Bellum Catilinae
   Cap.
 1 3       |       virtute audacia largitio avaritia vigebant. Quae tametsi animus
 2 5       |   inter se mala, luxuria atque avaritia, vexabant. Res ipsa hortari
 3 9       |       concordia maxima, minima avaritia erat; ius bonumque apud
 4 10      |   omnium malorum fuere. Namque avaritia fidem probitatem ceterasque
 5 11      |       primo magis ambitio quam avaritia animos hominum exercebat,
 6 11      |     atque fallaciis contendit. Avaritia pecuniae studium habet,
 7 12      |       iuventutem luxuria atque avaritia cum superbia invasere: repere
 8 40      |  Postquam illos videt queri de avaritia magistratuum, accusare senatum,
 9 52      |         saepe de luxuria atque avaritia nostrorum civium questus


Bellum Iugurthinum
   Cap.
10 13      |       iram eius usquam nisi in avaritia nobilitatis et pecunia sua
11 28      |     corporis erant, quas omnis avaritia praepediebat: patiens laborum,
12 29      | ostendere coepit, animus aeger avaritia facile conuersus est. Ceterum
13 31      |       cruentis manibus, immani avaritia, nocentissimi et idem superbissimi,
14 41      |  pellebantur. Ita cum potentia avaritia sine modo modestiaque invadere,
15 43      |     invictum animum gerebat et avaritia magistratuum ante id tempus
16 49      |    regnumque suum ab Romanorum avaritia defendant: cum iis certamen
17 80      |       pauci impediverant caeci avaritia, quis omnia honesta atque
18 81      |     Romanos iniustos, profunda avaritia, communis omnium hostis
19 85      |     felix. Nam magna pars eius avaritia aut temeritate ducum attrita
20 91      |   facinus contra ius belli non avaritia neque scelere consulis admissum,


Epistula ad Caesarem I
   Cap.
21 VIII    |    gratuito malus est. Ceterum avaritia bellua fera, immanis, intoleranda


Historiae
   Cap. Par.
22 mac,  14|       ex licentia aut odio aut avaritia in tempus arsere; permansit