Cap.

 1 2 |       atque superbia invasere, fortuna simul cum moribus immutatur.
 2 8 |                8. Sed profecto fortuna in omni re dominatur; ea
 3 10|    terraeque patebant, saevire fortuna ac miscere omnia coepit.
 4 20|    gloria in oculis sita sunt; fortuna omnia ea victoribus praemia
 5 39|         quoscumque moribus aut fortuna novis rebus idoneos credebat,
 6 41|       volventibus tandem vicit fortuna rei publicae. Itaque Q.
 7 51|       pauci sciunt, fama atque fortuna eorum pares sunt; qui magno
 8 51| mortales novere. Ita in maxima fortuna minima licentia est; neque
 9 51|     decretum erit? tempus dies fortuna, cuius libido gentibus moderatur.
10 58|        Quod si virtuti vestrae fortuna inviderit, cavete inulti