Cv.r

 tus est hospicio suo. In qua re non fuit praetereundum, quod inter eundum ad

 audiendum Caesaris mandatum, & cum iam esset in ipso principum consessu

 Lutherus, ab aliis, alia voce, commonebatur, ut esset forti animo, ut

 viriliter ageret, ne timeret eos, qui corpus tantum possent occidere, animam

 non possent, sed potius metueret sibi ab eo, qui posset & corpus & animam

 mittere in gehennam. Item: Cum steteritis ante Reges, nolite cogitare quid

 loquamini, dabitur enim vobis in illa hora, &c.

 Sequenti feria quinta, post quartam pomeridianam, venit Faecialis, & assumptum

 D. Martinum in Curiam Caesaris perduxit, ubi propter Principum occupationes ad

 sextam usque mansit, expectans in magna hominum frequentia, seipsam conterente

 prae turba, Cumque consessus factus esset, & Doctor Martinus astaret, prorupit

 Officialis in haec verba.

 Hesterno vesperi Caesarea Maiestas hanc horam tibi dixit Martine Luthere,

 Quandoquidem Libros, quos heri recensuimus, tuos esse palam recepisti.

 Coeterum ad quaestionem, An quidquam eorum irritum haberi velles, aut omnia

 probares quae confiteris? deliberationem petiisti, quae nunc finem ha=