Bellum Catilinae
Cap.
1 2 | corpus exercebant: etiam tum vita hominum sine cupiditate
2 2 | in maximo imperio putare, tum demum periculo atque negotiis
3 18 | caedis transtulerant. Iam tum non consulibus modo, sed
4 19 | praesidium in eo putabant et iam tum potentia Pompei formidulosa
5 21 | opis aut spei haberent. Tum Catilina polliceri tabulas
6 31 | foret, in senatum venit. Tum M. Tullius consul, sive
7 31 | atque parricidam vocare. Tum ille furibundus "quoniam
8 40 | propter Semproniam; nam tum Brutus ab Roma aberat. praeterea
9 47 | Lentulo Spintheri, qui tum aedilis erat, Cethegus Q.
10 50 | contra rem publicam fecisse. Tum D. Iunius Silanus primus
11 51 | huiusce modi fieri coepere, tum lex Porcia aliaeque leges
12 52 | consultare. Nam cetera maleficia tum persequare, ubi facta sunt;
13 61 | 61. Sed confecto proelio, tum vero cerneres, quanta audacia
Bellum Iugurthinum
Cap.
14 7 | naturam P. Scipionis, qui tum Romanis imperator erat,
15 9 | esse cognovit, cum virtute tum gratia viri permotus flexit
16 11 | Micipsam parum animo valuisse. Tum idem Hiempsal placere sibi
17 13 | deinde Romam contendit. Tum Iugurtha patratis consiliis,
18 13 | senatus utrisque datur. Tum Adherbalem hoc modo locutum
19 16 | Opimius, homo clarus et tum in senatu potens, quia consul
20 21 | processit, obscuro etiam tum lumine milites Iugurthini
21 25 | memoravimus, consularis et tum senatus princeps. Ii, quod
22 32 | persuadet, uti L. Cassius, qui tum praetor erat, ad Iugurtham
23 36 | ludifficare. Ac fuere qui tum Albinum haud ignarum consili
24 40 | suorum fugam, trepida etiam tum civitate, cum ex Mamilia
25 43 | cum propter artis bonas tum maxime quod adversum divitias
26 46 | diffidere suis rebus ac tum demum veram deditionem facere
27 49 | quidnam esset, cum natura loci tum dolo ipsi atque signa militaria
28 51 | diei processerat, cum etiam tum eventus in incerto erat.
29 54 | Metellus, ubi videt etiam tum regis animum ferocem esse,
30 61 | persuadet, cum ingenio infido tum metuenti, ne, si pax cum
31 63 | appetere non audebat. Etiam tum alios magistratus plebs,
32 64 | honore, quem affectabat, tum contra Metellum vehementer
33 81 | omnia regna adversa sint; tum sese, paulo ante Carthaginiensis,
34 83 | populo Romano fieret: habere tum magnam copiam societatis
35 84 | iam infestus nobilitati, tum vero multus atque ferox
36 89 | cum propter usum belli tum quia res aspera videbatur
37 94 | proelio Numidas habuerat, tum vero cohortatus milites
38 98 | se rati acrius instare. Tum Marius ex copia rerum consilium
39 101 | Romanorum aciem invadunt. Tum Marius apud primos agebat,
40 101 | hostes iam undique fusi. Tum spectaculum horribile in
41 102 | Ceterum vetera omittere ac tum, si per Marium liceret,
42 103 | omnis praesidium imposuerat. Tum rursus Bocchus, seu reputando
43 103 | sese amicum rati. Nam etiam tum largitio multis ignota erat;
44 104 | Ex iis Bocchus cum cetera tum maxime benignitatem et studium
45 106 | Quod postquam auditum est, tum vero ingens metus nostros
46 109 | bellum agitaturus foret. Tum rex, uti praeceptum fuerat,
47 111 | partem, quam nunc peteret, tum ultro adventuram. Rex primo
48 112 | in potestatem habuisset, tum fore uti iussu senatus aut
Epistula ad Caesarem I
Cap.
49 V | illis libertatis retinendae, tum his servitutis amittendae
Epistula ad Caesarem II
Cap.
50 IV | more aut modestia, etiam tum dubia victoria, sese gesserit;
Historiae
Cap. Par.
51 lep, 5 | consumpserat, satiatus, sed tum crudelior, cum plerosque
52 lep, 18| faceremus. Atque illa, quae tum formidine mercatus sum,
53 phi, 6 | magnitudinem auxisse, nusquam etiam tum Lepidum progressum aiebant,
54 phi, 7 | 7. At tum erat Lepidus latro cum calonibus
55 pom, 11| perculsi, cum summae rei gratia tum ne exercitu in Italiam deducto
56 pom, 11| nobilitate, cuius plerique iam tum lingua ferociam suam et
57 mit, 1 | considerare debent liceatne tum pacem agere, dein quod quaesitur
|