Cap.

 1 31|         me dehortantur a vobis, Quirites, ni studium rei publicae
 2 31|       in vestra manu situm est, Quirites. Neque ego vos hortor, quod
 3 31|   dominorum non perferunt; vos, Quirites, in imperio nati aequo animo
 4 31|      regem esse. Neque ego vos, Quirites, hortor, ut malitis civis
 5 85|                  85. "Scio ego, Quirites, plerosque non isdem artibus
 6 85| occursantis factiosos opinione, Quirites, asperius est. Ad hoc, alii
 7 85|       sunt. Et illud intellego, Quirites, omnium ora in me conuersa
 8 85|     deseram, non est consilium, Quirites. Illis difficile est in
 9 85|        quaerat. Atque ego scio, Quirites, qui, postquam consules
10 85|      prius est. Comparate nunc, Quirites, cum illorum superbia me
11 85|         rei ego inopiam fateor, Quirites, verum, id quod multo praeclarius
12 85|      Quae mihi libet confiteri, Quirites. Nam ex parente meo et ex
13 85|    Numidia bonum habete animum, Quirites. Nam quae ad hoc tempus
14 85|       exigerent. Plura dicerem, Quirites, si timidis virtutem verba