Cvii.r tione, incredibili Tyrannide devoratas, deverarique adhuc sine fine indignisque modis: cum tamen suismet legibus ipsi caveant, (ut dist. 9. & 25.q.1. & 2.) Ut Papae leges & doctrinae Evangelio aut Patrum sententiis contrariae, pro erroneis & reprobis habeantur. Si igitur & hos revocavero, nihil aliud praestitero, quam ut Tyrannidi robur adiecero, & tantae impietati iam non fenestras, sed valvas aperuero, grassaturae latius & liberius quam hactenus unquam ausa fuerit, & fiet huius meae revocationis testimonio, licentiosissimum impunitissimumque nequitiae illorum regnum, misero vulgo longe intolerabilissimum, & tamen roboratum & stabilitum, praesertim si iactatum fuerit, id a me factum authoritate serenissime Maiestatis vestrae, totiusque Romani Imperii. Quantum ego Deus bone, tum fuero operculum nequitiae & Tyrannidis. Tertium genus eorum est, quos in aliquos privatos & singulares (ut vocant) personas scripsi, in eos scilicet, qui Tyrannidem Romanam tueri, & pietatem a me doctam labefactare moliti sunt. In hos confiteor me fuisse acerbiorem, quam pro religione aut professione deceat, neque enim me Sanctum
|