Lib. Cap.

 1  1,   1|       incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii
 2  1,   1|             aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. Eorum una, pars,
 3  1,   2|             et minus facile finitimis bellum inferre possent; qua ex
 4  1,  16|               eorum precibus adductus bellum susceperit; multo etiam
 5  1,  30|         reliquissent uti toti Galliae bellum inferrent imperioque potirentur,
 6  1,  35|              neve his sociisque eorum bellum inferret. Si [id] ita fecisset,
 7  1,  36|            neque eorum sociis iniuria bellum inlaturum, si in eo manerent
 8  1,  38|           Namque omnium rerum quae ad bellum usui erant summa erat in
 9  1,  38|      muniebatur ut magnam ad ducendum bellum daret facultatem, propterea
10  1,  40|         furore atque amentia impulsum bellum intulisset, quid tandem
11  1,  41|               fecisset, seque esse ad bellum gerendum paratissimam confirmavit.
12  1,  43|              Haeduis aut eorum sociis bellum inferret, obsides redderet,
13  1,  44|           sese Gallis sed Gallos sibi bellum intulisse: omnes Galliae
14  1,  44|           rogatus non venerit et quod bellum non intulerit sed defenderit.
15  2,   4|               Belgarum concilio ad id bellum pollicitus sit cognoverint.
16  2,   9|               qui magno nobis usui ad bellum gerendum erant, commeatuque
17  2,  14|            defecisse et populo Romano bellum intulisse. Qui eius consilii
18  2,  29|        finitimis exagitati, cum alias bellum inferrent, alias inlatum
19  2,  31|               Romanos sine ope divina bellum gerere, qui tantae altitudinis
20  2,  35|        propinquae iis locis erant ubi bellum gesserat, legionibus in
21  3,   7|           cognoscere volebat, subitum bellum in Gallia coortum est. Eius
22  3,   9|              pro magnitudine periculi bellum parare et maxime ea quae
23  3,   9|               neque eorum locorum ubi bellum gesturi essent vada, portus,
24  3,   9|         Venetiam, ubi Caesarem primum bellum gesturum constabat, quam
25  3,   9|             cogunt. Socios sibi ad id bellum Osismos, Lexovios, Namnetes,
26  3,  10|            tamen multa Caesarem ad id bellum incitabant: iniuria retentorum
27  3,  10|             novis rebus studere et ad bellum mobiliter celeriterque excitari,
28  3,  16|                     16-~ ~Quo proelio bellum Venetorum totiusque orae
29  3,  20|        intellegeret in iis locis sibi bellum gerendum ubi paucis ante
30  3,  23|              cum] hominum multitudine bellum gerere conantur. Duces vero
31  3,  28|              misissent, arbitratus id bellum celeriter confici posse
32  3,  28|              ratione ac reliqui Galli bellum gerere coeperunt. Nam quod
33  3,  29|              civitatibus quae proxime bellum fecerant, in hibernis conlocavit. ~
34  4,   6|         confirmatis equitatu imperato bellum cum Germanis gerere constituit.~
35  4,   7|           neque priores populo Romano bellum inferre neque tamen recusare,
36  4,   7|          maioribus tradita, Quicumque bellum inferant, resistere neque
37  4,  13|            insidias petita pace ultro bellum intulissent; expectare vero
38  4,  16|      postularent eos qui sibi Galliae bellum intulissent sibi dederent,
39  4,  20|    intellegebat, et si tempus anni ad bellum gerendum deficeret, tamen
40  4,  21|        superiore aestate ad Veneticum bellum fecerat classem iubet convenire.
41  4,  22|        nostrae consuetudinis imperiti bellum populo Romano fecissent,
42  4,  27|         missis pacem ab se petissent, bellum sine causa intulissent,
43  5,   3|             initium Remorum pertinet, bellum parare instituit. Sed posteaquam
44  5,   4|      cogeretur omnibus ad Britannicum bellum rebus comparatis, Indutiomarum
45  5,  28|              sua sponte populo Romano bellum facere ausam vix erat credendum.
46  5,  56|           altera Nervios Aduatucosque bellum Romanis parare, neque sibi
47  6,   2|          cognitis Caesar, cum undique bellum parari videret, Nervios,
48  6,   5|            totus et mente et animo in bellum Treverorum et Ambiorigis
49  6,  15|            cum est usus atque aliquod bellum incidit (quod fere ante
50  6,  23|       incursionis timore sublato. Cum bellum civitas aut illa tum defendit
51  6,  29|               frumenta inciperent, ad bellum Ambiorigis profectus per
52  7,   2|               principesque ex omnibus bellum facturos pollicentur et,
53  7,   8|      praesertim cum videat omne ad se bellum translatum. Quorum ille
54  7,  14|               longe alia ratione esse bellum gerendum atque antea gestum
55  7,  14|               quod, quorum in finibus bellum geratur, eorum opibus subleventur:
56  7,  14| impedimentisne exuant, quibus amissis bellum geri non possit. Praeterea
57  7,  21|        dubitandum, nec maiore ratione bellum administrari posse. Statuunt,
58  7,  32|              anni tempore ad gerendum bellum vocaretur et ad hostem proficisci
59  7,  37|      civitatem temere ad suscipiendum bellum adduci posse non confidebant.
60  7,  37|              milibus, quae Caesari ad bellum mitterentur, praeficeretur
61  7,  58|             quorum magna pars erat ad bellum evocata, sine contentione
62  7,  59|             manus cogere atque aperte bellum parare coeperunt. Tum Labienus
63  7,  63|           Defectione Aeduorum cognita bellum augetur. Legationes in omnes
64  7,  71|         aetatem arma ferre possint ad bellum cogant. Sua in illos merita
65  7,  71|         auxilia Galliae exspectare et bellum parat administrare. ~
66  7,  75|            atque arbitrio cum Romanis bellum gesturos dicebant neque
67  7,  76|              et animo et opibus in id bellum incumberent. Coactis equitum
68  7,  76|         attribuuntur, quorum consilio bellum administraretur. Omnes alacres
69  7,  77|              corporibus qui aetate ad bellum inutiles videbantur vitam
70  7,  89|   Vercingetorix concilio convocato id bellum se suscepisse non suarum
71  8,   2|              potuerint contineri quin bellum pararent coniurationesque
72  8,   4|              Carnutes, quos intulisse bellum sibi querebantur. Qua re
73  8,   6|              aestivorum nullum summum bellum posse conflari, Gaium Trebonium
74  8,  21|              Germanos, a quibus ad id bellum auxilia mutuatus erat. Ceteri
75  8,  22|          Galliae civitates suscepisse bellum: pertinacissime hos ex omnibus
76  8,  22|     repugnantibus infirma manu plebis bellum concitare et gerere posset.
77  8,  24|               iam esse civitatem quae bellum pararet quo sibi resisteret,
78  8,  49|           exercitum deducturus esset, bellum aliquod relinqueretur quod
79  8,  54|              senatus consultum, ut ad bellum Parthi cum legio una a Cn.
80  8,  55|        consulto deberent ad Parthicum bellum duci, Cn. Pompeio traditas