Aiii.r

 maxime consolatoria piis mentibus, interim tamen dolendum est, quoties videmus

 Ecclesiam eius modi Doctoribus orbari, quando experimur haec organa & vasa

 (sic) gratiae occumbere, hominesq; tantis donis praeditos, e conspectu atq;

 consuetudine nostra eripi, num enim mortui laudabunt Dominum?

 Ego igitur, ut me quoq; ob haec incomooda angi ostenderem, aliquid Carminis

 congessi, in laudem huisu maximi nostri Theologi. Adieci quoq; Vitam eius,

 sicuti eam reperi perscriptam a D.Philippo nostro, una cum Actis

 Vuormatiensibus (sic), non sine certo ac gravi consilio, quae omnia, ut spero,

 Ecclesiae non erunt ingrata. Ea nunc tibi ampliss. & illustriss. Princeps

 ascribo atq; dedico, & obsecro C.T. ut aequi boniq; faciat. Ut autem hoc

 libello C.T. compellerem, commovit me, primum, similitudo officorum, quae tu &

 Lutherus habuistis aequalia, nam sustinet C.T. quoq; quemadmodum paulo (sic)

 ante Lutherus, gubernationem Eccesiae (sic) quae functio profecto est valde

 difficilis, & plena laboris, ex periculosissima, his nostris confusis ac

 turbulentis temporibus, praesertim ubi improborum & audacisum hominum est

 infita licentia. Deinde commo=