Bellum Catilinae
   Cap.
 1 4       |        mihi relicuam aetatem a re publica procul habendam decrevi,
 2 10      |         labore atque iustitia res publica crevit, reges magni bello
 3 11      |            Sulla armis recepta re publica bonis initiis malos eventus
 4 19      |        quippe foedum hominem a re publica procul esse volebat, simul
 5 20      |      libertatem. Nam postquam res publica in paucorum potentium ius
 6 20      |           obnoxii, quibus, si res publica valeret, formidini essemus.
 7 29      |      operam consules, ne quid res publica detrimenti caperet. Ea potestas
 8 31      |        Romanam essent, perdita re publica opus esse, cum eam seruaret
 9 34      |       conscius esset, sed uti res publica quieta foret neve ex sua
10 47      |       coniuratione; post ubi fide publica dicere iussus est, omnia,
11 48      |         de coniuratione, si fides publica data esset, iussus a consule
12 51      |           potest?—sed aliena a re publica nostra videtur. Nam profecto
13 51      | supplicium sumebant. Postquam res publica adolevit et multitudine
14 52      |       parui pendebatis, tamen res publica firma erat, opulentia neglegentiam
15 52      |         fortitudo vocatur, eo res publica in extremo sita est. Sint
16 52      |    fuisset, non ea consilia de re publica habuissent. Postremo, patres
17 52      |           sceleratorum civium res publica in summa pericula venerit,
18 53      |          corrupta est, rursus res publica magnitudine sui imperatorem


Bellum Iugurthinum
   Cap.
19 4       |          quia decrevi procul a re publica aetatem agere, tanto tamque
20 31      |          sunt, profecto neque res publica sicuti nunc vastaretur et
21 31      |         est; domi militiaeque res publica venalis fuit. Quae nisi
22 31      |      perditum eatis. Ad hoc in re publica multo praestat benefici
23 32      |           eumque interposita fide publica Romam duceret, quo facilius
24 35      |        comes eius, qui Romam fide publica venerat. At Iugurtha manufestus
25 37      |         tribuniciis atrociter res publica agitabatur. P. Lucullus
26 41      |        partis abstracta sunt, res publica, quae media fuerat, dilacerata.
27 64      |      primum potuisset per negotia publica, facturum sese quae peteret.
28 85      |           pluris est universa res publica quam consulatus aut praetura,
29 85      |  poscebant, respondi, pauca de re publica loquar. Primum omnium de
30 100     |          habuisse; nisi tamen res publica pariter atque saevissimo
31 110     |    flagitiosum est. Ceterum de re publica vestra, cuius curator huc


Epistula ad Caesarem I
   Cap.
32 VII     |          neque privata res, neque publica, neque domi, neque militiae,


Epistula ad Caesarem II
   Cap.
33  IV     |           plebem romanam in villa publica, pecoris modo, conscissam?


Historiae
   Cap. Par.
34 phi,  5 |       Immo despecti et indigni re publica habiti praedae loco aestumantur,
35 phi,  22|         operamque dent nequid res publica detrimenti capiat. ~
36 cot,  24|        maxumas inimicitias pro re publica suscepi; quis victus cum
37 cot,  25|         bellique impeditissuma re publica. Namque imperatores Hispaniae
38 cot,  25|      indigna vobis nobisque et re publica incipitis? ~
39 cot,  26|           voueo dedoque me pro re publica, quam deinde cui mandetis


Invectiva in Ciceronem
   Cap. Par.
40   3     |    consulatus tuus et idcirco res publica disiecta eo tempore, quo
41   3     |          cum Terentia uxore de re publica consuluisti, cum legis Plautiae
42   5     |         est, cum tu perturbata re publica metu perculsos omnes bonos
43   7     |         aliud sedens sentis de re publica. his male dicis, illos odisti,