Lib. Cap.

 1  1,   1|            contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in
 2  1,   1|         prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. Eorum una,
 3  1,   1|            Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam
 4  1,   1|          Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem
 5  1,   2|            civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis
 6  1,   5| constituerant facere conantur, ut e finibus suis exeant. Ubi iam se
 7  1,   6|             proximumque Helvetiorum finibus Genava. Ex eo oppido pons
 8  1,  10|          qui non longe a Tolosatium finibus absunt, quae civitas est
 9  1,  28|            Rhenum incolunt, ex suis finibus in Helvetiorum fines transirent
10  1,  28|        virtute erant cogniti, ut in finibus suis conlocarent, concessit;
11  1,  31|            rex Germanorum, in eorum finibus consedisset tertiamque partem
12  1,  31|          annis uti omnes ex Galliae finibus pellerentur atque omnes
13  1,  38|   contendere [triduique viam a suis finibus processisse]. Id ne accideret,
14  1,  40|           suis sed etiam in illorum finibus plerumque superarint, qui
15  1,  44|           Romani Galliae provinciae finibus egressum. Quid sibi vellet?
16  2,   5|             est in extremis Remorum finibus, exercitum traducere maturavit
17  2,  10|             in suis quam in alienis finibus decertarent et domesticis
18  2,  10|            Diviciacum atque Haeduos finibus Bellovacorum adpropinquare
19  2,  28|  diligentissime conservavit suisque finibus atque oppidis uti iussit
20  3,   1|             Sedunosque misit, qui a finibus Allobrogum et lacu Lemanno
21  4,   1|         armatorum bellandi causa ex finibus educunt. Reliqui, qui domi
22  4,   3|        laudem quam latissime a suis finibus vacare agros: hac re significari
23  4,   3|   amplitudinem gravitatem civitatis finibus expellere non potuissent,
24  4,   8|       licere, si velint, in Ubiorum finibus considere, quorum sint legati
25  4,  10|            monte Vosego, qui est in finibus Lingonum, et parte quadam
26  4,  18|        Usipetibus apud se habebant, finibus suis excesserant suaque
27  4,  19|         Caesar paucos dies in eorum finibus moratus, omnibus vicis aedificiisque
28  5,  22|      detrimentis acceptis, vastatis finibus, maxime etiam permotus defectione
29  5,  56|  voluntariorum copias defore, si ex finibus suis progredi coepisset,
30  6,   5|          Menapii propinqui Eburonum finibus, perpetuis paludibus silvisque
31  6,   6|         Ambiorigem aut eius legatos finibus suis recepissent. His confirmatis
32  6,   7|          una legione, quae in eorum finibus hiemaverat, adoriri parabant,
33  6,  13|         facta, si de hereditate, de finibus controversia est, idem decernunt,
34  6,  13|            Hi certo anni tempore in finibus Carnutum, quae regio totius
35  6,  23|        latissime circum se vastatis finibus solitudines habere. Hoc
36  6,  25|            et Nemetum et Rauracorum finibus rectaque fluminis Danubi
37  6,  31|           consuerunt: multi ex suis finibus egressi se suaque omnia
38  6,  32|         fere est in mediis Eburonum finibus, ubi Titurius atque Aurunculeius
39  6,  44|             sex reliquas in Senonum finibus Agedinci in hibernis collocavit
40  7,   3|        primam confectam vigiliam in finibus Arvernorum audita sunt,
41  7,  13|          maximum munitissimumque in finibus Biturigum atque agri fertilissima
42  7,  14|          suppetere, quod, quorum in finibus bellum geratur, eorum opibus
43  7,  20|     recipientem ne qua civitas suis finibus recipiat a me provisum est.» ~
44  7,  33|             obtinerent, excedere ex finibus non liceret, ne quid de
45  7,  76|       circiter CCL haec in Aeduorum finibus recensebantur, numerusque
46  7,  77|          magnaque illata calamitate finibus quidem nostris aliquando
47  8,   2|     legionem XIII, quam non longe a finibus Aeduorum collocaverat in
48  8,   2|            Aeduorum collocaverat in finibus Biturigum, eique adiungit
49  8,   7|   proficiscitur castrisque in eorum finibus positis equitum turmas dimittit
50  8,  31|          positae in ultimis Galliae finibus Oceano coniunctae, quae
51  8,  31|         mora faciunt. Dumnacus suis finibus expulsus errans latitansque
52  8,  32|             facultatem haberent, in finibus consistunt Cadurcorum. Ibi
53  8,  34|            Hi paucos dies morati ex finibus Cadurcorum, qui partim re
54  8,  46|          duas reliquas in Lemovicum finibus non longe ab Arvernis, ne