Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
impune 1
impunita 1
impunitatem 1
in 1245
inaedificari 1
inaedificata 1
inanes 1
Frequency    [«  »]
-----
-----
-----
1245 in
987 et
794 ad
643 cum
Caius Iulius Caesar
De bello Gallico

IntraText - Concordances

in
1-500 | 501-1000 | 1001-1245

     Lib. Cap.
1 1, 1| Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam 2 1, 1| finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. 3 1, 1| fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem 4 1, 2| habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum 5 1, 2| longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.~ 6 1, 3| quam maximas facere, ut in itinere copia frumenti suppeteret, 7 1, 3| sibi satis esse duxerunt; in tertium annum profectionem 8 1, 3| legationem ad civitates suscipit. In eo itinere persuadet Castico, 9 1, 3| Sequano, cuius pater regnum in Sequanis multos annos obtinuerat 10 1, 3| appellatus erat, ut regnum in civitate sua occuparet, 11 1, 3| qui eo tempore principatum in civitate obtinebat ac maxime 12 1, 3| persuadet eique filiam suam in matrimonium dat. Perfacile 13 1, 5| trans Rhenum incoluerant et in agrum Noricum transierant 14 1, 6| quod nondum bono animo in populum Romanum viderentur, 15 1, 7| maximis potest itineribus in Galliam ulteriorem contendit 16 1, 7| numerum imperat (erat omnino in Gallia ulteriore legio una), 17 1, 7| qui dicerent sibi esse in animo sine ullo maleficio 18 1, 8| convenerant, a lacu Lemanno, qui in flumen Rhodanum influit, 19 1, 8| milia passuum XVIIII murum in altitudinem pedum sedecim 20 1, 9| civitate Orgetorigis filiam in matrimonium duxerat, et 21 1, 10| renuntiatur Helvetiis esse in animo per agrum Sequanorum 22 1, 10| Sequanorum et Haeduorum iter in Santonum fines facere, qui 23 1, 10| absunt, quae civitas est in provincia. Id si fieret, 24 1, 10| legatum praeficit; ipse in Italiam magnis itineribus 25 1, 10| educit et, qua proximum iter in ulteriorem Galliam per Alpes 26 1, 10| citerioris provinciae extremum, in fines Vocontiorum ulterioris 27 1, 10| die septimo pervenit; inde in Allobrogum fines, ab Allobrogibus 28 1, 10| Allobrogum fines, ab Allobrogibus in Segusiavos exercitum ducit. 29 1, 11| suas copias traduxerant et in Haeduorum fines pervenerant 30 1, 11| Romano meritos esse ut paene in conspectu exercitus nostri 31 1, 11| vastari, liberi [eorum] in servitutem abduci, oppida 32 1, 11| fortunis sociorum consumptis, in Santonos Helvetii pervenirent.~ 33 1, 12| Haeduorum et Sequanorum in Rhodanum influit, incredibili 34 1, 12| lenitate, ita ut oculis in utram partem fluat iudicari 35 1, 12| sese fugae mandarunt atque in proximas silvas abdiderunt. 36 1, 12| nam omnis civitas Helvetia in quattuor pagos divisa est. 37 1, 12| princeps poenam persolvit. Qua in re Caesar non solum publicas, 38 1, 13| consequi posset, pontem in Arari faciendum curat atque 39 1, 13| Romanus cum Helvetiis faceret, in eam partem ituros atque 40 1, 15| praemittit, qui videant quas in partes hostes iter faciant. 41 1, 15| continebat, ac satis habebat in praesentia hostem rapinis, 42 1, 16| posita est,]non modo frumenta in agris matura non erant, 43 1, 16| principibus, quorum magnam copiam in castris habebat, in his 44 1, 16| copiam in castris habebat, in his Diviciaco et Lisco, 45 1, 16| annuus et vitae necisque in suos habet potestatem, graviter 46 1, 17| nostra consilia quaeque in castris gerantur hostibus 47 1, 18| Quaerit ex solo ea quae in conventu dixerat. Dicit 48 1, 18| huius potentiae causa matrem in Biturigibus homini illic 49 1, 18| et propinquas suas nuptum in alias civitates conlocasse. 50 1, 18| deminuta et Diviciacus frater in antiquum locum gratiae atque 51 1, 18| accidat Romanis, summam in spem per Helvetios regni 52 1, 18| desperare. Reperiebat etiam in quaerendo Caesar, quod proelium 53 1, 19| causae arbitrabatur quare in eum aut ipse animadverteret 54 1, 19| Diviciaci fratris summum in populum Romanum studium, 55 1, 19| Romanum studium, summum in se voluntatem, egregiam 56 1, 19| commonefacit quae ipso praesente in concilio [Gallorum] de Dumnorige 57 1, 20| obsecrare coepit ne quid gravius in fratrem statueret: scire 58 1, 20| gratia plurimum domi atque in reliqua Gallia, ille minimum 59 1, 20| vocat, fratrem adhibet; quae in eo reprehendat ostendit; 60 1, 20| queratur proponit; monet ut in reliquum tempus omnes suspiciones 61 1, 21| natura montis et qualis in circuitu ascensus qui cognoscerent 62 1, 21| peritissimus habebatur et in exercitu L. Sullae et postea 63 1, 21| exercitu L. Sullae et postea in M. Crassi fuerat, cum exploratoribus 64 1, 22| cognovisse. Caesar suas copias in proximum collem subducit, 65 1, 22| ut undique uno tempore in hostes impetus fieret, monte 66 1, 24| advertit, copias suas Caesar in proximum collem subduxit 67 1, 24| petum, misit. Ipse interim in colle medio triplicem aciem 68 1, 24| legionum quattuor veteranarum; in summo iugo duas legiones 69 1, 24| iugo duas legiones quas in Gallia citeriore proxime 70 1, 24| impedimenta sarcinasque in unum locum conferri et eum 71 1, 24| conferri et eum ab iis qui in superiore acie constiterant 72 1, 24| carris secuti impedimenta in unum locum contulerunt; 73 1, 25| disiecta gladiis destrictis in eos impetum fecerunt. Gallis 74 1, 25| conspicati Helvetii, qui in montem sese receperant, 75 1, 26| alteri se, ut coeperant, in montem receperunt, alteri 76 1, 26| obiecerunt et e loco superiore in nostros venientes tela coiciebant 77 1, 26| noctis itinere intermisso]; in fines Lingonum die quarto 78 1, 27| eum miserunt. Qui cum eum in itinere convenissent seque 79 1, 27| pacem petissent, atque eos in eo loco quo tum essent suum 80 1, 27| spe salutis inducti, quod in tanta multitudine dediticiorum 81 1, 28| vellent, imperavit; reductos in hostium numero habuit; reliquos 82 1, 28| armis, perfugis traditis in deditionem accepit. Helvetios, 83 1, 28| Helvetios, Tulingos, Latobrigos in fines suos, unde erant profecti, 84 1, 28| incolunt, ex suis finibus in Helvetiorum fines transirent 85 1, 28| virtute erant cogniti, ut in finibus suis conlocarent, 86 1, 28| dederunt quosque postea in parem iuris libertatisque 87 1, 29| 29-~ ~In castris Helvetiorum tabulae 88 1, 29| Caesarem relatae, quibus in tabulis nominatim ratio 89 1, 30| concilium totius Galliae in diem certam indicere idque 90 1, 31| petieruntque uti sibi secreto in occulto de sua omniumque 91 1, 31| enuntiatum esset, summum in cruciatum se venturos viderent. 92 1, 31| traductos plures; nunc esse in Gallia ad C et XX milium 93 1, 31| atque amicitia plurimum ante in Gallia potuissent, coactos 94 1, 31| Ariovistus, rex Germanorum, in eorum finibus consedisset 95 1, 31| cuiusque liberos poscere et in eos omnia exempla cruciatusque 96 1, 31| diutius sustineri. Nisi quid in Caesare populoque Romano 97 1, 32| Sequani respondere, sed in eadem tristitia taciti permanere. 98 1, 32| reliquorum, quod soli ne in occulto quidem queri neque 99 1, 32| recepissent, quorum oppida omnia in potestate eius essent, omnes 100 1, 33| et suscipiendam putaret, in primis quod Haeduos, fratres 101 1, 33| numero a senatu appellatos, in servitute atque [in] dicione 102 1, 33| appellatos, in servitute atque [in] dicione videbat Germanorum 103 1, 33| Sequanos intellegebat; quod in tanto imperio populi Romani 104 1, 33| consuescere Rhenum transire et in Galliam magnam eorum multitudinem 105 1, 33| Cimbri Teutonique fecissent, in provinciam exirent atque 106 1, 33| provinciam exirent atque inde in Italiam contenderent [, 107 1, 34| Praeterea se neque sine exercitu in eas partes Galliae venire 108 1, 34| commeatu atque molimento in unum locum contrahere posse. 109 1, 34| autem mirum videri quid in sua Gallia, quam bello vicisset, 110 1, 35| beneficio adtectus, cum in consulatu suo rex atque 111 1, 35| Romano gratiam referret ut in conloquium venire invitatus 112 1, 35| hominum amplius trans Rhenum in Galliam traduceret; deinde 113 1, 36| oportere se a populo Romano in suo iure impediri. Haeduos 114 1, 36| iniuria bellum inlaturum, si in eo manerent quod convenisset 115 1, 36| Germani, exercitatissimi in armis, qui inter annos XIIII 116 1, 37| quod Harudes, qui nuper in Galliam transportati essent, 117 1, 38| bellum usui erant summa erat in eo oppido facultas, idque 118 1, 39| virtute atque exercitatione in armis esse praedicabant ( 119 1, 39| Caesarem secuti non magnum in re militari usum habebant: 120 1, 39| tenere poterant: abditi in tabernaculis aut suum fatum 121 1, 39| paulatim etiam ii qui magnum in castris usum habebant, milites 122 1, 40| incusavit: primum, quod aut quam in partem aut quo consilio 123 1, 40| videbatur]; factum etiam nuper in Italia servili tumultu, 124 1, 40| iudicari posse quantum haberet in se boni constantia, propterea 125 1, 40| Helvetii congressi non solum in suis sed etiam in illorum 126 1, 40| solum in suis sed etiam in illorum finibus plerumque 127 1, 40| posse. Qui suum timorem in rei frumentariae simulationem 128 1, 40| subministrare, iamque esse in agris frumenta matura; de 129 1, 40| perspectam. Itaque se quod in longiorem diem conlaturus 130 1, 41| Hac oratione habita mirum in modum conversae sunt omnium 131 1, 42| polliceretur, magnamque in spem veniebat pro suis tantis 132 1, 42| tantis populique Romani in eum beneficiis cognitis 133 1, 42| Caesarem facere; pollicitum se in cohortis praetoriae loco 134 1, 43| Planities erat magna et in ea tumulus terrenus satis 135 1, 43| orationis sua senatusque in eum beneficia commemoravit, 136 1, 43| quotiens quamque honorifica in eos facta essent, ut omni 137 1, 43| deinde eadem quae legatis in mandatis dederat: ne aut 138 1, 44| reliquisse; sedes habere in Gallia ab ipsis concessas, 139 1, 44| multitudinem Germanorum in Galliam traducat, id se 140 1, 44| sed defenderit. Se prius in Galliam venisse quam populum 141 1, 44| egressum. Quid sibi vellet? Cur in suas possessiones veniret? 142 1, 44| concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret, 143 1, 44| item nos esse iniquos, quod in suo iure se interpellaremus. 144 1, 44| auxilium tulisse neque ipsos in iis contentionibus quas 145 1, 44| amicitia, quod exercitum in Gallia habeat, sui opprimendi 146 1, 45| 45-~ ~Multa a Caesare in eam sententiam dicta sunt 147 1, 45| Romanus ignovisset neque in provinciam redegisset neque 148 1, 45| Romani iustissimum esse in Gallia imperium; si iudicium 149 1, 46| 46-~ ~Dum haec in conloquio geruntur, Caesari 150 1, 46| adequitare, lapides telaque in nostros coicere. Caesar 151 1, 46| imperavit ne quod omnino telum in hostes reicerent. Nam etsi 152 1, 46| posset eos ab se per fidem in conloquio circumventos. 153 1, 46| circumventos. Postea quam in vulgus militum elatum est 154 1, 46| elatum est qua arrogantia in conloquio Ariovistus usus 155 1, 46| interdixisset, impetumque in nostros eius equites fecissent, 156 1, 47| non potuerant quin tela in nostros coicerent. Legatum 157 1, 47| consuetudine utebatur, et quod in eo peccandi Germanis causa 158 1, 47| referrent. Quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset, 159 1, 47| Conantes dicere prohibuit et in catenas coniecit.~ 160 1, 48| causa delegerant: cum his in proeliis versabantur, ad 161 1, 49| prohiberetur, ultra eum locum, quo in loco Germani consederant, 162 1, 49| Primam et secundam aciem in armis esse, tertiam castra 163 1, 49| quattuor reliquas legiones in castra maiora reduxit.~ 164 1, 50| circiter meridiem exercitum in castra reduxit. Tum demum 165 1, 50| inlatis et acceptis vulneribus in castra reduxit. Cum ex captivis 166 1, 51| reliquit, alarios omnes in conspectu hostium pro castris 167 1, 51| circumdederunt, ne qua spes in fuga relinqueretur. Eo mulieres 168 1, 51| flentes implorabant ne se in servitutem Romanis traderent.~ 169 1, 52| commisit. Ita nostri acriter in hostes signo dato impetum 170 1, 52| procurrerunt, ut spatium pila in hostes coiciendi non daretur. 171 1, 52| sunt complures nostri qui in phalanga insilirent et scuta 172 1, 52| sinistro cornu pulsa atque in fugam coniecta esset, a 173 1, 53| sibi salutem reppererunt. In his fuit Ariovistus, qui 174 1, 53| regis Voccionis soror, quam in Gallia duxerat a fratre 175 1, 53| a fratre missam: utraque in ea fuga periit; duae filiae: 176 1, 53| Procillus, cum a custodibus in fuga trinis catenis vinctus 177 1, 53| catenis vinctus traheretur, in ipsum Caesarem hostes equitatu 178 1, 53| igni statim necaretur an in aliud tempus reservaretur: 179 1, 54| quam tempus anni postulabat in hiberna in Sequanos exercitum 180 1, 54| anni postulabat in hiberna in Sequanos exercitum deduxit; 181 1, 54| Labienum praeposuit; ipse in citeriorem Galliam ad conventus 182 2, 1| 1-~ ~Cum esset Caesar in citeriore Gallia [in hibernis], 183 2, 1| Caesar in citeriore Gallia [in hibernis], ita uti supra 184 2, 1| qui, ut Germanos diutius in Gallia versari noluerant, 185 2, 1| hiemare atque inveterascere in Gallia moleste ferebant, 186 2, 1| ab non nullis etiam quod in Gallia a potentioribus atque 187 2, 2| commotus Caesar duas legiones in citeriore Gallia novas conscripsit 188 2, 2| conscripsit et inita aestate in ulteriorem Galliam qui deduceret 189 2, 2| nuntiaverunt manus cogi, exercitum in unum locum conduci. Tum 190 2, 3| dicerent se suaque omnia in fidem atque potestatem populi 191 2, 3| iuvare; reliquos omnes Belgas in armis esse, Germanosque 192 2, 4| quae civitates quantaeque in armis essent et quid in 193 2, 4| in armis essent et quid in bello possent, sic reperiebat: 194 2, 4| auctoritatem magnosque spiritus in re militari sumerent. De 195 2, 4| quantam quisque multitudinem in communi Belgarum concilio 196 2, 5| posse, si suas copias Haedui in fines Bellovacorum introduxerint 197 2, 5| Postquam omnes Belgarum copias in unum locum coactas ad se 198 2, 5| flumen Axonam, quod est in extremis Remorum finibus, 199 2, 5| portari possent efficiebat. In eo flumine pons erat. Ibi 200 2, 5| Ibi praesidium ponit et in altera parte fluminis Q. 201 2, 5| cohortibus relinquit; castra in altitudinem pedum XII vallo 202 2, 6| hominum totis moenibus undique in murum lapides iaci coepti 203 2, 6| lapides ac tela coicerent, in muro consistendi potestas 204 2, 8| planitie editus tantum adversus in latitudinem patebat quantum 205 2, 8| lateris deiectus habebat et in fronte leniter fastigatus 206 2, 8| quas proxime conscripserat in castris relictis ut, si 207 2, 8| VI legiones pro castris in acie constituit. Hostes 208 2, 9| impeditos adgrederentur, parati in armis erant. Interim proelio 209 2, 9| proelio nostris Caesar suos in castra reduxit. Hostes protinus 210 2, 10| ad eos contendit. Acriter in eo loco pugnatum est. Hostes 211 2, 10| Hostes impeditos nostri in flumine adgressi magnum 212 2, 10| intellexerunt neque nostros in locum iniquiorum progredi 213 2, 10| quemque reverti, et quorum in fines primum Romani exercitum 214 2, 10| undique convenirent, ut potius in suis quam in alienis finibus 215 2, 10| ut potius in suis quam in alienis finibus decertarent 216 2, 11| perturbatis ordinibus omnes in fuga sibi praesidium ponerent. 217 2, 11| sequi destiterunt seque in castra, ut erat imperatum, 218 2, 12| terrore ac fuga reciperent, in fines Suessionum, qui proximi 219 2, 12| fuga Suessionum multitudo in oppidum proxima nocte convenit. 220 2, 13| omnibus ex oppido traditis, in deditionem Suessiones accipit 221 2, 13| Suessiones accipit exercitumque in Bellovacos ducit. Qui cum 222 2, 13| Qui cum se suaque omnia in oppidum Bratuspantium contulissent 223 2, 13| significare coeperunt sese in eius fidem ac potestatem 224 2, 14| Bellovacos omni tempore in fide atque amicitia civitatis 225 2, 14| dicerent Haeduos a Caesare in servitutem redacto. Omnes 226 2, 14| calamitatem civitati intulissent, in Britanniam profugisse. Petere 227 2, 14| clementia ac mansuetudine in eos utatur. Quod si fecerit, 228 2, 15| Haeduorum causa sese eos in fidem recepturum et conservaturum 229 2, 15| oppido conlatis, ab eo loco in fines Ambianorum pervenit; 230 2, 16| Atuatucorum copias atque esse in itinere; mulieres quique 231 2, 16| pugnam inutiles viderentur in eum locum coniecisse quo 232 2, 17| negotii, cum prima legio in castra venisset reliquaeque 233 2, 17| atque inflexis crebrisque in latitudinem ramis enatis [ 234 2, 18| Intra eas silvas hostes in occulto sese continebant; 235 2, 18| occulto sese continebant; in aperto loco secundum flumen 236 2, 19| commiserunt. Cum se illi identidem in silvis ad suos reciperent 237 2, 19| reciperent ac rursus ex silva in nostros impetum facerent, 238 2, 19| nostri exercitus ab iis qui in silvis abditi latebant visa 239 2, 19| provolaverunt impetumque in nostros equites fecerunt. 240 2, 19| tempore et ad silvas et in flumine [et iam in manibus 241 2, 19| silvas et in flumine [et iam in manibus nostris] hostes 242 2, 19| nostra castra atque eos qui in opere occupati erant contenderunt. ~ 243 2, 21| cohortandos milites, quam [in] partem fors obtulit, decucurrit 244 2, 21| committendi signum dedit. Atque in alteram item cohortandi 245 2, 21| defuerit. Quam quisque ab opere in partem casu devenit quaeque 246 2, 21| conspexit, ad haec constitit, ne in quaerendis suis pugnandi 247 2, 22| diversae legiones aliae alia in parte hostibus resisterent 248 2, 22| subsidia conlocari neque quid in quaque parte opus esset 249 2, 22| administrari poterant. Itaque in tanta rerum iniquitate fortunae 250 2, 23| VIIII. et X. milites, ut in sinistra parte aciei constiterant, 251 2, 23| celeriter ex loco superiore in flumen compulerunt et transire 252 2, 23| flumen non dubitaverunt et in locum iniquum progressi 253 2, 23| hostes redintegrato proelio in fugam coniecerunt. Item 254 2, 23| fugam coniecerunt. Item alia in parte diversae duae legiones, 255 2, 23| congressae, ex loco superiore in ipsis fluminis ripis proeliabantur. 256 2, 23| sinistra parte nudatis, cum in dextro cornu legio XII. 257 2, 24| impetu pulsos dixeram, cum se in castra reciperent, adversis 258 2, 24| occurrebant ac rursus aliam in partem fugam petebant; et 259 2, 24| cum respexissent et hostes in nostris castris versari 260 2, 24| oriebatur, aliique aliam in partem perterriti ferebantur. 261 2, 24| Numidas diversos dissipatosque in omnes partes fugere vidissent, 262 2, 25| ubi suos urgeri signisque in unum locum conlatis XII. 263 2, 25| vulneratis aut occisis, in his primipilo P. Sextio 264 2, 25| latere instare et rem esse in angusto vidit, neque ullum 265 2, 25| ipse eo sine scuto venerat, in primam aciem processit centurionibusque 266 2, 25| animo, cum pro se quisque in conspectu imperatoris etiam 267 2, 25| conspectu imperatoris etiam in extremis suis rebus operam 268 2, 26| coniungerent et conversa signa in hostes inferrent. Quo facto 269 2, 26| milites legionum duarum quae in novissimo agmine praesidio 270 2, 26| nuntiato, cursu incitato in summo colle ab hostibus 271 2, 26| loco superiore quae res in nostris castris gererentur 272 2, 26| equitum et calonum fuga quo in loco res esset quantoque 273 2, 26| loco res esset quantoque in periculo et castra et legiones 274 2, 27| virtute delerent, omnibus in locis pugnae se legionariis 275 2, 27| praeferrent. At hostes, etiam in extrema spe salutis, tantam 276 2, 27| superessent ut ex tumulo tela in nostros conicerent et pila 277 2, 28| cum pueris mulieribusque in aestuaria ac paludes coniectos 278 2, 28| seque ei dediderunt; et in commemoranda civitatis calamitate 279 2, 28| dixerunt. Quos Caesar, ut in miseros ac supplices usus 280 2, 29| castellisque desertis sua omnia in unum oppidum egregie natura 281 2, 29| contulerunt. Quod cum ex omnibus in circuitu partibus altissimas 282 2, 29| leniter acclivis aditus in latitudinem non amplius 283 2, 29| saxa et praeacutas trabes in muro conlocabant. Ipsi erant 284 2, 29| prognati, qui, cum iter in provinciam nostram atque 285 2, 30| postea vallo pedum XII in circuitu quindecim milium 286 2, 30| est) tanti oneris turrim in muro sese posse conlocare 287 2, 31| possent. Sibi praestare, si in eum casum deducerentur, 288 2, 32| armis traditis. Se id quod in Nerviis fecisset facturum 289 2, 32| magna multitudine de muro in fossam, quae erat ante oppidum, 290 2, 32| perspectum est, celata atque in oppido retenta, portis patefactis 291 2, 33| est ut a viris fortibus in extrema spe salutis iniquo 292 2, 33| iacerent pugnari debuit, cum in una virtute omnis spes consisteret. 293 2, 33| hominum milibus IIII reliqui in oppidum reiecti sunt. Postridie 294 2, 34| est omnes eas civitates in dicionem potestatemque populi 295 2, 35| legationes Caesar, quod in Italiam Illyricumque properabat, 296 2, 35| se reverti iussit. Ipse in Carnutes, Andes, Turonos 297 2, 35| bellum gesserat, legionibus in hiberna deductis, in Italiam 298 2, 35| legionibus in hiberna deductis, in Italiam profectus est. Ob 299 3, 1| 1-~ ~Cum in Italiam proficisceretur 300 3, 1| legione XII et parte equitatus in Nantuates, Veragros Sedunosque 301 3, 1| opus esse arbitraretur, uti in his locis legionem hiemandi 302 3, 1| constituit cohortes duas in Nantuatibus conlocare et 303 3, 1| eius legionis cohortibus in vico Veragrorum, qui appellatur 304 3, 1| hiemare; qui vicus positus in valle non magna adiecta 305 3, 1| undique continetur. Cum hic in duas partes flumine divideretur, 306 3, 2| loci, cum ipsi ex montibus in vallem decurrerent et tela 307 3, 3| sententias exquirere coepit. Quo in consilio, cum tantum repentini 308 3, 4| decurrere, lapides gaesaque in vallum coicere. Nostri primo 309 3, 5| atque omnem spem salutis in virtute ponerent. ~ 310 3, 6| commutata fortuna eos qui in spem potiundorum castrorum 311 3, 6| interfecta reliquos perterritos in fugam coniciunt ac ne in 312 3, 6| in fugam coniciunt ac ne in locis quidem superioribus 313 3, 6| Galba nolebat atque alio se in hiberna consilio venisse 314 3, 6| vici aedificiis incensis in provinciam reverti contendit, 315 3, 6| demorante incolumem legionem in Nantuates, inde in Allobroges 316 3, 6| legionem in Nantuates, inde in Allobroges perduxit ibique 317 3, 7| expulsis Germanis, victis in Alpibus Sedunis,] atque 318 3, 7| atque ita inita hieme in Illyricum profectus esset, 319 3, 7| volebat, subitum bellum in Gallia coortum est. Eius 320 3, 7| VII. proximus mare Oceanum in Andibus hiemabat. Is, quod 321 3, 7| Andibus hiemabat. Is, quod in his locis inopia frumenti 322 3, 7| tribunosque militum complures in finitimas civitates frumenti 323 3, 7| frumenti causa dimisit; quo in numero est T. Terrasidius 324 3, 7| est T. Terrasidius missus in Esuvios, M. Trebius Gallus 325 3, 7| Esuvios, M. Trebius Gallus in Coriosolites, Q. Velanius 326 3, 7| Q. Velanius cum T. Silio in Venetos. ~ 327 3, 8| Veneti plurimas, quibus in Britanniam navigare consuerunt, 328 3, 8| nauticarum ceteros antecedunt et in magno impetu maris atque 329 3, 8| civitates sollicitant, ut in ea libertate quam a maioribus 330 3, 9| interim longas aedificari in flumine Ligeri, quod influit 331 3, 9| flumine Ligeri, quod influit in Oceanum, remiges ex provincia 332 3, 9| facti], simul quod quantum in se facinus admisissent intellegebant, [ 333 3, 9| fuisset, retentos ab se et in vincula coniectos,] pro 334 3, 9| aliam esse navigationem in concluso mari atque in vastissimo 335 3, 9| navigationem in concluso mari atque in vastissimo atque apertissimo 336 3, 9| muniunt, frumenta ex agris in oppida comportant, naves 337 3, 9| oppida comportant, naves in Venetiam, ubi Caesarem primum 338 3, 10| tot civitatum coniuratio, in primis ne hac parte neglecta 339 3, 11| Itaque T. Labienum legatum in Treveros, qui proximi flumini 340 3, 11| reliquosque Belgas adeat atque in officio contineat Germanosque, 341 3, 11| et magno numero equitatus in Aquitaniam proficisci iubet, 342 3, 11| ex his nationibus auxilia in Galliam mittantur ac tantae 343 3, 11| legatum cum legionibus tribus in Venellos, Coriosolites Lexoviosque 344 3, 11| praeficit et, cum primum possit, in Venetos proficisci iubet. 345 3, 12| situs oppidorum ut posita in extremis lingulis promunturiisque 346 3, 12| rursus minuente aestu naves in vadis adflictarentur. Ita 347 3, 12| omnia sua deportabant seque in proxima oppida recipiebant: 348 3, 13| perferendam; transtra ex pedalibus in altitudinem trabibus, confixa 349 3, 13| rostro nocere poterant (tanta in iis erat firmitudo), neque 350 3, 13| tempestatem ferrent facilius et in vadis consisterent tutius 351 3, 14| omnis Gallicis navibus spes in velis armamentisque consisteret, 352 3, 14| Reliquum erat certamen positum in virtute, qua nostri milites 353 3, 14| superabant, atque eo magis quod in conspectu Caesaris atque 354 3, 14| erat propinquus despectus in mare, ab exercitu tenebantur. ~ 355 3, 15| milites summa vi transcendere in hostium naves contendebant. 356 3, 15| contenderunt. Ac iam conversis in eam partem navibus quo ventus 357 3, 16| etiam gravioris aetatis in quibus aliquid consilii 358 3, 16| navium quod ubique fuerat in unum locum coegerant; quibus 359 3, 16| omnia Caesari dediderunt. In quos eo gravius Caesar vindicandum 360 3, 16| statuit quo diligentius in reliquum tempus a barbaris 361 3, 17| 17-~ ~Dum haec in Venetis geruntur, Q. Titurius 362 3, 17| quas a Caesare acceperat in fines Venellorum pervenit. 363 3, 17| ut iam non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, 364 3, 20| tempore P. Crassus, cum in Aquitaniam pervenisset, 365 3, 20| aestimanda], cum intellegeret in iis locis sibi bellum gerendum 366 3, 20| regionibus nominatim evocatis, in Sotiatium fines exercitum 367 3, 20| quo plurimum valebant, in itinere agmen nostrum adorti 368 3, 20| subito pedestres copias, quas in convalle in insidiis conlocaverant, 369 3, 20| copias, quas in convalle in insidiis conlocaverant, 370 3, 21| superioribus victoriis freti in sua virtute totius Aquitaniae 371 3, 21| ad Crassum mittunt seque in deditionem ut recipiat petunt. ~ 372 3, 22| tradere iussi faciunt. Atque in eam rem omnium nostrorum 373 3, 22| est condicio, ut omnibus in vita commodis una cum iis 374 3, 22| pugnatum esset, repulsus in oppidum tamen uti eadem 375 3, 23| obsidibusque acceptis, Crassus in fines Vocatium et Tarusatium 376 3, 23| commeatumque sibi supportari, in dies hostium numerum augeri, 377 3, 24| acie instituta, auxiliis in mediam aciem coniectis, 378 3, 24| recipere coepissent, impeditos in agmine et sub sarcinis infirmiore 379 3, 26| atque his prorutis prius in hostium castris constiterunt 380 3, 26| viribus, quod plerumque in spe victoriae accidere consuevit, 381 3, 26| relicta, multa nocte se in castra recepit. ~ 382 3, 27| obsidesque ultro misit; quo in numero fuerunt Tarbelli, 383 3, 28| Menapiique supererant, qui in armis essent neque ad eum 384 3, 28| interim visus esset, dispersis in opere nostris subito ex 385 3, 28| partibus silvae evolaverunt et in nostros impetum fecerunt. 386 3, 28| celeriter arma ceperunt eosque in silvas repulerunt et compluribus 387 3, 29| Caesar exercitum reduxit et in Aulercis Lexoviisque, reliquis 388 3, 29| proxime bellum fecerant, in hibernis conlocavit. ~ 389 4, 1| atque illos alunt; hi rursus in vicem anno post in armis 390 4, 1| rursus in vicem anno post in armis sunt, illi domi remanent. 391 4, 1| longius anno remanere uno in loco colendi causa licet. 392 4, 1| pecore vivunt multum sunt in venationibus; quae res et 393 4, 1| magnitudine homines efficit. Atque in eam se consuetudinem adduxerunt 394 4, 1| pars aperta, et laventur in fluminibus.~ 395 4, 4| 4-~ ~In eadem causa fuerunt Usipetes 396 4, 4| Menapiorum possent, reverti se in suas sedes regionesque simulaverunt 397 4, 4| facti sine metu trans Rhenum in suos vicos remigraverant. 398 4, 5| Gallorum veritus, quod sunt in consiliis capiendis mobiles 399 4, 5| cognoverit quaerant et mercatores in oppidis vulgus circumsistat 400 4, 5| consilia ineunt, quorum eos in vestigio paenitere necesse 401 4, 6| latius iam vagabantur et in fines Eburonum et Condrusorum, 402 4, 7| equitibusque delectis iter in ea loca facere coepit, quibus 403 4, 7| loca facere coepit, quibus in locis esse Germanos audiebat. 404 4, 7| possint; reliquum quidem in terris esse neminem quem 405 4, 8| amicitiam esse posse, si in Gallia remanerent; neque 406 4, 8| alienos occupare; neque ullos in Gallia vacare agros qui 407 4, 8| sed licere, si velint, in Ubiorum finibus considere, 408 4, 10| ex monte Vosego, qui est in finibus Lingonum, et parte 409 4, 10| insulam efficit Batavorum, in Oceanum influit neque longius 410 4, 10| Oceano milibus passuum LXXX in Rhenum influit. Rhenus autem 411 4, 10| ubi Oceano adpropinquavit, in plures diffluit partes multis 412 4, 10| existimantur, multis capitibus in Oceanum influit.]~ 413 4, 11| legati revertuntur; qui in itinere congressi magnopere 414 4, 11| sibique ut potestatem faceret in Ubios legatos mittendi; 415 4, 12| nostris deiectis reliquos in fugam coniecerunt atque 416 4, 12| prius fuga desisterent quam in conspectum agminis nostri 417 4, 12| agminis nostri venissent. In eo proelio ex equitibus 418 4, 12| interficiuntur IIII et LXX, in his vir fortissimus Piso 419 4, 12| genere natus, cuius avus in civitate sua regnum obtinuerat 420 4, 13| maioribusque natu adhibitis, ad eum in castra venerunt, simul, 421 4, 14| pristini diei perfidia incitati in castra inruperunt. Quo loco 422 4, 15| numero interfecto, reliqui se in flumen praecipitaverunt 423 4, 15| CCCCXXX milium fuisset, se in castra receperunt. Caesar 424 4, 15| receperunt. Caesar iis quos in castris retinuerat discedendi 425 4, 16| Germanos tam facile impelli ut in Galliam venirent, suis quoque 426 4, 16| fugam suorum se trans Rhenum in fines Sugambrorum receperat 427 4, 16| finire; si se invito Germanos in Galliam transire non aequum 428 4, 17| machinationibus immissa in flumen defixerat fistucisque 429 4, 17| quibus disclusis atque in contrariam partem revinctis, 430 4, 18| firmo praesidio relicto in fines Sugambrorum contendit. 431 4, 18| omnia exportaverant seque in solitudinem ac silvas abdiderant.~ 432 4, 19| 19-~ ~Caesar paucos dies in eorum finibus moratus, omnibus 433 4, 19| frumentisque succisis, se in fines Ubiorum recepit atque 434 4, 19| concilio habito nuntios in omnes partes dimisisse, 435 4, 19| liberos, uxores suaque omnia in silvis deponerent atque 436 4, 19| arma ferre possent unum in locum convenirent. Hunc 437 4, 19| profectum arbitratus se in Galliam recepit pontemque 438 4, 20| aestatis reliqua Caesar, etsi in his locis, quod omnis Gallia 439 4, 20| maturae sunt hiemes, tamen in Britanniam proficisci contendit, 440 4, 21| Ipse cum omnibus copiis in Morinos proficiscitur, quod 441 4, 21| quod inde erat brevissimus in Britanniam traiectus. Huc 442 4, 21| pollicitus hortatusque ut in ea sententia permanerent, 443 4, 21| arbitrabatur cuiusque auctoritas in his regionibus magni habebatur, 444 4, 22| 22-~ ~Dum in his locis Caesar navium 445 4, 22| imperat. Quibus adductis eos in fidem recipit. Navibus circiter 446 4, 22| vento tenebantur quo minus in eundem portum venire possent: 447 4, 22| Aurunculeio Cottae legatis in Menapios atque in eos pagos 448 4, 22| legatis in Menapios atque in eos pagos Morinorum a quibus 449 4, 23| vigilia solvit equitesque in ulteriorem portum progredi 450 4, 23| Britanniam attigit atque ibi in omnibus collibus eitas hostium 451 4, 23| uti ex locis superioribus in litus telum adigi posset. 452 4, 23| convenirent ad horam nonam in ancoris expectavit. Interim 453 4, 24| essedariis, quo plerumque genere in proeliis uti consuerunt, 454 4, 24| propter magnitudinem nisi in alto constitui non poterant, 455 4, 24| de navibus desiliendum et in auctibus consistendum et 456 4, 24| aut ex arido aut paulum in aquam progressi omnibus 457 4, 24| alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis 458 4, 25| se ex navi proiecit atque in hostes aquilam ferre coepit. 459 4, 26| circumsistebant, alii ab latere aperto in universos tela coiciebant. 460 4, 26| submittebat. Nostri, simul in arido constiterunt, suis 461 4, 26| suis omnibus consecutis, in hostes impetum fecerunt 462 4, 26| impetum fecerunt atque eos in fugam dederunt; neque longius 463 4, 27| demonstraveram a Caesare in Britanniam praemissum. Hunc 464 4, 27| deferret, comprehenderant atque in vincula coniecerant; tum 465 4, 27| proelio facto remiserunt et in petenda pace eius rei culpam 466 4, 27| petenda pace eius rei culpam in multitudinem contulerunt 467 4, 27| questus quod, cum ultro in continentem legatis missis 468 4, 27| daturos dixerunt. Interea suos in agros remigrare iusserunt, 469 4, 28| post diem quartum quam est in Britanniam ventum naves 470 4, 28| necessario adversa nocte in altum provectae continentem 471 4, 29| maritimos aestus maximos in Oceano efficere consuevit, 472 4, 29| curaverat,] quas Caesar in aridum subduxerat, aestus 473 4, 29| omnibus constabat hiemari in Gallia oportere, frumentum 474 4, 29| Gallia oportere, frumentum in his locis in hiemem provisum 475 4, 29| frumentum in his locis in hiemem provisum non erat. ~ 476 4, 30| nostros prohibere et rem in hiemem producere, quod his 477 4, 30| postea belli inferendi causa in Britanniam transiturum confidebant. 478 4, 31| frumentum ex agris cotidie in castra conferebat et, quae 479 4, 32| interposita, cum pars hominum in agris remaneret, pars etiam 480 4, 32| agris remaneret, pars etiam in castra ventitaret, ii qui 481 4, 32| qui pro portis castrorum in statione erant Caesari nuntiaverunt 482 4, 32| maiorem quam consuetudo ferret in ea parte videri quam in 483 4, 32| in ea parte videri quam in partem legio iter fecisset. 484 4, 32| consilii, cohortes quae in statione erant secum in 485 4, 32| in statione erant secum in eam partem proficisci, ex 486 4, 32| proficisci, ex reliquis duas in stationem succedere, reliquas 487 4, 32| nostros esse venturos noctu in silvis delituerant; tum 488 4, 32| dispersos depositis armis in metendo occupatos Subito 489 4, 33| equitum, stabilitatem peditum in proeliis praestant, ac tantum 490 4, 33| exercitatione efficiunt uti in declivi ac praecipiti loco 491 4, 33| per temonem percurrere et in iugo insistere et se inde 492 4, 33| iugo insistere et se inde in currus citissime recipere 493 4, 34| brevi tempore intermisso in castra legiones reduxit. 494 4, 34| omnibus occupatis qui erant in agris reliqui discesserunt. 495 4, 34| tempeststes, quae et nostros in castris continerent et hostem 496 4, 34| Interim barbari nuntios in omnes partes dimiserunt 497 4, 34| praedae faciendae atque in perpetuum sui liberandi 498 4, 35| transportaverat, legiones in acie pro castris constituit. 499 4, 35| lateque aedificiis incensis se in castra receperunt.~ 500 4, 36| imperaverat duplicavit eosque in continentem adduci iussit,


1-500 | 501-1000 | 1001-1245

IntraText® (V89) © 1996-2005 EuloTech