Bellum Catilinae
Cap.
1 17 | apud illos principem se fore. ~
2 20 | saepe egerat, tamen in rem fore credens universos appellare
3 21 | Antonium, quem sibi collegam fore speraret, hominem et familiarem
4 27 | quem ubique opportunum sibi fore credebat. Interea Romae
5 46 | impunitatem perdendae rei publicae fore credebat. Igitur confirmato
6 47 | respondissent bello civili cruentum fore igitur perlectis litteris,
7 48 | praedae magis quam detrimento fore, incendium vero crudele,
Bellum Iugurthinum
Cap.
8 4 | extollere. Atque ego credo fore qui, quia decrevi procul
9 6 | Iugurthae regno suo gloriae fore, tamen, postquam hominem
10 8 | Micipsa rex occidisset, fore uti solus imperi Numidiae
11 10 | genuissem, ob beneficia carum fore. Neque ea res falsum me
12 14 | ratus est coniunctum nobis fore. Alter eorum necatus est,
13 14 | nobis in vestra amicitia fore; si huic imperio fortuna
14 20 | eamque rem belli causam fore. At ille, quod neque se
15 26 | populi Romani inviolatos sese fore, Adherbali suadent, uti
16 26 | de ceteris senatui curae fore. At ille, tametsi omnis
17 28 | quae deliquisset munita fore sperabat. In quis fuit Scaurus,
18 33 | publicam per sese inviolatam fore. Post ubi silentium coepit,
19 33 | reticeat, non sociis saluti fore, sed se suasque spes corrupturum. ~
20 47 | paratis rebus munimento fore. Inter haec negotia Iugurtha
21 49 | defendant: cum iis certamen fore, quos antea victos sub iugum
22 49 | maximarum aerumnarum initium fore. Ad hoc viritim, uti quemque
23 54 | relicuos labores pro praeda fore. Tamen interim transfugas
24 56 | venturum ibique proelium fore. At ille, quae parabantur
25 61 | necatum sibi tradidisset, fore ut illi senatus impunitatem
26 77 | salutem, illorum socios fore. Nam Leptitani iam inde
27 81 | videatur, ita Romanis hostem fore. His atque aliis talibus
28 81 | capta urbe operae pretium fore aut, si Romanus auxilio
29 84 | quisque praeda locupletem fore, victorem domum rediturum,
30 85 | et compositam orationem fore. Sed in maximo vestro beneficio
31 93 | Exploratis omnibus, quae mox usui fore ducebat, eadem regreditur,
32 97 | et victis sibi munimento fore et, si vicissent, nullo
33 97 | in tenebris difficiliorem fore. Igitur simul consul ex
34 107 | pepercissent, tanto tutiores fore; nec quemquam decere, qui
35 110 | Numquam ego ratus sum fore uti rex maximus in hac terra
36 111 | si Romanis tradidisset, fore ut illi plurimum deberetur;
37 112 | potestatem habuisset, tum fore uti iussu senatus aut populi
Epistula ad Caesarem I
Cap.
38 V | civibus, magna me spes tenet, fore, ut omnes expergiscantur
39 XIII | sunt, quaeque tibi usui fore credidi, quam paucissumis
Historiae
Cap. Par.
40 mac, 16| socium, auctoremque in primis fore tribuniciae potestatis.
|