Cap.

 1 4  |        extollere. Atque ego credo fore qui, quia decrevi procul
 2 6  |       Iugurthae regno suo gloriae fore, tamen, postquam hominem
 3 8  |           Micipsa rex occidisset, fore uti solus imperi Numidiae
 4 10 |     genuissem, ob beneficia carum fore. Neque ea res falsum me
 5 14 |        ratus est coniunctum nobis fore. Alter eorum necatus est,
 6 14 |          nobis in vestra amicitia fore; si huic imperio fortuna
 7 20 |           eamque rem belli causam fore. At ille, quod neque se
 8 26 |     populi Romani inviolatos sese fore, Adherbali suadent, uti
 9 26 |          de ceteris senatui curae fore. At ille, tametsi omnis
10 28 |           quae deliquisset munita fore sperabat. In quis fuit Scaurus,
11 33 |      publicam per sese inviolatam fore. Post ubi silentium coepit,
12 33 |       reticeat, non sociis saluti fore, sed se suasque spes corrupturum. ~
13 47 |           paratis rebus munimento fore. Inter haec negotia Iugurtha
14 49 |       defendant: cum iis certamen fore, quos antea victos sub iugum
15 49 |      maximarum aerumnarum initium fore. Ad hoc viritim, uti quemque
16 54 |       relicuos labores pro praeda fore. Tamen interim transfugas
17 56 |          venturum ibique proelium fore. At ille, quae parabantur
18 61 |         necatum sibi tradidisset, fore ut illi senatus impunitatem
19 77 |           salutem, illorum socios fore. Nam Leptitani iam inde
20 81 |      videatur, ita Romanis hostem fore. His atque aliis talibus
21 81 |         capta urbe operae pretium fore aut, si Romanus auxilio
22 84 |         quisque praeda locupletem fore, victorem domum rediturum,
23 85 |           et compositam orationem fore. Sed in maximo vestro beneficio
24 93 | Exploratis omnibus, quae mox usui fore ducebat, eadem regreditur,
25 97 |          et victis sibi munimento fore et, si vicissent, nullo
26 97 |         in tenebris difficiliorem fore. Igitur simul consul ex
27 107|      pepercissent, tanto tutiores fore; nec quemquam decere, qui
28 110|             Numquam ego ratus sum fore uti rex maximus in hac terra
29 111|           si Romanis tradidisset, fore ut illi plurimum deberetur;
30 112|         potestatem habuisset, tum fore uti iussu senatus aut populi