Cap.

 1 3 |       Pulchrum est bene facere rei publicae, etiam bene dicere haud
 2 4 |            a spe metu partibus rei publicae animus liber erat. Igitur
 3 5 |        libido maxima invaserat rei publicae capiendae; neque id quibus
 4 6 |        sapientia validum erat, rei publicae consultabant: hi vel aetate
 5 6 |      libertatis atque augendae rei publicae fuerat, in superbiam dominationemque
 6 16|        exoptabant, opprimendae rei publicae consilium cepit. In Italia
 7 23|         cognita tale periculum rei publicae haud occultum habuit, sed
 8 31|           hoc mulieres, quibus rei publicae magnitudine belli timor
 9 31|        luculentam atque utilem rei publicae, quam postea scriptam edidit.
10 37|            moribus, maxima spe rei publicae iuxta ac sibi consuluisse.
11 41|           tandem vicit fortuna rei publicae. Itaque Q. Fabio Sangae,
12 46|          impunitatem perdendae rei publicae fore credebat. Igitur confirmato
13 51|          atque magnifice casum rei publicae miserati sunt. Quae belli
14 51|            quae dixerit studio rei publicae dixisse, neque illum in
15 51| reprehendet quod in parricidas rei publicae decretum erit? tempus dies
16 51|            eius modi, qui malo rei publicae creverant, iugulari iussit,