Bi.v

 miscuerat aliquid opinionum horridiorum. Sed illam communem et prorsus

 necessariam doctrinam omnibus magis magisque illustrabat, de paenitentia, de

 remissione peccatorum, de fide, de veris consolationibus in cruce. Huius

 doctrinae dulcedine pii omnes valde capiebantur, Et eruditis gratum erat,

 quasi ex tenebris, carcere, squalore educi Christum, Prophetas, Apostolos,

 conspici discrimen Legis, et Evangelii, promissionum Legis, et promissionis

 Evangelicae, Philosophiae et Evangelii, quod certe non extabat in Thoma, Scoto

 et similibus, Iustitiae spiritualis et rerum politicarum.

 Accedebat huc, quod Erasmi scriptis iam invitata erant iuventutis studia ad

 Latinae et Graecae linguae cognitionem, Quare monstrato iam dulciore doctrinae

 genere, multi bonis et liberis ingeniis praediti, abhorrere a barbarica et

 Sophistica doctrina Monachorum incipiebant.

 Ipse etiam Lutherus Graecae et Hebraicae linguae studiis se dedere coepit, ut

 cognita sermonis proprietate et phrasi, et hausta ex fontibus doctrina,

 dexterius iudicare posset.