Praefatio

1] Invictissime Imperator, Caesar Auguste, domine clementissime.

Quum Vestra Caesarea Maiestas indixerit conventum Imperii

Augustae, ut deliberetur de auxiliis contra Turcam, atroccissimum,

haereditaium atque veterem Christiani nominis ac religionis

hostem, quomodo illiuis scilicet furori et conatbisu durabili et

perpetuo belli apparaturesisite possit,

2] deinde et de dissensionibus in causa nostrae sanctae religionis

et Christianae fidei, et ut in hac causa religionis partium

opiniones ac sententiae inter sese in caritate, lenitate et

mansuetudine mutua audiantur coram, intelligantur et ponderentur,

ut illis,

3] quae utrimque in Scripturis secus tractata aut intellecta sunt,

sepositis et correctis, re illae ad unam simplicem veritatem et

Christianam concordiam componantur et reducantur;

4] ut de cetero a nobis una, sincera et vera religio colatur et

servetur, ut, quemadmodum sub uno Christo sumus et militamus, ita

in una etiam ecclesia Christiana in unitate et concordia vivere

possimus;

Quumque nos infra scripti Elector et Principes cum aliis,

5] qui nobis coniuncti sunt, perinde ut alii Electores et Principes

et Status ad praedicta [*praefata] comitia evocati sumus [simus],

ut Caesareo mandato abedienter obsequeremur, mature venimus

Augustam et, quod citra iactantiam dictum voumus, inter primos

affuimus.

6] Quum igitur V.C.M. Electoribus, Principibus et aliis Statibus

Imperii etiam hic Augustae sub ipsa initia horum comitiorum inter

cetera proponi fecerit, quod singuli status imperii vigore Caesarei

edicti suam opinionem et senteniam in Germanica et Latina lingua

proponere debeant atque offere;

7] et habita deliberatione proxima feria quarta rursum responsum

est, V.C.M. nos proxima feria sexta artiulos nostrae confessionis

pro nostra parte oblaturos esse: ideo, ut V.C.M. voluntati

obsequamur,

8] offerimus in hac religionis causa nostrorum concionatorum et

nostram confessionem, cuiusmodi doctrinam ex Scripturis Sanctis et

puro Verbo Dei hactenus illi in nostris terris, ducatibus,

ditionibus et urbibus tradiderint ac in ecclesiis tractaverint.

9] Quodsi et ceteri Electores, Principes ac Status Imperii

similibus scriptis, Latinis scilicet et Germanicis, iuxta

praedictam Caesaream propositionem suas opiniones in hac causa

relgionis produxerint:

10] hic nos coram V.C.M. tanquam domino nostro clementissimo

paratos offerimus, nos cum praefatis Princi;ibus et amicis nostris

de tolerabilibus modis ac viis amice conferre, ut quantum honeste

fieri potest, conveniamus, et re inter nos, partes, citra odiosam

contentionem pacifice agitata, Deo dante, dissensio dirimatur et ad

unam veram concordem religinem reducatur;

11] sicut omnes sub uno Christo sumus et militamus et unum Christum

confiteri debemus, iuxta tenorem edicti V.C.M., et omnia ad

veritatem Dei perducantur, id quod ardentissimis votis a Deo

petimus.

12] Si autem, quod ad ceteros Electores, Principes et Status, ut

partem alteram, attinet, haec tractatio causae relgionis eo modo,

quo V. C. M.  agendam et tractandam sapienter duxit, scilicet cum

tali mutua praesentatione scripturm ac sedata collatione inter nos

non processerit, nec aliquo fructu facta fuerit:

13] nos quidem testatum clare relinquimus, hic nihil nos, quod ad

Christianam concordiam (quae cum Deo et bona conscientia fieri

possit) conciliandum conducere queat, ullo modo detrectare;

14] quemadmodum et V. C. M., deinde et ceteri Electores et Status

Imperii et omnes, quicunque sincero relgionis amore ac studio

tenentur, quicunque hanc causam aequo animo audituri sunt, ex hac

nostra es nostrorum confessione hoc clementer cognoscere et

intelligere dignabuntur.

15] Quum etiam V. C. M. Electoribus, Principibus et reliquis

Statibus Imperii non una vice, sed saepe clementer significaverit

et in comitiis Spirensibus, quae anno Domini cet. XXVI. habita sunt,

ex data et praescripta forma Vestrae Caesareae instructionis et

comissionis recitrari et publice praelegi fecerit:

16] V. M. in hoc negotio relgionis ex causis certis, quae V. M.

nomine allegatae sunt, non velle quidquam determinare, nec

concludere posse, se apud Pontificem Romanum pro officio V. C. M.

diligenter daturam operam de congregando concilio generali.

17] Quemadmodum idem latius expositum est ante annum in publico

proximo conventu, qui Spirae congregatus fuit.

18] Ubi V. C. M. per Dominum Ferdinandum, Bohemiae et Ungariae

Regem, amincum et dominum clementem nostrum, deinde per Oratorem et

Commissarios Caesareos haec inter cetera proponi fecit, quod

V. C. M.  intellexisset et expendisset Locum-tenentis V. C. M. in

Imperio et Praesidentis et Consiliariorum in regimine et Legatorum

ab aliis Statibus, qui Ratisbonae convenerant,

19]] deliberationem de concilio congregando, et quod iudicaret etiam

V.  C. M. utile esse, ut congregaretur concilium, et quia causae,

quae tum tractabantur inter V. C. M. et Romanum Pontificem, vicinae

essent concordiae et Christianae reconciliationi, non dubitaret

V. C.  M., quin Romanus Pontifex adduci posset ad habendum generale

concilium:

20] ideo significabat se V. C. M. operam daturam, ut praefatus

pontifex maximus una cum V. C. M. tale generale concilium primo

quoque tempore emissis litteris publicandum congregare consentiret.

21] In eventum ergo talem, quod in causa religionis dissensiones

inter nos et partes amice et in caritate non fuerint compositae,

tunc coram V. C. M. hic in omni obedientia nos offerimus ex

superabundanti comparituros et causam dicturos in tali generali,

libero et Christiano concilio, de quo congregando in omnibus comitiis

imperialibus, quae quidem annis Imperii V. C. M. habita sunt, per

Electores, Principes et reliquos Status Imperii semper concorditer

actum et congruentibus suffragiis conclusum est.

22] Ad cuius etiam generalis concilii conventum, simul et ad

V. C. M. in hac longe maxima et gravissima causa iam ante etiam

debito modo et in forma iuris provocavimus et appellavimus.

23] Cui appellationi ad V. C. M. simul et concilium adhuc

adhaeremus, neque eam per hunc vel alium tractatum (nisi causa

inter nos et partes iuxta tenorem Caesareae proximae citationis

amice in caritate composita, sedata et ad Christianam concordiam

reducta fuerit) deserere intendimus aut possumus;

24] de quo hic etiam solenniter et publice protestamur.