Cap.

 1 1  |          quanto studio aliena ac nihil profutura multaque etiam
 2 14 |        petere. Si ad impetrandum nihil causae haberem praeter miserandam
 3 14 |       isdem dolis nequit capere, nihil minus quam vim aut bellum
 4 24 |        fuerint nostrae iniuriae, nihil ad vos. Verum nunc vestrum
 5 31 |    contra iniurias armati eatis. Nihil vi, nihil secession opus
 6 31 |          armati eatis. Nihil vi, nihil secession opus est; necesse
 7 39 |         copia rerum statuit sibi nihil agitandum. ~
 8 41 |       polluere et vastare omnia, nihil pensi neque sancti habere,
 9 51 |     hostes atque cives permixti; nihil consilio neque imperio agi,
10 53 |   procedunt; nam dolus Numidarum nihil languidi neque remissi patiebatur.
11 64 |    corruperant et animo cupienti nihil satis festinatur. ~
12 66 |        pecunia temptare; prorsus nihil intactum neque quietum pati,
13 76 |                     76. Sed rex, nihil iam infectum Metello credens,
14 76 |      parare; prorsus ab utrisque nihil relicuum fieri. Denique
15 80 |   Iugurtha postquam amissa Thala nihil satis firmum contra Metellum
16 85 |      quae ad virtutem doctoribus nihil profuerant. At illa multo
17 85 |       ferire, praesidia agitare, nihil metuere nisi turpem famam,
18 85 |          illis, qui coluere eas, nihil officiunt, rei publicae
19 88 |       insidias eorum antevenire, nihil apud se remissum neque apud
20 91 |       ubi dies coepit et Numidae nihil hostile metuentes multi
21 98 |          erat, cum tamen barbari nihil remittere atque, uti reges
22 107| lacrimans orare, ne ea crederet: nihil dolo factum, ac magis calliditate
23 107|         penderent, credere illum nihil palam ausurum, cum ipse
24 109|         decimum redire iubet, ac nihil etiam nunc decrevisse, sed
25 110|  amicitiae, qua apud meum animum nihil carius est. Id adeo experiri
26 110|         me integra erit; denique nihil me sciente frustra voles.