Lib. Cap.

 1  1,   1|            sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter
 2  1,   1|        Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones.
 3  1,   5| proficiscantur, Boiosque, qui trans Rhenum incoluerant et in agrum
 4  1,  27|      castris Helvetiorum egressi ad Rhenum finesque Germanorum contenderunt.~
 5  1,  28|          agrorum Germani, qui trans Rhenum incolunt, ex suis finibus
 6  1,  31|             primo circiter milia XV Rhenum transisse; postea quam agros
 7  1,  31|     pellerentur atque omnes Germani Rhenum transirent; neque enim conferendum
 8  1,  31|          maior multitudo Germanorum Rhenum traducatur, Galliamque omnem
 9  1,  33|          autem Germanos consuescere Rhenum transire et in Galliam magnam
10  1,  35|  multitudinem hominum amplius trans Rhenum in Galliam traduceret; deinde
11  1,  43|          posset, at ne quos amplius Rhenum transire pateretur.~
12  1,  44|        multa praedicavit: transisse Rhenum sese non sua sponte, sed
13  1,  53|          destiterunt quam ad flumen Rhenum milia passuum ex eo loco
14  1,  54|             54-~ ~Hoc proelio trans Rhenum nuntiato, Suebi, qui ad
15  1,  54|     coeperunt; quos ubi qui proximi Rhenum incolunt perterritos senserunt,
16  2,   3|           esse, Germanosque qui cis Rhenum incolant sese cum his coniunxisse,
17  2,  29|           non poterant citra flumen Rhenum depositis custodiam [ex
18  2,  35|           iis nationibus quae trans Rhenum incolerent legationes ad
19  4,   1|          multitudine hominum flumen Rhenum transierunt, non longe a
20  4,   3|          humaniores, propterea quod Rhenum attingunt multum ad eos
21  4,   4|       Germaniae triennium vagati ad Rhenum pervenerunt, quas regiones
22  4,   4|     habuerant demigraverant, et cis Rhenum dispositis praesidiis Germanos
23  4,   4|     certiores facti sine metu trans Rhenum in suos vicos remigraverant.
24  4,   4|          pars Menapiorum quae citra Rhenum erat certior fieret, flumen
25  4,  10|             milibus passuum LXXX in Rhenum influit. Rhenus autem oritur
26  4,  14|       omnibus suis domo excesserant Rhenum transierant) passim fugere
27  4,  16|          causis Caesar statuit sibi Rhenum esse transeundum; quarum
28  4,  16|             populi Romani exercitum Rhenum transire. Accessit etiam
29  4,  16|          post fugam suorum se trans Rhenum in fines Sugambrorum receperat
30  4,  16|              populi Romani imperium Rhenum finire; si se invito Germanos
31  4,  16|        imperii aut potestatis trans Rhenum postularet? Ubii autem,
32  4,  16|        prohiberetur, exercitum modo Rhenum transportaret: id sibi ad
33  4,  17|             causis quas commemoravi Rhenum transire decrevat; sed navibus
34  4,  19|           diebus omnino XVIII trans Rhenum consumptis, satis et ad
35  5,  24|           maxima est inter Mosam ac Rhenum, qui sub imperio Ambiorigis
36  5,  27|          manum Germanorum conductam Rhenum transisse; hanc adfore biduo.
37  5,  29|           sed rem spectare: subesse Rhenum; magno esse Germanis dolori
38  5,  41|             armis Galliam; Germanos Rhenum transisse; Caesaris reliquorumque
39  5,  55|           intermiserunt, quin trans Rhenum legatos mitterent, civitates
40  5,  55|    Germanorum persuaderi potuit, ut Rhenum transiret, cum se bis expertos
41  6,   9|             venit, duabus de causis Rhenum transire constituit; quarum
42  6,  24|  multitudinem agrique inopiam trans Rhenum colonias mitterent. Itaque
43  6,  32|        Germanorum, qui essent citra Rhenum, unam esse causam iudicaret:
44  6,  35|             timoris adferret. Trans Rhenum ad Germanos pervenit fama,
45  6,  35|           supra docuimus. Transeunt Rhenum navibus ratibusque triginta
46  6,  41|            silvis deposuerant trans Rhenum sese receperunt. Ac tantus
47  6,  42|            Germani, qui eo consilio Rhenum transierant, ut Ambiorigis
48  7,  65|            sublevari poterat, trans Rhenum in Germaniam mittit ad eas
49  8,  13|         propterea Caesar traduxerat Rhenum ut equitibus interpositi