Bellum Catilinae
Cap.
1 2 | atque superbia invasere, fortuna simul cum moribus immutatur.
2 8 | 8. Sed profecto fortuna in omni re dominatur; ea
3 10 | terraeque patebant, saevire fortuna ac miscere omnia coepit.
4 20 | gloria in oculis sita sunt; fortuna omnia ea victoribus praemia
5 39 | quoscumque moribus aut fortuna novis rebus idoneos credebat,
6 41 | volventibus tandem vicit fortuna rei publicae. Itaque Q.
7 51 | pauci sciunt, fama atque fortuna eorum pares sunt; qui magno
8 51 | mortales novere. Ita in maxima fortuna minima licentia est; neque
9 51 | decretum erit? tempus dies fortuna, cuius libido gentibus moderatur.
10 58 | Quod si virtuti vestrae fortuna inviderit, cavete inulti
Bellum Iugurthinum
Cap.
11 1 | potensque et clarus est neque fortuna eget, quippe quae probitatem,
12 14 | tempore magis fides eius quam fortuna petenda erat. Quorum progeniem
13 14 | amicitia fore; si huic imperio fortuna mutaretur, una occidendum
14 24 | Iugurtha scribere dehortatur me fortuna mea, et iam antea expertus
15 85 | ego illorum ignaviam; mihi fortuna, illis probra obiectantur.
16 95 | numquam super industriam fortuna fuit, multique dubitavere,
17 102 | quoniam humanarum rerum fortuna atque, uti coepisti, perge.
Epistula ad Caesarem I
Cap.
18 I | eveniunt: quia plerasque res fortuna ex lubidine sua agitat. ~
19 I | accederit. Idque non temere, aut fortuna tua decrevi, sed quia in
20 XIII | erit. Nam vivos interdum fortuna, saepe invidia fatigat:
Epistula ad Caesarem II
Cap.
21 II | avido potentiae, maiore fortuna, quam sapientia: quem sequuti
Historiae
Cap. Par.
22 lep, 5 | aliorum principum, quos fortuna belli consumpserat, satiatus,
23 phi, 21| nobilitas omnis, duces optumi ; fortuna meliores sequitur; iam illa
24 cot, 23| his miseriis cuncta me cum fortuna deseruere. Praeterea senectus
25 cot, 25| supplicium sumite; sin fortuna communis asperior est, quare
26 mit, 4 | societatem accipiet, mihi fortuna multis rebus ereptis usum
27 mit, 21| frumento, sine auxiliis, fortuna aut nostris vitiis adhuc
|