Cap.

 1 4 |         mihi relicuam aetatem a re publica procul habendam
 2 8 |        profecto fortuna in omni re dominatur; ea res cunctas
 3 10| amicitias inimicitiasque non ex re, sed ex commodo aestimare,
 4 11| postquam L. Sulla armis recepta re publica bonis initiis malos
 5 18|      duas Hispanias mittere. Ea re cognita rursus in Nonas
 6 19|         quippe foedum hominem a re publica procul esse volebat,
 7 30|          Simul, id quod in tali re solet, alii portenta atque
 8 31|         Romanam essent, perdita re publica opus esse, cum eam
 9 35|      Catulo. Egregia tua fides, re cognita, grata mihi magnis
10 48|   indicem falsum esse, deque ea re postulant uti referatur.
11 50|     iturum se dixit, quod de ea re praesidiis additis referendum
12 51|   dixisse, neque illum in tanta re gratiam aut inimicitias
13 51|      fieri potest?—sed aliena a re publica nostra videtur.
14 52|         atque vobis timere. Qua re cum de P. Lentulo ceterisque
15 52|     fuisset, non ea consilia de re publica habuissent. Postremo,
16 52|         facile paterer vos ipsa re corrigi, quoniam verba contemnitis.
17 57|     optimum factu ratus in tali re fortunam belli temptare,