Chapter, Paragraph

 1  I,1 |           boni fruitio; et summum bonum sit supra nos: nullus potest
 2  I,7 |        vero lumine ad commutabile bonum, incurvatus est ipse per
 3 III,3|           quae sunt; unum, verum, bonum. Ens autem, cum possit cogitari
 4 III,4|       desiderium nisi quia summum bonum, vel quia est ad illud,
 5  V,2 |         defigit aspectum in ipsum bonum, dicens, hoc esse primum
 6  V,2 |      sequens Christum dicit, quod bonum est primum nomen Dei. ~
 7  V,8 |            omnisciens et omnimode bonum, quod perfecte videre est
 8  V,8 |           Ergo ostendam tibi omne bonum. ~
 9 VI   |          IN EIUS NOMINE, QUOD EST BONUM ~
10 VI,1 | contemplationis emanationum ipsum bonum est principalissimum fundamentum. ~
11 VI,2 |    cogitetur trinum et unum. Nam "bonum dicitur diffusivum sui";
12 VI,2 |    diffusivum sui"; summum igitur bonum summe diffusivum est sui.
13 VI,2 |            nequaquam esset summum bonum, quia non summe se diffunderet.
14 VI,2 |       naturam. Nisi igitur summum bonum esset, si re, ve intellectu
15 VI,5 |       virtus, omnis veritas, omne bonum; respice ad propitiatorium