Cap.

 1 7  |      naturam P. Scipionis, qui tum Romanis imperator erat,
 2 9  |     esse cognovit, cum virtute tum gratia viri permotus flexit
 3 11 | Micipsam parum animo valuisse. Tum idem Hiempsal placere sibi
 4 13 |        deinde Romam contendit. Tum Iugurtha patratis consiliis,
 5 13 |        senatus utrisque datur. Tum Adherbalem hoc modo locutum
 6 16 |        Opimius, homo clarus et tum in senatu potens, quia consul
 7 21 |       processit, obscuro etiam tum lumine milites Iugurthini
 8 25 |     memoravimus, consularis et tum senatus princeps. Ii, quod
 9 32 | persuadet, uti L. Cassius, qui tum praetor erat, ad Iugurtham
10 36 |      ludifficare. Ac fuere qui tum Albinum haud ignarum consili
11 40 |    suorum fugam, trepida etiam tum civitate, cum ex Mamilia
12 43 |        cum propter artis bonas tum maxime quod adversum divitias
13 46 |        diffidere suis rebus ac tum demum veram deditionem facere
14 49 | quidnam esset, cum natura loci tum dolo ipsi atque signa militaria
15 51 |    diei processerat, cum etiam tum eventus in incerto erat.
16 54 |      Metellus, ubi videt etiam tum regis animum ferocem esse,
17 61 |  persuadet, cum ingenio infido tum metuenti, ne, si pax cum
18 63 |    appetere non audebat. Etiam tum alios magistratus plebs,
19 64 |       honore, quem affectabat, tum contra Metellum vehementer
20 81 |      omnia regna adversa sint; tum sese, paulo ante Carthaginiensis,
21 83 |   populo Romano fieret: habere tum magnam copiam societatis
22 84 |       iam infestus nobilitati, tum vero multus atque ferox
23 89 |         cum propter usum belli tum quia res aspera videbatur
24 94 |      proelio Numidas habuerat, tum vero cohortatus milites
25 98 |        se rati acrius instare. Tum Marius ex copia rerum consilium
26 101|      Romanorum aciem invadunt. Tum Marius apud primos agebat,
27 101|       hostes iam undique fusi. Tum spectaculum horribile in
28 102|     Ceterum vetera omittere ac tum, si per Marium liceret,
29 103|   omnis praesidium imposuerat. Tum rursus Bocchus, seu reputando
30 103|    sese amicum rati. Nam etiam tum largitio multis ignota erat;
31 104|      Ex iis Bocchus cum cetera tum maxime benignitatem et studium
32 106|     Quod postquam auditum est, tum vero ingens metus nostros
33 109|       bellum agitaturus foret. Tum rex, uti praeceptum fuerat,
34 111|     partem, quam nunc peteret, tum ultro adventuram. Rex primo
35 112|       in potestatem habuisset, tum fore uti iussu senatus aut