Cap.

 1 10|          potest, facere videtur. Vos autem, Adherbal et Hiempsal,
 2 14|       ius et imperium eius penes vos esse; simul eniterer domi
 3 14|         usui esse populo Romano; vos mihi cognatorum, vos affinium
 4 14|     Romano; vos mihi cognatorum, vos affinium loco ducerem: si
 5 14|        Iugurtha qualis foret, ad vos confugi, patres conscripti,
 6 14|   petenda erat. Quorum progeniem vos, patres conscripti, nolite
 7 14|         sunt, patres conscripti, vos in mea iniuria despecti
 8 14|    patiebamur: hostes ab latere, vos amici procul, spes omnis
 9 14|     nullus erat, nisi forte quem vos iussissetis. Ecce autem
10 14|       improviso mali accidisset, vos implorarem, patres conscripti,
11 14|         ope niti ambire fatigare vos singulos, ne quid de absente
12 14|    videam, et aliquando aut apud vos aut apud deos immortalis
13 14|           Patres conscripti, per vos, per liberos atque parentis
14 24|           Non mea culpa saepe ad vos oratum mitto, patres conscripti,
15 24| extinguendi me invasit, ut neque vos neque deos immortalis in
16 24|       nostrae iniuriae, nihil ad vos. Verum nunc vestrum regnum
17 24|     regnum armis tenet, me, quem vos imperatorem Numidis posuistis,
18 24|    amicitiae fidem, si ulla apud vos memoria remanet avi mei
19 31|         est, Quirites. Neque ego vos hortor, quod saepe maiores
20 31|         dominorum non perferunt; vos, Quirites, in imperio nati
21 31|     iniustas, plerique caedem in vos fecisse pro munimento habent.
22 31|          factio est. Quod si tam vos libertatis curam haberetis,
23 31|     armati Auentinum occupavere; vos pro libertate, quam ab illis
24 31|        manu neque vi, quod magis vos fecisse quam illis accidisse
25 31|          nisi forte nondum etiam vos dominationis eorum satietas
26 31|        omnia penes paucos erant; vos autem, hoc est populus Romanus,
27 31|        iniuriam accepisse, tamen vos hominibus sceleratissimis
28 31|       est? Dominari illi volunt, vos liberi esse; facere illi
29 31|      esse; facere illi iniurias, vos prohibere; postremo sociis
30 31|      esse? quare moneo hortorque vos, ne tantum scelus impunitum
31 31|        est regem esse. Neque ego vos, Quirites, hortor, ut malitis
32 85|        annitendum est, uti neque vos capiamini et illi frustra
33 85|       plerumque evenit, ut, quem vos imperare iussistis, is sibi
34 85|       ego militando didici. Nunc vos existimate, facta an dicta
35 85|  virtutis. Atque etiam, cum apud vos aut in senatu verba faciunt,
36 85|         attrita est. Quam ob rem vos, quibus militaris aetas