Cviii.r

 tissimus enim ero, si edoctus fuero, quemcunque errorem (r)evocare, eroque

 primus, qui libellos meos in ignem proiiciam.

 Ex his arbitror liquidum fieri, me satis curasse & ponderasse discrimina &

 pericula, seu studia & dissensiones, meae doctrinae occasione in orbe

 excitata, de quibus heri graviter & fortiter admonitus fui. Mihi plane omnium

 iucundissima facies ista in rebus est, videre ob verbum Dei studia &

 dissensiones fieri, Is enim est verbi cursus, casus & eventus, Nam dicit, Non

 veni pacem mittere sed gladium, Veni enim separare hominem adversus patrem &c.

 Proinde cogitandum nobis est, quod Deus noster sit mirabilis & terribilis in

 consiliis suis, ne forte id, quod tantis studiis tentatur, si a damnato verbo

 Dei exordiamur, vergat postea potius in intolerablie malorum diluvium, & quod

 cavendum sit, ne Adolescentis huius optimi Principis Caroli (in quo post Deum

 multa spes est)  infaelx  & inauspicatum fiat Imperium.

 Possem locupletius Exemplis scripturae, de Pharaone, Rege Babylonis, & Regibus

 Israel rem