare quisquam magis omnia tollat~
12 I, 730 | nec sanctum magis et mirum carumque videtur.
13 I, 738 | sanctius et multo certa ratione magis quam~
14 I, 765 | qui magis illa queunt rerum primordia
15 I, 879 | et magis in promptu primaque in fronte
16 I, 1063| reccidere inferiora magis quam corpora nostra~
17 II, 57 | nihilo quae sunt metuenda magis quam~
18 II, 89 | et quo iactari magis omnia materiai~
19 II, 97 | sed magis adsiduo varioque exercita
20 II, 100 | et quae cumque magis condenso conciliatu
21 II, 125 | Hoc etiam magis haec animum te advertere
22 II, 197 | respuat umor aquae? nam quo magis ursimus altum~
23 II, 199 | tam cupide sursum removet magis atque remittit,~
24 II, 294 | Nec stipata magis fuit umquam materiai~
25 II, 385 | subtilem magis e parvis constare figuris
26 II, 394 | aut magis hamatis inter se perque
27 II, 405 | haec magis hamatis inter se nexa teneri
28 II, 428 | sed magis angellis paulum prostantibus, <
29 II, 429 | titillare magis sensus quam laedere possint,~
30 II, 445 | haec magis hamatis inter sese esse
31 II, 452 | esse magis, fluvido quae corpore liquida
32 II, 471 | et quo mixta putes magis aspera levibus esse~
33 II, 477 | aspera quo magis in terris haerescere possint.~
34 II, 532 | nam quod rara vides magis esse animalia quaedam~
35 II, 533 | fecundamque magis naturam cernis in illis,~
36 II, 586 | et quod cumque magis vis multas possidet in se~
37 II, 814 | praedita sint, verum quali magis apta figura,~
38 II, 827 | distrahitur magis, hoc magis est ut cernere
39 II, 827 | distrahitur magis, hoc magis est ut cernere possis~
40 II, 869 | sed magis ipsa manu ducunt et credere
41 II, 1027| difficilis magis ad credendum constet, itemque~
42 II, 1035| quid magis his rebus poterat mirabile
43 II, 1041| expuere ex animo rationem, sed magis acri~
44 II, 1086| non esse unica, sed numero magis innumerali;~
45 III, 41 | quod saepe homines morbos magis esse timendos~
46 III, 46 | hinc licet advertas animum magis omnia laudis~
47 III, 55 | quo magis in dubiis hominem spectare
48 III, 89 | nihilo quae sunt metuenda magis quam~
49 III, 126 | sed magis haec, venti quae sunt calidique
50 III, 152 | verum ubi vementi magis est commota metu mens,~
51 III, 192 | et pigri latices magis et cunctantior actus:~
52 III, 193 | haeret enim inter se magis omnis materiai~
53 III, 201 | at contra quae cumque magis cum pondere magno~
54 III, 202 | inveniuntur, eo stabilita magis sunt.~
55 III, 244 | nec magis e parvis et levibus ex elementis;~
56 III, 274 | nec magis hac infra quicquam est in
57 III, 284 | atque aliis aliud subsit magis emineatque,~
58 III, 299 | at ventosa magis cervorum frigida mens est~
59 III, 302 | at natura boum placido magis aëre vivit~
60 III, 368 | iam magis exemptis oculis debere videtur~
61 III, 396 | Et magis est animus vitai claustra
62 III, 429 | praestat et a tenui causa magis icta movetur,~
63 III, 444 | corpore qui nostro rarus magis incohibens sit?~
64 III, 546 | quando hominem totum magis ac magis undique sensus~
65 III, 546 | quando hominem totum magis ac magis undique sensus~
66 III, 614 | sed magis ire foras vestemque relinquere,
67 III, 701 | tanto quique magis cum corpore fusa peribit;~
68 III, 734 | corpus enim magis his vitiis adfine laborat,~
69 III, 797 | anima atque animus, tanto magis infitiandum~
70 III, 804 | aut magis inter se disiunctum discrepitansque,~
71 III, 820 | Quod si forte ideo magis inmortalis habendast,~
72 III, 955 | non merito inclamet magis et voce increpet acri:~
73 III, 983 | sed magis in vita divom metus urget
74 III, 1023| atque eadem metuit magis haec ne in morte gravescant.~
75 IV, 57 | et partim contexta magis condensaque, ut olim~
76 IV, 65 | nam cur illa cadant magis ab rebusque recedant~
77 IV, 82 | moenia, tam magis haec intus perfusa lepore~
78 IV, 102 | nam cur illa cadant magis ab rebusque recedant~
79 IV, 253 | tam procul esse magis res quaeque remota videtur.~
80 IV, 262 | sed magis unorsum, fierique perinde
81 IV, 267 | sentimus eum tactu, verum magis ipsam~
82 IV, 626 | quanto quaeque magis sunt asperitate repleta.~
83 IV, 669 | conveniant, et cetera sint magis apta,~
84 IV, 677 | verum aliis alius magis est animantibus aptus,~
85 IV, 696 | significat quod fracta magis redolere videntur~
86 IV, 709 | ut non sint aliis quaedam magis acria visu.~
87 IV, 728 | quippe etenim multo magis haec sunt tenvia textu~
88 IV, 794 | an magis illud erit verum? quia tempore
89 IV, 918 | et partim contrusa magis concessit in altum;~
90 IV, 964 | ea ratione fuit contenta magis mens,~
91 IV, 1005| et quo quaeque magis sunt aspera seminiorum,~
92 IV, 1006| tam magis in somnis eadem saevire
93 IV, 1075| nam certe purast sanis magis inde voluptas~
94 IV, 1090| tam magis ardescit dira cuppedine
95 IV, 1185| nostras hoc fallit; quo magis ipsae~
96 IV, 1225| quandoquidem nihilo magis haec [de] semine certo~
97 IV, 1230| atque utri similest magis id quod cumque creatur,~
98 IV, 1249| atque alias alii complent magis ex aliisque~
99 IV, 1250| succipiunt aliae pondus magis inque gravescunt.~
100 IV, 1265| quadrupedumque magis ritu plerumque putantur~
101 V, 19 | quo magis hic merito nobis deus esse
102 V, 111 | sanctius et multo certa ratione magis quam~
103 V, 140 | anima atque animus, tanto magis infitiandum~
104 V, 343 | tanto quique magis victus fateare necessest~
105 V, 452 | quae quanto magis inter se perplexa coibant,~
106 V, 453 | tam magis expressere ea quae mare
107 V, 455 | omnia enim magis haec e levibus atque rutundis~
108 V, 483 | inque dies quanto circum magis aetheris aestus~
109 V, 487 | tam magis expressus salsus de corpore
110 V, 489 | et tanto magis illa foras elapsa volabant~
111 V, 623 | quanto quaeque magis sint terram sidera propter,~
112 V, 629 | et magis hoc lunam: quanto demissior
113 V, 633 | inferior quam sol, tanto magis omnia signa~
114 V, 706 | inque dies magis [id] lumen convertere nobis~
115 V, 927 | et maioribus et solidis magis ossibus intus~
116 V, 982 | sed magis illud erat curae, quod saecla
117 V, 990 | unus enim tum quisque magis deprensus eorum~
118 V, 1089| quanto mortalis magis aequumst tum potuisse~
119 V, 1105| Inque dies magis hi victum vitamque priorem~
120 V, 1128| plerumque et quae sunt aliis magis edita cumque;~
121 V, 1135| nec magis id nunc est neque erit mox
122 V, 1146| inimicitiis languebat; quo magis ipsum~
123 V, 1171| et magis in somnis mirando corporis
124 V, 1273| nam fuit in pretio magis aes aurumque iacebat~
125 V, 1279| inque dies magis adpetitur floretque repertum~
126 V, 1288| quo facilis magis est natura et copia maior.~
127 V, 1347| et magis id possis factum contendere
128 V, 1370| inque dies magis in montem succedere silvas~
129 V, 1404| omnia quod nova tum magis haec et mira vigebant.~
130 V, 1425| quo magis in nobis, ut opinor, culpa
131 VI, 37 | nihilo quae sunt metuenda magis quam~
132 VI, 42 | quo magis inceptum pergam pertexere
133 VI, 71 | quo magis errantes caeca ratione feruntur.~
134 VI, 100 | verum ubi cumque magis denso sunt agmine nubes,~
135 VI, 101 | tam magis hinc magno fremitus fit
136 VI, 126 | turbine versanti magis ac magis undique nubem~
137 VI, 126 | turbine versanti magis ac magis undique nubem~
138 VI, 154 | nec res ulla magis quam Phoebi Delphica laurus~
139 VI, 188 | quam sint lata magis quam sursum extructa quid
140 VI, 357 | Autumnoque magis stellis fulgentibus alta~
141 VI, 462 | quam sint quoque magis, tanto magis edita fument~
142 VI, 462 | sint quoque magis, tanto magis edita fument~
143 VI, 475 | quo magis ad nubis augendas multa
144 VI, 564 | ad caelumque magis quanto sunt edita quaeque,~
145 VI, 578 | summa magis mediis, media imis, ima
146 VI, 731 | quoque uti pluviae forsan magis ad caput ei~
147 VI, 775 | et magis esse aliis alias animantibus
148 VI, 845 | quo magis est igitur tellus effeta
149 VI, 863 | ratiost igitur? ni mirum terra magis quod~
150 VI, 922 | quo magis attentas auris animumque
151 VI, 1011| nec res ulla magis primoribus ex elementis~
152 VI, 1024| accedit item, quare queat id magis esse,~
153 VI, 1027| factus inanitusque locus magis ac vacuatus,~
154 VI, 1091| quod magis in lapide hoc fieri ferroque
155 VI, 1259| conplebant loca tectaque quo magis aestu,~
|