Chapter, Paragraph
1 I,4 | progressum mens nostra tres habet aspectus principales. Unus
2 I,5 | istarum considerationum habet commisceri alteri sibi coniunctae
3 I,5 | alteri sibi coniunctae et habet considerari in sua puritate;
4 II,3 | qui dicitur minus mundus, habet quinque sensus quasi quinque
5 II,5 | operationis, secundum quod habet respectum ad principium,
6 II,6 | totus iste mundus introire habet in animam humanam per portas
7 II,9 | speculandam. Si enim diiudicatio habet fieri per rationem abstrahentem
8 III,2| praesentium et futurorum, habet effigiem aeternitatis, cuius
9 III,2| apparet, quod ipsa non solum habet ab exteriori formari per
10 III,2| tertia habetur, quod ipsa habet lucem incommutabilem sibi
11 III,3| definitionem. Sed definitio habet fieri per superiora, et
12 III,4| quia est ad illud, vel quia habet aliquam effigiem illius.
13 III,5| perfectus est spiritus, habet memoriam, intelligentiam
14 III,5| intelligentiam et voluntatem, habet et Verbum genitum et Amorem
15 III,6| hanc speculationem quam habet anima de suo principio trino
16 IV,2 | quis ceciderit, necesse habet ibidem recumbere, nisi apponat
17 IV,5 | caritate, per quas virtutes habet anima reformari, et specialissime
18 V,3 | Sicut igitur omnino nihil habet de esse nec de eius conditionibus;
19 V,3 | econtra ipsum esse nihil habet de non-esse, nec actu nec
20 V,3 | esse analogum, quia minime habet de actu, eo quod minime
21 V,4 | oculus vespertilionis se habet ad lucem, ita se habet oculus
22 V,4 | se habet ad lucem, ita se habet oculus mentis nostrae ad
23 V,5 | omne possibile aliquo modo habet aliquid de non-esse, ac
24 V,7 | ab uno in aliud: ergo nec habet praeteritum nec futurum,
25 VI,3 | auctoritatis producentis, quam habet mittens respectu missi.
26 VII,1| in quibus mens exercitari habet, ut tandem perveniat ad
|