Capitolo

 1   1|       parentibus originem duxit. Pater eius Epiphanes, mater vero
 2   1|          Cui illi: "Non audemus, pater. Quia mensuratum est Alexandriae,
 3   5|      dixit ei Vincentius: "Noli, pater venerabilis, quasi mente
 4   5|          exclama. Si ergo iubes, pater sancte, responsis iudicem
 5   6|    suspendium iudicatur. Sed cum pater pro filio et filius pro
 6   6|     tandem filius suspenditur et pater ad sanctum Iacobum maerens
 7   6|        ipsum dicens: "Dulcissime pater, ne fleveris, quia numquam
 8   6|   dulcedine me refocillat." Quod pater audiens ad urbem cucurrit
 9   7| viderentur. Quo peracto territus pater ait: "Si vixerit infantulus
10  12|      vivat." Haec dicente matre, pater senior manibus adducitur
11  12|    disciplina stellarum, pro quo pater suus plus quam ducenta pondera
12  12|           ut, si destructo opere pater meus sanitatem non receperit,
13  13|  periisse putabat et Iudas, quis pater aut quae patria sua fuerit,
14  14|        erat patri suo. Cum autem pater quoddam monasterium intrasset,
15  14|        viginti septem annorum et pater eius se mori appropinquare
16  15|     benedictionem suam. Quam cum pater cum lacrimis benedixisset,
17  17|         igitur tamdiu, ut potui, pater benignissime, pugnanti restiti
18  17|  peregrino habitu sola veni. Nam pater meus rex, itaque valde potens
19  17|         Cui illa: "Noli, inquit, pater, noli de hac re me rogare,
20  18|          amicus amicum et filium pater et patrem filius abnegabat.
21  20|      vestigiis adhaeserunt, quos pater sanctus docuit evangelicam
22  21|   pauperibus erogabat.~ ~At vero pater de recessu filii plurimum
23  21|          misereri." Quod audiens pater ob amorem filii sui eum