Cap.

 1 20|          et magnis tempestatibus vos cognovi fortis fidosque
 2 20|  magnifica magis quam oratio mea vos hortantur. Vel imperatore
 3 20|        forte me animus fallit et vos servire magis quam imperare
 4 51|         conscripti. Ne plus apud vos valeat P. Lentuli et ceterorum
 5 51|         oratio pertinuit? An uti vos infestos coniurationi faceret?
 6 51|       quicquid evenerit; ceterum vos, patres conscripti, quid
 7 52|        Sed, per deos immortalis, vos ego appello, qui semper
 8 52|       condonabam. Sed ea tametsi vos parui pendebatis, tamen
 9 52|    statuetis, pro certo habetote vos simul de exercitu Catilinae
10 52|     coniuratis decernere. Quanto vos attentius ea agetis, tanto
11 52|   infirmior erit; si paulum modo vos languere viderint, iam omnes
12 52|       possidet. Neque mirum: ubi vos separatim sibi quisque consilium
13 52|        exercitu supra caput est; vos cunctamini etiam nunc et
14 52|         res ipsa aspera est, sed vos non timetis eam. Immo vero
15 52| fortitudinis morte poenas dedit; vos de crudelissimis parricidis
16 52|      locus esset, facile paterer vos ipsa re corrigi, quoniam
17 58|         auribus officit. Sed ego vos, quo pauca monerem, advocavi,
18 58|       aperiendum est. Quapropter vos moneo, uti forti atque parato
19 58|   proelium inibitis, memineritis vos divitias, decus, gloriam,
20 58|    audacia pro muro habetur. Cum vos considero, milites, et cum