1259-dirig | disce-laude | lavan-refor | refun-vultu
Chapter, Paragraph
1002 Pro,3| in Apocalypsi: Beati qui lavant vestimenta sua in sanguine
1003 Pro,4| credat quod sibi sufficiat lectio sine unctione, speculatio
1004 VII,6| gemitum orationis, non studium lectionis; sponsum, non magistrum;
1005 Pro,4| vitiorum, primum quidem lectorem invito, ne forte credat
1006 VI,3 | beatissima Trinitate, si levamus oculos ad superexcellentissimam
1007 V,2 | servaverat Legem, ad evangelicam levare perfectionem, nomen bonitatis
1008 I,1 | cordiali. Sed supra nos levari non possumus nisi per virtutem
1009 IV,3 | quae sursum est Ierusalem libera est, quae est mater nostra.
1010 VI,2 | naturalis et voluntaria, liberalis et necessaria, indeficiens
1011 III,6| tertia Spiritus sancti liberalitatem. ~
1012 IV,8 | aeternitatis, quae latitudo liberalitatis, quae sublimitas maiestatis
1013 VI,7 | Creatorum et creaturam, librum scilicet scriptum intus
1014 | licet
1015 Pro,3| ut sit potestas eorum in ligno vitae, et per portas ingrediantur
1016 IV,2 | Christi, qui est tanquam lignum vitae in medio paradisi. ~
1017 I,11| distinguuntur, et mensuram, qua limitantur. Ac per hoc videt in eis
1018 VII,5| unctioni; parum dandum est linguae, et plurimum internae laetitiae;
1019 VI,3 | originis, et emmissionem non localis mutationis, sed gratuitate
1020 Pro,1| sit: In pace factus est locus eius, et habitatio eius
1021 III,6| potentes ad exprimendum; in logicam, quae facit perspicaces
1022 I,14| secundum excellentiam virtutis longe, late et profunde se extendentis,
1023 I,14| autem rerum secundum molem longitudinis, latitudinis et profunditatis;
1024 IV,8 | omnibus Sanctis, quae sit longitudo aeternitatis, quae latitudo
1025 II,5 | gustu et tactu, appropriate loquendo. Omnis autem delectatio
1026 I,14| producentem, sepientiam cuncta lucide distinguentem et bonitatem
1027 IV,8 | 8. Quibus omnibus luminibus intellectualibus mens nostra
1028 II,3 | intrant corpora sublimia et luminosa et cetera colorata, per
1029 IV,3 | fit anima sicut aurora, luna et sol, secundum processum
1030 II,2 | iste mundus, qui dicitur macrocosmus, intrat ad animam nostram,
1031 V,2 | et Spiritus sancti. Ideo magister noster Christus, volens
1032 VII,6| lectionis; sponsum, non magistrum; Deum, non hominem: caliginem.
1033 Pro,4| vacare volentibus ad Deum magnificandum, admirandum et etiam degustandum,
1034 I,15| manuum tuarum exsultabo. Quam magnificata sunt opera tua, Domine!
1035 I,15| laudes, diligas et colas, magnifices et honores, ne forte totus
1036 II,6 | aequalitatis est eadem in magnis et parvis nec extenditur
1037 I,9 | generationibus meis adimplemini. A magnitudine namque speciei et creaturae
1038 IV,4 | Dominationibus dominatur ut maiestas, in Principatibus regit
1039 VI,2 | aliqua diffusio cogitari maior illa, ea videlicet, in qua
1040 V,7 | haec pura mente miraris, maiore luce perfunderis, dum ulterius
1041 III,4| accessus autem est secundum maiorem assimilationem; nullus ergo
1042 II,10| iudicialibus; et ab his manant numeri progressores, ex
1043 II,5 | respectum ad principium, a quo manat, ad medium, per quod transit,
1044 I,3 | sicut vespera, secunda sicut mane, tertia sicut meridies;
1045 V,4 | oculus mentis nostrae ad manifestissima naturae"; quia assuefactus
1046 I,14| secundum efficientiam, id ipsum maniteste declarat. ~Operatio multiplex,
1047 VII,2| intrans desertum, ubi gustet manna absconditum, et cum Christo
1048 IV,7 | data est per Angelos in manu Mediatoris. Et tandem manuducimur
1049 I,14| et optimum evidentissime manuducit. ~
1050 III,1| cunctis creaturis relucet, manuduxerunt nos usque ad hoc, ut ad
1051 I,15| factura tua, et in operibus manuum tuarum exsultabo. Quam magnificata
1052 VII,2| per virgam crucis transeat mare rubrum, ab Aegypto intrans
1053 Pro,1| intercessione sanctissimae Virginis Mariae, genitricis eiusdem Dei
1054 III,6| dividitur in metaphysicam, mathematicam et physicam. Et prima est
1055 I,5 | post sex dies, ut dicitur Matthaeo, duxit discipulos in montem
1056 | mecum
1057 IV,2 | delectetur in Domino, nisi mediante Christo, qui dicit: Ego
1058 II,10| ascendimus a numeris sonantibus, mediantibus occursoribus, sensualibus
1059 VII,1| principio primo et summo et mediatore Dei et hominum, Iesu Christo,
1060 I,8 | scientiam illuminantem et hoc in meditatione; ad sapientiam perficientem
1061 I,8 | contemplationem non venitur nisi per meditationem perspicuam, conversationem
1062 VII,4| quem ignis Spiritus sancti medullitus inflammat, quem Christus
1063 | mei
1064 I,9 | me, et a generationibus meis adimplemini. A magnitudine
1065 IV,8 | effecta Christi capitis membrum, soror et coheres; effecta
1066 III,2| sine quibus impossibile est meminisse aut cogitare ea quae principiantur
1067 III,1| nec se nosset, nisi sui meminisset, quia nihil capimus per
1068 III,2| sibi praesentem, in qua meminit invariabilium veritatum.
1069 II,10| memoriam retentos, et hos vocat memoriales; numeros etiam, per quos
1070 II,10| occursoribus, sensualibus et memorialibus. Cum igitur omnia sint pulcra
1071 VII | CAPUT VII ~DE EXCESSU MENTALI ET MYSTICO, IN QUO REQUIES
1072 IV,7 | sensibus spiritualibus et mentalibus excessibus; sicut patet
1073 V,4 | non advertit; sic oculus mentes nostrae, intentus in entia
1074 V,4 | genus, licet primo occurrat menti, et per ipsum alia, tamen
1075 IV,7 | illuminationis et perfectionis mentium humanarum, per hierarchicas
1076 I,3 | sicut mane, tertia sicut meridies; haec respicit triplicem
1077 I,14| mineralibus, sicut lapidibus et metallis, plantis et animalibus,
1078 III,6| Rursus, prima dividitur in metaphysicam, mathematicam et physicam.
1079 | mihi
1080 IV,3 | efficitur et pars Ecclesiae militantis, quae est proles, secundum
1081 II,2 | elementis composita, sicut mineralia, vegetabilia, sensibilia
1082 I,14| corporibus caelestibus et mineralibus, sicut lapidibus et metallis,
1083 I,13| discernere; et prima quidem esse minora, secunda media, tertia meliora.-
1084 | minus
1085 V,4 | 4. Mira igitur est caecitas intellectus,
1086 VI,3 | emissione. Quis ad tantorum mirabilium aspectum non consurgat in
1087 Pro,2| inter alia occurrit illud miraculum, quod in praedicto loco
1088 IV,1 | contemplationis gradum. Mirum autem videtur, cum ostensum
1089 VI,4 | solum verum Deum, et quam misisti Iesum Christum. Nam admirari
1090 VII,4| inflammat, quem Christus misit in terram. Et ideo dicit
1091 VI,6 | cum emissione, quia Filius missus est a Patre, et Spiritus
1092 VI,3 | producentis, quam habet mittens respectu missi. Quia vero
1093 II,3 | etiam composita, ex his mixta. Quia vero sensu percipimus
1094 VI,5 | perfectissimum et immensum cum modico, summe unum et omnimodum
1095 VII,5| hoc nihil potest natura, modicum potest industria, parum
1096 V,1 | per quae intelligimus duos modos seu gradus contemplandi
1097 I,14| Magnitudo autem rerum secundum molem longitudinis, latitudinis
1098 III,6| Trinitatis. Tertia dividitur in monasticam, oeconomicam et politicam.
1099 VII,3| excessu contemplationis in monte excelso - ubi haec, quae
1100 III,7| Illuminans tu mirabiliter a montibus aeternis, turbati sunt omnes
1101 VII,6| videbit me homo et vivet. Moriamur igitur et ingrediamur in
1102 Pro,5| perfunctorie transcurrendus, sed morosissime ruminandus. ~EXPLICIT PROLOGUS ~ ~
1103 VI,5 | actualissimum cum summe passo et mortuo, perfectissimum et immensum
1104 VII,2| in tumulo quasi exterius mortuus, sentiens, tamen, quantum
1105 II,6 | transit cum transeuntibus nec motibus alteratur. Abstrahit igitur
1106 II,3 | manuducimur ad cognitionem motorum spiritualium tanquam per
1107 II,6 | igitur a loco, tempore et motu, ac per hoc est incommutabilis,
1108 VI,5 | actualissimum et nunquam motum, perfectissimum et nihil
1109 III,6| habiles ad persuadendum sive movendum. Et hoc similiter insinuat
1110 II,3 | et quaedam a se ipsis moventur et quiescunt, ut sunt animalia:
1111 II,2 | secundum philosophos competit movere corpora caelestia, ac per
1112 V,8 | immutabilissimum, ideo "stabile manens moveri dat universa". Quia perfectissimum
1113 IV,6 | principalem, legem scilicet Moysaicam purgantem, revelationem
1114 | multa
1115 I,14| maniteste declarat. ~Operatio multiplex, secundum quod est naturalis,
1116 I,14| secundum quod est moralis, sua multiplicissima varietate ostendit immensitatem
1117 I,14| incircumscriptus existit. ~Multitudo vero secundum diversitatem
1118 VII,5| dandum inquisitioni, et multum unctioni; parum dandum est
1119 V,7 | summe unum est, est omnis multutudinis universale principium; ac
1120 II,10| vera Religione et in sexto Musicae, ubi assignat differentias
1121 III,3| et ut ens prius, ut ens mutabile et ut ens immutabile, ut
1122 III,3| impossibile est esse creaturam mutabilem. Scit igitur in illa luce,
1123 I,13| nihilominus, quaedam esse mutabilia et incorruptibilia, ut caelestia;
1124 II,9 | abstrahentem a loco, tempore et mutabilitate ac per hoc a dimensione,
1125 V,7 | perdit, ac per hoc non potest mutari. Ideo immensum, quia perfectissimum.
1126 VI,3 | emmissionem non localis mutationis, sed gratuitate inspirationis,
1127 V,7 | ideo summe infinitissima et mutiplicissima in efficacia. ~
1128 VI,4 | Cherubim hoc designant, quae se mutuo aspiciebant. Nec hoc vacat
1129 I,15| effectibus Deum non laudat mutus est; qui ex tantis indiciis
1130 IV,3 | virgula fumi ex aromatibus, myrrhae et thuris: secunda per excellentiam
1131 VII,5| inconversibilia theologiae mysteria secundum superlucentem absconduntur
1132 VI,4 | aspiciebant. Nec hoc vacat a mysterio, quod respiciebant se versus
1133 III,6| Et hoc similiter insinuat mysterium ipsius beatissimae Trinitatis.
1134 I,1 | Ideo Dionysius in libro De mystica theologia volens nos instruere
1135 I,7 | symbolicae, propriae et mysticae, ut per symbolum recte utamur
1136 VII,5| Tu autem, o amice, circa mysticas visiones, corroborato itinere,
1137 VII | VII ~DE EXCESSU MENTALI ET MYSTICO, IN QUO REQUIES DATUR INTELLECTUI,
1138 VII,5| theosophiae, dirige nos in mysticorum eloquiorum superincognitum
1139 VII,4| transformetur in Deum. Hoc autem est mysticum et secretissimum, quod nemo
1140 VI,5 | plenitudine temporum de Virgine nato, simplicissimum cum summe
1141 II,2 | respicit rerum consistentiam naturalem. Secundum autem theologos
1142 I,8 | culpa deformante naturam, naturales potentias supradictas exerceat
1143 III | SPECULATIONE DEI PER SUAM IMAGINEM NATURALIBUS POTENTIIS INSIGNITAM ~
1144 IV,7 | animae reationalis potentias naturaliter insitas quantum ad earum
1145 VI,6 | trinitate substantiarum et naturarum dualitate; stat omnimoda
1146 III,6| numeris et figuris, tertia de naturis, virtutibus et operationibus
1147 VI,2 | voluntaria, liberalis et necessaria, indeficiens et perfecta.
1148 III,3| homo movetur. Hanc autem necessariam habitudinem percipit non
1149 II,9 | incorruptibiles tanquam necessarias, incoarctabiles tanquam
1150 III,3| solum videt in terminis necessariis, verum etiam in contingentibus,
1151 III,3| Huiusmodi igitur illationis necessitas non venit ab existentia
1152 III,2| quolibet affirmatio, vel negatio"; vel: "Omne totum est maius
1153 | neque
1154 III,5| intelligentia spiratur amor tanquam nexus amborum. Haec tria scilicet
1155 II,6 | utrum hoc sit album, vel nigrum, quia hoc pertinet ad sensum
1156 III,3| illa veritate et ad ipsam nititur pervenire. Ex quo manifeste
1157 VI,2 | consubstantialis, et hypostais aeque nobilis, sicut est producens per
1158 VI,6 | coadoratio cum pluralitate nobilitatum, stat coexaltatio super
1159 II,6 | utrum sit salubre, vel nocivum, quia hoc pertinet ad sensum
1160 V,3 | ut ens in actu. Si igitur non-ens non potest intelligi nisi
1161 III,3| per se, ut ens permixtum non-enti et ut ens purum, ut ens
1162 III,1| quod iam in tertio loco, ad nosmetipsos intrantes et quasi atrium
1163 | nostros
1164 II,2 | 2. Notandum igitur, quod iste mundus,
1165 III,4| necessario est impressa notio summi boni. Iudicium autem
1166 I,2 | et hoc est laetari in Dei notitia et reverentia Maiestatis. ~
1167 VII,5| sublimissimum verticem; ubi nova et absoluta et inconversibilia
1168 V,7 | et quod tale est nihil novi acquirit, nihil habitum
1169 III,2| assentiat, non tanquam de novo percipiat, sed tanquam sibi
1170 V,2 | sum qui sum; secundum ad novum, quod determinat personarum
1171 III,3| impediant et se tanquam nubes inter te et veritatis radium
1172 III,3| defectivum et incompletum, si nullam haberet cognitionem entis
1173 II,10| progressores, ex quibus creantur numerosae formae artificiatorum, ut
1174 II,10| proportionibus delectamur et per numerosarum proportionunm leges irrefragabiliter
1175 II,10| numerosa apprehendimus, in numerosis proportionibus delectamur
1176 I,10| secundum quod hoc tripliciter nuntiat sensus carnis sensui interiori.
1177 IV,4 | in eo interius disponitur nuntiatio, dictatio, ductio, ordinatio,
1178 | nusquam
1179 II,5 | patientis, et hoc est salvare et nutrire ipsum, quod maxime apparet
1180 Pro,2| indignus succedo; contigit ut nutu divino circa Beati ipsius
1181 | o
1182 | ob
1183 II,5 | rei convenientis, sequitur oblectatio. Delectatur autem sensus
1184 IV,4 | virtutes theologicas et per oblectationes spiritualium sensuum et
1185 III,2| quia nunquam potest sic oblivisci eorum, dum ratione utatur,
1186 IV,1 | memoriam; phantasmatibus obnubilata, non redit ad se per intelligentiam;
1187 VII,5| docentis silentii caliginem in obscurissimo, quod est supermanifestissimum,
1188 I,4 | consistit perfecta Legis observatio et simul cum hoc sapientia
1189 IV,1 | modus considerandi quartum obtinet contemplationis gradum.
1190 V,1 | arcam sunt Cherubim gloriae obumbrantia propitiatorium; per quae
1191 VII,5| superlucentem absconduntur occulte docentis silentii caliginem
1192 V,4 | omne genus, licet primo occurrat menti, et per ipsum alia,
1193 II,10| nostris receptos, et hos vocat occursores; numeros ab anima procedentes
1194 II,10| sonantibus, mediantibus occursoribus, sensualibus et memorialibus.
1195 VI,3 | stuporem admirationis inducit oculum mentis nostrae. Nam ibi
1196 Pro,1| ille pacis, qui cum his qui oderunt pacem, erat pacificus: Rogate
1197 II,3 | particularia, quae sunt lux, sonus, odor, sapor et quatuor primariae
1198 IV,3 | audiendum summe harmonicum, odorandum summe odoriferum, degustandum
1199 II,5 | ratione suavitatis, sicut in odoratu et auditu, vel ratione salubritatis,
1200 II,3 | per auditum aÎrea, per odoratum vaporabilia, quae aliquid
1201 IV,3 | sponsum suum videt et audit odoratur, gustat et amplexatur, decantare
1202 IV,3 | harmonicum, odorandum summe odoriferum, degustandum summe suave,
1203 III,6| dividitur in monasticam, oeconomicam et politicam. Et ideo prima
1204 Pro,4| compunctis et devotis, unctis oleo laetitiae et amatoribus
1205 IV,3 | affectum recuperat spiritualem olfactum. Dum caritate complectitur
1206 V,6 | ideo perfectissimum; tali omino nihil deficit, neque aliqua
1207 VI,6 | naturarum dualitate; stat omnimoda consensio cum pluralitate
1208 V,8 | sunt omnia et hoc, quia omnipotens, omnisciens et omnimode
1209 V,8 | et hoc, quia omnipotens, omnisciens et omnimode bonum, quod
1210 III,6| de naturis, virtutibus et operationibus diffusivis. Et ideo prima
1211 VI,7 | mentis perspicacitas ab omni opere, quod patrarat. ~
1212 II,10| his sensibilibus usque ad Opficem omnium, ut in omnibus videatur
1213 I,9 | quod transeamus ad Deum, opificem summum, ut simus veri Hebraei
1214 V,6 | ipsum esse cogitari horum oppositum, et unum necessario infert
1215 Pro,1| in omni salutatione pacem optans, in omni contemplatione
1216 II,11| potentissimi, sapientissimi et optimi, illius aeternae originis,
1217 III,4| melius, nisi sciat, illud optimo magis assimilari. Nullus
1218 I,2 | 2. In hac oratione orando illuminatur ad cognoscendum
1219 I,8 | perspicuae rationis; sic primum orandum est nobis, deinde sancte
1220 I,1 | per ferventem orationem. Oratio igitur est mater et origo
1221 I,2 | 2. In hac oratione orando illuminatur ad cognoscendum
1222 II,11| efficientis, exemplantis et ordinantis sunt umbrae, resonantiae
1223 IV,4 | ordinum insignitur, dum ordinate in eo interius disponitur
1224 IV,4 | nuntiatio, dictatio, ductio, ordinatio, roboratio, imperatio, susceptio,
1225 II,10| artificiatorum, ut a summis per media ordinatus fiat descensus ad infima.
1226 IV,4 | gradatim correspondent novem ordinibus Angelorum, ita quod primi
1227 IV,4 | Sic etiam gradibus novem ordinum insignitur, dum ordinate
1228 I,1 | primo praemittit orationem. Oremus igitur et dicamus ad Dominum
1229 I,7 | et totum genus suum per originale peccatum, quod dupliciter
1230 III,5| Trinitatem. Nam ex memoria oritur intelligentia ut ipsius
1231 I,14| creationem, distinctionem et ornatum quantum ad opera sex dierum
1232 VII,6| elegit anima mea, et mortem ossa mea. Quam mortem qui diligit
1233 V,8 | sicut dictum est Moysi: Ergo ostendam tibi omne bonum. ~
1234 VII,6| hoc mundo ad Patrem, ut, ostendo nobis Patre, dicamus cum
1235 VII,1| verus pacificus in mente pacifica tanquam in interiori Hierosolyma
1236 IV,2 | tanquam lignum vitae in medio paradisi. ~
1237 IV,2 | fruitionem Veritatis tanquam ad paradisum, quod ingrediamur per fidem,
1238 IV,6 | secundum triplicem eius partem principalem, legem scilicet
1239 III,2| potentiam "capax eius est et particeps esse potest". ~
1240 V,3 | purus. Sed hoc non est esse particulare, quod est esse analogum,
1241 II,6 | quia hoc pertinet ad sensum particularem; non solum, utrum sit salubre,
1242 II,5 | aequalitas numerosa", seu "quidam partium situs cum coloris suavitate".
1243 II,6 | aequalitatis est eadem in magnis et parvis nec extenditur dimensionibus
1244 VII,2| laudem et iubilationem; pascha, hoc est transitum, cum
1245 VI,5 | actualissimum cum summe passo et mortuo, perfectissimum
1246 II,5 | imprimendo replet indigentiam patientis, et hoc est salvare et nutrire
1247 VI,7 | perspicacitas ab omni opere, quod patrarat. ~
1248 VII,5| totum creatrici essentiae, Patri et Filio et Spiritui sancto,
1249 I,9 | transeuntes de Aegypto ad terram Patribus repromissam, simus etiam
1250 Pro,3| absorbuit, quod mens in carne patuit, dum sacratissima passionis
1251 IV,1 | mentibus nostris, quod tam paucorum est in se ipsis primum principium
1252 VII,6| Sufficit nobis; audiamus cum Paulo: Sufficit tibi gratia mea;
1253 Pro,3| amorem Crucifixi, qui adeo Paulum ad tertium caelum raptum
1254 Pro,5| INCIPIT SPECULATIO PAUPERIS IN DESERTO.~
1255 Pro,2| anhelo spiritu quaererem, ego peccador, qui loco ipsius patris
1256 I,7 | genus suum per originale peccatum, quod dupliciter infecit
1257 IV,2 | non potuit anima nostra pefecte ab his sensibilibus relevari
1258 IV,5 | totam Legem Prophetasque pendere in duobus praeceptis eiusdem,
1259 Pro,5| Rogo igitur, quod magis pensetur intentio scribentis, quam
1260 III,3| virtutis intellectivae est in perceptione intellectus terminorum,
1261 IV,6 | excessus mentales et sapientiae perceptiones suavissimas, secundum virtutes
1262 II,5 | similitudinem abstractam percepto vel ratione speciositatis,
1263 III,2| assentiat, non tanquam de novo percipiat, sed tanquam sibi innata
1264 II,3 | his mixta. Quia vero sensu percipimus non solum haec sensibilia
1265 II,6 | delectationis, quae in sensu percipitur ab obiecto. Hoc est autem,
1266 V,7 | acquirit, nihil habitum perdit, ac per hoc non potest mutari.
1267 I,5 | contemplationis ordinatissime perducatur. In cuius rei figura sex
1268 Pro,3| a creaturis incipiunt et perducunt usque ad Deum, ad quem nemo
1269 I,5 | ut, sicut Deus sex diebus perfecit universum mundum et in septimo
1270 VII,3| positus est in exemplum perfectae contemplationis; sicut prius
1271 VI,7 | pervenit ad quandam rem perfectam, ut cum Deo ad perfectionem
1272 V,8 | et omnimode bonum, quod perfecte videre est esse beatum,
1273 VI,7 | autem consideratione est perfectio illuminationis mentis, dum
1274 IV,7 | purgationis, illuminationis et perfectionis mentium humanarum, per hierarchicas
1275 IV,6 | docemur purgari, illuminari et perfici, et hoc secundum triplicem
1276 I,6 | exercendos per scientiam, perficiendos per sapientiam. ~
1277 IV,5 | purgans et illuminans et perficiens sponsam, scilicet totam
1278 IV,6 | intelligentiae; anagogicam, quae perficit per excessus mentales et
1279 III,6| scientiarum, quae ipsam perficiunt et informant et Trinitatem
1280 Pro,5| speculationum progressus perfunctorie transcurrendus, sed morosissime
1281 VI,2 | et debito et ex utroque permixto, quae est diffusio plenissimam
1282 VI,4 | Dei et hominis in unitate personae Christi. ~
1283 VI,6 | mirare, quia in Christo stat personalis unio cum trinitate substantiarum
1284 III,5| non accidentaliter, ergo personaliter. Dum igitur mens se ipsam
1285 III,6| in logicam, quae facit perspicaces ad arguendum; in rethoricam,
1286 VI,7 | requiescat humanae mentis perspicacitas ab omni opere, quod patrarat. ~
1287 VII,1| reperiri possunt, et quae omnem perspicacitatem humani intellectus excedunt:
1288 I,8 | voluntatis et illustrationis perspicuae rationis; sic primum orandum
1289 I,8 | venitur nisi per meditationem perspicuam, conversationem sanctam
1290 III,6| rethoricam, quae facit habiles ad persuadendum sive movendum. Et hoc similiter
1291 III,4| iudicando deliberativa nostra pertingit ad divinas leges, si plena
1292 III,7| ut intelligant, ducit in perturbationem, ut impleatur illud propheticum:
1293 VII,1| tantum in sexto gradu ad hoc pervenerit, ut speculetur in principio
1294 I,2 | intra nos: ad hoc, quod perveniamus ad primum principium considerandum,
1295 III,3| veritate et ad ipsam nititur pervenire. Ex quo manifeste apparet,
1296 VI,7 | scriptum intus et extra; iam pervenit ad quandam rem perfectam,
1297 III,4| scio, hunc esse similem Petro, nisi sciam vel cognoscam
1298 III,4| nisi sciam vel cognoscam Petrum: omni igitur consilianti
1299 I,1 | auxilium comitatur eos qui petunt ex corde humiliter et devote;
1300 III,2| portas sensuum et sensibilium phantasias. Ex tertia habetur, quod
1301 II,8 | qua est virtus, non per phantasma, sed per veritatem apprehensionis
1302 VII,6| nobis Patre, dicamus cum Philippo: Sufficit nobis; audiamus
1303 II,2 | spiritus caelestes, quos philosophi Intelligentias, nos Angelos
1304 II,2 | appellamus. Quibus secundum philosophos competit movere corpora
1305 III,6| metaphysicam, mathematicam et physicam. Et prima est de rerum essentiis,
1306 II,11| sunt umbrae, resonantiae et picturae, sunt vestigia, simulacra
1307 IV,4 | lux, in Angelis assitit ut pietas". Ex quibus omnibus videtur
1308 Pro,4| exsultatione, industria sine pietate, scientia sine caritate,
1309 Pro,4| divina gratia, humilibus et piis, compunctis et devotis,
1310 Pro,5| 5. Placuit autem distinguere tractatum
1311 I,6 | gradus in nobis habemus plantatos per naturam, deformatos
1312 I,14| sicut lapidibus et metallis, plantis et animalibus, tria praedicta
1313 VI,2 | permixto, quae est diffusio plenissimam per modum naturae et voluntatis,
1314 VI,5 | cum homine temporali, in plenitudine temporum de Virgine nato,
1315 II,8 | intimitatem et secundum plenitudinem replentem omnem capacitatem:
1316 II,11| aeternae originis, lucis et plenitudinis, illius, inquam, artis efficientis,
1317 I,7 | sapientia, sit Verbum incarnatum plenum gratiae et veritatis, gratiam
1318 VII,3| tunc cum eo fuit, ego et plures alii audivimus; ubi in Deum
1319 VII,5| parum dandum est linguae, et plurimum internae laetitiae; parum
1320 III,6| monasticam, oeconomicam et politicam. Et ideo prima insinuat
1321 Pro,4| nostrae tersum fuerit et politum. Exerce igitur te, homo
1322 I,9 | ascensionis collocemus in imo, ponendo totum istum mundum sensibilem
1323 V,1 | tertio, intrat cum summo Pontifice in sancta sanctorum; ubi
1324 VII,6| aeternum, et dicet omnis populus: Fiat, fiat. Amen. ~EXPLICIT
1325 Pro,3| Agni intret tanquam per portam. Non enim dispositus est
1326 III,3| possint cognosci nisi per positiones", non venit intellectus
1327 VII,3| contemplationis excessum; et positus est in exemplum perfectae
1328 I,15| fecisti, impleta est terra possessione tua. ~
1329 IV,8 | radicemur et fundemur, ut possimus comprenhendere cum omnibus
1330 III,3| privationes et defectus nullatenus possint cognosci nisi per positiones",
1331 VI,3 | emanationem et ordinem non posterioritatis, sed originis, et emmissionem
1332 | postquam
1333 IV,4 | sequentes industriam, et tres postremi gratiam. Quibus habitis,
1334 III,6| grammaticam, quae facit potentes ad exprimendum; in logicam,
1335 I,10| ratiocinans rerum praecellentiam potentialem. ~
1336 III | SUAM IMAGINEM NATURALIBUS POTENTIIS INSIGNITAM ~
1337 II,11| quod illius primi principii potentissimi, sapientissimi et optimi,
1338 I,14| nos in primum et summum, potentissimum, sapientissimum et optimum
1339 III,1| et habitudines, et videre poteris Deum per te tanquam per
1340 I,9 | creaturae cognoscibiliter poterit Creator horum videri. ~
1341 Pro,3| in sanguine Agni, ut sit potestas eorum in ligno vitae, et
1342 IV,4 | regit ut principium, in Potestatibus tuetur ut salus, in Virtutibus
1343 VI,6 | condominatio cum pluralitate potestatum. ~
1344 V,2 | nomen Dei. Primum spectat potissime ad vetus testamentum, quod
1345 IV,6 | evangelicam perficientem; vel potissimum secundum triplicem eius
1346 IV,1 | principium; et hoc maius est quam praecedens: ideo hic modus considerandi
1347 IV,5 | immissae, sicut philosophia ad praecedentem. Sacra enim Scriptura principaliter
1348 I,10| habitualem, ratiocinans rerum praecellentiam potentialem. ~
1349 II,1 | considerare est altius quam praecendens: ideo huiusmodi consideratio
1350 IV,5 | Apostolus, quod est finis praecepti, secundum quod est in corde
1351 IV,5 | Prophetasque pendere in duobus praeceptis eiusdem, scilicet dilectione
1352 I,14| ordo vero divinarum legum, praeceptorum et iudiciorum in libro Scipturae
1353 V,2 | bonitatis Deo principaliter et praecise attribuit. Nemo, inquit,
1354 Pro,1| Franciscus, in omni sua praedicatione pacem in principio et in
1355 Pro,1| noster Iesus Christus; cuius praedicationis repetitor fuit pater noster
1356 I,14| plantis et animalibus, tria praedicta evidenter proclamat. ~Plenitudo
1357 I,14| aestimationem, manifeste trium praedictarum conditionum in Deo immensitatem
1358 III,1| Quoniam autem duo gradus praedicti, ducendo nos in Deum per
1359 VI,2 | coaeternitatem, atque ex omnibus praedictis summam cointimitatem, qua
1360 Pro,2| illud miraculum, quod in praedicto loco contigit ipsi beato
1361 II,12| repraesentatione; partim ex prophetica praefiguratione; partim ex angelica operatione;
1362 II,12| assumpta est ad spiritualium praefigurationem; specialius autem illae
1363 III,3| sic de aliis conditionibus praelibatis. Intellectum autem propositionum
1364 III,3| conclusio necessario sequitur ex praemissis; quod non solum videt in
1365 Pro,5| tractatum in septem capitula, praemittendo titulos ad faciliorem intelligentiam
1366 I,1 | excessus mentales, primo praemittit orationem. Oremus igitur
1367 II,9 | recolentis tanquam semper praesentes, sint irrefragabiles et
1368 III,2| praeterita per recordationem, praesentia per susceptionem, futura
1369 Pro,2| est mihi, quod visio illa praetenderet ipisus patris suspensionem
1370 III,2| Retinet namque memoria praeterita per recordationem, praesentia
1371 III,2| actuali omnium temporalium, praeteritorum scilicet, praesentium et
1372 V,7 | in aliud: ergo nec habet praeteritum nec futurum, sed esse praesens
1373 Pro,4| sapientia divinitus inspirata. - Praeventus igitur divina gratia, humilibus
1374 III,2| susceptionem, futura per praevisionem. Retinet etiam simplicia,
1375 II,3 | odor, sapor et quatuor primariae qualitates, quas apprehendit
1376 I,14| manifeste primi principii primitatem, sublimitatem et dignitatem
1377 V,2 | 2. Primus modus primo et principaliter
1378 IV,6 | secundum triplicem eius partem principalem, legem scilicet Moysaicam
1379 VI,1 | emanationum ipsum bonum est principalissimum fundamentum. ~
1380 IV,4 | dominatur ut maiestas, in Principatibus regit ut principium, in
1381 III,2| meminisse aut cogitare ea quae principiantur per haec. Retinet nihilominus
1382 IV,2 | fieret sibi scala reparans priorem scalam, quae fracta fuerat
1383 V,3 | nostram. Cum autem non-esse privatio sit essendi, non cadit in
1384 III,3| ut ens compositum, cum "privationes et defectus nullatenus possint
1385 IV,6 | donec de eius voluntate procedat. ~
1386 II,10| occursores; numeros ab anima procedentes in corpus, sicut patet in
1387 IV,3 | aurora, luna et sol, secundum processum illuminationum suspendentium
1388 II,7 | speciem generare, manifeste proclamant, quod in illis tanquam in
1389 I,14| tria praedicta evidenter proclamat. ~Plenitudo autem rerum,
1390 III,5| distinguuntur, cum unus ab altero producatur, non essentialiter, non
1391 I,14| potentiam cuncta de nihilo producentem, sepientiam cuncta lucide
1392 VI,3 | per rationem auctoritatis producentis, quam habet mittens respectu
1393 II,2 | mixtis habent generari et produci, quaecumque generantur et
1394 VI,2 | bono aeternaliter esset productio actualis et consubstantialis,
1395 VI,6 | ordine, coaeternitatem cum productione, cointimitatem cum emissione,
1396 II,2 | quaecumque generantur et producuntur per operationem virtutis
1397 I,14| virtutis longe, late et profunde se extendentis, sicut patet
1398 I,14| longitudinis, latitudinis et profunditatis; secundum excellentiam virtutis
1399 IV,8 | sublimitas maiestatis et quod profundum sapientiae iudicantis. ~
1400 I,4 | Secundum hunc triplicem progressum mens nostra tres habet aspectus
1401 Pro,5| est harum speculationum progressus perfunctorie transcurrendus,
1402 IV,1 | speculari. Sed ratio est in promptu, quia mens humana, sollicitudinibus
1403 I,15| materia gloriae, qui secundum Prophetam possunt dicere: Delectasti
1404 IV,5 | noster asserit, totam Legem Prophetasque pendere in duobus praeceptis
1405 II,12| Scripturae per spiritum prophetiae assumpta est ad spiritualium
1406 II,12| repraesentatione; partim ex prophetica praefiguratione; partim
1407 IV,6 | purgantem, revelationem propheticam illustrantem et eruditionem
1408 III,7| perturbationem, ut impleatur illud propheticum: Illuminans tu mirabiliter
1409 III,4| igitur, quomodo anima Deo est propinqua, et quomodo memoria in aeternitatem,
1410 II,10| et Deo propinquissimum, propinquissime quasi per septem differentias
1411 II,10| omnibus evidentissimum et Deo propinquissimum, propinquissime quasi per
1412 IV,1 | ostensum sit, quod Deus sit ita propinquus mentibus nostris, quod tam
1413 III,2| recognoscat; sicut patet, se proponatur alicui: "De quolibet affirmatio,
1414 Pro,4| speculationes subiectas propono, insinuans, quod parum aut
1415 II,5 | impressionis, quae tunc est proportionalis, quando agens imprimendo
1416 II,5 | autem delectatio est ratione proportionalitatis. Sed quoniam species tenet
1417 II,10| delectatio non sint absque proportione; et proportio primo sit
1418 II,10| apprehendimus, in numerosis proportionibus delectamur et per numerosarum
1419 II,10| delectamur et per numerosarum proportionunm leges irrefragabiliter iudicamus. ~
1420 Pro,4| nihil est speculum exterius propositum, nisi speculum mentis nostrae
1421 I,7 | theologiae, scilicet symbolicae, propriae et mysticae, ut per symbolum
1422 VI,6 | communicabilitatem esse cum proprietate, consubstantialitatem cum
1423 VI,3 | ideo habent personales proprietates et hypostasum pluralitatem
1424 VI,6 | compraedicatio cum pluralitate proprietatum, stat coadoratio cum pluralitate
1425 VI,3 | communicabilitas cum personarum propritate, summa consubstantialitas
1426 V,8 | elatum, infra omnia, non prostratum. Quia vero est summe unum
1427 I,12| primo potentiam, in secundo providentiam, in tertio iustitiam summi
1428 IV,5 | scilicet dilectione Dei et proximi; quae duo innuuntur in uno
1429 IV,5 | Iesu Christo, qui simul est proximus et Deus, simul frater et
1430 I,15| terrarum consurgat. Nam ob hoc pugnabit orbis terrarum contra insensatos
1431 II,10| memorialibus. Cum igitur omnia sint pulcra et quodam modo delectabilia;
1432 II,6 | autem, cum quaeritur ratio pulcri, suavis et salubris: et
1433 IV,3 | interioribus ad sentiendum summe pulcrum, audiendum summe harmonicum,
1434 VI,2 | non est nisi centralis vel punctualis respectu immensitatis bonitatis
1435 III,2| continuarum et discretarum, ut punctum, instans et unitatem, sine
1436 VII,5| immensurabili et absoluto purae mentis excessu, ad superessentialem
1437 V,4 | sicut, quando videt oculus puram lucem, videtur sibi nihil
1438 Pro,4| crucifixum, per cuius sanguinem purgamur a sordibus vitiorum, primum
1439 I,6 | reformatos per gratiam; purgandos per iustitiam, exercendos
1440 IV,5 | etiam summus hierarcha est, purgans et illuminans et perficiens
1441 IV,6 | legem scilicet Moysaicam purgantem, revelationem propheticam
1442 IV,6 | Scriptura, per quam docemur purgari, illuminari et perfici,
1443 IV,6 | spiritualem: tropologicam quae purgat ad honestatem vitae; allegoricam,
1444 IV,7 | hierarchicas operationes, scilicet purgationis, illuminationis et perfectionis
1445 IV,4 | noster hierarchicus, scilicet purgatus, illuminatus et perfectus. -
1446 I,8 | orationem; ad iustitiam purificantem et hoc in conversatione;
1447 IV,3 | theologicis, quibus anima purificatur, et sic imago reformatur
1448 III,3| iuvetur ab intellectu entis purissimi, actualissimi, completissimi
1449 VI,2 | potes mentis oculo contueri puritatem bonitatis, quae est actus
1450 VII,6| 6. Si autem quaeras, quomodo haec fiant, interroga
1451 Pro,2| tanquam ad locum quietum amore quaerendi pacem spiritus declinarem,
1452 Pro,2| hanc pacem anhelo spiritu quaererem, ego peccador, qui loco
1453 II,6 | obiecto. Hoc est autem, cum quaeritur ratio pulcri, suavis et
1454 II,3 | sapor et quatuor primariae qualitates, quas apprehendit tactus;
1455 IV,5 | scilicet totam Ecclesiam et quamlibet animam sanctam. ~
1456 | quamvis
1457 VI,7 | et extra; iam pervenit ad quandam rem perfectam, ut cum Deo
1458 III,2| simplicia, sicut principia quantitatum continuarum et discretarum,
1459 | quare
1460 IV,7 | excessibus; sicut patet ex quarto. Manuducimur nihilominus
1461 | quibusdam
1462 | quidam
1463 II,3 | numerus, magnitudo, figura, quies et motus; et "omne, quod
1464 II,3 | quaedam a se ipsis moventur et quiescunt, ut sunt animalia: dum per
1465 VII,1| tandem perveniat ad sabbatum quietis; postquam mens nostra contuita
1466 Pro,2| Alvernae tanquam ad locum quietum amore quaerendi pacem spiritus
1467 II,10| igitur omnia sint pulcra et quodam modo delectabilia; et pulcritudo
1468 I,8 | intendendo gradatim ascendendum, quousque veniatur ad montem excelsum,
1469 III,3| omnino incommutabiliter radiantem, quam impossibile est esse
1470 VI,1 | ipsum esse est principium radicale et nomen, per quod cetera
1471 IV,8 | Dei. In caritate igitur radicemur et fundemur, ut possimus
1472 Pro,4| relucentes, ne forte ex ipsa radiorum speculatione in graviorem
1473 I,7 | intelligibilibus, per mysticam rapiamur ad supermentales excessus. ~
1474 Pro,3| Paulum ad tertium caelum raptum transformavit in Christum,
1475 I,13| 13. Tertio modo aspectus ratiocinabiliter investigantis videt, quaedam
1476 I,10| rerum decursum habitualem, ratiocinans rerum praecellentiam potentialem. ~
1477 III,3| De vera Religione, vere ratiocinantis lumen accenditur ab illa
1478 I,10| aut deservit intellectui rationabiliter investiganti, aut fideliter
1479 II,2 | separabiliter, ut sunt spiritus rationales, sive coniunctae separabiliter,
1480 IV,3 | affectuali quam in consideratione rationali. In hoc namque gradu, reparatis
1481 IV,7 | manuducimur per ipsius animae reationalis potentias naturaliter insitas
1482 VI,6 | semper est cum eis et nunquam recedit ab eis; respice in propitiatorium
1483 II,10| intentionis super speciem receptam, et hos vocat sensuales;
1484 II,10| abstractos et in sensibus nostris receptos, et hos vocat occursores;
1485 II,5 | improportionaliter excedit recipientem; quia sensus tristatur in
1486 III,2| sibi innata et familiaria recognoscat; sicut patet, se proponatur
1487 II,9 | sint indelebiles a memoria recolentis tanquam semper praesentes,
1488 III,2| namque memoria praeterita per recordationem, praesentia per susceptionem,
1489 III,4| certus sit quod illa lex recta est, et quod ipsam iudicare
1490 I,7 | non ficta, totam animam rectificat secundum triplicem ipsius
1491 I,8 | igitur gratia fundamentum est rectitudinis voluntatis et illustrationis
1492 IV,2 | ceciderit, necesse habet ibidem recumbere, nisi apponat quis et adiiciat,
1493 IV,3 | tactum. Quibus sensibus recuperatis, dum sponsum suum videt
1494 II,6 | quia diiudicatur et ratio redditur, quare hoc delectat; et
1495 I,7 | iustitia et sanctificatio et redemptio. Qui cum sit Dei virtus
1496 IV,1 | phantasmatibus obnubilata, non redit ad se per intelligentiam;
1497 II,7 | ut per illam unionem nos reduceret ad Patrem sicut ad fontale
1498 I,8 | supradictas exerceat ad gratiam reformantem, et hoc per orationem; ad
1499 IV,5 | quas virtutes habet anima reformari, et specialissime de caritate.
1500 IV | IMAGINE DONIS GRATUITIS REFORMATA ~
1501 IV,7 | ipsius animae potentias reformatas, et hoc gratuitis virtutibus,
1502 IV,4 | cor descendit, quando per reformationem imaginis, per virtutes theologicas
1503 IV,5 | incarnatum, formator noster et reformator, ut alpha et omega; qui
1504 IV,3 | purificatur, et sic imago reformatur et conformis supernae Ierusalem
|