Cap.

 1 8  |           quam privatim amicitiam populi Romani coleret neu quibus
 2 14 |        stirpe socium atque amicum populi Romani regno fortunisque
 3 14 |    expecto, tamen erat maiestatis populi Romani prohibere iniuriam
 4 14 |           vestros, per maiestatem populi Romani, subuenite mihi misero,
 5 19 |      praeter nomen cetera ignarus populi Romani itemque nobis neque
 6 20 |           existimabat et amicitia populi Romani magis quam Numidis
 7 24 |           mensem socius et amicus populi Romani armis obsessus teneor;
 8 26 |        facta propter magnitudinem populi Romani inviolatos sese fore,
 9 33 |     aperiat, in fide et clementia populi Romani magnam spem illi
10 39 |        fuerat, decernit suo atque populi iniussu nullum potuisse
11 43 |         viro et, quamquam adverso populi partium, fama tamen aequabili
12 79 |   fuissent, is communis utriusque populi finis haberetur. Igitur
13 84 | consueverat, exagitandi contionem populi advocavit. Deinde hoc modo
14 88 |          eum saepe miserat: velle populi Romani amicitiam; ne quid
15 102|      mitteret, velle de suo et de populi Romani commodo cum iis disserere.
16 112|        fore uti iussu senatus aut populi foedus fieret; neque hominem